مات ءِ پِریات
علی مراد
دی بلوچستان پوسٹ
من یک روچے وتی ھَنکین ءَ چہ درکپت آں مات اجازت کُت باریں کجام لاچاری اَت کہ من ءَ چہ وتی ھنکین ءَ در پہ در بئیگ ءَ تکانسر ئِے کُتگ اَت۔ من ءَ یات اِنت کہ منی میتگ ءَ کِبلھی نیمگ ءَ یک پروشتگیں کاپرے ھست اَت من ھمے کاپر ءِ لمب ءَ جنزان بوتاں ۔۔۔ من بس ھمے دیست کہ مات اِنت کہ دست ئِے پہ من وتئی رب ءِ نیمگ ءَ ٹال ئے کُتگ اَنت ءُ پہ نابود ءُ بیکاریں بچ ءِ واستا دوا لوٹگ ءَ اِنت۔
من چَک ترینت چار اِت منی اولی رند اَت کہ مات ءِ مھران پہ تاسپین بَچ ءَ گندگ ءَ اِتاں دہ دکیکءَ ودار کُت مات مھر مار اِت ءُ من پد ءَ دیم پہ وتی منزل ءَ ترّینت بس من مات ءَ ھمے گُشت کہ منزل ءَ چہ زُوت واتر کناں ۔من پہ منزلءَ روان بوت آں ھما سپر اَت کہ گوں مھروانیں ھمبلاں ھمراہ اِت آں۔
یک شپے من واب ءَ بُست کُت من چار آں کہ چاریں نیمگاں تھاری ءَ مان شانتگ ھچ گِندگ ءَ نئیت بس ھمے تھاری ءِ تَہ ءَ تھنا یک کسانیں توارے اِش کنگ ءَ اِتاں کہ ماتے پہ بچاں پریات کنگ ءَ اَت کہ من ءَ لدیگاں لگتمال گُتک منی سر ءَ منی گیرت پادمال کنگ بیتگ
منی بچاں واب ءَ چہ بُست کن اِت کہ من ءَ رستراں پہ پریات لاچار کُتگ ۔ منی بچاں پہ شما بکمل ءُ بوپاں وش واب زیب نہ دَنت
شما اگاں زُوت چہ واب ءَ بُست نہ کُت دُژمن ءِ بستگیں زمزیل گِیشتر مُھکم بنت ءُ پہ باندات اے زمزیلانی سندگ شُمے نِزور ءُ لاگریں بالاد گیشتر تکانسر بیت۔
دُژمن درستیں توجیلاں پہ شما کارمرز کنگ ءَ اِنت منی بچاں مات شمارا پہ شانی مزن کُت کہ مات ھرچ وڑیں مشکلانی آسان کنگءَ بچ پہ مدام ساڈی اَنت کج اِنت منی بچ ھمل کہ منی پاکیں دامنءَ چہ دری ڈُنگاں پد بہ جنت۔
من مات ءِ پریاتاں گُش دارگ ءَ اِت آں پہ جیڑگ ءَ لاچار بیت آں وتئی مات ءِ مھرانی واز مندگ بُوت آں من وتی ھیالانی تَہ ءَ مات ءِ پریات پہ راج ءَ سر کنگ ءَ مُدام جھد کنان بیت آں من پہ دلگوش کنگ ءَ مات توار کُت کہ من الّم تی بے پردگی ءِ توار ءَ پہ وتی براتاں سر کن آں منی جیڑگاں شپ ءِ تھاری وتی بام سر بیتگ اَت ءُ روچ وتی رُژن ءَ پہ زمین تالان کنگ ءَ اَت من گوں وتی مھروانیں ھمبلاں وتی پْرشتگیں کاپر ءِ لمب ءَ سھب ءِ تیلانک دیگ ءِ ھاترا سُلیمانی چاھے اڈ کُت ــــ وتی اُرد بَست اَنت پہ منزلءَ روان بوت اِیں۔ داں ھما وھد ءَ کہ منی منزل سرجم بیت پہ وتی مھروانیں مات ءِ گندگ ءَ بیا آں ھمے امیت ءَ سپر کنان آں۔
من مدام جیڑاں کہ مات انگت پہ وتی بچاں رب ءِ درگاہ ءَ دست ٹال کنت ءُ پہ منی منزل سر بیگ واستہ دوا لوٹ اِیت من مات ءَ گُشت کہ من ھما روچ ءَ واتر باں کہ منی ڈیھ ءِ بچ درست پہ ماتءِ چارگءَ پیداک بنت گڑا مات ءَ گُشت کہ آ ھما روچ اِنت کہ منی بچ چو ریھان جانءَ منی پاکیں دامن ءِ پھریزگ ءَ وتی مرگ ءَ امبازاں زیر اَنت وتی زند ءِ ھرچ وشیاں پہ من کُربان کنگءَ چَکءُ پد نہ بنت
من گوں ھمے ھیالاں وتی ھمبلاں پہ منزلءَ رواں بیتاں داں ھما وھدءَ کہ منی مات ءِ کُتگیں کسہ ماناھے بیار اَنت ــــــــــ
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشتان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ۓ جندءِ گنت، الم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منوک بہ بیت یا اگں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
