فِدائی ءِ فلسفہ
واجُل دشتی
دی بلوچستان پوسٹ
گوادر یکرندے پدا بانور بوت، دیگر ءِ وھد ءَ کہ پدی زِر ءَ مردم وتی باتن ءِ سینگارگ ءَ گوں زِر ءِ چئولاں نیاد کن اَنت ھمے دمان ءَ باتیل ءِ سرا چہ اتکگیں تیرانی تواراں پدی زر ءِ نِشتگیں مردمانی تَب چد ءُ وش تر کُت، ھمے کئوش کہ بلوچ زِر ءِ سرا لئیب کنان ءُ گوادر ءِ بالاد ءَ کہ ھوار بوھان اَت گوں شورھانی بو آں اشی ءَ سرجمیں گوادر ءِ دمک ءُ دراں مھلب آتار کُت ءُ مِسکانی گرنچ بوتک اَنت-
دیگر ءَ روچ وتی گُڈی ساہ ءَ رسیت ءُ تیاب ءِ دلبند ءَ سُھری یے تالان کنت مروچیگیں سُھری زگریں ھوناں گیشتر جلواناک تِر کتگ اَت۔ تیاب ءِ لمب ءَ داں مُدتے ءَ گوں بے تاھیریں ودارے ءَ اوشتاتگیں مِید ءُ دریاورد گل ءَ چہ بال اِت اَنت ءُ تیرانی توار کہ یک یک ءَ دُژمن ءَ کلوہ سرکنگ ءَ اِت اَنت ھمے توار دریاوردانی زِرداں تاھیر بکشگ ءَ اَت پرچہ کہ آھاں اے تیر ءُ شورھانی بُو پھم اِت اَنت آھاں زانت کہ زِر ءِ پھازوک اتکگ اَنت ءُ نو مارا زِر ءِ مان دئیگ ءَ کس مہ کن نہ کنت نو کس ءَ اے ھمت نہ بیت کہ مئے یکدارانی دیما میلانک بہ بیت ءُ مارا پُشت ءَ ھَتر بہ دنت ھما دَریاورد کہ باروٹی آں پرآھاں آھانی جند ءِ تیاب ءَ رؤگ بند کتگ اَت آھانی لُنٹانی سرا بچکند تالان اَت آھانی دست بُرز ءَ چست اِتاں ءُ زمین زھگانی سوب مندی ءِ ھاترا دعا لوٹگ ءَ اِتاں۔
ھئو، پرچہ آھانی لُنٹاں بچکند تالان مہ بیت، پرچہ تیرانی توار ءُ شورھانی بو دل ءَ کرار مہ بکشنت، پرچہ دیگر ءِ سُھری چو نوک بانور ءِ پَن ءُ لالیانی وڈا جلواناک مہ بیت وھدیکہ چار زمین پھازیں پُسگاں وتی سر ءَ کپن بستگ ءُ باروٹیانی گوم ءَ جنگ ءَ اَنت-
جنگ ءِ بندات بوھگ ءَ گوں تیاب ءِ چئولاں دگہ دابے بندات کتگ اَت انچو سما بوھگ ءَ اَت کہ کرنے ءَ پد زِر وتی ھکّیگیں چھرگ ءَ جنگ ءَ اِنت، زِر ءِ چئول امینچو مست اِت اَنت کہ باروٹی آں ھم تُرس پیداک اَت کہ مارا مہ بارت پرچہ کہ زِر ءَ زانتگ اَت کہ اے انچنائین تیر نیاں اے منی زھگ اَنت کہ منی پھازگ ءَ اتکگ اَنت-
ھئو مروچی گوادر بانور اَت، لالا ھمید ءُ کامریڈ کیوم ءِ گالوار پد ءَ گوادر ءِ دمک ءُ دراں تالان اِتاں، ھمل مروچی پدا گوں پرنگاں جنگ ءَ اَت یک کرنے ءَ چہ پد گوادر ءِ دلبند گوں ھوناں میچلتگ اَت، مُدتے ءَ پد گوادر وتی بوھگ ءِ پھر ءَ چہ اودئے مردمانی سر چِست کتگ اَت، سال ءُ سیمانی گوزگ ءَ پد گوادر ءَ چہ واب ءَ بُست کتگ اَت مروچی گوادر پہ شانے مِک اَت باتیل ءُ مھدی ءِ کوھاں گوں ھمکوپگ اَت تیر ءُ تراکانی توار کہ چائنیز ءُ پنجابیانی ڈڈّراں دِرّان ءُ گوادر ءَ وتی امباز ءَ زورگ ءَ اِت اَنت اشانی زیمل اودئے مُرگ ءُ دگہ ساھداراں ناچ پرمائگ ءَ اِتاں۔
چاریں زمین زھگ، چائنیز، پنجابی ءُ دگہ باروٹیاں ھوار گوادر ءِ جند ءِ مھلوک ءَ ھم توار پِر کنان ءَ ھمے کلوہ ءَ دئیگ ءَ اِت اَنت پادائے ھمل جوڈ بہ بئے وتی لج ءُ ننگ ءِ ھواری ءَ وتی زِر ءَ پھریز اِت، گوادر ءَ پورا ائید ءِ نوک پِر اَت ءُ وتی راستیں رنگ ءَ مروچی پیشدارگ ءَ اَت-
بی ایل اے مجید بریگیڈ ءِ سرمچار راجدپتر ءَ گوں وتی ھوناں نبشتہ کنگ ءَ اِت اَنت ءُ پہ سرڈگار ءَ فِدا بوھگ ءَ اِتاں، فدائی جوڑ بوھگ ءِ فلسفہ جنرل استاد اسلم ءَ بنگیج کتگ اَت بلے اے پِڑ ءَ ورناھانی کچ روچ پہ روچ گیش بوھان اِنت۔
زندمان سک وش اِنت ھرکس لوٹیت کہ منی روچاں دو روچ گیش بہ بیت گڈا اے چونیں مردماں کہ وتی مرگ ءِ روچ ءُ وھد ءَ وت گچین کن اَنت ءُ زند ءِ کربانی ءَ دیاں، اے ھما گنوک اَنت کہ اشانی گنوکی ءِ آسر بوھگ گوں سرڈگار ءِ آجوئی ءَ بندوک اِنت سرزمین ءِ گنوک ءُ شیدا۔
برے برے مردم جیڑیت کہ آ جیڑگ وتی آسرا نہ رؤت ءُ مجگ گنوکی ءِ نیمگ ءَ مردم ءَ کشّان کنت بلے اے گپ انگت پھم ءَ نئیت کہ فدائی ءِ فلسفلہ ءِ درنگاز گوں کجام مارشت ءُ گالاں بیت اے فلسفہ ءِ مارگ ءُ زانگ ءِ واستہ مارا مجید، درویش، اسلم، ریھان، بلال، وسیم، ازل، پرید، ھمل، اسد، منسب ءُ کچکول جوڑ بوھگ لوٹیت۔
فدائی ءِ فلسفہ ءَ مروچی دژمن ءِ واب ھم ھرام کتگ آ ھم زانگ ءَ اِنت کہ زمین زھگاں وتی سر ءَ کپن بستگ ءُ منی مقابلہ کنگ ءَ ساڑی اَنت آ اے ھم زانت کہ منی سرجمیں مکّاری ءُ ھاٹیگ آھانی دیما ھچ نیاں ءُ من پروش وارتگ۔
گوں بے بھائیں جزبگ ءَ سرشاریں ھمل جان، اسد جان، منسب جان ءُ کچکول جان وتی واھگ ءَ سوب مند بوت اَنت آھاں گیدی ءَ اے جار پِرّینت کہ بلوچ ءِ سرڈگار بے وارس نہ اِنت آ وتی سرڈگار ءُ زِر ءِ پھازگ ءَ شری ءَ زانت۔
مجید بریگیڈ ءِ سرمچاراں بلوچ راج ءِ توک ءَ نوکیں امیتے بندات کت آھانی کربانیاں سرجمیں دنیا جکسینتگ ءُ ھمے کربانیانی برورد اِنت کہ بلوچ ءِ توار مروچی دگنیا ءِ کُنڈ کُنڈ ءَ سربوتگ ءُ آ لاچارئے کتگ کہ تئی ارزشت ءَ بزانت۔
دنیا ءِ سرپد کنگ ءَ رَند مروچی سئے شپ ءُ سئے روچ سرجم اِنت کہ گوادر ءُ تیاب گل ءَ چہ واب نہ کپتگ اَنت، شورھانی بو انگت زِرد ءَ کرار بکشگ ءَ اَنت ءُ تیرانی توار انگت برجاہ اَنت۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
