لیاری ءِ گٹر من ءَ چو ساہ ءِ پیم ءَ دوست بنت – نوید گُل

لیاری ءِ گٹر من ءَ چو ساہ ءِ پیم ءَ دوست بنت

نوید گُل – گُل بلوچستان ھوٹل لیاری

دی بلوچستان پوسٹ

وکار بلوچ ءِ تامُرے ھست ” دبئی کسی نہ بیت ،، تامر تہ ءَ وھدیکہ وکار دبئی ءَ پہ کار ءَ روت داں کار ءَ لگ ایت ، یک روچے ارباب ءِ ھشتر چماں دگرے کوری سورمگ مان کنت ءُ ھشتر ءِ چم کور بنت داں اے بھتام وکار ءِ سر ءَ کپ ایت، گڑا ارباب وکار ءَ کار ءَ درکنت ءُ ملک ءَ روان ئِے دنت ، وکار کہ ملک ءَ بزان لیاری ءَ کیت، گڑا ھمے وتی پت ءَ جست کن تو کے ئے ؟
لیاری گٹراں گند ایت ،رومالک ءَ پونز ءَ دار ایت کہ بو کن انت ، متلب کس نگش ایت ساری ھمے وکار لیاری ءِ نندوکے کہ وت ءَ چٹ شمشتگ ئِے،،، ھیر آ پلمے ، پلم ءَ تو پہ چاروک ءَ ھمک دابیں کلوہ دات کن ئے.

گپ کیت اسد ءَ کہ گش ئے اسد بلوچ چد ءُ ساری لیاری ءَ نہ شوتگ یا وتی ملک ءِ ھال ءَ سھی نہ انت کہ چہ دبئی کیت ماں گُل بلوچستان ھوٹل ءَ ءُ پد ءَ ھوٹل ءِ کمی ءُ ھرابیاں در ءَ کنت گند ءُ گسڑ بوتگ کہ واجہ دبئی والایے، ھو ڈے بلوچ ھمے نابزانتی ءُ کم ھکلی ءَ مارا پرے ھال ءَ کتگ کہ کسانکیں آسراتی یے رس ایت، وتی بزگی ءَ چٹ شمشکار بیت ، کمو وار گیگ بیت وتی گوست ءَ چٹ بیھال بیت ، یا سر ئِے دگر ءِ ملک ءَ بہ کپ ایت، وتی گدان ءُ ڈرتگیں بان ءَ زوت بے ھیال بیت کہ باریں کدی لپائی کتگ یا نوک ئِے پُرشتگ آپ ءَ جُر کتگ.

اسد بلوچ وت گش ایت کہ من شپ ءِ نیم ءَ اتکگاں لیاری ءَ کس نہ بوتگ، نہ کسے من دیستگ نہ ھوٹلاں جاگہ بوتگ گڑا تو چوشیں بلاھے یے تو چے ءَ تچان دیم پہ لیاری ءَاتکگ ئے کہ تو اد ءِ ھال ءَ سھی ءُ سرپد بوتگ ئے، بُہ شتین ئے ڈپنس ءُ سدر ءَ شیشگانی ھوٹل تاں بلے پد ءَ ھم ھمے بزگیں لیاری ءِ گند ءُ گسڑیں بلوچ ءَ ترا بلوچے پھم اتگ ءُ جاگہ داتگ کہ تو شپ ءِ نیم ءَ بزگ ئے.

ھوٹل ءَ کمرہ نہ بوتگ بس ھما کمرہ کہ آیانی پَسیل (ھمام) ھراب اَنت کہ کسے نہ دنت بلے مرد ءَ پہ بلوچی ترا داتگ کہ اے وھد ءَ تو پُٹ پاتے ءِ سر ءَ کپتگ ئے چہ گھتر ھمے کمرہ بہ بہ ئے، بلے انچو گش انت کہ نیکی ھر کس ءَ ھزم نہ بیت پرچاکہ ھرکس نیکی کت نہ کنت.

اسد جان تو بلوچستان ءِ چُکے ئے ،تئی پکر بلوچی لوگے ءِ رستگیں پکرے بوتگ، بائد انت کہ وت ءَ شمشکار مہ بوتین ئے ءُ لیاری ءَ بے ھجال مہ بوتین ئے پہ دو روچ ءِ دبئی گوزینگ ءَ پرچاکہ تو من ءَ ستر ایرجن ئے ،منی روزیگ ءَ ستر ایر جن ئے، بلے پد ءَ ھم من ءُ تو بلوچ ایں، دوئیں گلام ایں ، وتی جند ءَ آجو بہ کن کہ دگر ءِ شیشگاں چہ منی تئی سنگ ءَ گٹر ھزار درسد من ءَ ترا دوستر انت.
لیاری ءِ گٹر من ءَ چو ساہ ءِ پیم ءَ دوست بنت.