ندر پہ شھید جنرل اسلم بلوچ ءُ آہی ھمراہانی نام ءَ –
آھوگ گل
کندیل شپ ءَ کہ واب کن اَنت ءُ دَر کایاں
کندیل شپ ءَ کہ واب کن اَنت ءُ در کایاں
مناں جنرل اسلم اے ساھتءَ یاد ءَ کئیت اِنت
اے جُھد کہ سد سالانی واباں درگیجیت
اے ھون کہ ھرچُند گُنگی بیت اِیر موش نہ بنت
اے گپ جن اَنت
کسہ کار اَنت
موتک ھما زیمل کہ شاھاں ٹوھین اِیت
گوات ھما کار اِنت چہ زور ءَ بیت شناس
بوہ،ہاک ھزاراں بچانی پیشّانی اَنت
کس چیر نہ بیت
کس پاگ نہ بندیت اشتاپ اِیں اے امروز ءَ
شال کہ گوانکاں پِر دنتیں بالاچ گُڑیت
اے جُھد بلوچگ اِنت سبزیت ریھان شھید
ھرچ پیم بہ چَنڈ اِیں دستاں دامُن مان اڑیت
بیگار بلوچ ءِ نام گوں باندات ءِ جنگ ءَ
انگار اے دنیا ءِ واھگ
ما کوپگ کوپگ وھدے کہ ھمکوپگ بئیں
مئے رنگ چو براس ءَ برانز گریت اِیں تگران ءَ
رازق،رئیس،ازُل گوں بیرک جُنزاں بنت
بے ھال نہ بئیں اے ڈکّاں ما
ما شاہ جنئیں
اونڈال جنئیں
داں مات گوں جنگی لیلواں گوانزگ چنڈ اَنت
من تو ھچ پیم ءَ پیم نہ بئیں
باندات چی اِنت کس زانت نکنت
اوستانی کریم ئے درپیشت یا مہرانی پرید
سردرو، اکتر، یا سادِک یکے ڈاہ دنت اِیں
مئے اے دنیا اِینچو زانتیں
اے روچ ھمے وڑ مان اِتیں داں شپ ھستیں
اے راست اے دروگ ءَ دائم موکیت سَھرا کنت
اے ہاک دل ءَ ارزان نہ بیت پہ لیلامی
اے ھون کدی بے نام نہ بنت
گستا نہ بنت پُل ءُ وشبو
تو تھنا بلکیں گستا بئے
تئی گستاہی ءِ آسر سھب ءَ بیگاہ کنت
کندیل شپ ءَ کہ واب کن اَنت ءُ دَر کایاں
مئے آجوہـی بندات بہ بیت
