تْرانگ – ظہورفضل

تْرانگ

نبشتہ کار: ظہورفضل

دی بلوچستان پوسٹ

ھما ترانگ کیت کہ تو مدام ھمک سھب ءَ من ءَ واب ءَ چہ پاد کتگ کہ پاد ءَ گنوک کہ نو روچ سرے بان ءَ اِنت ءُ تو انگہ نپاد ءَ یل ندئے ، من پمیشا داں دیر ءَ واب بیتگاں کہ منی مات ءَ یک بلاھیں چادرے منی کِلہ ءِ سر ءَ داتگ کہ روچ من ءَ مَلگ اِیت ءُ منی واب ھراب مہ بیت، بَلے مات ءَ مدام گشتگ کہ اگاں روچ ترا پاد نہ کنت بلے اے شیطانیں ھِناء ترا گُڑین اِیت ءُ پاد کنت ،،،

برے برے من ھما تْرانگاں کپاں کہ تو وتی گُد دوچگ ءِ وھد ءَ من ءَ نیم چمّی چار اِتگ ءُ پد ءَ کسانوکیں لوسوکے داتگ، من ءَ سک بَد اتک ءَ، ھمے لوسوک سر ءَ بَلے من ترا ھچ گُشت نہ کتگ شیطان ۔۔

ھَو ھما تْرانگاں ھم کپاں، گند ئے تو مدام ٹانکی ءِ سر ءَ آپ ءِ رَند ءَ اتکگ ئے ءُ من لوگانی پیشگاہ ءَ ھمک بیگاہ ءَ تھت سر ءَ کتاباں گوں مشکول بوتگاں، تو کہ گْوستگ ئے گُڑا اَلّم منی سر ءَ آپ شانک داتگ ءُ من ءَ گُڑینتگ ءُ من جاہ سِرّ اِتگ ءُ ترا دُوایے ھم داتگ ۔۔۔

ھو ھما ترانگ ھم من ءَ ماندار اِیت کہ تو برے برے وتی لوگ ءَ نشتگ ئے ءُ مولوی مھمد اُمر ءِ واز پِرکت ءُ گوشداشتگ ءُ من ترا کَلاگ بستگ کہ تو مدام نماز ءَ واز کن ئے پہ لالچ ءَ کہ ترا شرّیں مردے بہ گیپت ، ترا سک بَد اتکگ ءُ تو سُھر سُھر تَراِتگ ئے کہ من بھ مرد نَہ گر آں ءُ پہ من ءَ کسّے ءِ گْواجار میایات ،،،

اے تْرانگ دْرست ھِناء ئیگ اَنت ،ھِناء منی ھمساھگ اَت ،بَلے مدام مئے لوگ ءَ اَتک ، برے گُد دوچگ ءَ اتک ءُ برے ٹانکی ءِ سر ءَ آپ ءِ رند ءَ بَلے اَلّم ھمک روچ سھب داں بیگاہ ءَ ھِناء گیشتر مئے پَلّ ءَ اَت ، ھِناء سکیں شیطانوکیں ،وش گپّیں ءُ وش رویں جنکے اَت۔
وھدے کہ من ء دیست اَلّم گوں من ئےِ شیطانی ئےِکت، من ھم زانتگ اَت کہ ھِناء من ءَ دوست دار اِیت، اے منی تب ءَ زانت پمیشا گومن گیشتر شیطانی ئےِ کت ءُ من ھم ھِناء کہ دیست منی دل ءَ گُشت چیڑین ئےِ، بِلّے ھِناء شیطانی یے بکن، پرچاکہ من ءَ ھِناء شیطانی دوست بوتگ اَنت ءُ بَد ھم گش ئے اتکگ اَنت ، لھتیں وھد ءَ پد ھِناء ءَ پہ گْواجارے اتک ءُ ھِناء سُور کت ءُ مردے گیپت.
منی سر پہ درانڈیھ کپت، ھمے ترانگاں شش سال گْوست کہ یک روچے من ءَ ھالے رست کہ تئی ھِناء جنوزام بوتگ ءُ ھما لاڈوکی ءُ شیطانی سیاھیں گُدانی تہ مُرتگ اَنت ۔۔۔۔۔۔۔