اے وھدی چہ بلوچستان ءَ بیست ءُ پنچ ھزار ءَ گیش بلوچ بیگواہ اِنت۔ دنیا ءَ گار ءُ بیگواھی نوکیں ھبرے نہ اِنت بلئے بلوچستان ءَ ایشی ءِ مانا چٹ دگرے۔ اِد ءَ گار ءُ بیگواھی بزانکہ زند ءُ مرگ ءَ گِستا دگہ دگے ءِ سر ءَ سپر کنگ، یا ھستی ءُ نیستی ءِ سیمسرانی نیام ءَ اندیم بوھگ۔ بلئے مرچاں بلوچستان ءِ مردم سرپد اَنت کہ بیگواھی ءِ مانا چی اِنت۔ نی آ اے گپ ءَ ھم زان اَنت کہ زانگولیں جون شودگ نہ لوٹ اَنت۔آ چو ھم زان اَنت کہ بیگواھیں مردمانی ودار ءَ نگاھاں ماں دریگاں درنجگ چوں بے مانا اِنت۔
برے برے بلوچستان کسّہ یےءِ چھرگ ءَ جنت۔ بیگواھیں کارستانی کِسہ۔سُتکگیں گِسانی کِسہ۔ ماں ویرانگاں کپتگیں زانگولیں جونانی کِسہ۔۔۔۔۔ شبیر ھمے کِسہ ءِ کارستے کہ بلوچستان ءِ شپ آگاھیں مُرگانی رمءَ گون اِنت۔
من مدام دیستگ بچکندگ ءَ بیتگ۔ گڈی رند ءَ ھم بچکندگ ءَ اَت ۔ چوناھا من بہہ آئی ءِ بچکند ءِ سَوَب نہ پول اِتگ بلئے من ءَ مدر ٹیریسا ءِ ھما ھبر الّم گیر اتکگ کہ ”بچکند ایمنی ءِ بُنزہ اِنت۔” ءُ ھمے ایمنی من آئی ءِ چمانی تہ ءَ دیستگ۔برے برے دل ءَ جیڑآں بگندئے زندان آئی ءَ چہ آئی ءِ زند ءَ بہ پُل ایت ، بلئے آئی ءِ بچکند، واب۔۔۔۔۔ارواہ ءِ مڈیاں پُل اِت نہ کنت۔
بلوچستان ءِ گاریں مردمانی لڑ یکشل ءَ ودّان اِنت۔ اے لڑ ءَ ھواریں اولی ءُ گڈی نام ءَ کس نزانت۔ بلئے ھمے اولی ءُ گڈی نام ءِ نیام ءَ ھزاراں انچیں ناماں جاگہ کتگ کہ مھلوک اِش پجّا کاریت ۔ اقبال، دین محمد، رمضان ، ذاکر، زاھد ۔۔۔۔۔ دگہ بازینے۔ شبیر ھمیشانی تہ ءَ یکے۔
ماں بلوچستان ءَ سیاست کنوکیں ورناھانی یک جیڑھے وانگ جاھاں رَوَگ ءُ وانگ اِنت ۔ دژمن ءِ چمّاں اے مزن گناھے۔ دنیگہ بلوچستان ءِ سدانی ورناہ وانگ جاھاں رَوَگ ءَ پد واتر نہ بوتگ۔ دژمن ءِ نِزّ ءَ اے داب ءِ مردانی وانگ پہ آئی ءِ زوراکی ءَ جنجالے رودین ایت۔ آئی ءِ ھیال وتی جاگہ ءَ رد ھم نہ اِنت۔ بلئے بلوچستان ءِ ھزاراں ورناھانی ھساب ءَ شبیرءِ ھم دلءَ اَت کہ آ بوان ایت۔ دنیا ءِ سیاسی چست ءُ ایراں بہ زانت۔ سیا ست ءُ تاریخ ءِ چپ ءُ راستاں سرپد بہ بیت۔ بلئے سالے بیت کہ آ زندانی اِنت۔ اے سال ءِ تہ ءَ بلوچستان ءَ ھوار دنیا ءَ بازیں چیزے بدل بوتگ۔ میاں اُستمانی سیاست ءِ تہ ءَ نوکیں اڑ ءُ جنجالاں سر چست کتگ۔شمالی کوریا ءُ امریکہ ءِ جیڑہ۔ روس ءُ امریکہ ءِ سفارتی دوری، مڈل ایسٹ ءِ ملکانی وت مہ وتی جیڑہ، چین ءِ زِر باری دریا ءُ آئی ءِ اڑ ءُ کُڑ ۔۔۔ ۔۔ باز ءِ ھیالءَ دنیا ھمک سال ءِ وڑ ءَ اے سال ءَ ھم سیمی جھانی جنگ ءِ نیمگ ءَ گامے دیم ءَ کِنز اِتگ۔ بازءِ ھساب ءَ اے بے سریں باوستے ۔
اقوام متحدہ ءَ پہ وت ءَ نوکیں کارگشادے گچین کتگ۔ انتونیو گوتریس وتی اولی گشتانک ءِ تہ ءَ گْوشگ ءَ اَت ” پیسر ءِ نسبت ءَ مرچی جیڑہ گیشتر مانگیش اِتگ اَنت۔انسانی ھک ءُ میاں استمانی کانود یکشل ءَ لگتمال بیگ ءَ انت۔ مھلوک وتی لوگ ءُ جاگھانی یلہ دیگ ءُ لڈّ ءُ بار ءَ مجبور اِنت۔ ۔۔۔ ۔” وھدیکہ آ میاں استمانی کانودانی نام ءَ گرگ ءَ اَت من عراق ءِ سر ءَ امریکہ ءِ اُرش ءِ ترانگ ءَ کپت آں ءُ آ وھد ءَ اقوام متحدہ ءِ کارگشاد کوفی انان ءِ ھورکیں دانک ھم گیر اتک اَنت ، ” مئے چماں ءُ اقوام متحدہ ءِ چارٹر ءِ ھساب ءَ عراق ءِ سر ءَ اُرش کانودانی لگتمالی بیتگ۔”
ستمبر ءِ ماہ ءَ اقوام متحدہ ءِ جنرل اسمبلی ءِ سالانہ سیشن ھم برجم دارگ بوت۔ جنرل اسمبلی ءِ دیم ءَ داتگیں وتی گشتانک ءِ تہ ءَ سیکٹری جنرل ءَ نیوکلیئر سلاہ، ناشر کاری ءُ موسمیاتی تبدیلی ءِ وڑیں جیڑھانی ھمراھی ءَ روھنگیا مھوک ءِ کشت ءُ کوش ءِ سر ءَ ھم گپ کُت۔ ءُ اے سرجمیں جیڑھانی تہ ءَ بلوچستان ءُ آئی ءِ جیڑہ اے رندی ھم چیر ترّ اِت اَنت۔ زاھر اِنت کہ شبیر اے کِسھاں سرپدنہ اِنت۔ سالے بیت کہ زندانی اِنت۔ بزانکہ سالے بیت آ چہ کتاباں گِستا اِنت، ھالتاک ءِے دست نہ جتگ۔ بگندئے آ اے گپ ءَ ھم مہ زانت کہ ھاسل ءُ سالار ءُ جنئگ بوتگ اَنت یا لباچ ءِ پشت کپتگیں گِس ھم لشکر ءَ مانداشتگ اَنت۔ ءُ ھچ رسانکدر ءَ اے ھال شنگ نہ کتگ کہ بے لوگیں مردماں شپ کجا روچ کُتگ۔
اے سال ءِ جتگیں مردمانی تہ ءَ یکے تلار اِنت۔ تلار ءِ نام وَسلیمان اِنت بلئے من ءَ اے نام پر آئیءَ دوست تِر بیت۔ آروچی شبیر ءُ تلار اولی ءُ گڈی رند ءَ دُچار کپتگ ات اَنت۔ مئے شَور اَت کہ واترّی ءَ لازُم دیوانے کن ایں۔ بلئے نہ بوت۔ ۔۔۔۔
ھزاراں بدیں ھالانی تہ ءَ یک وشیں ھالے عراقی کُردستان ءَ بیوکیں ریفرنڈم اِنت۔ ریفرنڈم ءِ آسر کُردستان ءِ آزاتی ءِ ھکّ ءَ اتکگ۔نود ءُ دو درسد مردماں وتی آزاتی ءِ ھک ءَ ووٹ داتگ۔ سد سال ءِ دراجیں پندے ءِ بُرّگ ءَ پد گپتگیں آزاتی ءِ مانا ءَ بگندئے دنیا مہ زانت بلئے کُرداں الم سما اِنت کہ اے شپ چوں روچ بوتگ۔ ترکی ءَ بیھار داتگ کہ یا وَ گلامی ءَ بہ منّ اِت یا گژن ءَ۔ بلئے ترکی اے گپ ءَ نہ زانت کہ گژن پہ کوہ گرداں بیھارے نہ اِنت۔
کردستان ءَ ابید کیٹالونیہ ءَ ھم ریفرنڈم برجم دارگ بوتگ۔ ٹرن آؤٹ باز نہ بوتگ بلئے بھر زرتگیں مردمانی تہ ءَ 90درسد ءَ وتی آزاتی ءِ جار جتگ ۔ عراق ءِ وڑ ءَ اسپین ھم اے ریفرنڈم ءَ وتی ملکی کانودانی لگتمالی سرپد بیت۔
شبیر ءِ بیگواھی ءِ اے سرجمیں سال ءَ دنیا ءَ کُشت ءُ کوش پیشی ھساب ءَ برجاہ بوتگ۔ اتکگیں ھالاانی رِد ءَ اے سال ءَ تھنا شش ماہ ءِ توک ءَ سوریاءَ 5381 مردم جنئگ بوتگ۔چو وَ سوریاءِ جنگ ءَ سرجمیں کشتگیں مردمانی کچ چہ چار لکھ ءَ گیش اِنت ۔بلئے اے وھدی دنیا ءِ آباد ی چہ ھپت ارب ءُ پنجاہ کروڑ ءَ گْوستگ۔ زاناں ھمے سَوَب اِنت کہ مرچاں پہ انسانی زند ءَ ھاسیں ارزشتے پشت نہ کپتگ۔ چوناھا انسانی ھکانی وستہ کارکنوکیں گل وھد وھد ءِ سر ءَ اے کوشاں ایر جن اَنت ۔ بلئے اے چیز ھم چارگی اِنت کہ انسانی ھکانی واھُند کجام ’انسان ‘ اَنت۔چیا کہ انسان ءُ انسان ءِ میان ءِ تپاوَت مرچگیں ھبرے نہ اِنت۔چہ ازل ءَ پہ بنیادم ءَ یک جیڑھے
survival of the fittest
زوراوری ءُ نزوری ءِ جیڑھ بیتگ ۔ گْوش اَنت کہ میاں اُستمانی سیاست ءِ بُن ھشت ھمے فارمولہ ءِ سر ءَ ایر اِنت۔ ءُ اگاں بچارئے تہ کالونیل اھد ءَ بگر داں روچ ء مروچی تاریخ ھمے یکیں کسہءَ یکشل ءَ آران اِنت۔
دنیا ءِ دگہ بازیں مُلکانی وڑ ءَ بلوچستان ھم جنگ آماچیں ڈگارے۔ ھما توامیں بد رنگی کہ یک جنگے ءَ گوں وت ءَ گون بنت، آ دْرست بلوچستان ءِ جنگ ءَ ھم گون اَنت۔باز ینے ءِ ھیال ءَ بلوچستان بندی جاھے کہ اِد ءَ زندماں تھاری ءِ سانکلاں پتاتگ۔ گژن ، بے وسی، جنگ ءُ چوپ ءُ گلامی ءَ بلوچستان ءِ زیبائی پچ گپتگ۔ھون ءِ رنگ ءَ ھمک رنگ اندیم کتگ۔ بلئے ھما مردماں کہ چاردہ ءِ شپءَ کولواہ ءِ ڈاک ءَ اوشتاتگ ءُ ماہ چار اِتگ، آ لازُم زان اَنت کہ بلوچستان چوں زیبا اِنت۔ ءُ شبیر ھمے زیبائی ءِ چھرگ اِنت۔
مرچی اکتوبر ءِ چار تاریخ اِنت، ھمک سال ءِ دو سد ءُ ھپتاد ءُ ھپتمی روچ۔ اے روچ شبیر ءِ بیگواھی ءِ روچ اِنت۔ مرچی شبیر ءِ بیگواھی ءَ سالے سرجم بوتگ۔ بلئے سال گشئے زاناں مروچاں تچان اَنت۔ زنداں گِندیں سنگتے ءَ یکروچے من ءَ گْوشتگ اَت ، ” زندان ءَ روچ دراجتِر بنت ۔ گمان بیت کہ مردم سالے ءِ پند ءَ یکیں روچ ءَ بُرّ ایت۔”
چوناھا من بلوچستان ءِ ھما ورناھانی تہ ءَ ھساب باں کہ دنیگہ زندانی نہ بوتگ اَنت۔ ھمے سَوَب اِنت کہ اے سال دْروشمیں روچانی کِسہ بس مردمانی دپ ءَ اِش کتگ۔ءُ مردم زندان ءِ بابت ءَ دگہ بازیں گپے ھم کن اَنت۔ مردمانی ھساب ءَ زندانءِ بد رنگی امروز ءَ چہ وتی رنگ ءُ زیبائیاں زبھر کنت۔۔۔ ! اگاں گوں شبیر ءَ دچار کپت آں تہ الم جُست ئِے کناں کہ زِندان چون اِنت۔
