28 مئی یومِ آسروک
خلیل بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ : بلوچی کالم
28 مئی کہ پہ بلوچ ءَ یک انچیں دردناکیں روچ یے کہ اے روچ ءَ بزان 28 مئی 1998 ءَ پاکستانی ریاست ءَ بلوچستان ءِ سینگ تل دات ءُ مردم کُشیں تْراک “ایٹم بمب” ءِ تجربہ ئےِ کُت. چہ ھما روچ ءَ بلوچ 28 مئی ءِ روچ ءَ یوم آسروک ءِ درگت ءَ داریت.
ھمے روچ ءِ بابت ءَ من وتی یاتانی دریگ ءَ ھیال یے شانک دیاں تہ منا 28 مئی 1998 ءِ تامور ءُ مُجیں روچ گندگ ءَ کَیت، اے ھما روچ اَت کہ من میتگ ءِ دمکاں گوں وتی ھمسراں جیگ مہ جیگ اتاں کہ اناگہ ءَ زمین ءَ جُمبگ یے جت ءُ ما انچو ماراِت کہ زمین چَنڈ بوت. زمین چنڈ پہ منا سک بیم ناک اَت ھمے دمان ءَ من تچان ءَ لوگ ءَ شُتاں ءُ وتی مات ءِ گُشان ءِ لمب ءَ وتارا چیر دات. تیوگیں شپ من وتی مات ءِ پَلّو یلا نہ دات، وھدے سُہب بوت ءُ من مکتب ءَ روگ ءَ لگ اتاں گُشئے روچ زراب دیگ ءَ اِنت.
مکتب ءِ مزن واجہ ءَ کُلّیں نودربر ماں ھال ءِ دیم ءَ مُچ کُتاں ءُ مبارک بادی دات کہ مئے مُلک ءَ ایٹم بمب ءِ تجربہ کُرتگ ءُ ماں راسکوہ ءَ شش ایٹمی تْراک ئےِ کُرتگ، ناسرپدی ءَ ما کُلّیں نودربراں چاپ جَت ءُ ھمے وشّی ءَ مارا چُھٹّی ھم دیگ بوت.
بلے نزاناں اے چونیں وشّی یے اَت کہ ھر نیمگ ءَ چم کپت آں ما وتی چمانی سرا بھیسہ نہ کُت.
میتگ ءِ نادراہجاہ چہ نادُراھیں زالبول، گُوَنڈو ءُ کماش ءَ پُرّ اتاں کہ کسّے ءِ گوش ءَ کسّے ءِ پونز ءَ کسّے ءِ دپ ءَ چہ ھون پیداک اَت، چمّانی نادُراھجاہ ءِ وَ جُست ءَ مکن تاں انگت روچ ءِ کساس سد مردم وتی چمّانی علاج ءِ ھاترا مُچ اَنت وتی لمبر ءِ ودار ءَ کن اَنت… کِسّہ ھمے ادّا سرجم نہ اِنت راسکوہ ءِ تک ءُ پھنات ءَ ما بچاریں گُڑا اے مردم کُشیں تْراکانی گواچن مئے دیم ءَ زاھر بیت.
راسکوہ ءِ دمگ مالدین، کلشنان، سری کلّگ، لوس، گروک، پادون ءُ دومی دمگاں اے تْراکانی آسر ءَ ہزارانی کساس ءَ مال ءُ دَلوت مُرتگ اَنت، انگور، انار ءُ ھُرماگ ءِ باگ ھُشک بوتگ اَنت، اے وھد ءَ سدانی کساس مھلوک پوست ءِ شُومّک ءِ آماچ بوتگ اَنت، بوتَّنی نادراھی ءِ سَوَب ءَ بازیں زالبول یے زاھگ ءِ بوتّن ءِ وھد ءَ مرگ ءِ آماچ بوتگ اَنت، زھگ کہ ودی بنت آ لنگ ءُ مُنڈ ءُ دگہ بازیں نادُراھیانی آماچ اَنت.
راسکوہ ءِ دمگ کلشنان ءَ نندوکیں ناکو قادر بکش کہ مال ءُ دَلوت آئی لوگ ءِ گُزران بوتگ اَنت ھمے تْراکانی باروا گُشیت… “من یک وشھالیں زِندے گوازینگ ءَ اتاں وتی پَس چارینت ءُ وتی زھگ نان دات اَنت بلے یک روچے زمین جُمبگ ءَ لگ اِت، کور ءُ چَمّگانی آپ سیاہ بوت اَنت، منی 75 پَس مرگ ءِ آماچ بوت، منی کسانُکیں بچ سلیم نادُراھ بُوت چہ دپ ءُ پونز ءِ ھون آتک، منی بزّگی ءُ نا دزرسی ءِ سَوَب ءَ نادُراھجاہ ءَ بَرَگ نہ بوت ءُ اللہ ءَ وتی مال کُت.”
واجہ عطاء شاد گُشیت…
راستے کہ تئی سوب ءَ من ءَ مرگی کُتہ
شاتے کہ تئی زوراکی ءَ مرچی پدا، زِند ءِ یلیں بچّے جتہ
ھمے تْراکانی سَوَب ءَ تیوگیں بلوچستان ءِ موسم بدل بوت ءُ یک انچیں ڈُکّال یے آتک کہ دُراھیں چمّگ ھُشک بوت انت، باگ ھُشک بوھگا لگ اتاں، مال ءُ دلوت چہ کاہ ءُ بوچ ءَ زِبار بوت انت ءُ چہ لاگری ءَ مرگ ءِ آماچ بوھان بوت انت.
منا یات کنت کہ پس ءِ بہا سد کلدار ءَ سر بوت ءُ گوک ءِ پنچ سد ءَ،
اے دُراھیں تباھی ھما وشّیانی آسر اَت انت کہ مکتب ءِ مزن واجہ ءَ مارا اشانی مبارک بادی داتگ اَت.
دگنیا ءِ تہا کجام ملک ءَ ایٹمی تْراکانی تجربہ کرتگ گڑا ھما جاگہہ ءَ کرتگ یے کہ اودا داں سد کلو میٹر ءَ مردم وتی جاگہہ مال ءُ دلوت ھم نہ بوتگ یا سمندر ءِ توکا ھما جاگہہ ءَ کرتگ اِش کہ اودا سمندری سھدارانی نقصان کم بوتگ بلے پاکستان کہ چہ اولی روچ ءَ بلوچ ءِ دژمن انت وتی مردم کُشیں تْراکانی تجربہ ءَ ھما جاگہہ ءَ کنت کہ چہ اودا پنچ کلومیٹر نزّیک ءَ بلوچانی یک کوچگ ئےِ ءُ پنجاہ کلومیٹر ءِ نزّیکی ءَ سدانی کساس ءَ کوچِگ است.
پاکستانی لشکر ءِ اے عمل ءِ ھلاپ ءَ بلوچ راج ءَ مُدام وتی زھرشانی پدّر کُتگ. چہ بلوچ نوجوان ءُ وانندہ آں دزبندی کناں کہ 28 مئی ءَ یوم آسروک ءِ درگت ءَ بدار اَنت ءُ بلوچ مھلوک ءَ اے روچ ءِ بابت ءَ سرپدی بدئے انت.
بلوچستان ایمن ءُ آجو بات.
