وابیں چاگِرد
نبشتہ کار: جابر مُراد
دی بلوچستان پوسٹ
چاگِرد بزاں بازیں مردمانی یکجاھی ، ھمے ھساب ءَ ما بلوچ ھم یک چاگِردے ءَ گوں بندوکیں پرچا کہ ما ھم انسان این ءُ مئے یکجاھی ھست اَنت ، ما ھم چوش آدگہ راجانی وڑ ءَ زندگ این ، بلے مئے زندگی بس بے مانائیں رُنگراھے کہ آئی ءَ آسری ھچ نیست ، گشگ ءِ مُراد ایش انت کہ ناں ما زندگیں راجانی تہ ءَ ھواریں ءُ ناں کہ گار ءُ بیگواہ بیتگیں راجانی تہ ءَ ،
ما بے مانا ایں ، ما بس پہ وتی مرچیگ ءَ زندگ ایں ، مرچی گُشگ ءِ مُول ءُ مراد ایش اِنت ،کہ مئے تہ ءَ پہ وتی پدریچ ءِ باندات ءِ روژنا کنگ ءَ ھچ وڑیں سوچ ءِ پکر نیست ،
ما بے زانگی ءِ ھما ( کنڈگ ءَ، ھد ءَ) داں سر بیتگیں کہ انچوش بہ زان کہ مئے تہ ءَ جیڑگ ءِ جند نیست ،
ھر یکّے بھر ءُ بانگ اِنت
ھر یکّے ءَ الگ یک راھے زُرتگ ءُ ھما راہ ءَ ایوک ءَ سپر کنگ ءَ انت ،
مئے ھچ کار ءِ تہ ءَ مُچّی نیست، تپاکی، نیست، مئے ھچ کار آسر نہ اِنت ،
ھر یکّے گُش ایت اگاں گپ منی نہ اِنت گڑا کسی نہ انت۔
ما وتی دومی برات ءَ ھچ وڑ ءَ اوپار نہ کن ایں اے چیزاں چہ پد ھم جیڑہ اے نہ اِنت کہ ما پد منتگیں راجین بلکیں مستریں جیڑاہ ایش اِنت کہ مئے تہ ءَ جیڑگ نیست۔
بزاں ھمے نزوری ھمے پد منتگی کہ مئے تہ ءَ ھست اَنت ما اشانی در کنگ ءِ جُھد ءَ نہ کن ایں، ایشی ءِ بزانت و ایش اِنت کہ مئے تہ ءَ جیڑگ نیست ناں ؟، کجام یک چیزے کہ تو جوڑ کن ئے یا کہ آ چیز پیسر ءَ ھست اِنت آ ھراب بیت گڑا تو پد ءَ زاھر اِنت کہ نند ئے ءُ جیڑ ئے ھیال کن ئے ھما چیز کہ تو جوڑ کتگ ایشی ءِ تہ ءَ کجام چیز ءِ کمی ھست کہ ناسرجم اِنت ، یا ھما چیز کہ پیسر ءَ ھست انت ءُ ھراب بیت تو اے جیڑ ئے کہ ایشی ءِ چی ھراب بیت۔
ھمے ھساب ءَ مئے پد منتگی بزگی نزوریانی سر ءَ ترا الم جیڑگی اِنت ءُ آھانی گیش ءُ گیوار کنگی اِنت۔
بلے کجا ناں کجا ما بس لوٹیں کہ مئے برات ءِ دست ءَ ردی یے بہ بیت ءُ مارا موہ بہ رس ایت آئی ایر جنگ ءِ ،آئی ءِ درستیں شریں کار مئے دیم ءَ ھچ نیا اَنت بس ھما یکّیں ردی دیم ءَ کیت ءُ ما آئی ءَ ھما وھد ءَ داں ایر جن ایں ، داں دگہ برات ءُ کسے دست ءَ ردی یے مہ بیت ، اگاں دگر ءَ ردی یے کُت گڑا پد ءَ ھمائی ءِ بڈّ ءَ کپ ایں ، ھمے ھساب ءَ ما بس دگر ءِ ایر جنی ءَ گوں بندوک ءُ روانیں۔
ما ھمینچک بے سسائیں ٹولیانی تہ ءَ بھر بیتگ ایں کہ مئے تہ ءَ ھما سسا ءُ زانتکاریں مردمانی ھساب آرت ءِ تہ ءَ واد ءِ برابر اِنت،بلے گپ چہ اد ءَ آسر نہ انت ، مستریں ردی ایش اِنت کہ ھما شریں سسایانی واھُند ھم وتی کارانی سر ءَ ایماندار نہ انت ، آھاں گوں ھوار درستیں چاگِرد ءِ مردم بے زانگ اَنت بے سما اَنت چہ ھر چیز ءَ زبھر اَنت ، بلے کدی ھم اے نہ جیڑ اَنت کہ پرچا۔
میریں بلوچ ھر وھد ءَ دگہ راجانی ستا ءُ کاراں گوں بندوک مہ بی کمے در بیا وتی بارہ ءَ بہ جیڑ سوچ کن وتی نزوریاں در کن وتی برات ءَ اوپار کن ءُ بلکیں تو اے سرپد بہ ئے کہ بس من ترا گشگ ءَ آں اناں تو ایوک ءَ اگاں ھر ھساب ءَ شر بہ بہ ئے بلے تو انگت ناسرجم ئے داں تو وتی ھمراھی ءَ وتی راج ءَ شریں راہ ءِ شون ءَ مہ دے ئِے آئی ردیانی گرگ ءِ سوج ءَ آئی ءَ مہ دے ئِے ، بس یک مردمے ھرچ وڑ ءَ شر بہ بیت شریں کار بہ کنت داں آ وتی ھمے شری ءُ شریں کاراں دگر ءِ تہ ءَ میار ایت گڑا ھمائی ءِ بیران بیگ ءَ پد آئی ءِ شرّی ءُ شریں کار ھما ھاکانی تہ ءَ ھوار بنت گوں ، داں ھما وھد ءَ کہ آ وتی اے شریں کارانی پنتاں دگر ءَ مہ دنت۔
ھمے ھساب ءَ بہ جیڑ ءُ بزان وت ءَ شر کن راج ءَ شر کن ، وتی کش ءُ کرانی مردماں چہ واب ءَ ٹوھین آھاں ردیانی اھساس ءَ بہ دے آھاں وتی کاراں گوں ایمان دار بیگ ءِ سوج ءَ بہ دے ، آھاں چہ واب ءَ پاد کن ءُ جیڑگ ءَ پرما۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
