قربان ہمو ورنا نا اشارہ کن ہراکے باشعور تیکن بھلو پنت اس ئس ولے کن کونا چادیک دُن انگا ورناتے بھاز اُرے و خوانندہ انگا ورناتا مجلس آتیٹی ساڑی مننگ آن پد پُہہ مریک۔
منہ دے مُست شال نا ئسے بھلو رش کش والو چوک ئسے آ ریاست نا فوجیک بھلو مخلوق ئسے نیمروچ نا وخت آ ٹاک دے آ سلیفیسُر۔ اندا رش کش ئٹی ای ہم تینا موٹر سائیکل آ ساڑی ئسوٹ ولے فوجیک کُور مسُر کنا کنڈ آن و کنے سلیفتویس۔ ای اندا چوک آن مدان مدان ہمو ٹاک نیمروچ آ سلوکا مخلوق آ اُریسہ ئسوٹ، اوتیکن کنا است کپ مس۔ دا سوچ اٹ ئسوٹ کہ دا مخلوق انت ئس کرینے کہ دے آ باسنا دن ہُشنگوتا۔ تلاشی ءِ تا ہم کریر ولے اوتیتو ہچ اس اَلو پدا ہم اوتے دے آ سلیفیسُر۔ اندا سوچ آک کنے پلویڑ کریسُر کہ ئسے ورنا سینا کوکار کنا خف تیا تما ہراکے کوکار کریسہ ہناکے ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ تارمئی ءِ چراغ لگفبو۔۔۔۔۔۔۔۔تارمئی ءِ چراغ لگفبو۔۔۔۔۔ ای فریشان مسوٹ کہ دا امرو گنوک ئسے کہ دا ٹاک نیمروچ آ پاننگ ئے تارمئی ءِ چراغ لگفبو۔ خیر ای انداخہ کوشست کریٹ تینے اونا خڑک آ سرکریٹ اریفیٹ۔ خیر ءِ ورنا دا نیمروچ آ امر چراغ لگفن۔ ہرا ننکان ءِ، داسکان تو دے تینا پورا جوش ئٹی ءِ ہراکے بیرہ روشنائی کننگ اَف بلکن ہشنگے ہم۔ نی دا انت پاننگ اُس؟
کنا سوج نا ورندی ءِ اشارہ ٹی تس۔ چوک آ سلوکا ریاست نا فوجی تیا دُو مُریفسہ کنے پارے دا تارمئی ءِ چراغ لگفبو۔ کنا ہمو دے آ سلوکا مخلوق کن است کپک مسکہ۔ دا ورنا نا کوکار کنے آ سوختئی نا جمر ءِ ایس۔ ای پاریٹ؛ اے بے وس آک داخہ مظلوم ءُ کہ دا ٹاک نیمروچ ظالم آتا دُو آن دُن سلوکو و نی تینا مسخرہ ءِ کننگ اُس پاسہ تارمئی ءِ! انت دا اوفتا زی آ ملنڈ اس اَف۔ اگہ نی ہم مچے اندا ٹاک نیمروچ آ سلوک مروسُس گڑا نے سما مسکہ کہ تارمئی ءِ یا نیمروچ ئے۔۔۔۔۔۔۔۔
گوڑیفوکو ورنا اس ئس کہ کنا سوختہ غا حالیت و لوز آتے بننگ آن گڈ ولدا پارے۔۔۔۔۔ تارمئی ءِ چراغ اس لگف۔۔۔۔۔۔ بس کنا دماغ خاخر ہلک۔ ای سمجھاٹ دا گنوک ئسے ہلاٹ تے مونی تینا ہنکین کن سر ہلکوٹ۔
دا ہمو وخت ئس کہ ای نومیکو کلاس ئٹی خواننگ ئسوٹ۔ تینا منّت آ ای تینے خوانندہ اس سرپند مسوٹہ۔ ایلو ورنا تے اندن سمجاٹہ کہ دا ہچ پُہہ مفسہ، داتے خواننگ بفک۔ دا ہچو گڑاس تپسہ نہ کے حالت آتے پُہہ مریرہ۔ انتئے کہ او اخبار خواننگ کپسہ۔ ای ہڑدے اخبار ءِ خوانوہ۔ کنے مچا حالیت آتا باروٹ معلومداری ارے۔ کنے معلومداری ارے کہ حکومت نا کاریم آک امر ہننگ ءُ۔ وزیر آک اخس فنڈ ہلننگ ءُ۔ دا ملک نا مچا وزیر آتا پن آک کنے سما ءُ۔ ای ٹی وی ءِ ہم اوریوہ۔ کنے سما ءِ اسلام آباد اٹ انت مننگ ءِ. قومی و صوبائی اسمبلی ہراوڑ ننا شونداری کن گام ارفنگ ءُ اخس ننا دا سرزمین کن فنڈ لکھیفسہ ہلنگ ءُ۔۔۔۔۔۔۔۔۔ مطلب ای کل آن زیات سیانڑا اُٹ۔
ولے کاش گواچنی آ حالیت نا کنے سما مروسُس۔ کنے دا ریاست نا چم آتیان سرپدی ملوسُس۔ کاش ای دا قوم نا گواچنی آ دروشم ءِ سرپد مروسُٹ۔ خننگ کن تو بھاز وار خناٹ دا قوم نا حالیت ءِ ولے کاش پُہہ مروسٹ تے۔ گڑا نوائے ہمو ورنا نا عقلمندی آ اشارہ غاتے پُہہ مسوٹہ۔ اوڑا سوختہ مننگ نا جاگہ آ اونا دوٹی ہلکوٹہ پاریٹہ بر کنا کوپہ ای دا چراغ نا لگفنگ کن ہروڑ نا نیتو کمک کیوہ۔ ولے کنے انت سما ئس کہ دا ریاست کنے کُور تخانے۔ کنے آن کنا قوم نا حالیت، حق نا شعور، ندر مننگ نا فلسفہ، بروکا وخت نا روشنائی آن مُر تخانے۔
داسہ مُسہ سال آن گڈ کالج ئٹی گام تخاٹ۔ ورناتا گل ئس خناٹ۔ ہراکے بیدس جوفہ و زَر آن تینا بروکا ورناتا داخلہ غاتا فارم تے پُر کرسہ جمع کریرہ۔ ای ہم پوسکن بسوٹ۔ اُراٹ کالج اٹ بھلو مخلوق اس مچے۔ ہر اسٹ اندا کالج ٹی داخلہ ہلننگ خوائسکہ۔ انتئے کہ دا شال نا شار اٹی ئس(سائنس کالج) اندا سوب آن ہر ورنا دادے تینکن فخر سمجھاکہ کہ ای بازار اٹ خواننگ اوٹ۔ ای ہم اندا خاطر آن اندا کالج اٹ داخلہ ہلنگ کن ہناٹ۔ کالج ٹی پیہنگ تون مون مقابل خناٹ خیسُن او پُچ ئسے آ لکھوک ئس” نن تینا پوسکنا بروکا خوانندہ غاتے بخیرٹ پانہ“ دا لوز آتا جملہ بلوچی بولی اٹ ہم لکھوک ئس و اوتا شیف آن ” بی ایس او آزاد“ لکھوک ئس۔
ای سیدھا اندا ورنا تا اسٹال آ ہناٹ۔ سلام دعا آن پد کنے سوج کریر۔ جی پھل نا انت کاریم ئسے؟ ای پاریٹ ای داخلہ ہلننگ کن بسونٹ۔ کنا داخلہ کبو۔۔۔۔ بس کنے کرسی سیا تولیفیر کنے پاریر دا سنگت ءِ فارم نا پیسہ ایتے دا نیکن داخلہ فارم اس ہلیک۔ بس ای فارم نا پیسہ تسوٹ ہموڑے کرسی سیا ایشکامی اٹ توسُٹ۔ خیر دا کنکے فارم ہلکر پُر کریر تا کنا تیوہ غا ڈاکومنٹس آکے خلکر برابر کریر جمع کریر تا۔ کنے رسید ءِ تسر پاریر دا تاریخ آ بر انٹرویو ءِ نا۔ بس کنا شونق پین زیات مس و کنے احساس مس کہ تینا اخس کیک بندغ کن۔ بس انٹرویو مس۔ داخلہ مس۔ کلاس آک بناء مسُر۔
منہ دے آن گڈ اندا ورنا تا کلہو اس کنا موبائل آ بس” پگہ یک بجہ غا سرکل لگک ہرانا سرحال دادے ”بلوچ قومی تحریک اٹ ورنا تا کڑد“ کل سنگت آک وخت آ تینے سر کیر۔ منت وار“ کنے ہچ سما اَلو کہ سرکل امر لگک۔ اوڑے انت ہیت مریک۔ قومی تحریک انت ئسے۔ ای تو بناء ٹی دا ورنا تا کاریم آن بھاز است جم ئسوٹ۔ ای سوچھاٹ دا گَل نا ورناک انت اس کرور یخین اٹ کنا فائدہ کن کیرہ۔ بس ای تینتو پاریٹ کہ دا سرکل آ الّمی کاوہ۔ خیر کلاس آک ایسر مسُر۔ وخت اس ہم اندونو سرکل کن تخاسُر کہ تیوہ غا کلاس آک ایسر مسرہ ولدا سرکل بناء مسکہ۔ بس کلاس آک ایسر مسر داسہ سرکل کن رادہ مسوٹ۔ سر مسوٹ خناٹ کہ ورناک گڑد چِر ئسے ٹی تولوک ءُ۔ ئسے زمہ وار اس ڈائری ئس ارفینے داسہ سرکل نا وخت مس۔ اندا ڈائری والا ورنا تینا تران اٹ پارے سرکل نا بناء اٹ شہید آتیکن اِرا منٹ چُپی کبو، تیوہ غاک بش مسر ای ہم بش مسوٹ منہ ساعت چُپی مس۔ ولدا ہمو ورنا چُپی ءِ پرغسہ سنگت آتے تولنگ کن پارے۔ ہراوخت کہ سرکل بناء مس ورناک تینا تران آکے کریر۔ بس کنا باہ خٹ مس۔ ای تو تینے تیوہ غاتیان زیات معلومدار اس سر پند مسوٹہ۔ دا ورناک تو بلوچ قوم نا گواچنی آ حالیت ءِ تالان کننگو، انت مننگ ءِ تیوہ غا بلوچستان اٹ۔ دانا باروٹ تو تیوہ غا اخبار آک کُور مسونو و کن کونا بعض آ ورناتے کُور تخانو۔
خیر بھلو معلومداری اس مس بلوچ ڈغار نا، بلوچ قوم نا و ریاست نا زوراکی و نا انصافی، خون کننگ، دتر شولننگ۔ داسہ گواچنی آ شعور نا پارہ غا ہنیسہ ئسوٹ۔ منہ دے سرکل اٹ تولنگ آن گڈ بھلو شعور اس دوئی کریٹ۔ داسہ پُہہ مسوٹ ریاست نا نن تون انت سیالی ئسے۔ داسہ پُہہ مسوٹ ننے آ غلامی نا سیخا گننگانے۔
داسہ ہڑدے کالج آ کاوہ و کسر اٹ ریاست نا وحشی آ فوجیک ءِ خنیسہ ئسے نفرت اس بریک۔
اندن یکانہ ہناٹہ ئسے دے اس خناٹ کہ چوک آ بھلو رش کش ئسے۔ مونی ہناٹ کہ خناٹ ریاست نا فوجیک کل ئے سلیفینو۔ ای چوک آ سر مسوٹ تو ئسے فوجی اس ہکّل کرے پارے” اُس سائیڈ پہ کھڑا ہوجاؤ“ (اے پارہ غا سل.) ای پاریٹ ” میں اسٹوڈنٹ ہوں“ (ای خوانندہ ئسے اُٹ.) بس دائسکان دا لوز آک کنا دُوی آن پُورا پیش تمتویسر کہ ئسے چپانٹ اس کنا مون اٹ خلک۔ کنا خنک تارمہ مسُر۔ ای لپڑزینگسہ ئسے کنڈ آسیا تُوسٹ۔ کنے اندن لگا کہ ای داتا ہزار آتے کسفینٹ کہ دا کنے دا وڑ خلک۔ ای تو ئسے خوانندہ ئسوٹ۔ اندا تولوک منہ ساعت آن پد ہوش کنا جاگہ غا بس۔
داسہ دا مچی ءِ خنیسہ ہمے ورنا نا کوکار یات آ کنا بس” تارمئی ئے چراغ لگفبو“۔ بی ایس او آزاد نا سرکل آک کنے ٹی بھلو شعور اس ایسُر داسہ ای ہمو ورنا نا کُوکار ءِ پُہہ مسوٹ کہ دا غلامی نا تارمئی ءِ داڑکن جہد کبو ندر مبو آجوئی نا چراغ ءِ لگفبو۔ کاش اگہ وختی دا سرکل آتیٹی ساڑی مسوٹہ تو ہمو ورنا تون اوار مرسہ چراغ اس لگفنگ کن جہد اس کریٹہ۔
بھاز ذلت، خواری، بے عزتی آن پد جان خلاسی کرسہ سوغند ارفیٹ کہ آجوئی نا چراغ ءِ ہر حالیت اٹ لگیفوئی ءِ۔ دانا روشنائی ءِ مچا ورنا تا خیال آتسکان سرکروئی ءِ.
