ھانی وتی برات ءِ گَماں بے گم بوت – اسد واھگ

304

ھانی وتی برات ءِ گَماں بے گم بوت 

نبشتہ کار: اسد واھگ

دی بلوچستان پوسٹ

ھست اَت یک مردے کہ آئی ءِ نام دلدار اَت- دلدارءَ داں بازیں وھداں مردین زھگ نہ بوت- یک رندے کہ آئی ءِ زال نیپگاں بوت گڑا آئی وتی زال زرت ءُ ڈاکٹر ءِ گور ءَ شُت ءُ ڈاکٹر ءَ را گشت ئِے کہ منی زال ءَ بچار اشی ءَ بچکیں زھگ نہ بوگ ءَ اِنت ،جیڑہ چی اِنت؟
ڈاکٹر ءَ گُشت ٹسٹے کن اِیں، گڑا زانگ بیت- چہ ٹسٹ کنگ ءَ پد ڈاکٹر ءَ گشت کہ من ترا لھتیں درمانانی ناماں نبشتہ کنان ءُ دیاں، تو ھمے درماناں بگر ءُ اشی ءَ بہ وارین شر بیت-

گڑا بزگیں دلدار روت درمان ءُ دواھاں زور اِیت ءُ وتی زال ءَ دنت اش ءُ گشیت کہ ڈاکٹر ءَ گشتگ اے دواھاں بور ، تو شر بئے- آ داں چیزے وھد ءَ ھمے دواھاں وارت بلے آئی ءَ مردیں زھگ نہ بیت گڑا دلدار ءِ زال چہ ڈاکٹر ءَ یکیم بیت ءُ دلدار ءَ گُش اِیت کہ تو برو ملایے ءِ گور ءَ آئی ءَ بگوش کہ من ءَ مردین زھگ نہ بیت تو منی زال ءِ واستا تائید ءُ بندے وڑ بکن ، بگندئے من ءَ مردین زھگے بہ بیت-
دلدار وھدے کہ ملایے ءِ گور ءَ روت گڑا ملا آئی ءَ گشیت کہ تائید بندگ ءِ واستا ھون ریچگ لوٹ اِیت-
دلدار گش ایت کہ واجہ من گریبیں مردمے آں ، من ءَ پس ءُ دلوتے نیست اِنت کہ من ھون بہ ریچاں، اے واری ءَ چہ کجا من پس ءُ گوکے بیار آں؟
بلے ملا ءَ گُشت کہ ابید ء ھون ءِ ریچگ ءَ من کلام پاک ءِ دپ ءَ ھچ پچ کت نہ کن آں۔
بزگیں دلدار لاچاری ءَ گوں وتی لوگ ءَ واتر کنت ءُ زال چہ آئی ءَ جست کنت کہ ملا ءَ چے گشتگ باریں؟ دلدار پسّو دنت ءُ گش اِیت کہ ملاءَ گُشتگ کربانی بدئے پس ءُ دلوتےءِ ھونءَ الم بہ ریچ۔
زالءَ گشت تو برو جاھے پسے وام بکن پدا زر بیت واماں دَئیں۔
بزگیں دلدار لاچار بوت ءُ مالدارے ءِ گور ءَ پسے ءِ وام کنگءَ شُت.وھدے کہ مالدار ءِ گور ءَ سر بوت مالدار ءَ آئی ءَ وتی پس پیشداشت انت ءُ نھاد گشت انت ، بلے دہ ھزار ءَ چہ کم نھادیں پس مالدار ءِ گور ءَ نیست ات۔ دلدار یک پسے گچین کت پہ وام ماں دہ ھزارءَ ، کہ دو ماہ ءَ پد مالدار ءِ زراں دیاں۔

دلدار ءَ وتی پس زرت ءُ اتک لوگ ءَ سر بوت- آپ ئِے وارتے ءُ دیم پہ ملا ءِ نیمگءَ شت- ملا ءَ گشتے کہ من پسے آؤرتگ پہ ھون ریچیءَ – ملا ءَ آئی ءَ گشت کہ تو پس ءَ کُشگ ءَ بو من کلام پاک ءِ دپ ءَ پچ کناں ءُ تائیدے نبشتہ کناں-
دلدار گوں پسءِ ھلار کنگ ءَ گلائیش بوت ءُ ملا تائیدانی نبشتہ کنگ ءَ- دلدار وتی پس ءِ ھون ریتک ءُ ملا ءَ تائید نبشتہ کت انت۔
ملا ءَ دلدار ءَ بازیں تائیدے دات کہ اشاں وتی زالبءَ بدئے ، بگوش اشی ءَ آپ ءَ کن ءُ آپاں بہ ور ءُ دگہ لھتیں تائید اَنت کہ اشاں مگرب ءِ وھد ءَ چیر بہ سوچ۔

دلدار تائید زرت اَنت ءُ لوگ ءَ واتر بوت۔ لوگءِ سر بوئگ ءَ گوں زال ءَ گشت ئِے کہ ملا ءَ گشتگ یک تائیدے گلاس ءِ آپانی تہ ءَ کن ءُ آپاں بور ءُ دگہ لھتیں داتگے کہ آھاں مگرب ءِ وھد ءَ چیر بہ سوچ۔
دلدار ءِ زال ءَ گپ زرت ءُ یک تائیدے گوں آپاں وارت ءُ چندے چیر سوتک۔ چیزے وھداں پد گوں ملا ءِ بند ءُ تائیداں دلدار ءَ مردین زھگے بوت- دلدار آئی ءِ زال ءُ آھانی جنکیں زھگ چہ گل ءَ بال بوت انت- گس ءِ مردماں پہ ھمے وشی ءَ ھاتر ءَ دگہ پسے کشت ءُ ھیرات کت- دلدار ءُ آئیءِ زال ءَ وتی بچکیں زھگ ءِ نام دیدار ایر کت- مات ءُ گوھاراں دیدار سک دوست اَت-

ھمے رواجاں گوں ھمے وھد گوزان بوت ، دیدار مزن بوت دہ سال ءِ امبر ءَ سر بوت، آئی ءِ مات ءُ پِتاں آئی ءَ پہ وانگ ءَ وانگجاھاں داھل کت- دیدار مدام وانگ ءَ شت ءُ اتک- وھدے کہ دیدار کمو رست ءُ مزن بوت گڑا مات ءُ پت ءَ را گشت ئِے کہ من ءَ یک سیکلے بگر اِت ءُ بدے اِت۔ دیدار ءِ مات ءَ آئی ءَ سرپد کت کہ تئی پت نوں کار کت نہ کنت- من تئی گوھاراں گش آں، آ گُد دوچ انت ، گداں بھا کن انت گڑا پہ تو سیکلے گر ایں۔
گوھاراں وتی برات سک دوست ات، آھاں گد دوتک ، زر یکجاہ کت انت ءُ پہ وتی برات ءَ یک سیکلے گِپت ءُ آئی ءَ دات-

وھد ھمے داب ءَ گوزان بوت ، یک روچے میتگ ءَ دری لشکر مان رِتک انت ءُ میتگ ءِ وانگجاہ ءَ اش وتی بنجل جوڑ کت- وانگجاہ ءِ ایدگہ نودربرانی ڈول ءَ دیدار ھم چہ وانگ ءَ زبھر بوت۔ دیدار وھدے کہ کمو مستر بوت گڑا آئی ءِ پت ءَ آئی ءِ زاماتی ءِ گواجار پہ آئی ءِ ناکو ءِ جنک ءَ برت۔ ناکو رازی بوت- دیدار ءِ مات ءَ چہ وتی بانکیں جنکاں زر زرت ءُ دیدار ءِ سور ءِ سامانانی گرگ ءِ ھاتر ءَ تربت ءَ شت- ماتءَ شت گد زرت اَنت ءُ واتر دیم پہ وتی ھنکین ءِ نیمگءَ پیداک ات کہ راہ ءِ نیم ءَ آھانی گاڑی چپّ بوت ءُ ھمے وئیلءَ دلدار ءِ مات بیران بوت- اے گپ لوگ ءَ وھدے کہ سر بوت گڑا لوگ مردم بے کساس گریوگ ءُ زاری ءُ پریشانی ءِ آماچ بوت انت-

دیدار ءِ سور ءِ واھگ گوں ھاکاں ھوار بوت ، وھد انچو گوزان بوت،گوھاراں گد دوتک ءُ لوگ ءِ ھرچ کش ات- چیزے وھد ءَ پد دیدار ھم دیم پہ کار ءُ روزگار ءِ نیمگ ءَ شت-
ھمک روچی ئیں داب ءَ یک روچے دیدار پہ کار ءِ نیمگءَ روگ ءَ ات کہ زورگریں دری لشکراں آئی ءَ چہ گاڑی ءَ ایر کت ءُ گوں وت ءَ برت … لشکرانی گوشگ ھمے بوتگ کہ اشی ءَ گوں سرمچاراں ھال اھوال ھست بوتگ- اے ھال وھدے کہ دیدار ءِ لوگ ءَ سر بوت کہ دیدار دری لشکراں دزگیر کتگ گڑا پہ آھاں کیامت بوت ، آئی ءِ پت ءُ گوھاراں گُشت کہ رو اِیں میر ءُ واجھانی گورا بگندئے مئے برات ءَ آجو بہ کنائین انت- گڑا دیدار ءِ پت ءُ آئی ءِ مستریں گوھار ھانی واجہ ءِ لوگ ءَ شت انت- واجہ ءِ لوگ ءَ سر بیت انت ، دروت ءُ دراھباتے ءَ پد واجہ ءَ جست کت دلدار ھیر انت تو مروچی گوں زھگ ءَ منی گور ءَ اتکگ ئے؟
دلدارءَ پسو دات کہ واجہ ھانی ءِ برات لشکراں دزگیر کتگ ءُ گوں وت برتگ…
واجہ ءَ گشت کہ ھو من سرپد آں بلے انچو گش اَنت کہ تئی زھگ گوں سرمچاراں ھال اھوال کتگ ءُ پہ آھاں ورگی مڈّی برتگ- اے گپ ءَ چہ دلدار ءِ شیتان ھراب بوت ءُ گشت ئِے کہ منی زھگ وتی لاپ ءِ شوھاز ءَ کت نہ کنت تو گش ئے کہ پہ سرمچاراں راشن برتگ… من وتی لوگ ءَ نان پہ ورگ ءَ نہ گند آں- ھمے ساھت ءَ ھانی ءِ چم ارسیگ بوت انت ءُ گشت ئِے ابا بِریں لوگ ءَ اللہ مالکے- دلدار گوں وتی زھگ ءَ لوگ ءَ واتر کت-

ایدگہ گوھاراں جست کت کہ باریں واجہ ءَ چے گشتگ؟
ھانی ءِ چم پد ءَ ارسیگ بوت انت ءُ گشت ئِے اے واجکار مئے نہ اَنت… واجہ پہ لب ءُ لالچ ءَ وتی مات ءُ گھاراں ھم بھا کن انت… اے مئے برات ءَ ھچ پیم ءَ در نہ کنائین انت… بلے ھدا بادشاھے۔۔۔۔۔ ھدا ءِ نام ءَ ھیراتے کن ایں بگندئے ھدا مئے ارز ءَ گوش بہ دار اِیت ءُ مئے برات آجو بہ بیت…آھاں ھیراتے ھم کت۔

بازیں وھدے گوست بلے دیدار ءِ ھچ پیمیں ھال ءُ اھوالے نہ یتک، گڑا ھانی سک پریشان بوت- ھمے پریشانیانی سوب ءَ آ نادراہ بوت ، ایدگہ گوھاراں آئی ءَ میتگ ءِ ڈاکٹر ءِ گورا برت- بلے ھانی ءِ تب گنتر ھراب بوت۔ گڑا آئی ءِ پت ءَ آئی ءِ گوھاراناں گشت کہ آئی ءَ گاڑی ءِ گوما تربت ءَ دیم دئیں- ھمے وھد ءَ اے ھال ھم کیت کہ تربت ءِ بندی جاہ ءَ چہ مردمے آجو بوتگ- ھانی ءِ پت ءَ گشیت کہ بازیں مردم ھمے آجو بوتگیں مردم ءِ گندک ءَ روگ ءَ انت ما ھم رو اِیں۔ ھانی گھار ھانی ءَ گاڑی گوما تربت ءَ دیم دے اَنت – ھانی ءِ پت گاڑی والا ءَ چہ گوانکو ءَ ھال کنت گشیت کہ ھانی ءَ بندی جاہ ءَ چہ آجو بوتگیں مردم ءِ گور ءَ مہ بر کہ ھانی گنتر بیت بلے ھانی جاھلی کنت. گاڑی والا ءَ گشیت کہ من ءَ الم ھمے مردم ءِ لوگ ءَ بہ بر من وتی برات ءِ جست ءَ کناں-
گاڑی والا ھانی ءَ ھمے آجو بوتگیں مردم ءِ لوگ ءَ بارت، ھانی آئی ءَ گند ایت ءُ چہ آئی ءَ جست کنت کہ باریں منی برات تو دیستگ یا کہ اناں ؟
آ گش اِیت کہ من تئی برات نہ دیستگ-ھانی ءِ تب بدتر نہ وش بیت ءُ گاڑی والا ءَ گشیت من ءَ منی ناکو ءِ لوگ ءَ بہ بر، گاڑی والا آھاں آھانی ناکو ءِ لوگ ءَ بارت- ناکو ءِ لوگ ءَ کہ سر بیت- آئی ءِ ناکو ڈاکٹرے لوٹائین اِیت- ڈاکٹر ھانی ءَ چار ایت ءُ انجیکشنے جنت ئِے بلے آ انگت گھتر نہ بیت ءُ گنتر بیت-
ڈاکٹر آئی ءِ نادراھی ءَ سرپد بیت ءُ گش ایت کہ تئی دل ءِ مسلہ انت زوتاں چہ زوت کراچی ءَ برو اِت، اگاں پہ وھد شما سر نہ بوت ئے گڑا ھانی ءِ تب گنتر بیت۔
پت ءُ گوھار ھانی ءَ زور انت دیم پہ کراچی ءِ نیمگ ءَ رھادگ بنت بلے راہ ءِ نیم ءَ ھانی اے کوڑھیں دنیا ءَ یل ءَ کنت ءُ وتی برات ءِ گماں چہ بے گم بیت۔


دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔