آزمانک ءُ مھر – اکیل مراد

905

آزمانک ءُ مھر

نبشتہ کار: اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ

چوناھیگا منی جند ءَ چوشیں بودشتے نیست کہ آزمانک ءِ سر ءَ گپ بہ کناں بلے ھما مھروانیں استاد ءُ آئی ءِ شھسسائیں سوج ءُ پنتانی زور اَنت کہ من ءَ لبزانک ءِ ھمک پِڑ ءَ ھمراھداری کنگ ءَ اَنت بہ گندئے منی نبشتہ کرتگیں گالانی تہ ءَ نزوری مان اِنت بلے جھد ءُ جپا ءَ وتی کَچ ءُ کساس ءَ گپ کرتگ اگاں چہ لبزانی ردماں نزوری یے ھست ءُ وانوک ءُ سرپد کنوک الم من ءَ سوج ءُ سوھو بہ کن اَنت –

آزمانک ءُ مھر ءِ سیادی مروچیگینے نہ اِنت، بلکیں اے ھردو ھما روچ ءَ چَہ یکے دومی ءِ دروھگ ءَ اڑ اِتگ اَنت، وھدیکہ ابرم ءَ مھر ءِ سھرائی ءِ جزبگ بنی آدمانی دل ءَ ودینتگ –

ھمے سوب اِنت کہ آئی ءَ وھدے آزمانک ءِ نبشتہ کنگ بندات کرتگ گڑا اولی ھُنر کہ آئی ءِ سان ءَ بُڈ اِتگ ءُ آئی ءِ کِسو دراتکگ ھمے مھر ءِ جزبگ بیتگ -ایرادی ءَ دیمروی ءِ زبان ءِ جاہ ءَ ند ءَ زُرتگ ءُ مھر ءِ آشوب ءَ رودینتگیں داستان تاکانی سر ءَ پُرکرتگ ءُ مارا رسینتگ اَنت –

آئی ءِ رنگ ءَ رنگی ءِ رنگاں ھمک گام ءَ مارا وتی شیدائی کرتگ ءُ انگت ما ءُ مئے آزمانک اے سھرائی ءَ آزاد نہ بیتگ ایں –

اے منّگ ءَ پد آزمانک ءُ مھر یکے دومی ءِ نزیک نزیک ءَ دو ھژدری ئیں چیز جوڑ بیتگ اَنت، آزمانک ءِ ازمی بارہ ءَ لھتے نبشتہ کنت وھد مھر ءُ آئی ءِ آزمانکانی ٹپاسی ءِ چارگ ءَ ترندیں چارانکی ھم ھژدری بیت –

بلے آئی ءِ سر ءَ ترندیں چارانکی یا آئی ءِ بارہ ءَ نبشتگی مانایاں ھررنگ ءَ نہ اِنت کہ آزمانکانی مھر ءُ آئی ءِ لھتے بند ءُ ردانی سر ءَ ٹپاسی کن ایں آ کجام ھم گنوک داب یا آسری ءُ زانت ءُ زانش ءِ بھرانی روتگ ءُ ھُنڈال بنت، ءُ نانکہ اے سرپد بیگ ءُ سرپد کنگ ھژدری اِنت کہ مھر ءِ جتائیں رنگ ءُ دروشماں چَہ کجام آزمانک کم اِنت ءُ کجام بنگپ گیش اِنت-

ازم ھر ھما چیز ءَ وتی اندر ءَ جاگہ دنت کہ کجام ناں کجام رنگ ءَ ڈولڈار جوڑ بیت ءُ کجام چیز ءِ ڈولڈار بیگ وت آئی ءِ پیش کنگ ءِ سنچ ءِ دارگ بروبری اِنت –

ھمے سوب اِنت کہ اد ءَ گْوشگ ھژدری اِنت مھر ءِ کجام ھم جوانیں جزبگ یا اندامانی پَھلیگ آزمانکانی بنگپ جوڑ کنگ شر رنگی ءُ بدرنگی نہ اِنت، بلکیں راستی ایش اِنت کہ ھمک جزبگ بس وتی جتائیں سازمان یا لبزانی ھمراھی ءَ آزمانک ءِ ڈولڈاریں ندارگ ءَ پیداگ کرت بہ کنت، ءُ اے لبزانی پریچگ ءَ ازمی رد ءُ بند گْوشت کن ایں –

آزمانکاں گیشتر ھما مھر پیش کنگ بنت کہ چو لس وڑ ءُ پیماں درستاں گیشتر دلدوست ءُ دلپروش ھم سرپد بنت –

یک شکر ورنا ءُ پُرجانیں بچکے نہ دیتگیں یک جنکے ءِ آشِک اِنت – اِشک ءِ ھمے آزمانک اِنت کہ ھر ھما راج ءَ وتی بنداتی سما ءَ بہ گر وتی زانت ءُ پلگارگ ءِ دیمروی ءَ داں سر بیگ ءَ اے چکرویانی تہ ءَ وت ءَ اڑینتگ –

ھمک ھما راج کہ اے وڑیں دلپروشیانی تہ ءَ گار بیتگ اَنت ءُ آئی ءَ وتی مستریں شرکاری سرپد بیت- ھر ھما راج ءَ بس ھما مھر ءَ وتی ءُ دنیا ءِ مستریں اندری گپ سرپد بیتگ اَنت –

بلے ابید ھما ھیال ءِ تپاک بیگ ءَ جتائیں راجاں ھما وڑ ءَ ھما اِشک ءِ درانگازی کرتگ آ یک دومی ءَ چَہ جتا اِنت ءُ ادب ءَ راستی ءُ آزمانکانی جوانتر ھما ایراد ءَ یکے ءَ چَہ گیش دلدوستیں دروشمے زُرتگ –

اِشک یا گیشتریں راستیں لبزاں، بچک ءُ جنک ءِ مھرانی اولی درشانی ادب ءَ ھما رنگ ءَ بیتگ کہ ھم تبکی یا (clasaic) گْوشت ءُ توار جَت کن ایں –

آزمانکاں ھم تبکی ءِ مھر ءِ جزبگ یکے ءَ چَہ گیش یک سھرائیں رنگ ءُ پیمے ءَ درانگاز بیتگ، بلے ازمی رنگ ءُ ریشگاں ھما وڑیں آزمانکانی واستا لھتے المی گپ جتگ کہ آیانی بنریشگ ءَ ابید کجام آزمانکانی ھم تبکی ءِ مھر ءِ ٹِک ءُ نشاناں اسر پیداگی ھر وڑ ءَ نہ بیگ اِنت -ھم تبکی آزمانکانی مستریناں چَہ اولی روتگ آئی ءِ پھک دامنی اِنت، اے پھک دامنی آشِک ءُ دردانک ءِ زات ءَ ابید وت آیانی دیم ءَ پِر تَرّوکی وران کنت ءُ کپ ایت –
ً
مھر ءِ دام ءَ کپتگیں اے آشِک ءُ دُردانک وتی جوانی ءَ داں مھر ءِ نام ءَ بے شناس اَنت بلے مھر ءِ ھنڈال آئی ءَ ابرمی ءَ آئی ءِ پیداگی ءِ وھد ءَ رگ ءُ بندانی تہ ءَ ھوار بیتگ اَنت، ھمے واستا آئی ءِ سما ءُ سنچ گام گام ءَ اے چیری ءِ راستی ءَ چہ شناس بیان بیت –

ھردوکاں وتی واستا یک اِبادتے ءِ رنگیں مھرے ءِ شوھاز بیت اِنت ءُ ابرم آیانی ھمراھداری ءَ کنت ءُ سرگردانیں آشِک ءُ دُردانک ھروھد ءَ یکے دومی ءَ دیداری کن اَنت ءُ چریشی ءَ پد جھان ءِ سرجمیں لِزت آیاں بس وتی مھرانی تہ ءَ دست کپ اَنت، آ بے تواریں ابرم پسھی ءَ داں بے تواری ءِ ھمراھی ءَ آیانی دل ءُ لاپاں درک درکے ءَ سُران کنت، کہ آئی ءِ جتائیں رگ ءُ بنداں داں انیگ ءَ مھر ءِ بے تواری ءِ برمش آگُریتگیں گوشانی تہ ءَ آڈھورینی ءِ رنگ ءَ یکوئی توار جنان کنت، آیاں گوں ھمتوار بیت پُلانی سرپتگیں وشبو ءُ نوک ترکّ اِتگیں گلاب رنگانی سھب ءِ روچ ءَ چم پچی ءِ ٹک ءَ گوں روژنا بیان بنت –

ما گْوش ایں مھر ءِ داستان ءَ سابیہ ءَ چَہ سُمیہ ءُ مراد ءِ نرم نرمیں امبازانی ءَ یکے دومی ءِ کُٹ ءَ واب کپان اَت ءُ مھر ءِ واب ءَ سر ءَ ھنچُش ژند ءُ پندی ءِ بے تواری ءَ درچکانی تاک یکے دومی ءَ مُشگ ءُ چریتانی چِرت چِرت ءَ ابید شپ ءِ تھاری ءِ دمبرتگی اَت – ءُ اے ھمتبکی مھر ءِ کہ روچ ءِ ٹِک ءَ تْروم کرتگیں پُل ءِ شھم کنوکیں برانزانی ءَ بندات بیتگ اَت، بلے گشاد ءُ لیمرتگیں چھرگ اَت، روژنا بلے بےتوار اَت، رنگین اَت بلے پُر ایمن اَنت روچ ءِ رژن ءِ ھمراھی ءَ گاماں ایر کنان اَت دیم ءَ روان اَت –

ھمتبکی مھر ءَ ھما کساس لیمرتگیں چھرگ ءُ جزبات ءِ گوست ھنچُش مان اِنت آئی ءَ چَہ گم ءُ رنج ءُ ھونانی تہ ءَ باز کم اے وڑیں وھد بنت، ھرکجا کہ اے وڑیں مھر ءِ روژنا ءُ وشیانی ھست اِنت – الم اے وشی ءُ روژنایانی ھڈ ءُ بند ھوار اَنت، بلے بس یک لھتے دمانانی واستا آ ھمے واستا کہ دلانی تہ ءَ درکگ ءَ گیش ترندی بہ بیت،

دو مھر کنوکیں مھر ءِ نام ءَ گران گران ءَ آئی ءِ سر ءَ کربان بہ بیت ءُ چاروکانی واستا اے آزمانک یک نمیرانیں کارستے ءِ کلوھے بہ بیت –

ھمتبکی مھری آزمانکانی نبشتہ کنگ ھمے واستا مشکل اِنت آزمانکار ءَ یکے ناں بلکیں بازیں گپ ءُ ردمانی ھیال کنگ لوٹ اِیت پرچاکہ آئی ءَ لس دنیا ءِ دْروشم ءَ برزتر کنگ ءُ یک ھنچیں دنیایے ءَ برگ ءُ پیش کنگ لوٹ ایت کہ اود ءَ آ وت سرپد نہ اِنت ءُ ایشی ءَ ابید لوٹ ایت کہ دومی ءِ دل ءَ چہ ایشی ءَ بہ نادین اِیت دومی مشکلانی وھد ءَ گوست ءِ ایرکرتگیں وھد دیم ءَ کیت کہ ایشی ءَ ھر وڑ ءَ ھما جزبگ ءَ کہ مھر ءِ رندگیری کنگ لوٹ ایت کہ آئی ءِ کَش ءُ گوراں آ جاڑیگ بہ بیت –

راستگیں رنگانی بند ءُ کید کنگ بس یک مزنیں ازم نگارے ءِ کار اِنت

ھمتبکی مھرانی آزمانکاری ءِ درستاں چَہ مستریں المی چیز ایش اِنت کہ وتی جزبات ءِ سر ءَ جھلانکیں ھیال بہ دار اِیت پرچاکہ اے وڑیں آزمانک ھما وھد ءَ سرجمیں اَسر ءَ پیداگ کُت کنت کہ وانوکانی جزبات ءَ جوش ءُ ترندی پیداک مہ بیت آسر سُبک سُبک ءَ گیش بیان بہ بیت ءُ داں گڈی ءَ ھنچیں رنگے ءَ برز روان بہ کنت کہ جزباتی جوش وتی سرجمیں رنگ ءَ پجاہ بیار اِیت –

اے وڑیں آزمانکانی مِسال یک ھنچیں زِرے ءِ پیم ءَ اِنت کہ آئی ءِ لیول بُرز اِنت بلے ساپ ءُ سُلو اِنت آپ آئی ءِ کَچ ءَ چَہ گیش اِنت –

اے ساپ ءُ سلوئیں آپ سبک سبک ءَ وتی چولانی تہ ءَ لُھڑاں لُھڑ گران بیت ءُ زِر ءِ لمب ءَ رَس اِیت ءُ وتی چیر ترّ اِتگیں جوش ءَ زِر ءِ لُھڑاں ھوار کنت -جوش ودی بیت بلے آئی ءَ چَہ مستریں زورے آئی ءَ زُونڈانی چیر ءَ کنت –

نِی بیا بہ چار کہ اے وڑیں آزمانکانی وڑ ءُ پیم ھمے داب ءَ بنت – آزمانک ءِ ھلاسی ءَ وانوک وانان کنت ءُ جزبات ءِ سر ءَ گیش ءَ چَہ گیش اَسر کپ ایت بلے آزمانک ءِ گوستگیں اَسر ھما جزبات ءَ زور دنت ءُ زونڈانی چیر ءَ گار کنت –

راستی یے کہ اے مزنیں ازم کاری ءِ ردانکانی ودی کنگ یک لَچی داسی ئیں گُنگ دامیں مردمے ءِ کار نہ اِنت ھمے سوب اِنت کہ ھمتبکی مھر ءِ آزمانک ھمک ادب ءِ تہ ءَ کساس کمی ءِ بروبری اِنت

منی زانت ءِ رِد ءَ بلوچی ءِ آزمانکاری ءِ تہ ءَ من ءَ واجہ ناگمان ءِ آزمانکانی تہ ءَ چوشیں کم ءُ گیشیں ھیال دیم ءَ کپتگ اَنت –

مھر ءِ ھما جزبگ کہ آزمانکاں لس رنگ ءُ دروشم ءَ کارمرد بنت کہ آ آشِکی ءِ نیت ءَ اَنت آشِکی آزمانک یا ھمے وڑیں آزمانک کہ کجام ناں کجام رنگ ءَ آشِکی ءِ جزبات ءِ نیمگ ءَ بارت بلوچی ءَ ھم کم ءُ گیش بزانکہ نہ بیگ ءِ بروبری ءَ اِنت اے آزمانک ھم لس آشِکی آزمانکاں کجام رنگ ءَ ھم جتا بیت اِنت، اشانی جِنک ءُ بچک باز جتائیں رنگاں دومی ءَ چہ جوان ءُ شوکتر بنت-


دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت