جنرل اسلم بلوچ ءِ پگر زِندگ اِنت
نبشتہ کار: سرباز وفا
دی بلوچستان پوسٹ
بنی آدم واجہ ھُدا ءِ چہ ھژدہ ھَزار مھلوک ءَ ھمے ھاترا گچین تِراِنت کہ واجہ ھُدا ءَ بنی آدم ءَ را جھد ءُ کوشست کنگ ءِ سکت ءُ تَوان داتگ. بنی آدم اے دگنیا ءِ تہ ءَ ھَرچی کُرت کنت، چیاکہ بنی آدم ءِ لوٹ وتی جند ءِ دست ءَ اِنت. بلوچی ءَ یک گپّے کن اَنت ھِمت ءِ مَرداں مدت ءِ ھُدا ،چَرے ھَبر ءَ راستی پَدّر اِنت کہ بنی آدم گوں سِتک ءُ باور ءَ چے کہ بِہ لوٹ اِیت کُت کنت. واجہ ھُدا ءِ دربارا ہرچی بلوٹیت پمیشکا گْوش اَنت نااُمیتی یک زنڈیں گُناھے، چیاکہ نااُمیتی بنی آدم ءِ زانت ءُ زانگ ،توکل ءُ ھمت ءَ چو شومّک ءِ ریش ءَ وران کنت. اگاں بنی آدم ءِ اَندر ءَ زانت ءُ زانگ ءِ مارِشت، توکل ءُ ھِمت ھلاس بوت گُڑا آ مَردم بے ارزشت بیت .پمیشکا بنی آدم ءِ مستریں سوبمندی گوں آئی جُھد ءَ ھمگرنچ اِنت. ھما جھُد ترا پہ وتی مکسد ءِ گرگ ءِ ھاترا سِتک بہ بیت ،وتی سرجمیں ھیال ءُ بودشت ءَ پہ مکسد ءِ پھازگ ءَ ھَرچ کنت گُڑا الم سوبمند بیت ۔
بازیں رند ءَ مردم نِنداں ھمے ھَبر ءَ گیر کاراں کہ بنی آدم ءِ ھمنچو اُمبر مزن بُوان بوت آئی زانت کم کناں کنت، بَلے من اےگپّ ءِ ھچ مَنّوگِر نیاں .اگاں بنی آدم ءِ پہ مزن اُمبری آئی زانت کم بُوان بہ بیت بنی آدم ھَرچی مزن بُوان بیت آ نوک، نوکیں کار ءُ کُتہ کاریاں دَر بَران کنت . پہ وتی زندمان ءِ گیش ءُ گیوار ءَ نوکیں گامگیج ءُ پیش بَندی ٹھینان کنت . وتی زند ءِ تہ ءَ وڑ وڑیں مٹی آران کنت .چیاکہ نا اُمیتی ، ھسد ءُ کینگ اے دْرست گلامی ءِ زنگ ءُ پولِنگ اَنت کہ بنی آدم ءَ پَلگارگی اَنت. اے ھَبر ءَ ھر یکّے پوہ ءُ سرپد اِنت کہ گلامی ھما سِلیں نادْرائی اِنت کہ پہ مَردم ھچ پشت نہ گیج اِیت. گلامیں مردم ءُ راج ءِ ھَر چیز وتی دست ءَ نہ بیت، آ پہ ھَر کار ءَ کْوزہ گیر ءِ چمدار ءَ مِنّہ وار بیت کہ واجہ چے گْوش اِیت من ھمائی کن آں. ھمے ھاترا کْوزہ گیر گلامیں راجاں زہنی نادْراہ کنت کہ آ پہ وتی وشھالیں باندات ءُ زندمان ءِ ھاترا ھچ وڑیں پیسلہ کنگ ءُ گامگیج زُورگ ءِ سِکت نہ دار اِیت.
آ اے درگت ءَ نے دگنیا ءَ پوہ بیت نہ وتی زندگ بُوّگ ءِ مکسد ءَ سرپد بیت کہ من پرچہ زندگاں،من ءَ پہ زندگی ءِ ھاترا چے کنگی اِنت. اگاں آئی مکسد پہ وتی لاپ ءِ والینگ، پُچ ءُ پوشاک ءَ بہ بیت اے وڑیں مکسد ءِ دارگ بنی آدم ءَ شریں کرد ءُ نام ءُ توار نہ دنت. ھما مکسد مردم ءَ وژنام کنت آ پہ راجی نپّ سیّتانی ھاترا بہ بیت. اگاں کسّے ءَ پہ راجی لوٹ ءُ گزرانی ھاترا جیڑ اِت آ مکسد یک پگرے بیت. گُڑا آ پگر مردم ءَ را چہ مَرگ ءَ پَد ھم نمیران کنت. چیاکہ پگری مردم وتی زاتی جیڑھاں شموش اِیت ءُ پہ راجی کارانی دیمرؤی ءُ گھبودی ءَ جُھد ءُ جَپاہ کشّ اِیت. اگاں پگری مردم دُژمن ءِ دست ءَ شہید کنگ بہ بیت راجی پگر ھچ وڑا نہ اُوشت اِیت داں وتی منزل ءَ سر بیت. اگاں ما دگنیا ءِ راجی جنُزانی سرا چمشانک بِہ دَئیں ءُ بچاریں گُڑا راجی جنُز چو ھما شرتگ ءُ توپان ءِ وڑ ءَ اَنت کہ آیانی دیم ءَ ھچ بَند ءُ دیوال، زُور ءُ تاکت داشت نہ کنت.
کْوزہ گیر ءِ مکسد مُدام گوں جُوپّہ ءُ لالچ ءَ اِنت ،ھمے لوٹ اِیت من دگرے مال ءُ مڈیاں لُٹ ءُ پل بکن آں. پمشکا اے ھَبر راجدپتری راستی یے کہ زُوراکانی نسیب ءَ کدی باج نہ بوتگ ءُ نہ بیت.
چیاکہ زُوراک بیدے وتی لُٹ ءُ پُل ءِ ھَنوشی ءَ دگہ ھچ وڑیں لیکّہ ءُ مارشت یے نہ دار اِیت، بلے ایردستیں راج گوں نیشنلزم ءِ لیکّہ ءَ پہ وتی راج ءُ ڈیھ ءِ پاسپانی ءَ ھر وڑیں سکّیانی دیم ءَ چو کوہ ءَ مِکّ بیت. اگاں ما وھدے پگر ءَ سرپد بوگ لوٹ اِیں گُڑا مارا چہ وتی گواش دْمگاں سَر سِٹ کنگ نہ لوٹ اِیت، بلکیں آئی سرپدی مارا چہ مزن نامیں راجی بامَرد ءُ راہ دَربَر واجہ جنرل استاد اسلم بلوچ ءِ بے دَروَریں کرد ءَ پیش داشتگ کہ پگر چی یے ؟ مرچی اے ھَبر ءَ بلوچ ءِ زھگ، زھگ سرپد اِنت کہ جنرل واجہ اسلم بلوچ نہ سردار ءُ نوابے اَت، نہ میر ءُ ٹکری یے. بلکیں آ یک بزگرزادگیں بلوچ پُسّگے اَت کہ آئرا راج ءُ ماتیں گُلزمین ءِ مھر ءَ پہ ایمن نِندگ ءَ نیشت. مُدام پہ راجی کارانی ھاترہ سِلاھ بند ءُ پیش گام اَت. مرچی پمیشکا آ ھما نام ءُ کرد ءِ واھند اِنت کہ آئی لھسّیں پگر پہ راج ءِ سُھرچکّیں باندات ءَ بوتگ. اگاں کسّے لوٹ اِیت کہ من ھم راج ءِ اَندر ءَ مرگ ءَ پَد نمیران بِہ باں گُڑا پہ آئی ءَ ھَژدری اِنت کہ آ جنرل واجہ اسلم بلوچ ءِ رَستگیں لکیر ءُ رَند پَداں راھی بِہ بیت. چیاکہ جنرل واجہ اسلم بلوچ گوں وتی راجی مکسد ءَ ایماندار ءُ کامل اَت. مرچی آئی ءِ کردار ءَ بلوچ راجی جنُز ءَ را دگہ نامے داتگ. پمیشکا گْوش اَنت کہ پگر ھما درد ءِ نام انت کہ مردم ءَ پہ کرار نئیل اِیت. مردم ءَ پہ وتی زیبائیں مَرزبوم ءُ ڈگار ءَ شیدا ءُ دیوانگ کنت داں مردم پہ وتی منزل ءَ سر نہ بوتگ ھر وڑیں کُربانی ءِ دَیَگ ءَ چکّ ءُ پَد نہ بیت .جنرل واجہ اسلم بلوچ ءَ اے پدّر کُرت کہ منی پگر ءُ لیکّہ منی راج ءِ وشھال ءُ راجی آکبت اِنت. اگاں پہ راجی مکسد ءَ من نْدر بہ باں گُڑا منی ارواہ تاھیر گیپت ءُ ایمن بیت کہ من وتی پرز پیلو کُتگ.
بیا اِت ما شُما کُل بلوچ راج ءِ پُسّگ اے اھد ءُ پیمان کنیں کہ جنرل واجہ اسلم بلوچ ءِ اے پگرانی کاروان ءَ ھما جاہ ءُ منزل ءَ سر کنیں کہ واجہ ءَ ھما واب دیستگ اَت. چیاکہ اے واب ءِ مانا کنگ ءُ راستی ءِ گوناپ دَیَگ گوں مئے شُمئے کُربانی آں بَندوک اِنت. اگاں ما شُما پہ کُربانی دَیَگ ءَ جُھد ءِ پِڑّ ءَ ساڑی بُوت اِیں گُڑا پاکستان نہ دُگنیا ءِ ھچ تاکت مارا داشت نہ کنت۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشتان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ۓ جندءِ گنت، الم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منوک بہ بیت یا اگں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت
