گُلام ءِ بالاچ ءَ بہ پُرس اِت – اسد ابدال

گُلام ءِ بالاچ ءَ بہ پُرس اِت

نبشتہ کار: اسد ابدال

دی بلوچستان پوسٹ

اگاں ھرچ جاگہ وھدے بلوچ جھد ءِ آجوئی ءِ جنز ءِ بابت ءَ کہ ھبر بیت گڑا اے دور ءَ کُل بلوچ راج چہ درستاں ساری شھید ءِ وتن گلام مھمد بلوچ ءِ نام ءَ الّم پہ نیکی وتی زُبان ءَ کار ایت ,بلکیں مرچی شھید گلام مھمد بلوچ گیشتریں بلوچانی بزاں شریں دانشور ءُ ادیب شائر ءُ گُشندہ ءُ نواب ءُ سردارانی آئیڈیَل جوڑ بیتگ، یک راجے ءِ آئیڈیل جوڑ بیَگ یک مزنیں ھبرے ءُ مئے گیشتریں بلوچ رھشون ھم ھمے گپ ءَ کن اَنت کہ ما شھید گلام مھمد بلوچ ءِ پکر ءُ راھبندانی منّوگِر ایں , بزاں شھید استادانی استاد گُشگ بیت،بلے شھید کہ زندگ اَت اے راج ءَ شھید ءِ آ پیم کدَر کت نہ کُت اینچو کہ مرچی شھید ءِ ادیرہ ءِ کَدر کنگ بیگ ءَ اِنت بزاں نام ءِ باریں چینچُک ءَ واجہ ءِ نام پُشت ءَ وتی زاتی کار ٹھینتگ اَنت ءُ انگت ھم ٹھینگ بیگ ءَ اِنت.

ما شھید ءِ ھستی ءَ پرچا شھید ءِ کدر نہ کتگ،پرچا باز دلگوش نہ کتگ، ڈوبار اِتگ ءُ بُھتام جتگ, پرچا؟؟ پرچا کہ شھید ھاسکن بلوچ کوم ءِ بابت ءَ سکیں دل پھکیں انسانے اَت ءُ شھید ءِ واستا ھَرچ چیز چہ کوم ءَ پَد بیتگ پیسر ناں ءُ کومی جیڑھاں واجہ ءِ اوپار چہ کوہ ءَ ھم بُلند ءُ مُھکم تر بیتگ ءُ چہ زات ءَ آ سکیں بے مڑاھیں مردے اَت، گوں وتی کِرچکیں گُدان ءُ باٹاھیں چمپلاں گوں لاگریں بالاد ءَ برے اے گاڑی پُشت ءَ دیستگ سوار اِنت دیم پہ گوادر ءَ سیمینار ءَ ھوار بیگ واستا برے آ گاڑی پُشت ءَ بارانی سر ءَ نشتگ دیم پہ کیچ ءَ جلسہ ءَ پہ وھد رَسگ واستا برے دیم پہ پسنی ءُ برے دیستگ لیاری ءِ دمکاں ایشی لوگ ءِ دَر ءَ ٹُکگ ءَ اِنت، برے آئی ءِ لوگ ءِ دَر ءَ ٹُکّگ ءَ اِنت پہ اے سرپدی دیگ ءُ شور ءُ سلا ءِ واستا کہ ما کجام داب ءَ وتی بلوچ جُنز ءَ پہ مھکمیں دابے ءَ دیم ءَ بہ برین ءُ کجام کار ءَ بہ کن ایں کہ پہ مئے بلوچ راج ءِ نَپ ءُ دیمروئی ءِ واستا بہ بیت…..

بزاں ھمے پیم واجہ ھر داب ءَ ءُ ھر کُجا مدام مئے کُل بلوچ راج ءَ گوں ھوار بیتگ، مدام مئے دیم ءَ بیتگ ھر کس ءَ گوں ھال ءُ اھوال ءُ سر ءُ سوجانی توک ءَ بیتگ، پمیشکا ما اینچو کَدر دات نہ کتگ, بزاں شھید وتی بلوچ راج ءِ پکر ءَ ءُ چہ سرزمین ءِ اِشک ءِ چاڑ ءَ انچو ملار بیتگ کہ واجہ ءَ وتی ھکی ئیں لوگ ءُ وتی ھکی ئیں چُک ھم باز دلگوش دات نہ کتگ اَنت، آھاں اینچو وھد دات نہ کتگ پرچا کہ واجہ ءَ کُل بلوچ ءِ پرزند وتی پرزند لیک اِتگ اَنت، واجہ ءَ نہ گُشتگ کہ تھنا منی یا منی چُک اِناں بلکیں واجہ ءَ کلُ بلوچ راج ءُ وتی ھکّیں زھگ یکیں نگاھاں چار اِتگ اَنت،پمیشکا یک گپّے گُش اَنت “آ کہ باز دیم ءَ بیت چہ دل ءَ رؤت” ءُ ھمے پیم شھید ھم ھچ بر چہ وتی بلوچ راج ءَ اندیم ءُ گسر نہ بیتگ ،مدام بلوچ راج ءِ دیم ءَ بیتگ بہ گند ئے پمیشکا اینچو پھمگ ءُ کَدر دیَگ نہ بیتگ ءُ اَسل گپ ھم ھمیش اِنت، پرچا کہ اے شھید ءِ وتی گُشتگیں ھبر بیتگ کہ من تا کہ زندگاں منی بلوچ راج منی سر ءَ باوست نہ کنت وھدے کہ من چہ اے کوڑھیں امروز ءَ دَر کایاں پد ءَ گڑا بلکیں بہ گند ئے منی راج منی گُشتگیناں دلگوش بہ کنت ءُ سرپد بہ بیت ھمے پیم کہ شھید ءَ گُشتگ اَت ھمے پیم بیت ھم نی مرچی ما تَچیں پہ شھید ءِ گُشتانکانی تواربند ءُ ویڈیوزانی شوھاز ءَ کہ کجا ناں کجا شھید ءِ گُشتگیں دانکے مئے گوشاں بہ کپ ایت ءُ مارا سرپدی یے بہ رس ایت…

شھید ء وتن گلام مھمد بلوچ ءَ ھرچ بزّگی یے کہ پہ وت دیستگ بہ گند ئے مرچی واجہ ءِ وتی ھکّیں پرزند ھم ھمے تنگدست ءُ تھناھیں زند ءِ آماچ اَنت..

شھید ءَ دو سانگ کتگ چہ اولی لوگبانک ءَ سَے چُک اَنت دو بچک ءُ یک جنکے ءُ واجہ ءِ اولی لوگ بانک وپات بیتگ پد ءَ گڑا واجہ ءَ دومی سانگ کتگ بزاں گوں بانک سلمہ ءَ چہ بانُک سلمہ ءَ ھم واجہ ءِ دو کسانیں بچک کہ انگت کسان اَنت آ وتی مات بزاں بانک سلمہ ءَ گوں پلھال جرمنی ءَ سِٹل اَنت..

شھید ءِ چہ اولی لوگبانُک ءَ دو ورناھیں بَچ اَنت، اوّلی ورناھیں بَچ ایوب کہ واجہ ءِ وتی پت ءِ نام پِر اِنت ئِے ءُ آئی ءَ ھَیر دیر اِنت کہ وتی راہ وت گچ اِتگ آئی ءِ بابت ءَ من ھچ گُشگ نہ لوٹان ءُ شھید ءِ دومی ورناھیں بَچ “بالاچ” اِنت ءُ یک جنکے کہ وتی مات ءَ پد چہ بُندر ءَ وتی پیرک ءِ (مات ءِ پِت) کِرّ ءَ اِنت..

ساری ءَ بلکیں بازیں بلوچاں اے ھم نہ زانتگ کہ شھید ءَ چہ اولی جنین ءَ ایوب ءُ بالاچیں دو ورناھیں بَچ ھم ھست اے چیز ءَ دنیا ھمے وھد ءَ سرپد بیت وھدے کہ گلام ءِ بالاچ کراچی ءَ ریاست ءِ چیریں ادارھانی کارمندانی دست ءَ آوار جَنگ ءُ بیگواہ کنگ بیت، نی گڑا ھمے وھد ءَ کُل آلَم ءَ زانت کہ شھید گُلام ءَ بالاچ نامیں ورناھیں بچّے ھم ھست, چیزے وھد ءَ پَد وش بھتی ءَ چے بالاچ چہ چیریں ادارھانی دست ءَ آجو بیت, آجو بیَگ ءَ پَد بالاچ اِد ءَ اود ءَ کنت وت ءَ بھرین ءَ رسین ایت ءُ پہ وتی جان ءِ رکّینگ ءُ روزگار ءِ واھگ ءَ بلے اود ءَ ھم ھچ پہ ھچ نہ گند ایت..

نی برے بہ گند ئے کراچی ءَ بے مانا نشتگ، برے مند ءِ دمکاں ویل اِنت، اے ترُو ءِ لوگ ءَ ءُ برے آ ناکو ءِ کر ءَ اِنت بزاں ھمے پیم برے یک جاھے پرچا کہ بہ گند ئے آ راہ ءِ منزل کہ بالاچ ءِ واھگ اِنت، آ راہ ءِ پِرّینوک ءَ بالاچ نہ گندگ ءَ اِنت ءُ ھچ نیست ھم پمیشکا بالاچ نی انچو پہ بے وسی نشتگ ءُ تھنا جیڑ ایت..

بالاچ ھما چُک اِنت کہ مات ءِ چہ اے دنیا ءَ روگ ءِ وھد ءَ سَک کسان اَت گڑا مات ءِ وپاتی ءَ پَد باریں تاں چینچو وھد ءَ بالاچ ءَ وتی مات ءِ گُشان بگل ءَ کتگ ءُ وپتگ، نی واب کپتگ پرچا کہ چہ گُشان ءَ مات ءِ بے مَٹیں بو اتکگ ءُ بالاچ انچو کسان بیتگ کہ آئی ءَ ھمے گُشان ءِ بو ءَ چہ وتی مات یاد کتگ آئی ءَ پھم اِتگ منی مات منی کر ءَ اِنت ءُ مات ءِ مھر تَسّوَر کتگ اَنت، نی گڑا واب کپتگ..
بالاچ مرچی مزن ءُ ورنا اِنت بلے انگت ھم تھنا اِنت.. پرچا؟
پرچا کہ بالاچ ھم چو وتی آریپیں پِت ءِ وڑ ءَ بے مڑاھیں ورناھے مدام گوں ما ھوار اِنت ،پمیشکا مرچی ما بالاچ ءَ ھم ھچ کدر دات نہ کن ایں, بالاچ ءِ جاہ ءَ اگاں دگہ واجھے ءِ نوابے ءِ بَچ بزاں براھمدگ ءِ بَچ بہ بیت یا ڈاکٹر اللہ نزر ءِ بَچ یا کہ شھید بالاچ ءِ بَچ بہ بیت ، رسانکدار(میڈیا) ءَ بیانے بہ دنت کہ اے ساھت ءَ من چاگردی رسانکدار(سوشل میڈیا )ءَ یا کہ الکٹرانک میڈیا ءَ آنلائن باں گڑا ھمے گپ ءَ ما دنیا ءِ ھر کُنڈ ءَ شِنگ ھم کن ایں ءُ وت ھم وداریگ بہ اِیں گوں ھمے جیڑگاں کہ پلانی بَچ کَیت باریں چون اِنت ءُ باریں چے گُش ایت، چے پیم گُش ایت ءُ…
بلے اے اھد ءِ سرجمیں رھشونانی استاد شھید ءِ وتن گلام ءِ بالاچ ءَ ما اینچو ریسپکٹ ءُ اینچو دلبڈّی ءُ ھوسلہ دات نہ کن ایں گوں بالاچ ءَ ھمکوپگ بیت نہ کن ایں پرچا؟؟؟
بالاچ شھید ءِ اولی لوگبانُک ءِ کستریں بَچ اِنت ءُ پمیشکا بالاچ وتی ابا ءِ لاڈلا بیتگ، پِت ءَ سک دوست بیتگ بالاچ ءِ ھرچ ناز واجہ ءَ پہ کندگ سگ اِتگ اَنت, من ءَ یات اِنت بالاچ وتی ابّا ءِ چہ اے کوڑھیں امروز ءِ یلہ دیَگ ءِ وھد ءَ ھم کسان اَت ،چہ پت ءَ رند بالاچ سک بے وس اِنت، برے اے بلوچ برات کر ءَ برو سنگت سئینکل ءَ دے گوں من ءَ بازار ءَ یا دگہ جاھے روگی اِنت کارے ھست گڑا ھما بلوچ برات ءِ پسّہ ھمے بیتگ کہ من ءَ یار انی وت ءَ کار ھست دات ئِے نہ کناں، برے چہ آ برات ءَ امیتے داشگ پرچا کہ بالاچ ءَ نہ زانتگ کہ اے دنیا ءَ بے امیت ءَ کس کس ءَ دپی جُستے ھم نہ کنت، پمیشکا م ھما روچ ءَ بگر داں روچ ء مروچی بالاچ تھنا اِنت..

نی من چہ کُل بلوچ راج ءُ کُل بلوچ رھشوناں گوں دستبندی کناں کہ بالاچ ءَ بہ پُرس اِت، بزان اِت کہ ورنا ءِ بزگی چے اِنت ءُ پد ءَ ھما پیم ورنا ءِ چارگ ءَ بہ کن اِت بزاں انچوش کہ وتی زھگانی بابت ءَ پکر کن اِت ،ھمے پیم پہ بالاچ ءَ ھم پکر مند بہ بَہ اِت انچش کہ وتی زھگ ءِ آؤکیں باندات ءَ شر کنگ ءِ واستا ڈنّ ءُ دَراں روان دے اِت پہ وانگ ءُ زانگ ءَ ،بالاچ واستا ھم انچو پکر مند بہ بَہ اِت کہ شھید ءِ ھون ورنا ءِ توک ءَ تچگ ءَ اَنت ءُ ورناھیں بالاچ ھم چو وتی آریپیں پت ءِ پیم ءَ سکیں پاک ءُ نرم دلیں ءُ شریں زھینیں ورناھے، من ءَ امیت اِنت اگاں بالاچ دست گرگ بہ بیت ءُ ھمائی ءِ ھساب ءَ آ سرپدی دیَگ بہ بیت گڑا الّم بالاچ یک شرین ءُ سرپدیں انسانے جوڑ بیت ءُ پد ءَ پہ وتی بلوچ راج ءِ واستا ھم باز کُت کنت، اگاں وتی پِت ءِ برابری ءَ کُت نہ کنت بلے پت ءِ پیم ءَ الّم کت کنت..

من گوں سرجمیں بلوچ گَل ءُ پارٹیاں بزاں بی این ایم, بی آر پی, ایف بی ایم, بی ایس او, بی آر ایس او ءُ اے دگہ سرجمیں بلوچ کیبنٹسانی سرکماشاں گوں دَزبندی کناں کہ زوت ءَ چہ زوت گُلام ءِ بالاچ ءَ بہ پُرس اِت۔