نبیل کادر – همل چراگ

791

نبیل کادر

همل چراگ

دی بلوچستان پوسٹ

نبیل کادر تئی مرگ ءَ من ءَ هچ درد بوهگ ءَ نہ انت، اگاں بگشاں تئی مرگ ءَ من دردیگاں پدا دل ءَ کیت بس درد بوهگ دو روچ ءَ تئی نام ءَ گرگ ءُ پدا بیهال کنگ ایں؟؟؟

اے ما نوں عادت کتگ کسے بہ مریت ما دلپدردی درشان کنیں،دو روچ ءَ بژنی بئیں اگاں کمے زیاده مہر بوت گڑا آئی ءِ اکس ءَ ایر کنیں یا آئی ءِ سالروچ ءُ یات ءَ دیوانے کنیں دل ءِ زنگاں ریچیں پدا بیهال بئیں۔

مرچی ما دراه مهروان انت، دردی انت کہ مئے چاگرد ءِ هستی چوں ارزانی ءَ یک یک ءَ روگ ءَ انت ما هچ کت کنگ ءَ نہ انت،بلے اے وڑ هم نہ انت نبیل ءِ الاج کنگ نہ بیتگ، سمبالگ نہ بیتگ، نبیل ءِ چندے سنگت ءُ سیاداں بگندے کوشست کتگ بلے انگت نبیل همینچو لاچار بیت دانکہ پاهو ءِ ساد ءَ گُٹ کنت وت ءَ کُشیت،اسل نادرهی ءِ جند چی انت کہ هرچ الاج ءَ پد نادراه وش نہ بیت؟؟

نبیل من ءَ یات انت اسکول ءَ ڈسک ءِ جنگ پدا گوں وش گُٹی ءَشئر گُشگ،برے برے ماسٹر ءِ دست ءَ لٹ ورگ، کہ اسکول انت ادءَ وانگی انت( بلے ما کس زانگ ءَ نہ اتیں کہ مارا چے وانگی ءُ دربرگی انت بس هرکسی هنر ءُ زانت گُٹگیر بوهگ ءَ ات) سوت ءُ شئر ءِ جاگاه نہ انت۔ اگں دگہ آزاتیں ملک ءُ راجے بوتیں تئی دست گپتگ ءَ ترا راه شون داتگ ءَ، بلے تو وت جہد کت دیم ءَ شتے دانکہ ترا هر کس زانگ ءَ ات بلے تو تہ ءَ چہ تہنا اتے،ایوک ءَسر جنان اتے دانکہ نشہ ءِ آماچ بوتے۔

بازیں جُستاں نبیل کادر پرچا نشہ کنت؟ نشہ پرچا چوں ارزانی ءَ دست کپیت هرکس بلوٹیت کت کنت ؟کئے ءَ مئے چاگرد ءَ نشہ تالان کتگ؟ ما پرچا هچ کت نہ کنگ ءَ ایں؟ ما اگاں تہنا نبیل ءِ نشہ کنگ ءُ بیرانی ءَ بس بژنی بہ بئیں کہ ما نبیل نہ سمبال ات الاج نہ کت ،نبیل ءِ وڑیں هستی ءِ چہ ما شت، بلے مئے چاگرد ءَ دگہ بازیں نبیل هست اگں ما همے وڑ بوتیں گڑا همے وڑ زوال بنت رواں۔

ما اسل نادرهی ءِ هلاس کنگ ءِ هچ کوشست ءَ کنگ نہ ایں اسل نادراهی مئے راجی گلامی انت کہ ایدگہ نادراهی درست همے گلامی ءَ چہ پیداک بوتگاں۔ تو چینچو نبیل ءِ الاج ءَ کنے، تئی چاگرد اے وڑیں هستی ءَ چہ پُر انت نادراهیں چاگرد ءِ نادراهی ءَ گور جتگ انت۔ راشد دیدار ءِ الاج نہ بوتگ، رستم نود ءِ الاج نہ بوتگ دگہ باریں چینچو هستی هست انت کہ نشہ ءُ ایدگہ چاگردی نادراهی آنی آماچ آں۔ ما شریپ واهگ، راشد دیدار، رستم نود، نبیل کادر ءِ الاج ءِ کنگ ءِ کوشست ءَ انت،اسل نادراه مئے چاگرد ءُ ما وت انت ۔ مارءَ اول وتی الاج کنگی انت کہ ما چوں برداشت کنگ ءَ ایں چوں زندگیں، رند ءَ چاگرد ءِ الاج کنگی انت۔

ما درست زانیں سرکار ءُ واجہ کار مئے چاگرد ءِ هستی آں سِندگ ءُ برگ ءَ انت مارا بس دومی ءِ کار ءَ گوں کار نیست ما تماشہ چارگ زانیں پدا نندگ ءُ گریوگ۔ ما شائر،گشنده، نبشتہ کاراں گوں چاگرد ءَ کار نیست مارا گوں وتی ازم ءَ دلگوش دیگی انت بس کسے مریت پدا بژنی بوهگ،ملامتی ءُ دوزواه بوهگ ءِ رواج چار روچ ءَ دارگ ءُ بیهال کنگی انت۔

ما زانیں بازیں چیز مئے دست ءَ نہ انت سرکار پہ زانت پہ بلوچانی گار ءُ بیگواه کنگ ءِ واستہ کنگ ءَ انت،بلے بازیں چیزاں مئے هاموشی نندگ ءُ تماشہ چارگ پہ سرکار ءُ واجہ کاراں چد ءُ گیشتر آسانی پیداک کنت ۔

مارا وتی سوچ مٹ کنگی انت اے هاموشی پروشگی انت ما باز کت کنیں جلدی هچ شر نہ بیت بس همے درد،گم،مهر کہ ما هر وهد ءَ کسے مریت درشان کنیں مارا هر وهد ءَ وتی تہ ءَ دارگ ءُ جیڑگی انت دانکہ

همے روک کتگیں آس ءَ ما وت یک روچے سوچاں مہ بئیں۔

دی بلوچستان پوسٹ : اے نبشتانک ءِ تہا درشتان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ۓ جندءِ گنت، الم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منوک بہ بیت یا اگں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔