زالبولانی کِرد ءُ گُھار زھرہ بلوچ
علی مراد
دی بلوچستان پوسٹ
ما اگاں دُنیا ءِ ایردستیں راجانی گْوستانک ءَ بہ چار اِیں مارا زالبولانی بلاھیں کردارے دست کپ اِیت چوشکہ الجزیرہ، پلستین، کردستان ءُ کیوبا ءَ ھوار دگہ بازیں ایردستیں راج کہ بیتگ اَنت کہ آیانی راجی جُھد ءِ تہءَ زالبولانی بلاھیں کِردے بیتگ۔
ءُ ھمے وڑ ءَ ما بلوچ ءِ گْوستانک ءَ وان اِیں ءُ کْوھنیں کسھاں کہ شَیر ءِ دْروشُم ءَ بہ بنت یاکہ مئے کماشاں چہ وتئی پت ءُ پیرُکاں اِش کُتگ اَنت ءُ آھاں چہ وتی پِت ءُ پیرُکاں اِشاں کہ ما دَر جن اِیں مارا بلوچ جُھد کار ءُ زالبولانی کہ اِشانی تَہءَ چاکر ءِ دَور ءِ بانڑی ءَ گِر داں دادشاہ ءِ گُھار ءُ مرچی ئیں بلوچ ءِ آجوئی جُنز ءَ بیا یک بلاھیں لڑے دست کپ اِیت۔
ھَپتاد سال اِنت بلوچستان ءِ سرا پاکستان ءِ پہ زور قبضہ ءِ بگیر ءَ بلوچ ءَ یک جَنگے بِندات کُتگ اے جنگ ءِ تہءَ بلوچ زالبولانی یک بلاھیں کردے ھوار اِنت کہ دُژمن ءِ ھلاپ ءَ وتی براتانی ھمکوپگ اَنت، بازیں بلوچ زالبول جنگ ءِ میدان ءَ شھید بیتگ اَنت، باز زِنداناں بَندیگ اَنت ءُ باز پہ وتی بیگواھیں برات ءُ ازیزانی واستا دَرامدانی دَر ءِ دپ ءَ اوشتاتگ ءُ چم اِش مُدام پہ راھاں اَنت کہ کدی دُنیا ءِ انسان دوستیں گَلانی چم پَچ بَنت ءُ پہ مئے کُمک ءَ دیم ءَ کِنز اَنت۔
ھمے ناماں چہ یکّے زھرہ بلوچ اَت کہ مرچی چہ مارا جُتاہ اِنت بلے آئی ءِ پِگر مئے راھشونی ءَ کنگ ءَ اِنت، زھرہ یک نہ تُرس ءُ دلیریں کردارے ءُ یک راجی رھشونے ءِ بستار ءَ زانگ بیت۔
بلوچ زالبولانی تہءَ زھرہ بلوچ یک مردمے ءِ نامے نہ اِنت بلکیں یک پگر ءُ سوچے ءِ نام اِنت کہ ھر بلوچ جھدکار ءِ راھشونی ءَ کنگ ءَ اِنت پہ مُدام زندگ اِنت ءُ بِہہ ھلاس نہ بیت داں یک جُھدکارے مانیت اے پگر مان اِیت۔زھرہ بلوچ یک انچیں ھَندے ءَ ودی بیتگ کہ چہ اود ءَ بازیں انسان دوستیں سراں پہ راج وت ءَ کُربان کُتگ۔
آئی ءَ سال دو ھَزار ءَ اے سرڈگار ءِ سرا چَم پَچ کُت اَنت ھمے سالانی تَہ ءَ بلوچستان ءِ آجوئی ءِ جُنز یک رَندے پد ءَ تْرندی ءَ بِنا بوتگ اَت ءُ وتئی مادنیں راہ ءَ جُنزان اَت، آئی ءَ بلوچ ءِ بَزّگی ءَ دیستگ ءُ ھمک روچ گیاباں دَست کپتگیں بلوچ ورناھیں رھشون، کماش، راہبر، زالبول ءُ بلوچ ءِ باندات ءِ چراگانی لاشاں آ گیشتِر مُھکم کُتگ اَت ءُ بندیگ جاھاں کپتگیں بلوچانی اَکساں آ سرپد کُتگ اَت کہ زندگ بوھگ زندگ بوھگ نہ اِنت پہ راج زندگ بوھگ ءُ مرگ ءِ دیم پہ دیم اوشتگ ءُ آئی ءِ چمانی تھا چارَگ ءُ ھَرچ زُلم، جبر، ناروائی ءُ لُٹ ءُ پل ءِ ھلاپ جھد کَنگ ءُ توار چِست کنگ زندگ بوھگ اِنت۔
زَھرہ مُدام لوگ ءِ ءُ وانگ جاہ ءِ زمہ واریاں گیشتر وتئی راج ءِ زمہ واریاں گوں دزگَٹ اَت آئی ءَ مدام لوٹ اِت کہ مَن اَنچیں کار بہ کن آں کہ پہ راج ءَ سیت بہ بَنت۔ زھرہ بلوچ ءَ دو ھزار ءُ چاردہ ءَ بی ایس او (آزاد) مند ھَنکین ءَ وتئی سیاست بُنگیج کُت ءُ زُوت وتئی جُھد ءُ کوشش ءَ مند ھَنکین ءِ کمک کارمستر گچین کنگ بوت۔ زھرہ گُھاروک ءِ بچکند ءِ چہرہ من بہہ پہ کسا ھسد ءُ کینگ ءَ ندیست مدام گو معسوم چہرہ بچکندگاں گو جواب دات۔
ھردیں کہ من چہ آئی ءَ جُست کُتگ کہ شُمے کار چون اَنت ھَرچ کار ءَ پہ سوچ ءُ بچار بہ کَن اِت گُڑا مُدام گوں بچکندگ من ءَ گُشتئے کہ ھَو لالا جان من وتی زمہ واریاں سرپد آں من زھرہ ءِ سوچ ءُ پگر مدام یک ایمانداریں رھشونے ءِ وڑ دیستگ۔ آ چاردہ مئی دو ھزار ءُ ھَژدہ ءَ گوں وتی مستریں برات اتا اللہ جان ءِ ھمراھی ءَ ماں روکپتی بلوچستان ءَ دَگ وئیلے ءَ شھید بُوت۔
زھرہ بلوچ ءُ اتا جان ءِ اناگتیں مرگ ءَ من سک دل پدرد بیت آں بلکیں اے انچیں تورشت ءُ اندوھاں کہ انسان چہ تہءَ پُروش اَنت اِشاں ھما مردم زانت ءُ مار اِیت کہ چہ اے وڑیں ساھتاں گوستگ
پدا من جیڑ اِت اے گم تھنا پہ من نہ اتکگ اے پہ کُلّیں راج ءَ تورناکیں ساھت اَنت کہ مرچی بلوچ راج پدا یک راھشونے ءَ چہ زبھر بوت، آئی ءَ پہ جُنز ءَ چنچو کار کُت کتگ اَت ءُ جنز داں کجا سَر کُت کُتگ اَت بلے مرگ ءَ آ وار نہ دات ءُ چہ ما سِست۔!
من گوں ھاوند ءَ دوا کن آں کہ زھرہ جان ءُ اتا اللہ جان ءَ وتی پاکیں رھمتانی ساھِگ ءَ جاہ بہ دنت گوں کُلیں رپتگینانی ارواہ ءَ۔
“بلوچ راج تپاک بات ــــ
بلوچستان آجو بات”
