آزمانکار: شہید نثار صباء
من پنچمی جماعت ءَ وانگ ءَ اتاں یک روچےِ من چہ وتی لوگ ءَ دیم پہ دربرجاہ ءَ روگ ءَ اتاں کہ دربرجاہ ءِ راہ ءِ سرءَ من دیست کہ یک کماشے ءَ وتی چُک دستہ گپتگ ءُ دیم پہ دربرجاہ ءَ روگ ءَ انت.
کماش ءَ منا دیست ءُ توار ئےِ کرت ءُ جست ئےِ کرت کہ بچ تو کئی زھگ ئے ؟
من پسّو دات ءُ وتی پت ءِ نام گپت.
کماش باز وش بوت من ءَ باز مہر ئےِ دات گشت ئےِ بچ بوان وانگ جوانین چیزے مارا بچار آ وھد ءَ ما نہ ونتگ مرچی وتی نام ءِ لکّگ ءَ نہ زاناں……………..
من کماش ءُ آئی ءِ دست ءَ گپتگیں چُک دیم پہ دربرجاہ ءَ روان ات ایں.
من جست کرت واجہ تئی چُک ءِ نام کئے انت؟
کماش ءَ پسّو دات بچ منی چُک ءِ نام “شاہ دوست” انت بلے من چہ دوستی ءَ نام بُلبل ایر کرتگ.
من جست کرت گڑا ما اشی ءَ بُلبل بگشاں یا شاہ دوست…؟
کماش ءَ بچکندت ءُ پسّو دات کہ انّی بُلبل بگُشِ ئےِ اللہ کمّو مستر ئےِ بہ کنت گڑا شاہ دوست بگُش ئےِ ءُ وتی گپ دیم ءَ بران ئے کرت ءُ گشت ءِ بچ توکمو مستر ئے دربرجاہ ءَمنی بُلبل ءِ ھیال ءَ بدار.
من بُلبل ءِ سرا وتی دست ایر کرت کہ اے منی برات انت چون اشی ءِ ھیال ءَ نہ داریں.؟
بُلبل ءَ منی نیمگ ءَ چارت ءُ بچکندت.
وھدے ما دربرجاہ ءَ سر بوتیں من وتی کلاس ءِ نیمگ ءَ شتاں.
بُلبل کچی ءَ وانگ ءَ ات. آ وتی کلاس ءَ.
وھد وتی پیم ءَ دیم ءَ جنزان ات. داں پنچ سال ءَ ما دربرجاہ ءَ برے دربرجاہ ءِ راہ ءَ برے کرکٹ ءُ فٹبال ءِ گراؤنڈ ءَ گوں بُلبل ءَ ملّت ایں . بُلبل مستر بوان ات.
وھدے من چہ دربرجاہ ءَ پارگ بوت آں ءُ شاہ دربرجاہ ءَ شت آں گڑاں بُلبل ءَ گوں ملّگ کم بوت. ھردینکہ ما دوچار کپتیں گُڑا بُلبل ءَ منا وتی برات لیکت ءُ سک مہر دات .
من ھم سک مہر ءَ دات. منی جند ءَ کستریں برات نیست ات ھمے ھاتر ءَ من بُلبل وتی کستریں برات ءِ وڑا چارت.
لستیں وھد ءَ پد بزّگی ءُ گریبی ءِ سبب ءَ من شاہ دربرجاہ یل دات ءُ کار ءُ روزگار ءَ لگ اتاں برے ایرانءَ برے کراچی ءُ تربت ءَ. اے وھد ءَ ما گریبی ءُ بزّگی ءِ انچو آماچ ات انت داں ہپت ءُ ہشت سال ءَ منی بُلبل ءَ گوں ملّگ نہ بوت.
یک روچے من پیر جان نامیں سنگتے ءِ لوگ ءَ نندوک اتاں کہ سنگت ءِ گوانکو ءَاناگہ ءَ توار کُت………..
پیر جان ءَ رنگ چست کرت کمو مسکرا کُرت ئےِ ءُ گشت ئےِ بیا لوگ ءَ ءُ گوانکوئےِ بند کُرت.
کئے انت………؟ من ھیرانگی ءَ جُست کُرت.
پیر جان ءَ گشت کہ سنگتے……………
شاہ دوست انت.
یار من تو شریں دیوانے کنگ آں انّی تئی سنگت کئیت مارا بور کنت من پیرجان گُشت.
پیر جان ءَ گشت نہ اے باز وشدلیں سنگتے تو بہ گندئےِ تو وت گش ئے کہ جوان کرت لوٹائینت.
من گشت شرّ انت بیت اللہ ئےِبیاریت ءُ پد ءَ ما گوں وتی دنیا ءِ جیڑہانی سر ءَ گُپ ءُ تران ءَ مشکول بوت ایں.
اناگہ ءَ دروازگ ءِ ٹکّگ ءِ توار بوت.
پیر جان ءَ گشت منی ھیال ءَ شاہ دوست انت ءُ پاد اتک. چاردیوالی ءِ دروازگ ئےِ پچ کرت ءُ ہاست ہاست ءَ ھبر کنان ءُ بچکندان ءَ منی نیمگ ءَ اتک انت.
من ھم چارگ ءَ اتاں کہ بُرزیں ورناہے ریش ءُ بروت تنک تنک است انت ءُ ایشی ءِ گردگ ءُ بچکندگ منا سک دوست بوھگ ءَ ات انت انچو گمان بوگ ءَ ات کہ اے مرد من پیسر ءَ دیستگ .
وھدے کہ نزدیک ءَ اتک منا دیست ءُ درست ئےِ کرت ءُ سک گل ءَ بال بوت منا بگل ئےِکرت ءُ گردن ئےِ چُک ات.
جست کنگ ءَ لگ ات کہ منی پُھل منی جگر دل ءِ بند منی برات تو کجا بوتگ ئےِ من پر تو سک زہیریگ بوتگاں.
من ھم پجا آرت کہ اے منی ھما پیشیگیں بُلبل انت انّی ورنا ءُ مزن بوتگ من ھم سک باز وش بوت آں ءُ نشتاں جوان محفل ءُ دیوان کرت.
پیر جان ءَ منا گشت کہ چون من ترا گشت کہ منی سنگت شاہ دوست بیت ترا ھم دوست بیت.
من کندت ءُ پیر جان ءَ گشت تئی باز منتوار تو منی بُلبل گوں منا ملارینت…………….
بُلبل ءَ باز کندت ءُ گشت ترا پت ءَ نہ گشتگ انّی بُلبل ئےِ بہ گش ءُ مزن بوت شاہ دوست ئےِ بہ گش.
من گشت کہ منی دل ءَ تو ھما بُلبل ئےِ تو کدی مزن بوتگ ئے. بُلبل ءَ باز کندت ءُ گشت شرّ انت تو انگت منا بُلبل بہ گش.
من جست کرت کہ پت چون انت. گشت ئےِکہ پت انّی بزّگ انت کماش انت بس بازار ءَ روت ءُ کیت.
بُلبل منی گوانکو لمبر زرت ءُ وتی کرّا رکینت.
من ھم لمبر زرت ءُ لمبر ءِ سرا بُلبل لک ات ءُ وتی گوانکو ءِ تہا رکینت.
پنچ ءُ شش گھنٹہ ءِ دیوان ءَ پد ھدا حافظ کرت ءُ پاد اتکاں.
وھد وھد ءَ بُلبل ءَ منا کال کرت ءُ ھبر کرت وھدے ملگ بوت بُلبل ءَ منا سک مہر دات.
بُلبل وتی وانگ ءَ ات ءُ من وتی کار ءُ روزگار ءَ گٹ اتاں.
یک شپے من وتی لوگ ءَ واب اتاں کہ مات ءَ منا پاد کرت کہ بازیں گاڈی ءُ پرپٹانی توار انت وار وار ءَ انگو آنگو رونت ءُ کاینت.
من پسّو دات کہ بلکیں جاگہے ءَ سانگ ءُ سُورےاست مھلوک رونت ءُ کاینت.
مات ءَ گشت نہ اے سُور ءُ سانگ ءِ وڑ ءَ نہ انت. مئے ڈیھہ ءَ لستیں وھد انت دُزّی ے کپت ءَ. ڈنّ ءَ چہ آتگیں لاتیں ناشرکار مئے چُک آں بیگواہ کنگ ءَ انت ءُ تیر سپتگیں لاش آں دور دیگ ءَ انت. اے گاڈی ءُ پرپٹانی توار ھما دژمن ءِ ڈول ءَ لگگ انت. تو پادا اللہ مکنت ترا مہ برنت گڑاں من تئی پیریں مات کجا در در ءَ بہ تچاں…………..؟
من پسّو دات کہ من چے کرتگ کہ منا برنت منی لوگ ءَ اوں زر ءُ سُہرے نیست کہ دُزّی ءَ بیا انت.
مات ءَ یک دم ءَ پنچ ءُ شش نام گپت کہ پلانی پلانیءَ چے کرتگ ات آواناں ھم ہچ نہ کرتگ ات آوانی تیر سپتگیں لاش آتک ءُ سر بوت انت. من کمو سوچ ءِ تہا شتاں کہ واکی آوان ہچ نہ کرتگ ات گڑا پرچہ آواناں کُشت ءُ دور دات اِش.
من پاد اتکاں ءُ یک کُنڈے گپت کہ واکی مات راست گشگ ءَ انت.
شپ ھلاس بوھان ات سہب ءِ پانگ بوت کُل مھلوک نماز ءِ واستہ پاد اتک انت. نماز ونت ءُ چاہ وارت.
من وتی گوانکو ءِ فیس بُک پچ کرت ءُ چارت کہ ھالے چلگ ءَ انت کہ دوشی لتیں دُز مھلوک ءِ لوگ ءَ پُترتگ ءُ مزنین زر سُہر مال ءُ مڈّی ءِ دُزّگ ءَ پد شاہ دوست ء شاہ بیک اش ھم گوں وت برتگ.
من اے نیوز وانت ءُ ھیران بوت آں.
مات ءَ منی پریشانی مارت ءُ جست کرت کہ چے بوتگ تو اینچو مُلور ئےِ ………….!!!!!
من پسّو دات “لُمّہ” دوشی شاہ بیک ءِ زھگ اش برتگ.
مات ھم ھیران بوت ءُ گُشت ئےِ کہ اے دُزّانی سرا بیسہ مکن کہ کُجا کئی لوگ ءَ بہ لُٹ انت ءُ کئی ورناھیں چُک ءَ بہ بر انت………….
انچو روچ در اتک من چہ لوگ ءَ در اتکاں کہ ھال ءُ ھوالے بگراں وھدے شاہ بیک ءِ لوگ ءِ کرّا سر بوت آں آوانی مزنیں مھلوک ءُ سیاد ہمودا اتکگ انت. لتیں منی پجّاروک ات.
ایمبولینسے ھم اوشتوک ات ءُ مھلوک بُلبل ءِ مات ءُ پتاں بے ہوشی ءِ ھالت ءَ ایمبولینس ءَ سوار کنگ ءَ ات انت. من ھیران ءُ پریشان یک کنڈے ءَ اوشتوک ات آں .
سمج کار نہ کنگ ءَ ات. من بُلبل جوان زانت کہ آئی ءَ کس بد نہ کُرتگ. وشدلیں ءُ شرّیں نوجوانِے بوتگ. دربرجاہ ءَ نودربرے بوتگ ءُ اود ءَ ہر کسی دپ ءَ ھمے ھبر ات کہ دُزّان گوں بُلبل ءَ چے دژمنی بوتگ ھر کس ترسگ ءَ ات کہ گپ بکنیں دُزّانی راج انت………….
ھلک(میتگ) ءِ تہا پدا مارا بر انت ءُ بیگواہ کن انت. ھر کس بے وسی ءِ ھالت ءَ وتی لوگ ءَ شت.
بُلبل ءِ مات پت ءُ گُہاراں ھمُک روچ گریت ءُ الہان کُت کہ بُلبل کئے ءَ بُرتگ ءُ پرچہ ءَ بُرتگ…………..؟؟؟
بلے ہچ وڈیں پسّو نہ رسگ ءَ ات.
موسم سک سارت ات بُلبل ءِ پت ھمے جیڑگ ءَ ات کہ بُلبل ءَ کمبل نیست ءُ سارت ئےِ کنت. بُلبل شُدیگ انت ھمے پریشانی ءَ یک روچے دل ءَ (Heart Attack) گپت ءُ دگنیا ئے یل ءَ دات ءُ چہ بُلبل ءِ گماں آزات بُوت………….
بلے بُلبل ءِ مات ءُ گُہار انگت ھمے جست ءِ پسّو ءَ لوٹگ ءَ ات انت کہ
مئے بُلبل کئے ءَ بُرت…….؟؟؟
دلگوش: اے آزمانک چہ شہید نثار صباء ءِ رودپتر ءَ چہ کشیتگ ءُ دیم ءَ آؤرتگ.
