(زَرگُل ءِ زِند (دومی بَھر
نبشتہ کار: سخی ساوڑ بلوچ
من ھُشک ءُ ھیران بوتاں ءُ بی پی آپریٹر چہ منی بے واکیں دستاں یل بوت ءُ بُن ءَ کپت، من چوں ھُشکیں بُنڈے ءَ یا چوں بان ءِ دیوالے ءَ مِک اَت آں، بس چم گوں زَرگُل ءَ سک اِت اَنت ءُ ھیال گوں چاگرد ءِ زِر ءَ چُول جنان اَت. پرچاکہ منی اولی رَند اَت من زَرگُل ءِ وڑیں یک نادراھے دیستگ اَت.
ڈاکٹر ترا چے بوت؟ زَرگُل
من ءَ ھچ نہ بوت بس کمو سَر تَراِت. منی چمّ یکبرے پَد ءَ ماں زَرگُل بالاد ءَ کپت ءُ منی چمّانی ارس وتی وڑ ءَ راہ ءِ شوھازگ ءَ اِت اَنت ءُ من گوں وتی دستاں وتی ارسانی پھک کنگ ءَ اَت آں.
زَرگُل وتی آستونک ءِ بُرز کنگ ءُ گپّ ءَ اَت بَلے منی ھیال گوں زَرگُل گپّاں نہ اَت ،من زَرگُل ءِ گپّانی ھچ پھمگ ءَ نہ اَت آں کہ زَرگُل چے گُشگ ءَ اِنت ،منی چم بس زَرگُل ءِ چم ءُ دیم ءَ سک اِت اَنت ءُ پد ءَ دل ءِ تہ ءَ گوں وتی واجہ ءَ ھُدا ءَ بازیں جُستے کنگ ءَ اَت آں کہ یا منی پروردگاریں ھُدا پہ ترا ھچ گِران نہ اِنت ءُ تو ھرچی بلوٹ ءِ پہ ترا ھچ گِران نہ اِنت. بَلے تو پرچا زَرگُل ءَ چُش کرتگ ءُ زَرگُل ءِ چے میار ءُ گُناہ بوتگ کہ تو زَرگُل چہ وتی درستیں داداں زِبھر کرتگ ءُ زاناں زَرگُل تئی بَندھے نہ اِنت یا زَرگُل ودی بُوگ ھوار تئی دیم ءَ گناھے کرتگ یا زَرگُل ءِ مات ءَ زَرگُل ءِ ودی بُوگ ءَ تئی مِنّت نہ گِپتگ کہ تو ھمے منّت نہ گِرگ ءِ سبب ءُ رَدی ءَ تو زَرگُل ءَ را اے نادراھی داتگ ،بس تو ھمے بُگش کہ زَرگُل ءِ چے میار ءُ گناہ بوتگ، تو پرچا زَرگُل ءَ اے وڑیں نادراھی یے داتگ؟
بَلے دومی دیم ءَ منی یک جُستے ءِ پسّہ من ءَ رَسگ ءَ اَت ھنچو بزاں کہ منی جُستاناں گْوات ءَ گون وت ءَ برت اَنت.
زَرگُل ءِ چَم چوں دار ءِ وڑ ءَ زَرد زَرد اِت اَنت ءُ دیم ءِ ھُشک ھُشک اَت ءُ دیم ءِ چوں یک سالی زھگ ءِ دیم ءَ گِندگ بُوگ ءَ اَت ،پونز ءِ چوٹ اَت چم ءِ تہ ءَ شُتگ اِت اَنت ءُ دیم ءِ دِراج دِراج اَت ءُ من پیسر ءَ ھمے پھم اِتگ اَت کہ زَرگُل یک دہ یا دوازدہ سالی زھگے بَلے من نہ زانتگ اَت کہ زَرگُل چِل سالی یک زالبولے ءُ جگر ءُ زَردوئی ءِ نادراہ اِنت ءُ جگر ءُ زَردوئی ءِ نادراھی ءَ زَرگُل ءَ وتی ارجان جتگ اَت ءُ زَرگُل ءَ چہ آئی ءِ زِند ءَ زبھر کرتگ اَت ءُ زَرگُل ءِ بالاد ءَ را نادراھی ءَ ھوشینتگ اَت ءُ یک زھگی بالادے جوڑ کرتگ اَت. مرچی ھمے چِل سالی ئیں زالبولءِ بالاد چو دہ یا دوازدہ سالی ئیں زھگ ءِ بالاد گِندگ بُوگ ءَ اَت ءُ جوڑ بوتگ.
ھیر من بی پی آپریٹر چِست کرت زَرگُل ءِ بی پی چار اِت تاں زَرگُل بی پی کمو جَھل اَت.
زَرگُل: منی نادراھی نوں چون اِنت ڈاکٹر ساھب؟
جی تو کمو گِھتر ئے ماشاءاللہ بس مزّنیں ڈاکٹر کیت ترا چار اِیت ءُ دگہ درمان دنت انشاءاللہ تو زوت وش بہ ئے.
زَرگل: گُڑا پرچا منی دل تُسگ ءَ اِنت؟
جی ھَو دل اَلّم تُسیت کہ تئی نادراھی ھنچوشینے منی مات ، بَلے تو وت ءَ تکانسُر مہ کن انشاءاللہ اللہ ترا زوت وش کنت بس وتی دَوا ءُ درماناں پہ وھد ءُ پاس ءِ سر ءَ بور.
زَرگُل: ھو ڈاکٹر ساھب من وتی درماناں ورگ ءَ آں ءُ سھبی مھلہ دگہ ڈاکٹرے ءَ ھم من ءَ درمان داتگ ءُ دوشی یک ڈرپے ھم جَتگ نوں من چہ دوشی ئیگ ءَ کمو گِتر آں بَلے دل ءِ تُسگ انگت ھست.
ھیر بیت منی مات وت ءَ ھچ تکانسُری مہ کن ، بَلے تئی ایدگہ مردم کج اَنت کہ تئی کِرّ ءَ گِندگ بُوگ ءَ نہ اَنت؟
زَرگُل: من ءَ دگہ کس گون نیست من ایوکوں ءُ تھناوں.
روان اِنت
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔