گُلگلیں ارسانی کلوہ
زِرگْوات بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
مُھرّگیں اَرسانی ھَکس ءُ کلوہ تامُر کہ دیدگانی تیاب ءَ چَول جَن اَنت گُڈ ءَ زِندمانی ءِ بے اُمبریں بوجیگ بُڈّگ لوٹ اِیت کہ تو پَہ کُجام اُوست ءَ زِندگ ئے؟ تئی زِندمان ھَما روچ ءَ پُر مانا اِنت کہ لَجّ ءُ ننگّ ءِ پاسپان بَہ ئے. اے زِند، زِندیے نَہ اِنت کہ بْرات نِشتگ ءُ گھارانی جیگ چَہ اَرساں میچّل اَنت، بَچّ نِشتگ ءُ ماتانی دامُن چاک، چاک اَنت. دِگہ ھَزاراں جُست…….. زِرد ءِ بے تاکیں کھیر ءَ ژامبلینّیت کہ پرچہ وژدلیں زِندمان ھَر ساھت ءُ دْمان چو سیگی ءَ پِر گْوز اِیت؟ پرچہ وتئی جِندے پیشگاہ ءَ درآمدیں؟ پرچہ اے اَرسانی اَنگّر ءُ سوزمانیں شہکور تئی گِس دْپ ءَ ھار کنت؟ چہ کُودَکیں زَھگانی چیھالاں اَرش ءِ ھُدا بُند پرچہ آگاہ نَہ بیت؟ اے کُلیں جُستاں پَد ھَمے پَسّو رَس اِیت کہ ایردستی ءِ ساد داں گْورا لوپ اِنت اے نوبت کدی ایرھت نہ بیت، بَلکیں اے سوگاتیں بَچّ ءُ بْراتانی، کماش ءُ جودانی آس چَریں تْرانگ پہ مُجتّی رَنجینّیت……..
اگاں ھمے داب ءَ بے تواری ءِ تارونکیں شپ سوھانیں زھیرانی شار ءَ بِہ شان اِیت ءُ بلوچ راج چہ لگوریں دُژمن ءِ تْرس ءَ کُرّمِچ بِہ بیت گُڈ ءَ سَولیں مُرادانی سَگاریں ٹَپّاں سَھار ءِ شیر گْواریں سَمین کدی دَرمان نَہ دْرنز اِیت، نے اُوستانی گِروک شَھم اِیت ءُ بھارگاھی نودانی پیام ءَ دَنت. بَلکیں پہ سرجمّیں بلوچ راج ءَ اے اَژدری اِنت کہ اِنسَرتگیں واب ءَ بُست بکنت ءُ چہ سوراپگیں واھشتانی جھان ءَ دَر بِہ کپ اِیت کہ پمّن اُمیتانی سھاتگ ساچ بیت.
چیاکہ بلوچی ءَ گْوش اَنت “آس کہ کپ اِیت تَرّ ءُ ھُشک نزانت “،اگاں اے آس مروچی زرینہ ،سیما ،زُبیدہ، سھیدہ ءِ جَبین ءَ روک اِنت، اَنسہ ءُ ماہ رنگ ءِ چم اَرسیگ کُتگ اَنت، دگہ ھزاراں ھمے آس ءَ سُچان ءُ سَرگو ماں جِندے میتگ ءَ…..! باندا اے گپّ ءَ کس مَہ جَنت، کُلّاں مانپتائیت ءُ بلوچستان پہ بلوچ راج ءَ تانسر ءَ کورُم بیت. گُڈ ءَ رَندے نِندگ ءُ آہ ءُ زاری زھمّ یے نہ شانیت، بَلکیں وھد مَرچیگ اِنت. چیاکہ وھد کسّی ودار ءَ نہ کنت کہ تو وتا گیگ ءُ گْوم بِہ کن من پہ ترا جَلّاں….
ھماھاں کہ وتئی مَرچیگ پہ باندات ءَ نْدر کُتگ آ مروچی زِندمان ءِ ھَرگام ءَ شاتمان اَنت. پمشکہ بلوچ راج اُوست پہ وتئی باسکاں بِہ بند اِیت ءُ جُھد بکنت داں بے زُبان ءُ مُسیں زمانگ بِہ واز اِیت.
دومی اے ھَبر کہ بلوچستان ءِ نام گیپت ءُ بُتّیں سروزیر ءَ مارا زُبان داتگ بَلئے اَنگت پہ گِند ءُ گِدار ءَ پادیے داشتگ اَنت… چیا؟. من گْوش آں اے شر سرپد اِنت کہ من پہ کئی تیلانک ءَ مھتلاں! اگاں واجہ بُہ گْوش اِیت تو پہ گام برو آ پہ تَچان ءَ کئیت، چیاکہ واجھے گُپت اِنت.
پمشکہ بلوچ راج چیریں کارِستاں شَرّئی ءَ بزانت کہ راجی نُمائیندگ ءُ رھشون کئے ءَ گْوش اَنت. راجی نُمائیندگ ھما اَنت کہ وتئی ڈیھ ءُ راج ءِ درد ءَ مار اَنت، پہ راجی باندات ءَ جیڑ اَنت. ایشانی باندات ءُ واھش بس وتئی آس لاپی ءُ لاکوٹ ءِ پُر کنگ اِنت ،واجہ رازی بِہ بیت، گچینکاری ءِ اُوست ءَ مارا دو وار بیار اِیت.
چوش کہ اے بابت ءَ دُگنیاے مَزن نامّیں آشوبی رھشون واجہ نیلسن مَنڈیلہ ءَ راست گْوشتگ کہ لیڈر ءُ سیاست دان ءِ پَرک ھمیش اِنت کہ سیاستدان ءِ چم پہ آؤکیں گچین ءُ نِچین ءِ ھونواریں اَدارُکی شاتمانی ءِ سانکلاں بَندیگ اَنت، بَلئے لیڈر پہ وتئی راجی پَدریچ ءُ آکبت ءَ سسّا کنت. گُڈ ءَ اے راستی مئے دیم ءَ پَدّر بیت کہ مارا کئی ھمبرائی ءَ دَر کپگی اِنت، چیاکہ چہ ایشانی ڈَلگچاریں اُوستانی پاٹِک ءَ سال
گْوستگ اَنت بَلئے اُمیتانی کِشار نَہ سبزتگ. گُڈ ءَ پرچہ…..؟
اگاں ما اَنگت پہ ھمے بے اُوستاں وتا مھتل داشت، وشکوشیں ماڑیانی جَکسینگ ءَ بِل اے پِریات بَندیں دَروازگ آں ٹُکّ اِیت بَلئے چہ دَریگانی سَرشَماں واتر بیت……!
نئیکہ اے بار مارا واجہ ھُداے کوپگاں لڑّگی اِنت کہ اَرش ءِ ھُدا بُند ھم پہ بلوچ ءِ پِریاتانی گْوش دارگ ءَ واب کَپتگ، بَلکیں اے بار مارا کوپگاں زُورگ ءُ دیم ءَ جُنزگی اِنت. اگاں مئے توکل ءُ ھاٹی مُھکم اِنت گُڈ ءَ دُژمن ءِ جوھان کدی زاگ نہ بیت ،وت زَلَل وارت ءُ زَلمانیں بلوچ راج ءِ اے اَرسانی ھار آئرا چہ بُن ءُ بُنچلّ ءَ پَتار دَنت.
دی بلوچستان پوسٹ : اے نبشتانک ءِ تہا درشتان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ۓ جندءِ گنت، الم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منوک بہ بیت یا اگں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
