اِنّا لِلّہِ وَاِنِاّ اِلِیہِٛ رَاجِعّونٛ
نبشتہ کار: صادق مُجاھد
دی بلوچستان پوسٹ
شکاری او شکاری۔
سلام ءَ چہ وتی تریاک کشگ ءِ کُڈک ءَ سر کش اِت ءُ شکاری ئِے توار جت ءُ شکاری کاپر ءِ چیر ءَ بیگاہ ءِ سیاھگ ءَ ایریں تگرد سر ءَ نشتگ اَت ءُ وتی تُپنگ ءَ سپاہ کنگ ءَ اَت ءُ آئی ءَ اِش نہ کُت۔۔۔۔
سلام ءَ تریاک ءِ سیم چہ آس ءَ کش اِت ءُ چہ پیالو ءِ سر ءَ لچینتگین تریاک ءَ دمے جَت ءُ پد ءَ وتی سر چہ کُڈک ءَ کش اِت ءُ توار ئِےجَت” شکاری او شکاری منی نُک چہ نادوکاں ھُشک اِنت تئی توار جنگ ءَ تو وَ پسو ندئے۔
شکاری ءَ وتی دیم چکرینت ءُ آئی ءَ را پسّہ دات” ھاں چی یے بُگش، تئی مال ءُ متاہ ھُدا ءَ نَک جنگ کُتگ، دراھیں روچ تئی دپ پچ انِت، زاناں چے گپے جلدی بُگش کہ من تُپنگ ءَ سپاہ کنگ ءَ آں.
سلام ءَ آس ءَ کُتگیں سیم ءِ نیمگ ءَ چمے جت کہ سُھر سُھر اَت ،ھو ترا گُشاں کمو ودار کن سیم سُھر تراتگ، من تریاک ءَ دمے جناں گُڑا تئی نزیک ءَ کایاں ءُ گپ گُڑا ھمود ءَ وش اِنت۔
آئی ءَ سیم چہ آس ءَ در کُت پیپُک دپ ءَ کُت یک دو شریں دم ئِے جت ءُ سیم بُن ءَ ایر کُت، پیپُک پیچ پتا کُت، آس ءِ تھ ءَ دور ئِے دات، چہ پیالو ءِ سر ءِ لچتگیں سوتکال چاکو ءِ سر ءَ شُوّرتاں ءُ وتی کش ءَ ایریں ڈبُک ءَ دگہ لھتے سوتکال کہ کاگدے ءَ بستگ اِت اَنت، بوتک اَنت ،ھمے سوتکال مان کُت اَنت ءُ پد ءَ ھما جاہ ءَ ایر ئِے کُت ءُ وت چہ اود ءَ پاد اتک۔
کوچنڈان ءَ اتک ءُ شکاری ءِ دیم پہ دیم ءَ نِشت ءُ شکاری وتی چَرّی بزاں شاٹ گن ءَ سپاہ کنگ ءَ اَت، دلمانگ اَت سُھب ءَ مھلہ بروت گندمی ئیں ڈگار ءَ کسے ءَ گُشتگ اَت کہ من مرچی رمےسیسیگ دیستگ، آ دلمانگ اَت کہ باند ءَ ھما سیسیگانی پد ءُ پاس ءَ بروت کہ آئی ءَ دیر اِنت سیسیگی گوشت نہ وارتگ اَت۔
سلام ءَ دیم گوں شکاری ءَ کُت ءُ گُشت” شکاری تو گپے ءَ سرپدئے” ؟
شکاری ءَ پہ بھمانگی درائینت “اناں چے گپے زاناں”۔۔؟
سلام ءَ وتی اے دیم ءُ آدیماں چار اِت ءُ وش وش ءَ گوں شکاری ءَ گُشگ ءَ لگت” مئے کوہ ءَ لھتے مردم پہ اشکنگ ءَ پد ءَ اتکگ ءُ دیر اِنت اے مردم گار بیتگ انَت، انوں اتکگ اَنت دوشی من شُتاں کہ گموک ءِ کر ءَ تریاک زیراں پاٹی نشتگ ءُ کشگ ءَ اَت، من ھم کمو نشتاں دو سے دم جت ھمود ءَ یکے ءَ گُشت” کہ مئے کوہ ءَ لھتے مردم اتکگ ءُ گندگ بیتگاں ،بلے مزن گُلگ ءُ بروتی بیتگاں تکریبن اینگری مردم نھاں ھرچی بیت نہ بیت بُرزی مردم بنت ،مئے دمگی مردم بلکیں گوں بلے وت ءَ زاھر اِش نہ کُتگ۔”
شکاری نشتگ ءُ آئی ءِ گپانی گوشدارگ ءَ اَت کہ باریں دیمتر ءَ چے گُشیت۔۔۔؟ داں ھمینچک ءَ سلام ءَ وتی گپ بند کُتگ اَنت ءُ شکاری ءَ جُست کُت “شر انت، تریاکیانی ساکی ءَ ھمے گپ کے ءَ جَتگ ءُ اود ءَ دگہ کے کے نندوک اَت ءُ آھاں اے گپ پہ کُجام مکسد ءَ جَتگ تئی ھیال ءَ” ؟
شکاریءَ اینچو جُست یکیں پجیءَ چہ سلام ءَ کُت۔۔۔۔سلام وتی گُٹ ءَ شکاران ءُ بلاھیں تُکے جت ءُ دست شکاری ءِ تُپنگ سر ءَ ایر کُت ءُ گُشت” بلے تریاکیاں اے گپ پہ وتی تُرس ءَ جَتگ، آھانی مکسد ھمیش اَت کہ اے مردم اتکگ اَنت ،اے پد ءَ نشہ بھا کنوکانی سر ءَ اُرش کن اَنت ءُ گر اَنت، بر اَنت، دار اَنت، الاج کن اَنت ءُ تریاک بھا کنوک کم بیت ھرجاہ تُرس بیت، سر ءِ آم کس بھا کُت نکنت ،ھرکس ءَ نرسیت، ھرجاہ نہ رسیت ءُ تریاک پد ءَچو پیسری وڑ ءَ گران بیت ءُ آئی ءَ یکبرے پد ءَ وتی چپ ءُ چاگرد ءَ چمشانکے دات کہ کس پیداک نہ اِنت ءُ گپ بندات کُت بلے ھمے گپ رھیمُک ءَ جتگ” ۔
شکاری ءَ پہ بے سبری تُپنگ چہ وتی کُٹ ءَ چست کُت ءُ راستی کَش ءَ تگرد سر ءَ وش وش ءَ ایر کُت ءُ جست کت” کُجام رھیمُک”؟
سلام ءَ چو سدکی درائینت” رھیمُک نھے کادُوک ءِ ھمے رھیمُک”
شکاری ءَ سلام ءِ چمانی تھا چاران ءَ گون دراج کشیں وڑے ءَ گُشت “ھو ھووووووو زانان ئِے، اے سکیں ھبیسیں مردمے، اشی پِت ءِ نام ءَ مردم گرگ ءَ انَت کہ اے لشکریانی مردم انِت ءُ ھمے رھیمُک ءِ پِت ھروھد باگ ءِ سر ءِ کیمپ ءَ روت کیت، باگ ءِ سر ءِکیمپ ءِ کسان کسانیں چیزانی زمہ ھمے کادُوک ءَ زُرتگ، ھر وھد اشانی واستا چیز ءُ سامان زیر ایت ءُ بارت ءُ پہ اِش کنگ ءَ ھمے کادُوک ءِ چُک ءُ جنین ھم برے برے کیمپ ءَ رواَنت ءُ کاینت، گُشاں کہ لشکریانی سِرتگیں نگن ءُ بَٹاں پہ وتی پسانی واستا کاریں ،ھمے رھیمک ءِ جند ھم شریں مردمے نہ انِت،پرچاکہ لشکریانی واستا چرس، تریاک، شیشہ ءُ کلیستار ھمے رھیمُک زیرایت ءُ بارت ءُ دنت اِش”.
سلام ءَ پہ اشتاپی درائینت” ھو ھاں من گنداں کہ پیسر ءَ اے رھیمک ءَ کُڈی دپ پہ پچی ءَ نہ اِشتگ، ھر کُجا کہ یکے تُشے کشگ ءَ بیتگ گُڑا دومی مردم رھیمُک بیتگ مرچاں۔۔ناں۔۔ ٹیٹ اِنت برابر اِنت، ٹَش ءَ پَش اِنت ،برے برے دو دو، سے سے ھزار ءِ چرس ءُ تریاک زیر ایت، یکرندے منی دیم ءَ دوھزار تریاک ئِے زُرت گُڑا من رھیمُک ءَ گُشت” تو مرچی اینچو سامان پہ کئی واستا زیرگائے”؟
گُڑا منی کرّ ءَ گُشت ئِے” لھتے مھمان اتکگ بلاھیں سیٹاں من ھمشانی واستا سامان زیرگایاں”۔
یکروچے من ساکی ءَ نشتگ اتاں گُڑا ھمے رھیمُک ءَ یکے ءَ پون کُت، بلے اردو گپ ئِےکُت ءُ گُشت ئِے ” رھیم بھائی میرے لیے 1000 کا شیشہ لے آؤ”.
گُڑا رھیمُک ءَ 1000 کلدار شیشہ زُرت ءُ من جُست کُت” رھیمُک اے چونیں مردمے ءَ کہ ترا گوں اردو کُت ئِے “؟ زان ئے رھیمُک ءَ گوں من چے گُشت؟
شکاری ءَ پہ ھیرانگی جُست کُت “ھاں چے گُشت ئِے؟
گُشت ئِے” منی پِت ءِ کسانی ءِ سنگتے ،پھٹانے اتکگ مئے مھمان اِنت ،ھمے بیتگ من ءَ گُشتگ ئِے کہ ھزار کلدار ءِ شیشہ بیار گوں ،تو زان ئے کہ مھمان وَ مھمان اِنت، پد ءَ مردم چہ مھمان ءَ مجبور اِنت۔
من شک کُت کہ اے ھمے ھرامی بنت ھمشاں پون کُتگ ءُ شیشہ لوٹ اِتگ ،منی کرّ ءَ سبوت نیست اَت من گُڑا ھمے گپ ءَرا یلدات ءُ پد ءَ من چار اِت کہ سلام ترا چے کار اِنت، ھرکس وتئیگ ءَ وت بزانت۔
شکاری ءَ سر چو ھَو ءِ وڑ ءَ سُرئینت! ۔
بلے گوں سلام ءِ ھمے گپانی جَنَگ ءَ شکاری سک تکانسر اَت، انچو سما بیت کہ آ یک بلاھیں گم ءُ گرانے ءَ کپتگ، آئی ءِ دل ءَ یک اجب وس وسے کپتگ اَت، بے تاھیر اَت، شکاری ءَ دیم گوں سلام ءَ کُت ءُ درائینت” سلام تو چُشیں مردمے زان ئے ءُ پجاہ کارئے کہ آئی سنگتی گوں ھمے کوہ ءِ مردماں بہ بیت” ؟
سلام ءَ پہ اجکھی درائینت” اناں شکاری من کُجا ءُ کوہ ءِ مردم کُجا، آ وھدی کہ من کسے زانتگ ءُ پجاہ آورتگ، آ مردم وَ درست شُت اَنت، لھتے باجو بیت، لھتے ڈنی مُلکاں تَتکگ، لھتے شھید بیتگ ءُ لھتے گار ءُ گور بیتگ، لھتے گرگ ءُ بندی کنگ بیتگ کہ روچ ء مروچی بزگانی ھچ نام ءُ توارے نیست کہ کُجا اَنت، زندگ اَنت یا مُرتگ اَنت،باریں چتور اَنت؟ بلے چی ءَ زاناں شکاری تو من ءَ اے جُست پہ کُجام مکسد ءَ کُت؟
شکاری ءَ پہ بے تاھیری درائینت” ترا من گپے بُگشاں اے گپ کہ کادوک ءُ رھیمُک ءَ اتکگ ءُ رس اِتگ، اے الم وتی دیم ءَ نائین کن اَنت، اشاں کہ اے بیگرتی نگن وارتگ اشانی آپ کپتگ، اشانی کرّ ءَ وت براتی نیست، مُلک ءُ مردمی نیست، ھمساھگی نیست ،بلوچی نیست، اشاں ھچ بند ندار اِیت، اے مُلک ءُ اے مُلک ءِ پوج ءُ مردمانی نگن ءُ آپ کہ ھرکس ءَ وارت بزاں آئی ءِ آپ کپت، من پمیشکا گُشاں کہ چُشیں مردمے اگاں درتکیں ھمے گپ آھاں سر بہ کُتیں کہ شمے آھگ ءِ راز پدر بیتگ، ریاستی چانوگ وار شمئے آھگ ءَ سرپد اَنت، آ مرچیگیں یا باندات الم وتی کار ءَ کن اَنت۔
شکاری ءِ کستریں گُھار کہ چُل ءَ نشتگ ءُ ھر دوئینانی گپاں پہ دلجمی گوشدارگ ءَ اَت ءُ وتی سر ئِے چہ چُل ءَ در کُت ءُ گوں شکاری ءَ گُشگ ءَ لگت” منی برات وت ءَ اینچو تکانسر مکن، آ چہ من ءَ ءُ ترا پیسر اے گپ ءَ سرپد اَنت”۔
شکاری چہ وتی گھار ءِ ھمے گپ کنگ ءَ سک پریشان کُتگ اَت کہ آئی ءَ دراھیں شپ گوں ھمے گپ ءَ جیڑ اِت کہ منی گھار ءَ اے گپ پہ کُجام مکسد ءَ کُت، آئی مول ءُ مُراد چی اَت آ زاناں چے سرپد اِنت آئی ءَ پرچا چو گُشت۔؟
گوں ھمے جیڑگانی تھ ءَ دانکہ مُلا ءَ بانگ دات ءُ مُلا ءِ بانگ ءَ کموکے رند تیرانی یک شلے بندات بیت ءُ برے برے بمب ءُ ٹوپانی توار ھم ھوار اَت، چہ روچ درائی ءَ دراھیں نیمگاں بے تواری بیت ،زنڈیں ساھتے ءَ رند میتگ ءَ ھال اتک کہ لشکریانی کیمپ ءِ سر ءِ اُرش ءَ پد 10 لشکریانی ھواری ءَ کادُوک گوں رھیمُک ءَ ھردو کہ کیمپ ءَ شیشہ کشگ ءَ بیتگ انَت ھم جنگ بیتگ اَنت ءُ بازینے زدگ ءُ ٹپی ٹوری اِنت.
گوں ھمے ھال اشکنگ ءَ پہ اناگتی شکاری ءِ دپ ءَ درتک ۔۔۔اَنّا لِلّہِ وَاِنّا اِلیہِ رَاجِعّونٛ
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
