آزمانک
من وتئی کبرستان ءَ یل نہ کناں
نبشته کار: بشام بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
کماش هیبتان باز وشدلیں کماش ئے اَت کہ مدام آئی لوگ ئے دْپ چہ مھمانءَ هالی نہ اَت .بازار ءِ مردم هر وهد ءَ کماش هیبتان ءِ لوگ ءَ شُت اَنت، کماش هیبتان هم مدام وتئی همساهگانی هال گیپت ءُ آهانی سکّی ءُ سوری آں هَوار اَت . میتگ ءِ کسان ءُ مزن چہ کماش هیبتانءَ سک وش اِتاں . پرچہ کہ آ یک مھروان ءُرھمدلیں کماش ئے اَت.
کماش هیبتان ءِ لوگ بانک ماسی شاری لھتیں سالءَ ساری رستراں کُشتگ ءُ وارتگ اَت . کماش هیبتان ءِ دو ورناھیں بچّ اَست اَت کہ یکّے ءِ آروس بوتگ اَت ءُ دومی تنیگہ وداریگ اَت. کماش هیبتان ءِ یک نماسگے اَت آئی نام کمبر اَت،من ءُ کمبرمدام یکجاہ لیبءُ گوازی کُرت، برے برے مِڑت اِیں. بلئے هر وهد ءَ کماش هیبتان ءَ مارا پنت ءُ نسیّت کُرت کہ وت ما وتئی جنگ شر نہ اِنت .وت ما وتئی جنگ کوم ءُ ٹکّاں تباہ ءُ برباد کنت. همے وڑا ما رُدان ءُ ٹیبرو بوت اِیں کماش هیبتان ءِ دومی بچّ ءِ آروس بوت ،بلئے آروسءِ سیمی روچ ءَ شت پہ وتئی ڈگار ءِ آپ بندگ ءَ واتر نبوت .سرجمیں میتگ پہ آئی شوهازگ ءَ درکپت بلئے هچ پہ هچ . نے کہ آئی جند گِندگ بوت نے آئی رند پدیے .دومی روچءَ دگہ هلک ءِ شوانگے آهت ءُ گُشت ئے “کماش هیبتان ءِ چُک رستران برت ” میتگ ءِ مردماں پہ شوهازگ وس کرت بلئے کماش هیبتان ءِچک ءِ هچ وڑیں هال نہ رست، چِدءُ پَد مئے میتگ ءَ رستراں وتئی کش ماندات. روچے یک مردمے ،روچے یکّے ءِ مال ءُ دلوت بَراں کُرت. همے وڑا مئے میتگ نہ وش بوت بازیں مردمے لڈت ءُ دگہ هلک آں شُت آں… بازینے رستراں برت ءُ وارت. بازینے ءِ ژانگولیں کنٹ دست کپت ءُ بازیں انگت گار ءُ بیگْواہ اَت. هدا بزاں چون بوتاں ……
یک روچے میتگ ءِ سر کماش ءَ میتگ ءِ سرجمیں مردم مُچ کُت اَنت ءُگُشت بیا اِت کہ چرے دْمگ ءَ لڈیں مارا اے رستراں تباه ءُ گار کُرت.گُڈ ءَ کماش هیبتان ءَ گُشت من نہ لڈیں گوں “من وتئی کبرستان ءَ یل نہ کن آں” ادا منی مکّھیں ماتءُ سرجمیں کہول کنڈیں ، من وتئی هنکین ءُ میتگ ءَ چو یل نہ کن آں. من گوں وتئی یکّیں بچّ ءِ همرائی ءَ اے رستراں راہ یے روان گوں . یا منا وراَنت یا منی میتگ ءَ یل کن اَنت . گوں کماش هیبتان ءِ اے گپّ ءَ ھوار میتگ ءِ سرجمیں ورناهاں لانک بَست کہ ما اُوں کماش هیبتان ءِ پگرے منّوکیں اَلّم گوں رستراں راه یے رواں . همے وڑا میتگ ءِ ورناهاں رسترانی جنگ ءُ کشگ بِنا کُرت . بازیں رستر جنگ بوت بازینے جِست ءُ شت . بلئے بازینے انگت میتگ ءِ مردماں بَرگ ءَ اَت . میتگ ءِ بازیں مردم لڈ اِت ، بلئے کماش هیبتانءَ انگت وتئی کبرستان یلہ نہ کُت ءُ گوں رستراں گِرءُچیل اَت. ….
میتگ ءِ سرکماشءَ دیست تاں کماش هیبتان هچ وڑا میتگءَ یل کنگ ءَ نہ اِنت ءُ منی نام ھم هراب بوت کہ من وتئی میتگ یَلہ دات ءُ جِست اُوں. ایشر ءَ رسترانی هِچّ تْرس نیست گڈ ءَ سرکماش ءَ کماش هیبتان ءِ سرا بُھتام مُشت کہ کماش هیبتان گوں وتئی بچّ ءَ هوار اے میتگءِ مردم، مال ءُ دلوتاں کُشگ ءُ بَھا کنگ ءَ اَنت… بلئے میتگ ءِ کُلّیں مردم سرپد اِتاں کہ اے کئے ءُ کئی کُچک اَنت کہ میتگ ءِ مردماں ءُ مردمانی مالءُ دلوتاں ورگءُ ءُ گارءُ بیگْواه کنگ ءَ اَنت…………
دی بلوچستان پوسٹ : اے نبشتانک ءِ تہا درشتان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ۓ جندءِ گنت، الم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منوک بہ بیت یا اگں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
