ماس یاسمین – سرباز وفا

ماس یاسمین

نبشتہ کار :سرباز وفا

دی بلوچستان پوسٹ

بلوچ راج ھما گیرت مَندیں کوم بوت ءَ کہ ھرکس پہ آئی ایردست ءُ گُلام کنگ ءَ اَتکگ بلوچ ءَ گوں آ زورآور ءَ جنگ کرتگ بلئے بے شرپی ءُ سرجَھلی کبول نہ کُتگ. مروچی بلوچ ءُ جھانی راجدپتر اے گپّے گواہ اَنت کہ بلوچ ءَ ھچ زوراک ءِ ھاکمی نَہ منّ اِتگ.

وھدے ما بلوچ راجدپتر ءَ چاریں تہ مارا بلوچ راج ءِ بازیں جنگ گندگ ءَ کئیت .عرب ءُ فارس، انگریز ءُ پُرتگیزی یا سکندراعظم تُرک بہ بیت بلوچ ءَ کسّی دیم ءَ سر پہ سُجدگ ءَ دور نہ داتگ.

ھروڑیں زورآور یے کہ پہ بلوچ گلزمین ءِ کْوزہ کنگ ءَ لانک بَند بوتگ بلوچ ءَ گوں آئی ءَ جنگ کرتگ. مرچی ھمے داتگیں دیمونیانی روکیں کندیل دْرپشگ ءَ اِنت کہ بلوچ راجدپتر ءِ تاکدیم آں مارا بازیں جنگولانی نام گندگ ءَ کئیت کہ آھاں پہ بلوچی گیرت ءُ مڑاہ ءَ وتئی جان نْدر کُرتگ اَنت بَلئے ایردستی ءِ سْیاہ لُنجمیں شپ پہ وت شات نہ کُتگ. مردم وھدے میرکمبر ءُ دودا ءِ جنُز ءَ چار اِیت آھاناں ماس وت دلبڈی دَینت کہ برو جنگ کن ءُ پہ لجّ ءُ ننگّ ءِ پاسپانی ءَ نامے دربیار. پمشکہ اے ھبر بلوچ راجدپتر ءِ ھر تاکدیم ءَ بلوچ ماسانی مزن جگری ءُ دلیری یے نام گندگ ءَ کئیت کہ ماس وتئی بچّاناں ھمے سکین ءَ دینت.

اگاں میر کمبر ءُ دودا ءِ ماس وتئی بچّاں دُواءِ نیک کناں مرچی بلوچ راجدپتر آھاں یک شریں وڑے ءَ گیر کاریت، بلکیں آھاں اے نہ جیڑ اِتگ کہ منی بچ پہ جنگ ءَ رؤگ ءَ اِنت واتر نہ کنت ءُ مئے دو بر دیدار نہ بیت. آھاں ھمے پھم اِتگ شھیدی یے تاج ءَ سرا کن اَنت یا پہ سوبینی واتر بنت. پمشکہ مرچی راجدپتر ءِ تہ ءَ وژنام ءُ سربُلنداں کہ ھر نوبت ءُ باریگ ءَ گیر آرگ بنت. بلوچ راج آھاں شریں وڑے ءَ یاد کنت آھانی کربانی ستا کرزانت .چہ آھانی کربانی آں بلوچ راج ءَ را یک بلائیں ھمت ءِ داتگ. بلوچاں ہروھدا گوں دُژمن ءَ جنگ کرت ءَ پُشت کدی نہ داتگ کہ مئے راج ءُ کوم بے شرپ بہ بیت. آھاں دائم اے گْوشتگ کہ ما میرکمبر ءُ دودا ءِ پُشت پَد ءُ پرزندیں مارا ھچ داب ءَ دُژمن ءِ دیم ءَ لگور بُوَگی نہ اِنت. پمشکہ چہ اے راستی ءَ پراموش بیت نہ کنت کہ راجی جنُزانی بندات چہ جہدکارانی کربانی ءُ شہیدی ءَ پد زانگ بیت .

وھد ءِ ما نواب مھراب خان ءِ جنُز ءَ چاراں مارا ھمے گندگ ءَ کئیت انگریز ءِ لشکر بلوچ وتن ءِ سرا اُرش کنت گُڈ ءَ نواب مھراب خان گْوش اِیت دُژمن ءِ ھلاپ ءَ جنگ کنگ لوٹ اِیت. چہ نواب مھراب خان ءِ ھبر بازیں سردار ءُ میر وش نہ بنت بلئے مھراب ھان ھمے جار ءَ جنت من اگاں دُژمن ءَ پْروش دات نہ کن آں پہ ماتیں سرڈگار ءَ نْدر بیت کن آں داں باندا راجے دیم ءَ شگانی مہ باں. ءُ اے ھم من دلجمّاں کہ منی ھون ءِ ھر تْرمپ ماں گلزمین ءِ دامن ءَ کپ اِیت گوں ھاکاں ھَوار نہ بیت، بلکیں ھار کنت ءُ دُژمن ءَ چرے سرڈگار ءَ در کشّ اِیت. وھدے ماچاراں نواب مھراب خان وتئی جان ءَ نْدر کنت بلوچ راج تیوگ ءَ پاد کئیت جنگ کنت چہ انگریز ءَ آجو بیت. اے درگت ءَ شھید بالاچ مری ءِ کئول اِنت کہ گْوش اِیت راج پہ مِرگ گار ءُ بیگواہ نہ بنت، بلکیں دژمن ءِ دیم ءَ سر ءِ جھل کنگ ءَ ھلاس باں .

ھمے وڑیں کربانی آں بلوچ راج ءَ را دگنیا ءِ دیم ءَ یک نامّے داتگ ءُ وژنام کُتگ کہ مرچی بلوچ یک زندگیں راجے ءِ نام ءَ زانگ بیت. چیاکہ شرّیں کرد وتئی واھُند ءَ وت سربُلند ءُ نامان کنت. ھمے وڑا بلوچ ماسانی دلیری ءُ بہادری ءِ کہ گپ بیت گُڈ ءَ شھید ریحان جان ءِ ماس یاسمین ءِ بہاردی مئے دیدگانی آدینک ءَ کلاتے بندیت. ما وت ھیران باں ماس یاسمین اے ھبر ءَ دلجم اِنت منی زھگ گوں دُژمن ءَ جنگ ءَ رؤگ ءَ اِنت منی زھگ ءِ گڈی دیدار اِنت، منی زھگ پدا پہ زند واتر نہ ایت. منی زھگ ءَ را دوبر زندگ بُوَگ ءِ ھچ موہ نیست. بلئے وتئی زھگ ءَ وت دُوا نیک کنت برو گوں تو اللہ مدت بات ءُ وتئی مکسد ءَ سوبین بات ئے. ماس یاسمین ءِ دلیری بلوچ راجدپتر ءِ تَہ نبشتہ اِنت کہ مُدام یات کنگ بیت. شھید ریحان جان ءِ شھیدی ءَ ماس یاسمین ءِ ھمت بلوچ راجی جہدکاراں گیشتر مھکم کنت ءُ اے وڑیں کربانی بےمُز نہ بیت ءُ بلوچ راج اَلّم وتئی وتن ءِ آجوئی ءَ گند اِیت.