شھید عبد اللہ پنّام ءِ پراز جان
نبشتہ کار: کمبر بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
شھیدانی بابت ءَ نبشتہ کنگ چونائی ءَ یک اَرزانیں گپّے نہ اِنت ، بلے پدا ھم منی وڑیں یک نابلدیں ند کارے ءِ واستہ چد ءُ گنتِر ۔ پرچہ کہ منی وڑیں وتر ءَ وت نہ زانت کہ من کئے آں ، ءُ شھید چی اَنت ؟ شھیداناں پرچہ شھید گْوش اَنت؟ پہ کئے شھید بیتگ اَنت ؟ پمشکا من گْوش آں منی وڑیں ندکارے ءِ بستار ءَ اے ھبر در اِنت ، چیاکہ شھید چو کوہ ءِ تور ءُ کوہ ءِ البرز ءِ وڑ ءَ بُرز ءُ بُلند اَنت کہ آھانی پگر ءُ سسّا پہ راجی آکبت ءُ آجوئی ءِ درگت ءَ بوتگ ۔ پرے ھاتر ءَ اے راستی یے کہ پہ کوہ ءِ تور ءُ کوہ ءِ البُرز ءِ سرکپگ ءَ منی پاداناں چوشیں ھاٹیگ مان نیست کہ من اے کوہاں سر بِہ کپ آں ۔ پہ اے کوہانی سرکپگ ءِ واستہ پاداں ھاٹیگ ءُ جان ءَ واک لوٹ اِیت ، اے بابت ءَ نہ منی پاداں ھاٹیگ است نئیکہ جان ءَ واک ۔ بلے مرچی منی دلءَ ھُل کُتگ کہ من ھمے کوھاں سر ِبِہ کپ آں ءُ رتکگّیں ھونانی رُژنائیں پگر ءَ سرپد بِہ باں کی آھاں وتی سالونکیں سر پمّے باندات ءَ پرچہ نْدر کُتگ ، آ کُجام مھراِنت کہ گوں مرگ ءَ سنگتی کنگ پرماھیت ، آ مھر ماتیں گُلزمین ءِ مھر اِنت کہ پہ بچکند مرگ ءِ امبازاں زند ءِ شُوھاز ءَ راھی کنت ۔
شھید یک انچیں مھروانیں سنگتے اَت کہ آئرا گوں وتی ماتیں وتن ءِھر دْرچک ءُ دار ، سنگ ءُ ڈوکاں سک مھر ءُ دوستی است اَت ۔ ھمے زاپرانیں ھاک ءِ دوستی شھید عبد اللہ پراز ءَ شیشان ،وھلی ءُ گوران ءِ سُرمگیں کوہ ءُ ترشتیں تلاراں سر کُت پہ وتی راج ءُ پاکیں ڈیھ ءِ موکگ ءُ پاسپانی ءَ ۔ شھید عبد اللہ پراز سکیں مسکرا باز ءُ راست گْوش اِیں سنگتے اَت کہ ھر وھد ءَ وتی گپ تچک ، تچک ءَ مردم ءِ دیم ءَ ایر کُت ءُ دُژمِن ءِ زُلم ءُزُوراکی برداش نہ کُت اَنت ۔
سنگتاں گوں انچو مھربان اَت کہ سنگتاں پہ دوستی آئرا نام توار نہ کُت ، بلکیں سنگتاں ھر وھد ءَ آئرا ماس ءِ نام ءَ توار جت ۔ منءَ شری ءَ یات نہ اِنت من نہ زاناں 2011 یا 2012 اَت ، یکرندے من ءُ شھید رزا جانگیر شھید پراز ءِ ڈگار ءِ سر ءَ گوں شھید ءَ تہ دیر ءَ سیاسی جاورالانی سر ءَ گپ ءُ تْران ،گند ءُ نند کُت ۔ وھدے کہ شھید رزاجان شھید بوت گُڑا شھید پراز جان ھر وھد ھمے گپ کُت کہ یار منی دل نہ گْوش اِیت کہ من ھمے گز ءِ بُن ءَ بُرواں ءُ بِہ ننداں ، پرچہ کہ گوں ھمے گز ءَ شھید رزا جان ءِ گوھر کیمتی ئیں یات بندوک انت۔ وھد ھمے وڑ ءَ دیم ءَ روان اَت کہ من 2014 ءَ کومی کارانی سوْب ءَ چہ پراز جان ءَ سستءُ دگہ ھند ءُ دمگاں شُت آں ۔پدا ھپتگ ءُ دہ روچ ءِ سر ءَ الم گوں پراز جان ھال ءُ اھوال کُت ءُ جاورانی جُست ءُ پُرس کُت۔ وھدے کہ2015 ءَ پوج شھید ءِ ھند ءَ اتک گُڑا من ھال ءُ اھوال کُت کہ یار تو چہ وتی ھند ءُ میتگ ءَ در کپ کہ اے پوج ءَ ھچ بیسّہ نیست وت ءَ شرّیں وڑے سمبال کہ تو راج ءِ پاسپانیں سرمچارے ءِ ، گُڑا منءَ ھمے پسّوئے دات کہ یار تو و منی ھالءَ شر سرپدے یکیں مناں وتئی ھاندان ءِ لاپ والینگ ءِ زمہ وار ۔ اگاں دگہ جاھے بُرواں ایشاں گُژن ئے کُش اِیت ، دومی اگاں من وتی ھند ءَ یل بکن آں اے ھند ھم چہ منی دستءَ روت ءُ دُژمن گیشتر اد ءَ پہ وت پہ لب ءُ لالچ ، تْرس ءُ بیھار مردم جوڑ کنت کہ پمّا تاوان اِنت۔ مرگ الم ءَ کیت ، بلے وژنامیں مرگ مارا وت گچین کنگی اِنت ۔ من اگاں نہ باں بلے اے ھبر ءَ دلجم آں کہ منی توپک ءَ زنگ نہ گیت ۔ چیاکہ من پنچ بچّ ءِپت اُوں، منی ھر یک بچّ یے دُژمن ءِ سد مردم ءِ برابر اِنت۔ پمشکا پہ سِتک گْوش آں کہ اے ھر بلوچ پُسّگ ءِ کوپگاں بیت ۔ اے بابت ءَ ما تہ دیر ءَ گپ ءُ تْران کُت ءُ گُڈیءَ من ھمے گْوشت یار تو وتی مٹ ءُ بدل وت ئے کس کسی مٹ ءُ بدل بوت نہ کنت۔ تو زندگ بَہ ئے دْرسیں کار بنت اگاں تو مہ بَہ ئے ھچ نہ بیت۔ بلے من نہ زانت کہ شھیدءَ وت ءَ پہ موکگ ءَ سرجم ءَ جاڑی کُتگ۔ ھمے دوران ءَ شھید سک نادراہ بیت گُڑا دُژمن ءِ چاریگ پہ دُژمِن ءَ ھمے اھوال ءَ سر کن اَنت کہ عبد اللہ ءِ دزگیر کنگ ءِ موہ ھمیش اِنت ۔ بلے دژمن ءَ را اے سرپدی نہ بیت کہ اےتوپک عبد اللہ ءَ پہ سر جھل کنگ ءِ ھاتر ءَ بڈ ءَ نہ کتگ بلکیں پہ ماتیں وتن ءِ پاسپانی ءَ بڈ ءَ کُتگ ۔ تیراں وتی سینگ ءَ امباز اِیت بلے سر جھل نہ بیت ۔ آدینگ ءِ چاردہ ماھیں شپ اَت کہ بُزدلیں دژمن ءَ وتی لاریانی لیٹناں کُشت ءُ گْوربام کُت ھمراہ ءِ 38 لاری ءَ اتک شھید ءِ گِسءِ انگیراں کُرت انت ءُ اے دیمءُ آ دیم سنگر گیپت۔ چیزئے تچک ءَ پہ ءَ گسءَ رھادگ بوت ۔ھمدا گس ءِ نزیک ءَ کہ کاینت انچو کسے ءِ چم کپ اِیت کہ بزُدلیں پوج اِنت ۔گُڑا اے پہ دِرک روت شھید ءَ ھال دنت ءُ گْوش اِیت کہ پوج اِنت ۔ شھید ھمے دمان ءَ وتی سلاھاں زور اِیت پہ درکپگ ءَ جاڑی بیت گُڑا شھید ءِ لوگبانُک ءُ دگہ بازیں مردمے گْوش اِیت ترا پوج ءَ انگر ءَ کُتگ نوں تو کُجا روئے ۔ گُڑا ھمد ءَ شھید پراز جان دراھینیت ءُ گْوش اِیت کہ شمئے ھیال ءَ من وت ءَ زندگ ءَ دست ءَ بِہ دئے آں ۔ دومی وتی لوگبانک ءَ گْوش اِیت کہ من نوں تئی لوگواجہ نہ باں دل ءَ جم بِہ کن ۔ ھمدا دگہ یک راجی جُہد کاریں سنگت ولی جان ھُرپ ءِ اید جان(عید جان) ھم ساڑی بیت آئرا گْوش اِیت در کپ کہ مارا دژمنءَ انگرءَ کُتگ۔ شھید وتی پرپٹ ءَ زور اِیت دیم پہ کوہءِ نیمگ در کپ اِیت ۔ شھید عید جان کمو لیٹ بیت پدا ھم شہید رنداءَ رھادگ بیت۔ پوج ھم پدا ءَسنگتانی رھادگ بیت۔ شھید چہ پوج ءِ تہ ءَ درکیت ءُ گِساں چہ دور دیمءَ کوہ بیت، کوہ ءَ کہ سر بیت روچ ھم ٹکّ دنت ۔ وھدے شھید عید جان ءَ پوج بے وار کنت شھید پراز جان ساری ءَ کوہ دیم ءَ گیتءُ جنگ ءَ بندات کنت شہید عید جان ھم سر بیت۔ گُڑا ھمدا مزنیں جنگے دئے اَنت کہ بزدلیں لشکر ءِ مزنیں کارندھے مُردار بیت ۔ پوج ھمدا ءَ بے وار بیت چاری اے منی دیم ءَ درکپت آں ءُ کوہ اِش گپتگ منی جندءَ جنئگ ءَ اَنت ۔پوج ھمدا وتارا پُشت ءَ کَشّ اِیت ءُ وتی بالی گراباں لوٹائین اِیت۔ گُڑا شھید گوں دلیری ءُ پہلوانی ءَ جنگ دیان بیت ءُ دیم پہ لٹّ ءِ سر ءَ درکپ اِیت کہ بالی گراب ھم سر بنت۔ بالی گراب ایشاں بے وار کنت ءُ دیم ءَ درکپگ ءَ نئیلیت کہ پوج پُشت ءَ آھان کنت ءُ چاریں نیمگاں انگرکنت۔ گُڑا ھمدا شھید وتی گُڈی پیسلہءَ کنت پوج ءَ گون جنگ دیان کنت ، چیاکہ شھید پراز جان زانت نوں درکپگ نہ بیت ۔ وتی کیسگ ءِ تانسریں چیزاں کش اِیت ءُ ھمدا سنگ ءِ چیرءَ دنت ءُ پہ بہادُری ءُ دلیری مرگءِ دیمپان بیت ءُ ھمے پیگام ءَ دنت کہ بلوچ جُہد کار ءِ دزگیر کنگ چو ارزان نہ اِنت۔
وھدے من ءَ پراز جان ءِ شھیدی اھوال رست تہ دل ءُ باتِن ءَ اے پاھار در کپت ءُ لُنٹاں ھمے ھبر پانگ بوت کہ یار پراز جان تو کمیں بجل اِت اِیں کہ پتو کار باز است اَت ، چیاکہ بے تو اے جھان ویران اِنت، اے تپتگیں ڈّن ءُ ڈوک، اے ترشتیں تلار ،اے کْوچگ ءُ میدان نہ وش اَنت ۔امبری پدا بھارگاہ اِنت ءُ جمبراں نود شنز اِنت ، ڈیھ سر سبزءُ شاداب اِنت۔ بلے بےتو شیر ءُ شیلانچ، ھیزکانی روگنان تام ءُ لزت نیست۔ شمش ءُ ھالکو بے تو بے تِرک ءُ توار اَنت۔ کھیراں شنگرئے نہ گْواہیت، نے چگردان پُل ، تْراتان ءُ پُرسام ءِ کُنر بےبر انتءُ سورگیں ڈاک گریوگءَ اِنت ۔شینلُک زھیرونک جن اَنت۔
واتر کن پدا بیا یکبرے کہ بےبتو اے جہان تہار ماہ انت ،بےتو زندگی اد ءَ کریاب انت، بےتو ما ناسرجم ، تئی مستریں بچ سرباز ھما اِنت کہ نانی ءُ آپی نہ اِنت ۔ شیر جان تنیگا گریوگ ءَ اِنت ،جلال جان چتو رند پیداک بیت ءَ نہ زانت کہ منی پت کئے اِنت؟ ۔ ماس تئی گماں چہ کور ءُ گسءَ کپتگ ءُ لٹ ئِے باھوٹ اِنت ۔ مروچی باندا وتی روچاں ھساب کنگ ءَ اِنت۔گھار انگت ھون ءِ اَرس گْوارگءَ اَنت، سنگت ءُدوست انگت راہ ءِ رھچار اَنت بلکیں تو پدا واتر بَہ ئے ءُ کائے مئے بے رنگیں دیواناں دِگہ جلواہ ءُ بْراھے شکساھے ۔ زاکر جان ءُ زرگُل انگت ءَ بیگْواہ اَنت۔ تئی مات ءُ گھارانی سریگ ھر روچ دور کنگ بُوّگ ءَ اِنت ، تئی بْراسانی ٹپّ ءُ ٹوریں لاش ھر روچ کپگءَ اَنت۔
یک برے پدا واتر کن بیا
یک برے پدا واتر کن بیا
بےتو کئے ایشاں تسلّہ دنت
بےتو کئے ایشاں سھڑین اِیت۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
