جنوزام ءِ اِشک (گڈی بہر) – اِمُل بلوچ

جنوزام ءِ اِشک (گڈی بہر)

نبشتہ: اِمُل بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

دومی بہر

گُڑا ما نشتاں ءُ گپ ءِ بندات ءَ پیسر دُری ءَ ھیسکارگ ئےجت گپ گوں ارسیگیں چماں بندات ئے کت۔۔۔۔

گُشی تو پرچہ گنوک ءِ وتر ءَ منا چی ءَ چاگرد ءِ دیم ءَ رُزوا کنگ لوٹ ئے۔ تو اے گپءَ سرپد ئے کہ چاگرد ءِ تہ ءَ جنوزام ءِ بستار چی اِنت۔ دُری گوں ھیسکارگ ءَ گپ ءَ اَت من گپ گُڈ اِت ءُ گُشت دُری ھرچی بیت۔۔۔۔۔۔۔چاگرد ھرچی گْوش اِیت من ترا وتی دل ءِ تہ ءَ جاگہ داتگ ،ھرچی بیت تو منی ئے۔دُری پَسّو ترّینت ءُگْوشت اے پیم نہ بیت۔۔۔۔۔ تو کِسّہ ءَ سرجم ءَ سرپد نہ ئے۔ من گْوشت بِہ گْوش کَسّہ ءَ ؟ گْوش اِیت منی آروس ھما وھد ءَ بوتگ منا ھژدہ سال بوتگ۔ منی آروس ءَ ماہ ئے سرجم نہ بوتگ کہ منی لوگواجہ دَگ وئیل ئے ءَ بیران بوتگ، پدا منی ناکو ءُ ترو ءَ منا وتی مات ءُ پتانی لوگ ءَ رؤگ ءَ نیشتگ ءُ من ءَ منی لوگ واجہ ءِ بْرات ءِ نام گپت اِش کتگ ءُ آ ھمے ھاترا چہ درملک ءَ نئیت ،پرچہ کہ آ گْوش اِیت من وتی ناکو زتک ءَ گوں آروس کن آں ، بَلے آئی مات ءُ پت گْوش آں گوں من آروس بکن ۔شش سال اِنت من چہ وتی لوگ ءَ دَر نیاتکگ اَنت ۔نئیکہ آروس ءِ رواں نئیکہ مردمے ءِ ھالے گرگ ءَ ،نہ مردمے مِریت آئی پُرس ءَ رواں۔ منی زند ھمے لوگ ءِ باھوٹ اِنت، تو ورنائیں بچکے ءِ پرچہ وتی زند ءَ گوں من زوال کن ئے۔ دُری گپ ءَ اَت چمّانی ارس ئے پِٹ پِٹ ءَ زمین ءِ سر ءَ کپگ اِتاں داں شپ ءِ چاربج ءَ دُری گپ کت من گوش داشت۔ گوں دُری ءِ گپّانی گوشدارگ ءَ من مار اِت کہ دُری زندان ءِ تہ ءَ بندیگ اِنت، بلے دُری بے میار بندیگ اِنت ۔ دُری ءَ ھچ میار نیست ،من چون دُری ءَ چہ اے زندان ءَ آجو بکن آں ۔بلے! چہ دْرستاں پیسر منا اے کنگ لوٹ اِیت کہ داں دُریءَ اے ھبر باور بِہ بیت کہ منا گوں دُری پہک ءُ پلگاریں مھر اِنت ۔گُڑا من پدا شُتاں وتی لوگ ءَاے دگہ شپ ءَ منا پدا دُری مسیج کت من پدا شتاں۔۔۔۔۔۔۔۔

ھمے پئیم ھمک شپ من شُتاں داں دُری ھمک شپ وتی داستان دْرشان کت ءُ وتی دل ءِ زنگ ریتکاں ۔ھمے مْیان ءَ من ھم دُری ءَ باور کنائینت کہ منا گوں تو پاک ء ُ پلگاریں مھر اِنت۔۔۔۔

یک شپے من ءُ دُری نشتگ اِتاں ءُ دُری سر منی سینگ ءِ سرا ایر کُت ءُ دست منی لنکانی تہ ءَ کید اَت ، ءُ منی یک دست ئے دُری ءِ کاشیں مھپرانی تہ ءَ گْوازی کنگ ءَ اَت کہ ھمے مْیان ءَ منی دست چہ دُری ءِ ملگوراں دَرآتک ءُ دُری ءِ کرپاسیں گُلّاں سر بوت کہ دُری گپ ءَ اَت۔ انچش کہ منی دست دُری ءِ گُلّاں سر بوت داں دُری ءِ شھدیں آواز جَھل تِر بُوھان بوت ءُچم ئے چست کت اَنت ءُ منی نیمگ چارگ ءَ لگ اِت ءُ وتی سرے کنزینت ءُ منی سینگ ءِ سر ءَ بُرز تِر ءَ ایرے کت ۔منی دست دُری ءِ کرپاسیں گُلّانی سر ءَ گْوازی ءَ اَت ءُ دست دُری ءِ لُنٹاں سر بوت ءُ من دُری ءِ لنٹانی سرءَ وتی دستانی لتارگ بندات کت۔ دُری ھاموش بوت ءُ وتی چم ئے بند کت اَنت۔۔۔۔۔۔۔ منا سماء نہ بوت چوں من دُریءِ لنٹاناں واس ئِے گیپت۔ گوں واس ءِ گرگءَ جمبر ءَ گروکے جت ءُ گوات ءَ لہم لہم ءَ کشگ بندات کت داں شپ ءِ چار بج ءَ ھور ءَ دلے سیر ءَ شنز اِتءُ سرجمیں زمین مُرگ آپ بوت۔۔۔۔۔

اے دگہ سُھب ءَ من دُری مسیج کت کہ من گوں وتی مردماں وتی ءُ تئی سانگ ءِ بابت ءَ گپ کن آں۔ دُری گْوشت ، بلے منی ناکو ءُ ترو نہ منّ اَنت ۔آھاں منی مات ءُ پت ھم جواب داتگ اَنت کہ دُری ءِ مستر ءُکستر ما وت اِیں، ما دُری ءَ گوں وتی اے دگہ زھگ ءَ آروس دئے آں۔ من گْوشت اے کُلیں ھبراں من وت گیشن آں۔۔۔۔۔ تو آ گپ ءَ بِل! تو اے گپ ءَ تھنا بِہ گْوش من وتی مردماں بِہ گْوش آں تو رازی ءِ۔ آئی گْوشت ھرچی تو وت زان ئے موبائلے کٹ کت۔۔۔۔

من دلجم ءَ دل ءَ سوڑگ ، شؤرءُ سلاہ کُت کہ شپی وتی مردماں سانگ ءِ بابت ءَ گْوش آں کہ پہ دُری ءَ منی سانگ ءَ بِہ لوٹ اَنت۔ من وھدے شپ ءِ ھَشت بج ءَ لوگ ءَ اَتکاں چاراں لوگ ءِ دیم ءَ پتّر ءِ سر ءَ منی بْرات برازتک، بْراتُک،ماتءُگھار۔۔،۔ پت سرجم ءَ نشتگ اَنتءُ پت ءَ ریڈیو دیم ءَ اِنت ءُ بی بی سی ءَ گوشدارگ اِنت ،بلے نبا کہ کَسے گپ بِہ کنت۔ اگاں کَسے ءَ اناگھ ءَ گپّے کت گُڑا پت ءِ چم سُھر چو تیر ءَ آئی نیمگ ءَ نشانگ بیت۔پمشکا دْرس ھاموشی ءَ نشتگ اَت ءُ گوں وتی موبائل ءَ دلگوش اَت ۔من ھم اتکاں گوں بے تواری ءَ نشتاں۔ بلے من مروچی سرجم ءَ ارادہ کتگ اَت کہ من مروچی ناگاساکی ءُ یروشیما ءِ سرءَ ایٹمی تْراکے کن آں۔ وھدے کہ بی بی سی ھلاس بوت دْرسانی ساہ اتک ھرکس گوں یک دومی ءَ گپ ءَ بوت ۔ھمے وھد ءَ منی بَلُک چہ وتی بان ءَ در اتک ءُ وتی تسبیاں ٹِک ٹِک کنانءَ اتک پتّرءِ سر ءَ پت ءِ کرا نشت ۔کمیں وھد ءَ پد نوں من چار اِت وھد ھمیش اِنت ناگاساکی ءِ سرءَ ایٹمی تْراک ءَ بکن اللہ پروردگارے جاپان سْرنڈر کنت۔ من بسم اللہ کت ءُ گْوشت منا گوں شما گپّے است۔ گوں اے گپ ءَ دّرس اجکّہ ءُ ھیران بوت آں ءُ نشت اَنت۔ سرجمیں پتّر ھاموشی ءِ کوار ءَ کپت ءُ بے توار بوت داں منی پس ءَ درائینت بِہ گْوش میر ساھب چے گپّے ؟گُڑا ھمے ساھت ءَ من ایٹمی تْراک کت ناگاساکی ءِ سر ءَ۔۔۔۔۔۔ من گْوشت من لوٹ آں من گوں دُری ءَ آروس بکن آں۔۔۔۔۔ شُما منی سانگ ءِ لوٹگ ءَ بُرو اِت۔ منا گپ دْپ ءَ اَت۔۔۔۔۔ نبا کہ پس گپّے بِہ کنت بَلُک گْوش اِیت تو چے گْوشت ؟ زانہ تئی ناکو زَتک۔۔۔ تُرزتک مُرتگ اَنت تو یک درآمدیں جنکے ءَ دلمانگ ، ءُ پدا یک جنوزامے۔ تو چے لوٹ ئے ما وتی مردمانی تہ ءَ وت ءَ رُزوا بِہ کن اِیں۔۔۔۔۔ وتی چمّاں کس ءَ پیش داشت مکن اِیں ءُ وتی لوگ ءَ یک جنوزامے بیاراں وتی نشار بکن آں۔ من چار اِت داں بَلُک سرد بُوّگ ءِ وڑا نہ اِنت۔ تو وتی دومی ایٹمی تْراکءَ یروشیما ءِ سر ءَ بکن۔ من گْوشت شر شُما چہ چاگرد ءِ تْرس ھچ مکن اِت، اگاں من دگہ ھرچی کت آئی ذمہ دار شُما اِت ۔داں بَلُک سرد بوت منی پت ءَ بُنگیج کت اے چے گنوکی ئِے تو دست ءَ گپتگ گوں یک جنوزامے ءَ آروس کنگ لوٹ ئے۔ ترا چنچو ناکو زتک ءُ تروزتک است پَسُندکن بزور۔۔۔۔۔ بلے !ادا من وش نہ آں ، ادا ترا من آروس نہ دئے آں کہ باندا روچ ما شگانی بِہ بَہ اِیں۔ داں بَلُک ءَ درائینت شر اِنت تی سانگ ءِ لوٹگ ءَ ما رویں بلے اگاں ترا نہ زُرت اِش ما زمہ وار نہ اِیں، ءُ پدا ما ھرجاگہ ءَ گْوش آں ترا آروس کنگی اِنت۔ منی پت ءَ وتی دیم گوں وتی مات ءَ ۔۔۔۔بزاں گوں منی بَلُک ءَ کت اے تو چے گْوشگ ءَ ئے؟گُڑا منی بَلُک ءَ اَلوت کُت ءُ گْوشت ایشی ءِ ترو ءُ ناکو دلمانگ اَنت کہ ما وتی بچکّ ءَ زوراں،ایشرا چونائیگ ءَ نہ زور اِیت ءُ پہ سانگ ءِ لوٹگ ءَ چے بیت؟ منی پت رازی بوت من گْوشت شر اِنت گُڑا پونشی برو اِت۔ بَلُک ءَ گْوشت تو بِہ گْوش انوں رواں۔ چہ اے گپّاں پد من پاد اتکاں ءُ شُتاں بان ءَ دُری مسیج کت۔ من وتی مردم گْوشتگ اَنت پونشی کاینت پہ سانگ ءِ لوٹگ ءَ ، بلے تو چوش کن وتی وسرک ءِ نمبر ءَ منا بِہ دئے۔ دُری وتی وسرک ءِ نمبر دیم دات ءُمن وپت آں ۔ ھُدا بِہ زانت منی ناکو ءُ مردم کئے ھال داتگ اِتاں ۔وھدے من سُھب ءِ سر ءَ چہ واب ءَ بُست کُت چاراں مئے سْیاد ءُوارس،ناکوءُ ناکوزتک، ترو ءُ تروزتک سرجم ءَ مئے لوگ ءَ آتکگ اَنت ءُ مُچّی کُتگ۔ من ھیران بوت آں۔۔۔۔ اللہ رھم مئے لوگ مروچی چی ءَ چو رش ءُ کش اِنت ،داں من شُتاں سلام دْرھبات ءَ پد دْرساں وتی دْپ گوں من پچ لگوشت ترا وترا اِزّت ءِ جند نیست مئے اِزّت ءِ رند ءَ کپتگ ئے۔ گُڑا من سرپد بوت آں ایشاناں منی سانگ ءِ ھبر سر بوتگ کہ دْرسانی دْپ چو سی تیری ءَ منی نیمگ ء پچ اِتاں۔ من ھچ نہ گْوشت۔۔۔۔۔ کوکار ءُ جاک،اگاں تو اِدا آروس کت تو وتی ما وتی، تو نہ مئے سکّی سوری ءَ بیا نہ ما تئی ۔ایشاں سرجمیں لوگ سر ءَ زرتگ اَت ءُ ھم ھچ نہ گْوشت ءُ چہ لوگ ءَ در اتکاں ءُ بَلُک ءِ بان ءَ شُتاں۔ من بَلُک گْوشت شُما وتی زبان ءِ سرا اُشتاتگ اِت یا نہ؟ گُشی ما وتی زبان ءِ سر ءَ اُشتاتگ اِیں اگاں تو وتی زبان ءَ مہ ورے۔ من گْوشت دلجم بَہ اِت۔۔۔۔۔۔ من ھم وتی زبان ءِ سر ءَ اُشتاتگ اُوں۔۔۔من چہ بَلُک ءِ بان ءَ دراتکاں ءُ دُری ءِوسرک پون کت۔ من سرجمیں گپ گْوشت آں، من چنچو ونتگ۔۔۔۔۔ منی اُمبر چنچُک اِنت ۔۔۔۔۔۔۔من گوں دُری ءَ سانگ ءُ سور ءَ دلمانگ آں ۔۔۔من اے ھم گْوشت کہ من اِش کتگ کہ تئی مات ءُ پت دلمانگ اَنت کہ دُری ءَ گوں تو سانگ بِہ دئے آں، بلے تو ھم وش نہ ئے ۔آئی منا گْوشت منا سک وشی بیت کہ دُری ءَ تئی پیمییں مردمے بِہ رَس اِیت۔ دُری سکّیں بودکاریں جنک ئے، اگاں من دُری گوں آروس ءَ وش نہ اُوں گُڑا منی مستریں مجبوری اِش اِنت کہ من دگہ کسّے لوٹ آں۔ اگاں من گوں دُری آروس کُت دُری ءِ زند پیسرا انگرانی باھوٹ اِنت منی ھم زند انگرانی باھوٹ بیت ۔۔۔۔۔۔۔ دُری ءِ زند گیشتر۔ من بِہ لوٹ آں دُری ءَ آ مھر دات نہ کن آں۔۔۔۔تو بس دلجم بُہ بو من گوں وتی مات ءُ پت ءَ گپاں کن آں ۔۔۔۔

اے دگہ روچ ءَ منی مردم شُتاں دُری ءِ ترو ءُ ناکو ءِ لوگ ءَ گُڑا بیگاہ ءَ من اتکاں لوگ منی جست کنگ ءَ پیسر من وتی پت ءُ مردمانی دیم دیست کہ دگہ دگہ وڑ اَنت ۔من سرپد بوت آں گپ منی ھکّ ءَ اِنت ۔من ھچ گپ گوں مردماں نہ کُت ءُ شت دُری ءَ پون ئے جت۔ دُری پون چِست کت۔۔۔۔۔ ہاں! چے گپ بوتگ تئی ترو ءُ ناکو ءَ چے گْوشتگ۔ دُری گْوشت دوشی منی وسرک ءَ پون کتگ ءُوتی پت ءُ مات جواب داتگ اَنت کہ من گوں دُری آروس نہ کن آں۔ اگاں شُما لوٹ اِت کہ شُما منا بہ گِند اِت گُڑا دُری ءَ چہ منی نیمگ رزا بِہ دئے ۔ مروچی تئی مردم کہ وھدے اتکگ اَنت گُڑا منی ناکو ءُ ترو ءَ گْوشتگ دُری ءِ مَستر آئی پت ءُ مات اَنت ،چہ مئے نیمگ ءَ رزا اِنت ئے ۔من دری گْوشت تئی گُڑا مات ءُ پت چے گْوش اَنت۔ دُری گْوشت منی گھار ءَ منا پون کتگ ءُ گْوشتگ تو اگاں رازی بَہ ئے مات ءُ پت ءَ من اے بابت ءَسرپد کن آں۔ باندا منی مات ءُ پت منی رند ءَ پیداک اَنت من وتی مات ءُ پتانی لوگ ءَ روگ ءَ اُوں۔ من گْوشت شر اِنت گُڑا من پدا وتی مردماں شُمئے لوگ ءَ دیم دئے آں۔۔۔۔اے دگہ روچ ءَ دُری مات ءُ پت ءَ دُری زرت ءُ وتی لوگ ءَ شُتاں لھتیں روچ ءَ پد من پدا بلُک ءَ را گْوشت شُما نوں برو اِت دُری ءِ ماتءُ پتءِ کرا ۔منی بلُک ءَ منی پت زُرتءُ دری ءِ ماتءُ پت ءِ لوگءَ۔۔۔۔۔۔۔۔کہ دُری ءِمات ءَ پت ءَ ہاں دات۔۔۔ مئے سْیادءُ وارث سرپد بوت آں دْرس مئے لوگ ءَ جم بوت آں ءُ کوکار ءُجاک دو بَر بُنگیج بوت، زھر ءُ کھری بوت کہ تو گوں جنوزام ءَ آروس کنگ ئے۔۔۔لھتیں روچ ءَ پد آروس ءِ چِن لانچ بندات بوت بلے کس وش نہ اَت۔ نہ پت ءُ مردم بلے گھارانی مھر باز اَت۔ گھاراں پہ مھرے آروس ءِ چِن ءُلانچ سرجم کُت ۔ڈُھل ءُ چاپانی تواراں سرجمیں میتگ ءُ بازار سر ءَ زُرت ۔ دُزکی ءُ ھِنّی بند بوت ۔۔۔۔۔وھدے جَنّ ءِ شپ بوت۔۔۔۔۔۔۔نِکاہ ءَ پد منا لوگ ءَ بُرت اِش ۔سرگْواپ ءَ پنچ ھَزار کلدار گس دپی گیپت۔۔۔۔۔۔۔۔۔ من پہ شان سرگْواپ ءَ را پنچ ھزار کلدار دات ءُ راستیں کدم پہ لوگ ءِ تہ ءَ شھار دات کہ نندوکیں سرجمیں زالبولاں وتی دْپ یکّے کُت ءُ گوں سوت ءُ لاڑواں گْوشت دورا ئے دورا ئے پُلّیں سالونک گْوزاِیت ۔من ءَ بُرتءُ دُری ءِکش ءَ نندارینت اِش۔۔۔۔۔۔ سر گوں یکّے دومی ءَ ڈیک دات اِش۔ کم،کمءَ بان ھالیگ بوت من گس دْپ بستءُ گشان چہ دُری ءِ دیم ءَ لیٹینت۔ من مار اِت کہ مروچی دُری زیبائیءَ چہ ماہ ءَ دستے دیم ءَاِنت ۔ دُری مروچی سرجم ءَ وتی اسیلیں رنگ ءَ دْروشم ءَ اتکگ ءُ من وتی گُڈّی منزل ءَ سر بوتگ آں۔

ہلاس