گُلزمین ءِ شیدا سفر بلوچ
نبشتانک:- کاروان بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ : کالم
ھر انسان ءَ اے جھان ءَ چم پچ کُتگ انت یک روچ ءِ الم مِریت ءُ روت، ادا بازیں مردم ءِ ودی بوتگ ءُ مُرتگ انت کہ آیانی نام ءُ نشان ھم نیست انت ءُ لھتیں انچیں مردم ھم ودی بوتگ کہ داں جھان است انت بیھال کنگ نہ بنت۔
بلوچ ءِ راج دپتر چہ جنگی کِسہ ءَ پُر انت ءُ بلوچ دلیریں ءُ جنگولیں راجے ءُ پہ وتی حق ءِ ھاترا انگت گوں دژمن ءَ جنگ کنگ ءَ انت اے جنگ ءَ بلوچ راج ءِ ھزاران ماتانی پچاں پہ گُلزمین ءِ ھاترا گوں دژمن ءَ دیم پہ دیم ءَ جنگ داتگ ءُ پہ مدامی گُلزمین ءِ سینگ ءَ وپتگ انت ھمیشانی تہءَ یک ءِ سفر بلوچ اَت۔
سفر جان منی کرا چوشیں لبز نیست کہ من تئی درگت ءَ نبشتہ بکنان اگان منی لبزانی تہ ءَ کمی ءِ بوت منا پہل کن۔ من نبشتہ کارے نہ اوں بلے تئی فکر ءُ سوچ ءُ نظریہ ءَ منا قلم ءِ چست کنگ ءَ مجبور کُتگ۔
سفر بلوچ کیچ ءِ دمگ جمک گورکوپ ءَ مراد ءِ لوگ ءَ ودی بوتگ، آئی ءَ وتی وانگ چہ جمک ءِ مڈل وانگ جاہ ءَ بندات کُتگ، وانگ ءِ وھد ءَ من ءُ سفر یک جاہ بوتگ انت، سفر وش تب ءُ وش نیادیں مردم ءِ اَت، من ھر وھد ءَ دیست دپ ءِ پُر کندگ اَت، من ءُ سفر بازیں مدتے ءَ یک جاہ بوتگ انت بلے سفر یک روچ ءِ ھم نہ گوشت کہ من سرمچارے بان، ھشت ءِ پاس کنگ ءَ پد سفر بلوچ راجی سلاہ بندین تنظیم بلوچستان لبریشن پرنٹ ”بی ایل ایف“ ءَ ھوار بیت ءُ پہ گُلزمین ءِ ساوڈ جوڈ بیت، ساوڈ بی ایل ایف ءِ ”پلیٹ فارم“ ءَ بازیں جاھاں گوں دژمن ءَ جنگ کنت ءُ دژمن ءَ پُروش دنت، ساوڈ لھتیں وھد ءَ بی ایل ایف ءَ یلہ کنت بلوچ ریپبلکن آرمی ”بی آر اے“ ءَ ھوار بیت، ساوڈ من ترا نہ زانت کہ تو چوشیں بھادریں انسان ءِ، جنگ ارزانیں کارے نہ انت، تو گوں کسانیں عمر ءُ لاگریں بالاد ءَ زمستان ءِ گوریچ ءُ سردی ءُ گرمام ءِ تبد ءُ لوار تُن ءُ گُژن پہ گُلزمین ءِ ھاترا سگ اِتگ انت ءُ وتی زند ءِ درستین وشی یلہ داتگ انت بلوچستان ءِ آجوئی ءِ ھاترا تیر ءُ تُپنگ ءَ گوں کوہ پہ کوہ بوتگے ءُ نہ زانتگ کہ شپ چے ءُ روچ چے، تو گوں وتی سنگتاں پہ گلزمین ءِ ھاترا شپ ءُ روچ کُتگ ءُ تو دژمن گنوک کُتگ اَت۔
بیست ءُ شش جنوری دو ھزار ءُ ھژدہ ءَ منا یکے ءَ میسج کُت کہ ھب ءَ چہ جمک ءِ نندوکیں دو برات چاکر ءُ گُل داد پاکستان ءِ چیریں ادارھانی کارندھاں آوار جتگ ءُ بُرتگ انت، من ھما وھد ءَ زانت کہ پاکستان دلار ءُ کاسگ چٹان چہ ساوڈ ءِ تُرس ءَ آئی ءِ برات چِست کُتگ انت کہ ساوڈ سُرنڈر کنت بلے دژمن ءَ چو نہ زانت کہ ساوڈ گُلزمین بَچ انت آئی ءَ چہ وتی براتاں وتی گُلزمین دوست تر انت، ساوڈ ءِ براتانی چِست کنگ ءَ پد پاکستان ءِ دلار ءُ کاسگ چَٹ ساوڈ ءَ فون کن انت کہ تو وتی سلاھاں دؤر بدے لشکر تئی براتاں یلہ دنت اگاں نا لشکر تئی براتاں شھید کنت، ساوڈ گوں بلوچی زھرگ ءَ پسہ دنت کہ من تُپنگ پہ لشکر ءِ سر کنگ ءِ ھاترا چست نہ کُتگ من وتی دست ءِ تُپنگ ءَ دژمن ءِ دیم ءَ ایر کُت ءُ وتی چماں راج ءِ دیم ءَ جھل کُت نہ کنان، ساوڈ براتانی بیگواہ کنگ ءَ چہ ساؤڈ پُشت ءَ نہ کنز اِت ءُ چو بولان ءِ کوہ ءَ دژمن ءِ دیم ءَ مِک بوت ءُ دژمن گیش تر پریشان بوت کہ نون چے بکنان-
پاکستانی لشکر گوں دمگی دلاراں مُدام ساوڈ ءُ آئی سنگتانی رندگیری کنگ ءَ اَت انت، نوہ مارچ دو ھزار ءُ ھژدہ ءَ ساوڈ گوں کمانڈر کیّا، مُھیم ءُ حکیم ءِ ھمراھی ءَ تنظیمی کارے ھاترا دیم پہ شادی کئور ءَ روت، پاکستانی لشکر گوں وتی کاسگ چٹ ءُ دلارانی ھمراھی ءَ ساوڈ ءُ آئی سنگتانی راہ ءَ بند انت، وھدیکہ ساوڈ ءُ آئی ءِ سنگت جنگ جاہ ءَ سر بنت پاکستانی لشکر ءِ پیسر ءَ مورچہ گپتگیں سپاھیگ ساوڈ ءُ آئی ھمراھانی سرا اُرش کن انت دوئین نیمگاں جنگ چوپ بیت،اے چھڑپ ءَ بلوچ گُلزمین ءِ چار دلیر ءُ بھادریں بچ کمانڈر جمیل کیّا، سپر ساوڈ ، منیر مُھیم ءُ رئیس حکیم شھید بنت، سنگتانی شھیدی ءَ پد پیدارک ءَ سردار عزیر ءُ آئی کاسگ چٹ تیرگواری کن انت ءُ گُش انت کہ جمیل گوں ھمراھاں شھید بوتگ نوں مئے کار ءَ کَس کار داشت نہ کنت، بلے بلوچ گُلزمین چو بے وارث نہ انت، اے سرڈگار ءِ ھاترا ءَ ھزارانی کچ ءَ بلوچ پیر ءُ ورناہ، زھگ ءُ زالبولاں وتی جان ندر کُتگ انت ءُ انگت تیر تُپنگ انت مَرگ ءَ تیار انت اے راج ءَ دیم ءَ چار سردار داشت نہ کنت۔
گُلزمین ءِ چاریں ورناھیں بچانی شھیدی ءَ چہ جمک ءُ پیدارک ءَ بگر داں جتان در ءُ عومری کھن ءِ سرجمیں درچک ءُ دار ھم پُروسیگ انت، ھما ورناہ کہ اے کوہ ءُ کئور آیانی واب جاہ بوتگ انت ءُ شپ ءُ روچ ھمے کوھان بوتگ انت، مروچی دژمناں چہ ما سِستگ انت بلے شھیدانی فکر ءُ سوچ الم منزل ءَ سر بیت۔
گار بہ چہ امروز ءَ بیھ ءُ بُن یزیدانی
رنگ کاریت یک روچ ءِ ھون مئے شھیدانی
