ریپینگ ءِ رِپک
حنیف بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
شُبین دنت ءُ درائی نہ کنت گُنگ اِنت پمشکا ساھِگ دنت ھبرنہ کنت”
اللہ ھِی ئیں زمستانی شپاں آگہیں دردان پاتول گوْپیت کروسانی بانگ ءَ وشیں وابانی گِستا بوتگیں بنی آدم چونیں سِچکانیں ھیالاں گوناپ بہ دنت کہ ھبرتہل اَنت۔
روچ ماہ بنت ماہ سال ءُ سال کرنانی کرن گوازین اَنت ودار ءِ نوبت توام نہ بیت۔
وتاچہ سرسِستگیں مردم ایمنیں واباں گستا بیت دروشمانی ھیلہ سازی کہ آدم ءِ اوبادگاں چہ ازل ھمے نادراھیاں انگِر کتگ چاگردی جیڑہ ءُ آجوئی ءِ جہد کہ توجیل سازی ءَ پشت کپتگ گیشاں چہ گیش سنگت ،،Frustration,, ءِ نادراہ اَنت۔
سنگتے ءِ ارزشت 2010 ءَ چے رند بلوچ آجوئی ءِ گلانی میان ءَ وت ماں وتیں جیڑھاں چے مہلوک ءِ بھیسہ ءُ سنگتانی سِند ءُ سیل بندات بوت۔
وانندہ تبیں سنگتاں اوپار ءِ روچ ءُ شپانی ارزشت بےتواری گوازینت اَنت۔ منی ذاتی نِز ءَ ٹوھیں ردی ھمیش اَت ھرکس چے کنت بکنت ما وتی راہ گیشینتگ آجوئی مئے منزل اِنت۔ دیمونی ءَ چَک ءُ پد نہ بئیں ھمے درگتاں بازیں سنگتے دژمن ءِ دست ءَ شہیدبوت کہ چہ کماندار، رھشون ءُ سرپدیں سنگتانی تہاشمار بنت بازیں کچّے ءَ سنگت آوارجنئگ بوتاں کہ آھانی تہا سیاسی لیڈر ءُ جوانیں کیڈرانی کچ سک ءَ باز اَنت اےکُلیں سنگتانی شہید بوھگ ءُ آوارجنگ ءِ زمہ وار کئے بوت کنت۔ ٹوھیں جستے کہ ھمک سنگت ءِ پگرانی مارشتاں ساڑی اِنت۔
پدا بےرھبندیں گَل(Organaisation) آنی تہاسرپدیں پگری سنگتانی میان ءَ بہربانگیں تَبانی تہا وت ماں وتیں ھاکمی یے وداں بوت۔
کمانداری، سرکماشی ،اُگدھ داری ءِ ٹوھیں اِلتے ءَ کپت اَنت۔
اے سرجمیں مردمانی پگراں ردوم زرت شاہ کشان بوتاں۔
بام یک درچکے زمین ءِ تہا وتی روتگان مھکم کنگ ءِ ھواری ءَ شاہ کشیت کمے مدت ءَ وتی سرا آزمان ءَ ڈُکینیت۔ بزاں مئے ھیلہ سازیں کماندار ءُ اگدُھ دار ھمے بام ءِ درچک ءَ چو جلدی رست ءُ مزن بوتاں۔ Organaisation،، ءُ پارٹیانی ھدّ لہتیں مردمانی دستاں پشت کپت ایندگہ سنگت بےمیاریں دل ءَ زبان ءِ تہل ءُ ترپشیں،، راہ ءَ درگُزرکُت اَنت۔ سرکماشانی نام اللہ ءِ منت ءَ پشت کپتگ اَنت۔ نہ پیسلہ دات کُت کن اَنت نہ پالیسیز ٹاھینت کُت کن اَنت۔ گر ءُ دار ءِ دست پہ کُلاہ ءِ سرا داشتگ کہ بے راھیں کشک سرشماں لوڈے میاریت ءُ کُلاہ گوات ءِ ارجان مہ بیت۔
بگندے راجی جہد سوبین بیت بلے وھد ءِ اوستانی شپادیں کشک رُنگراہانی سرساھی اِنت بےسوبیءَ اُرز دار اِنت بے سریں پگرانی تماہ پُلگ لوٹ اَنت”۔ چونائی ءَ ھمک مردم وتی ھیالانی کساس ءَ جیڑیت بلے جیڑگانی مہار رھبندانی تب ءَ ساٹگ بہ بنت،،
ما وتی تبانی سرا مہلوک ءِ لوٹءُ گُزر پادمال کت اَنت۔ بلوچ ءِ ھوناں نہاد نیست سِلاھ بندیں گلانی بےتوجیلی ءَ ایماندار بے ایمان بوت اَنت۔
بلوچ بےرھشون اِنت کہ ما ٹکانی تہابہر بوتیں۔
وھدیکہ جہدکار تماہدار بہ بیت گڈا ھرکس پہ وتی دیم ءِ کنزینگ ءَ آدگہ سنگت ءَ پادانی چیرا لپاشیت ءُ یک پِلہ ئے بُرز ءَ پاداں شہار دنت بلے چومبات ءُ نہ بیت۔ مرچی کہ من جیڑاں شپان تہنائی ءِ دمکاں گواز کناں سرجمیں نزوریانی سرا چمشانک دیاں۔تہَ چار لبز زبان ءِ شاھیم ءَ تور کناں کہ بے ارزشت نہ بنت۔ منی گُمان ھمیش اِنت کہ بلوچ ءِ جھد ءُ جھدکارانی داتگیں دیمونیانی مُز بروردے کار اَنت۔
زمہ داریں سنگتانی مجلساں نیزگارین ءُ نابزانتیں مہلوک ءِ بادشاہی ءَ مکرانی سازین وتی مکرانی ساز ءَ کنت بلے اِیشانی مدت سک کم اِنت۔ بے کردار چہ اَبد وتی جند ءَ برجم دارگ ءِ واستہ رہشونانی دل ءَ ھاکمی کنگ ءَ سُکسُکی کن اَنت۔ بےسمائیں سرمچار ءِ واستہَ دھر ءِ گیچین کُتگیں کماندارھمیش اِنت کہ ریپینگ ءِ رِپکانی کتاباں در بارت۔
گیدی کسہ ے من ءَ یاد اتک”
“مردکے وتی ذال ءَ سک دوست داریت بلے زال ءِ دل دگہ جاھے گوں دگہ کسے ءَ پیوند اِنت
ذال بازیں مکر ءُ ھُنرکنت کہ مردک ءَ جاھے راہ بدییاں ءُ وتی دوست ءِ گوما گند ءُ نندے بہ کناں بلے مردک بزگ پہک دلے زال ءِ اِشک ءَ انچو گرپتاربیت کہ دمانے گِستابوت نہ کنت ذال ءَ وتی مکرانی آکری کرامات مردک ءِ سرا چکاس اِت وت ءَ زھر ءُ کہرۓ کُت مردک بیچارگ پریشان بوت چون بہ کناں کہ من ءَ دمانے بے ذال ءَ نہ بیت آپ ءِ آرگ ءَ روت گوناں گوں کنوْر ءَ دست کمک آں بزگیں مردک ءَ دل پہ ڈگار ءَ مُشت زال ھچ رنگ ءَ وش بوھگ ءِ وڈا نہ اِنت مردک لاچار بوت ءُ پُرسِت ئے ذالَک باریں تو بگُش تئی کجام کار من نہ کتگ کہ تو گوں من چو جِن ءُ اِسپنتان ئے زال ءَ پہ زھری پسو دات منی کار چوشیں بلاھیں کارے نہ ایت من نہ گُشاں کہ کوہ ءِ تور ءَ بیار مردک ءَ درائینت گڈا چونیں کارے تچک ءَ تچک وتی گپ ءَ بجن ذال ءَ پہ مکر گُشت من ءَ مکر ءِ کتاب وانگی اِنت ءُ اِشی وانگ ءِ وھد ءُ مُدت ھمے ماہ اِنت کہ سال ءِ تہا یک ماھے۔ سادہ دلیں مردک ءَ چہ ذال ءِ دوستی ءَ دل ءَ را سِنگےپِردات ءُ زُبان دات شریں کاران ئے تو وت ءَ دلوارگ مکن بلے کجا دست کپیت زال ءَ گُشت اے کتاب ھمک جاہ دست نہ کپیت بلے پِلاں میتگ ءَ بَلُّکے است ھمودا برو اگاں ایشی کِرا بوت شریں نہ بوت گڈا ترا رھشونی کنت۔ بزگیں مردک چہ گس ءَ پہ لاچاری دیم پہ بلُک ءِ میتگ ءَ رہادگ بوت۔ بلُک ءِ کِرا وتی سرجمیں ھال ءُ اھوال ئے یک پہ یک بیان کُتاں بلُک ءَ زانت کہ مکر ءِ کتاب جہان ءِ ھچ کُنڈا ودیگ نہ بیت بلے ھیریک ءُ دو روچ رُلینت ئے مردک بیچارگ اِشتاپ اَت کہ زال ایوک اِنت کتاب ءِ وانگ ءِ درگتیں باریں کتاب چون چے رنگ ءَ دست کپیت دیر مہ بیت ءُ وھد چہ دست ءَ مہ روت مردک مدام بلُک ءَ ٹوھینگ ءَ اَت کہ منی کتاب ءَ زوت ودی کن بلُک ءَ گُشت باندا جاگھے رویں پدا کایاں ترا ٹھیناں تو کمیں اوپار کن۔ بلُک ءَ وتی کساس ءُ قد ءَ بازیں مکر ءُ ھُنرے پیشداشت اِشی ھیال ءَ چہ آدیم سرگوز بوتاں بلُک ءَ دیست گوں من دارگ نہ بیت گُشت بیاکہ من وتی پوتینک پَٹّتگ اَنت شالا کتاب من گار کتگ تو دیم ءِ بازار ءَ برو پِلاں بلُک ءِ کِرا چِنچو روچ تو گوں من گون بوتگے ءُ وتی زال ءِ کتاب ءِ زکر ءَ بکن بلکیں ھمے پیریں زال تراکمک بہ کنت۔
ھیرمردک آدگہ بازار ءَ شُت آبلُک ءَ بازیں مکر ءُ ھنرے ھم مردک ءَ پیشداشت بلے مردک پوہ نہ بوت بار بار کتاب ئے کت بلُک ءَ دیست کہ مردک پوہ نہ بیت ناسرپدے گُشتئے منی کرا کتابے بوتگ بلے دیم ءِ میتگ ءَ برو منی نام ءَ بگر ءُ وتی سپرے سرجمیں داستاناں بیان کن گڈا بلکیں تئی سرا بزّگ بہ کنت ءُ کتاب ءَ ترا بہ دنت۔
مردک ءَ چادر چَنڈ اِت ءُ آدگہ بازار ءَ سربوت آپ ءُ تام ءَ پیش وتی کتاب ءِ جست ءُ پرساں بندات بوت راھے سرجمیں ھال ءُ اھوال بلُک ءَ گپت اَنت ءُ گُشت انو بہ نند بیگاہ ءَ ترا تئ کتاب دست کپیت تئ سر نوں شریں جاہے ءَ کپتگ۔
بلُک چہ لوگ ءَ درکپت ءُ میتگ ءِ آدگہ بلُک ئے یکجاہ کُتاں شور ءُ سلاہ بوت مکرے کتاب نیست ئے بزگ ءَ دہ روچ بیت سرگردان اِنت ایشی ءَ راھے شون دئیں۔ بلُک بیگاہ ءَ چہ میتگ ءَ واتر بوت ءُ مردک ءِ کش ءَ نشت پہ ھوش ءُ اِنان ھمے گُشتئے کتاب یک ماھے پیش چہ من بُرتگئے کتاب ءَ ایوک ءَ وان اَنت مردے دیم ءَ ونگ ءَ بے اَسر بیت تو چوکن انو ادا چے درکپ برو وتی میتگ ءِ یک پہناتے ءَ بہ نند شپ ءَ کہ یک پاسے رؤت گڈا برو لوگ ءَ تئ زال کتاب ءِ وانگ ءَ دست گٹ بیت۔
مردک ءَ باور نہ کُت بلے رھادگ بوت میتگ ءِ کش ءُ گوْراں وت ءَ داشتے شپ ءَ یک پاسے گوستگ اَت گِس ءَ شُت دریگ ءُ دروازگ شپ بند اَنت مردک ءَ دروازگ پچ کُت تاں زال گوں دگہ ورناھے ءَ دست گَٹ اِنت ءُ وتی مکرانی کتاب ءَ دربرگ ءَ اِنت” کسہ سک ءَ ٹوھ اِنت بلے من سرسری کُت کہ مہلوک پہ وانگ ءَ دمتوس مہ بیت۔
دی بلوچستان پوسٹ : اے نبشتانک ءِ تہا درشتان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ۓ جندءِ گنت، الم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منوک بہ بیت یا اگں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
