پنت و شون
نوشت: نظام نزیری
دی بلوچستان پوسٹ – کالم (براہوئی)
شیرو اسہ بھاز معخول و مارس ئس، او تینا لُمہ باوہ نا اسٹ انگا چُنا ئس. ایہن ہم تینا چُنا خنتے آن زیات دوست مریک ولے شیرو نا لمہ باوہ اودے کچ آن زیات دوست تخارہ انتیکہ اوفتے بیست سال آن گُڈ شیخ و پخیری آن پد اندا اسہ مار ءِ اللہ پاک اوفتا جولی ٹی شاغاسُس.
شیرو نا باوہ خلق آن دےٹکی چنکو باوہ پیرہی ءُ ڈغار ئسے خُشکاوہ نا خولُم تے آ تینا وخت ءِ تدیفیکہ. شیرو نا باوہ اسہ بھاز مخلص، وطن دوست، پنت و شون کروک و سوبر ءُ بندغ اس ئس. ہر کس ءِ خناکہ پنت و شون آن بیدس اوڑتو پین ہیت کتویکہ انتیکہ تینا راج ئنا ڈکھ و ویل آتا بھاز خوڑتی اَٹ نگاء شاغاکہ، اندُن شیرو ءِ ہم ہڑدے پاریکہ علم بندغ ءِ کسر شونی ایتک.
اوفک شیرو ءِ تینا خلق آن ایپار ٹُکر اس جوان مُر پین خلق اسے نا پرائمری اسکول اٹ داخل کریسر، شیر جان دا وختا مُسٹمیکو جماعت نا طالب علم اس ئس، شیرو نا باوہ تینا اُرائی تون اڑدے اندا ہیت ءِ کریکہ کہ شیرو ءِ شار ئنا اسہ جوان ءُ اسکول ئسے اٹ داخل کینہ دا ماشٹر تا کنے یخین اف کہ مُخلصی اٹ چُناتے خوانیفر، دا بس اُراغان بریرہ تینا وخت ءِ دکہ ایتیرہ و سرکار نا تنخواہ ءِ جیب اٹ شارہ، چُنا خوانے یا کہ خوانپ فرخ تمپک تے، دائسکان دافتے داشعور بتنے کہ دا چُناک ننا بروکا تہارمہ غا ننتا چراغاکو، ایلو راج ئنا کسر شونی و آسراتی تا استاکو
ولے اونا اُرائی دا ہیتے اونا امّنا کتوکہ او پاریکہ شیرو پنچ جماعت اسکان انداڑے خوانے مچے بھلن ہم مریک گُڑا اودے شار ئنا اسکول آ درون انتیکہ دائسکان چُنک ءِ اونا شار ئنا اِننگ ننکِن گڑھتی ئسے۔
اسے دے ٹاک نیمروچ مس شیرو اُراغا بتویسُس ایہن ہم پرائمری اسکول آتا چُھٹی دوانزدہ بجہ غا مریک،
لُمہ غا دغار تین مس شیرو نا باوہ مُلک آ ہناسُس پین کسس اَلو کہ شیرو نا لُمہ اودے شیرو نا رندٹ ڈھائی راہی کروسُس، خنک کسر آ ہروک گڑھتی و چُرت اَٹ ہناسُس کہ نئے شیرو نا باوہ ءِ نئے شیرو ءِ۔
ہناکہ پیشن درگہ اسکا بسکہ اُراٹی دوتے پیشانی ٹی تںسکہ یا اللہ انت کیو، یا اللہ شیر جان نا امان ئٹی ء، اندا ہیتا ورد کریسا ہناکہ۔۔۔ وخت و پاس گہر ءِ پیشیم خُڑک ئس ہنداڑتون شیرو نا باوہ درگہ غان پُترینگا توار اس خلک پارے ( بانو) ہلہ شیر جان دائسکان بتنے؟
اونا اُرائی حال و کاران ہناسُس، دروشم تا پوشکن ہڑسینگاسُس پارے ان شیرو ءِ اُر داخہ وخت اٹ شیرو داخس اُرے اسُل کتہ نے۔
شیرو نا باوہ ملاس و لنگڑ نتے ہم پُدین کتو سیکل ءِ تینا ارفے رادہ مس، اُرائی ءِ تینا اُست بڈی تس پارے گڑھتی کپّہ اللہ تیوی آ گڑاتے جوان کیک۔
شیرو نا باوہ جان ہلشسہ بھاز ترندی اٹ ہنا ایپار نا خلق آ مون اسکول نا کُنڈا گیٹ ءِ سر مس، سیکل آن دڑنگا خف تورے چُک ئسے نا ہم توار اَلو ولے اسکول نا درگہ ملوک ئس، مدان مدان ہنا کلاس اَٹ پیہا، ماشٹر چُنا تیتون اوار تُنگان ئس…!
اسہ جِبرو توار اس خلک پارے ماشٹر جی…
ماشٹر جی دریہو کرے، شیرو نا باوہ پاریتے: خیر ءِ استو شوگیر کرینُس! ہچ دڑک لگپک نے تُنگانس، ننے آ شار دڑنگانے، گُڑا نی دا چُناتے انت سرسہبی ایتوس خاچنگٹ!
