“اینو پدا اِرا ورنا بیگواہ مَسُر”
یاسر تینا لمّہ باوہ نا اسٹ انگا چنا ئس۔ او دا وختا ورنائی ٹی ئس۔ یاسر نا لُمّہ نورخاتون ہرا وختا کہ ورنا سینا بیگواہ مننگ یا جون نا تمنگ و خلنگ نا بنوسُس گڑا اونا اُستا اونا مار یاسر بسکہ گُڑا دعا خواہاکہ اے اللہ نی کنا مار یاسر ءِ دا ظالم آتا ظلم آن بچیفس۔
اَسہ دے اس نورخاتون اُرانا کاریم تیٹی مشغول ئس اندا ٹی یاسر کوکار کرسہ اُراٹی بس پارے اینو پدا اِرا ورنا بیگواہ مسُر۔
اندا ہیت تون اوار نورخاتون غٹ کاریم تے یلہ کرے پریاد اس خلک پارے کہ ظالم آک دِنّا مونے مون کریر؟ ہرا لُمّہ باوہ نا اُست ہوشسہ اوفتا جغر نا ٹکر تے بیگواہ کریر۔ مونی تینا مار ءِ پارے نُم ورناک تینا آزاتی نا برانز آتون تیوی غا بلوچستان تون اوار کہی لُمّہ باوہ آتے بے چنا کرینرے۔
یاسر: لُمّہ نا دا خنتا خڑینک آتیان ای خاخر اس کسفنگ کپروٹ گُڑا نا اوغنگ نا انت فاہدہ؟ نی بیرہ اِرا ورنا نا بنگنس فریشان ئُس، فریاد کننگ ئُس، نے سما ءِ دا وختا دنو کہی ہزار آ ورناک بیگواہ مسونو و بھاز آتا جون تے بٹینو ولے ذاکر جان، زاھد جان، شبیر بلوچ ،دین محمد کوناک دائسکان بیگواہ ءُ۔ ننا مُر و خڑک نا علاقہ آتیٹی انت مننگ ءِ اوفتا داسکان نمے سما اَف۔
نورخاتون: کنا مار دا خڑینک آک تو اُست نا لارے دیخہ کم کیرہ ولے دا لارے ختم کننگ کپسہ انتیکہ اسہ اولیاد سینا بیگواہ مننگ لُمّہ و باوہ نا تیوہ غا زند نا تباہی ءِ۔
یاسر : لُمّہ جان نا دا ہیت راست ءِ کہ اسہ اُرا سینا باتی نا بیگواہ مننگ تیوہ غا اُرا ءِ تہاری پلویڑ اٹی کیک۔ اینو تیوہ غا بلوچستان تارمہ ءِ ہر اُرا ہر خلق تارمہ ءِ۔ ہر لُمّہ دترنا خڑینگ اوغک۔ دا سرزمین بلوچستان نا خیسُنک، تیل، گیس، ایلو قیمتی آ گِڑاک دا ظالم آ کوزہ گیر آ پاکستان نا اُست ءِ پُدین کتویر کہ ہرافتے او پُلینگ ءِ دننگ ءِ۔ داسہ او تینا اُست ءِ ننا ورناتا تے بیگواہ کننگ اوفتا چشوکا جون تے بٹننگ آن پُدین کیک۔ یاسر مونی پارے کنا لُمّہ جان داڑے انت انت ظلم مننگ اَف ولے بندغی نا حق نا ہیت کروکا بندغ آک تینا باہ تے تفینو۔ اینو کوزہ گیر آ ریاست’ بلوچستان ٹی وڑ وڑ نا ظلم کننگ ءِ او دا ظلم و زوراکی تے ڈھکننگ کن بھازا چم تے کننگ ءِ۔ تانکہ اَسہ علاقہ نا احوال ایلو علاقہ غا سَر مَف۔ بھازا علاقہ تیٹی موبائل گِڑاتے بند کرینے ءُ میڈیا ءِ ہمو علاقہ ٹی ہننگ نا موکل اَف کہ او دا غُٹ آ ظلم آتے خنہ و پدا جہان نا مونا پاش کیتہ.
گدرینگوکا دے نا ہیت ئسے کہ گِڑاس مسافر بسر داڑے اوفتون اسہ پیرو نرینہ اس ئس ایلو غُٹ زالبول و چنا ئسرہ۔ انداخس بدحال ئسر کہ بیرہ گڑاس بندغ نا نَت تیٹی پازوار ئسکہ ایلو غُٹ تا نت شپاد ئسر۔احوال ٹی پاریر کہ او گزگ نا علاقہ آن بننگو علاقہ ٹی تا فوج چھاپہ خلکونے، ھنکین تے تا ہشانے، مال و مڈی تا ختم کرینے، خولم تا جوہان تے خاخر تسونے، نرینہ غاتے تا درینے بیگواہ کرینے تیوہ غا خلق آن اندا بندغاک بچانن تینے داڑے سر کرینن۔
اگہ اسہ چنکو گزگ نا وڑو علاقہ سیٹی داخس ظلم مریک کہ او تینا کاٹُم ءِ ڈھکننگ کن جاگہ خنپسہ گُڑا آواران، کولواہ، جھاؤ، دشت، تربت، خاران ءُ ایلو علاقہ غاتیٹی بلوچ اُلس نا انت حال مرو ءِ کہ اوڑے تیوہ غا سال آپریشن بند مفک۔
لُمّہ نا اُستا ہمو چنکا بالاچ (وحید) بس کہ ہرا دیوان تیٹی تینا لُمہ وطن نا بیرک ءِ اسہ منٹ اس شیف مننگ کن التویکہ۔ ہرا خاچنگ نا وختا ہم بیرہ وطن نا آجوئی نا تُغ خناکہ حالانکہ اونا عمر دائسکان چناتون گوازی کننگ نا اس اونا وختنا چناک گوازی سیل و سوات تیان سیر کپسہ ولے چُنکا بالاچ وطن آجوئی نا تُغ خننگ آن سیر کتویکہ ولے دا ظالم انگا ریاست ءِ اندا چُنکا بالاچ آن ہم خلیس ئس و ننا بالاچ ءِ ننے آن پُھلا۔
یاسر تینا لُمّہ ءِ پارے کہ اِی ہم نا مار اُٹ اینو کنے پنچ تُو مریک کہ ای تینا کالج آ اننگ افٹ انتیکہ کنے سما ءِ کہ اگہ ای کالج آ ہناٹ گُڑا ولدا زندہ بفروٹ انتئے کہ نا دا مار ہم آجوئی نا تُغ خنانے۔ دا تُغ ءِ راست کننگ کن جدوجہد کننگ ءِ ہر ہمو بلوچ ءِ ریاست زندہ ہلپک ہرا دا آجوئی نا تُغ خننگ ءِ و دا ظلم زوراکی تے جہان نا مونا پاش کننگو یا ہمو خنک ہرا تارمئی ٹی دا ظلم خننگو، ہرا خفک کہ ہرا بلوچ اُلس نا توار ءِ بنیرہ۔
اینو نن تینا ڈغار آ جاگہ خمپنہ ہراڑے ننا ننگ و ناموس سوگو مرے ہزار آ زالبول، نرینہ، پیر، ورناک بیگواہ مسونو۔ ہزار آ بلوچ اُلس تینا اُراتے اِلّانو انانو پیشن درپدری، محتاجی نا زند گدریفسہ ءُ ہمو بلوچ زالبول آک ہرا تینا گُدے کاٹم آن شیف کپسہ اینو ہموفتا اُراتیٹی دا فوجیک شام نا تارمئی ٹی دُز امبار بریرہ اوفتا نرینہ غاتے دیرہ۔ اینو ننا ننگ وناموس، ھنکین، اُراک ننا مَشک ننا دیک ہچ اسہ گڑاس ہم ننکن بچتنے۔ گُڑا نم امر پارے کہ نن دا آجوئی نا نعرہ ءِ یلہ کین و تینا اُراٹی تولن پگہ نا دے اندا ظلم ننا اُراٹی ہم برو ءِ۔
زاکر مجید کوزہ گیر ریاست ءِ پائک کہ کنے تو فخر ءِ کہ کنے اگہ ریاست دہشت گرد پائک یا باغی پاہک اینو تو داڑے ہزار آ باغیک تولوکو نی اخس باغی تے خلوس، بلکن نی دافتا خنتے کشنگ کیس ولے دا خنک ہرا تُغ ءِ خنانو قومی آزاتی نا دا تُغ ءِ ایسر کننگ کپروس۔
نورخاتون تینا مار یاسر نا ہیت آتے بننگ آن پد پارے کنا مار نا لُمّہ ای افٹ بلکن نا لُمّہ بلوچستان ءِ۔ نی در تینا بلوچستان ءِ ظالم آتا دوآن آجو کر ہرا بلوچستان ءِ ہڑی آ کچک امبار چونڈنگ ءُ۔ پدا گُڑا کنے غا بَر۔
……….★★★………..
