لس مھلوک ءِ بستار ءُ راجی جنز
عبدالواجد بلوچ
زور آورے زلم ءُ جبر ءُ زوراکی وتی زوران ات ھنکین ءِ مردم چہ اے زلم ءُ زوراکیاں سک تکانسر اتاں چشیں روچے نیست ات کہ گس ماندارگ مباں پیر ءُ ورناھانی گر ءُ بند ھم زوران ات ،چک ءُ زالبولانی لٹ ءُ کٹ کنگ نوکیں گپے نہ ات، ھنکین ءِ مردم وتی ھلک ءَ زندانی ات انت.ھنکین ءِ پھمیدہیں کماش ءُ ورنا ھبکہ اتاں زور آورے دیم چوں دارگ بہ بیت کلیں راہ ءُ درانی بند بوھگے سوب ءَ ھنکین ءِ لہتے ورناہ گوں کماش میر کمالان ءِ ھمرائی ءَ سلاہ بند بوت انت کہ بے سلاہ بندی ءَ دگے راہے پش نکپتگ ات ابیدے سلاہ ءَ دژمن ءِ دیم دارگ مشکل انت میر گوں ھلکے مھلوک ءَ تران کنگ ءَ ات.کلیں جوان ءُ بنگاں بروتیں ورنا گوں لہتے کماشاں ھوار گوں میر کمالان ءَ دیم پہ کوھاں رپت انت۔میر کمالان یک پہتوین ءُ زانتکاریں سروک ای ات آئی ءَ اے گپ پھمتگ ات کہ ابیدے زورا دژمن ءِ زورے پروش دئیگ مشکل انت. ھنکین ءِ مردم چہ دژمن ءِ تاگت ءُ زورے سوب ءَ گمیگ ات انت اے واستا انا کہ دژمن ءِ ھلاپ ءَ پاداھگی نہ انت بلکیں اے واستا کہ سر گوں سنگ ءَ میڑینگ نہ بیت. میر کمالان ءَ اے زانتگ ات کہ مئے تاگت نزور انت بلے آئی گشگ ات کہ وھدے ما گوں وتی ھنکین ءِ لس مھلوک ءَ گوں ھوار ھم پت بئیں تہ ھچ پئیمیں دژمن ءِ زور ماناے نداریت ۔
بنداتی روچاں میر وھدے گوں ھمراہاں رپت مات کوھاں گڑا میر ءِ پنت گوں ھمبلاں ھمیش ات کہ دژمن ستر تاگت ور بہ بیت بلے مارا گوں وتی لس مھلوک ءَ ھچ پئیما جتا بوھگی نہ انت. میر گوں ھمبلاں ھم تران ات گشگ ءَ ات مئے تاگت مئے زور مئے ہمت مئے راج انت مئے لس مھلوک انت ۔بوت کنت دژمن پہ ھنر پہ رپک ءُ ھیلہ ھزاراں توجیل بسازیت پہ ترس پہ بیم پہ لالچ لس راج ءَ ٹگاہینت بکنت بلے اے میانجی ءَ مارا دژمن ءُ لس راج ءِ تب پھمگی انت چہ مئے نیمگ ءَ چشیں کارے مہ بیت کہ لس راج تاوان بار بہ بیت ءُ سوب دژمن ءَ بہ رسیت. پرچا کہ مارا اے چیز زانگ لوتیت کہ مرچی سلاہ بندیں یا کوھاں درتکگیں پہ لس راج ءِ آسراتی ھاترا پہ وتی سرڈگار ءُ وتی ھنکین ءَ چہ زورآورانی دست ءَ رکھینگ واستا نہ کہ پہ وتی نپ ءُ سیتاں ءُ نئے کہ پہ ایوک زمین ءِ ٹکرے ءِ پچ گرگ ءَ. اے جنگ مئے سوبمندی ءُ آسودگی جوڑ بوت کنت ھما وھدا کہ ما وتی رھبنداں شموشکار مہ بئیں. منی بیلاں بزان ات اے جنگ مئے بربادی جوڑ بیت کنت کہ ما وتی رھبنداں لگت مال بکنیں، ما ھما ماھیگ ایں کہ مئے آپ مئے راج انت لس مھلوک انت ءُ ما ھما زھگ ایں کہ مئے مات مئے راج انت انچو کہ ماھیگ بے آپ ءَ نہ بیت ھمے پئیم ءَ زھگ بے مات ءَ بیت نکنت.مرچی اگاں شما کل پہ درد اے زمین ءَ رکھینگ ءَ گون ات گڑا بزان ات کہ کامیابی مئے گیں اگاں نا ہر یکے پہ نام گون انت گڑا مئے بے سوبی الم انت. کلیں ورنا میر ءَ پہ دلگوشی گوشدارگ ءَ اتاں.
میر ءِ ہر وھدا جھد ہمیش ات کہ لس راج ءِ اوست ھچ پئیما پروشگی نہ انت پرچا کہ اے جنگ اے جنز پہ راج ءِ آسودگی واستا بندات بیتگ. لس مھلوک ءَ گوشتگ ات کہ سر گوں سینگ ءَ میڑینگ نہ بیت گڑا میر ءَ لس مھلوکے بھیسہ پہ ھمے امیت ءَ گیش کت کہ سوبمندی الم مئیگ انت. جنگ وتی زوران ات دژمن بے سوبی ءِ جمبرانی گرندگاں گندگ ءَ ات چرے سوب ءَ دژمن ءَ ھر پئیمیں ھنر ءُ ھیلہ آنی سازگ بندات کت مھلوکے بہا زورگ زر ھرچ کنگ ہر پئیمیں ھنر بلے کل بے سوب بوت انت پرچا کہ میر کمالان ھمبلاں ھوار گوں لس راج ءَ چو ھنڈالانی پئیما پیوست ات ۔میر ءِ اوست گوں راج ءَ انچو تمرد ات کہ میر ءُ سنگتانی سوبمندی واستا کلیں راج ءَ وتی مال مڈی، ازباب، بانوراں وتی سوھر ءُ تلاہ، زر ءُ دولت کل پہ جنزا بکشات انت ءُ چشیں روچ نیست ات کہ دژمن شکست آماچ نہ ات. میر کمالان گوں لس مھلوک ءَ پر امیت ات کہ اے گڈی جنگ انت ءُ سوبمندی مئیگ انت ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔بلے ھیپ کہ میر ءِ دل پھکی ءُ کسانیں ردیئے میر ءِ مرگ ءِ سوب جوڑ بیت. دژمن پھمیت کہ تنا وھدا میر زندگ انت مناں چشیں موہ نہ رسیت کہ اے جنز ءَ ولگوج بکناں…. گڑا دژمن انچیں پندلے سازیت کہ بازیں زر ءُ دولتے ریچیت میر ءِ وسرک ھیاتان شھبیک ءَ بہا زیریت کسی گمان ءَ نہ بیت کہ میر بازیں وھدے کوہاں چہ ھلک ءَ لس مھلوکے تہا کئیت رؤت یک روچے ھیاتان شھبیک کہ میر ءِ وسرک انت گوں ہمرائی ءِ میر ءَ شھرا کاینت گڑا پژدر ءَ ھیاتان دژمن ءَ ھبر کنت ءُ میر سرا وھدے جنگ کپیت گڑا میر لوگ ءَ تہنا بیت ھمے جنگے میان ءَ گوں دو دگے پسگاں شہید کنگ بیت. اے جنگ ءَ پد گشے انچو سما بیت کہ راج ءُ جنز سرین پروش کنگ بنت……….. کسی گمان ءَ نہ بیت کہ مکاریں ھیاتان چشیں کارے کنت. میر کمالان ءِ مرگ ءَ پد جنگ سک ترند بیت ھلکے کلیں نوجوان نوک بروت پہ ھون گرمی ءُ میر ءِ کوش ءِ ھلاپ ءَ دیم پہ مات کوھاں سر گر انت دژمن وتی دومی ھیلہ ءَ ساز کنت کہ ھیاتان ءِ کمک ءَ چے اے پندل ءَ سازیت کہ میر ءِ مکبر مئے لس مھلوکے تہا انت پرچا کہ دژمن زانت کہ من میر کمالان جتگ بلے آئی کشتگیں نہال انگت تمرد انت کہ لس راج آئی پشت انت مناں ہر وڑا لس راج ءِ اوست پروشگی انت پمشکہ ھیاتان اے وھدا کہ کلیں بنگاں بروتیں جوان ھون گرم انت آھاں لس مھلوک ءُ ھما کماشیں مردم کہ میر کمالان نزیک بوتگ انت آھاں تنگ کنگ بندات کن انت جوانانی سلگتی بندات بنت دومی نیمگ ءَ دژمن ءِ زلم زیات بیت میان ءَ وھدے دژمن گندیت من وتی پندل ءَ کامیات بوتگاں گڑا آ ایمنی نندیت چاریت کہ چی پئیم ھما ھمبل کہ راجے اوست بوتگ انت مرچی پہ ھما راج ءَ درد سر انت.. چرے ناشری اں چے بازیں مھلوکے لڈ ءُ لوگ بیت بازیں کماش دلپروش بنت ھاموش بنت بازینے دژمن بھا زوریت……….. ھنکین ویران بیت کلیں جاھاں دژمن بنجل جوڑ کنت نندیت زلم ءُ زوراکی دوئیں نیمگاں پہ لس مھلوکے سرا چو ھئور ءَ گوارگ ءَ انت………. ھمے راج ھمے ھنکین مرچی انچو ابیتک انت کہ انچو سما بیت کہ میر کمالان ءِ مرگ ءَ پد کلیں مردم گریے مرگ ءَ بال کتگ مرچی ھما راج ءُ کوہ کلگ گیابان کل دگے میر کمالان ای ءِ ودار ءَ انت کہ کدی چشیں روچے بئیت کہ ما دژمن ءُ وتی نادانانی دلسیائی آں چہ آجو بہ بئیں ۔۔۔۔۔۔
