نکش
نبشتہ کار: سکی ساوڑ بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
واجہ تو ھما ملک ءِ کسہ ءَ بہ کن کہ تو یک رندے ناکو شمبے ءِ زھگ ءِ آروس ءِ روچ ءَ دیوان ءِ تہ ءَ کنگ ءَ اِت ئے، بلے من سرجمیں کسہ ءَ سرپد نہ بوت آں پرچاکہ من پد ءَ زوت چہ دیوان ءَ پاد اھت آں کہ مھمان وڑ ءُ پیم کنگی اِت اَنت” دوشمبے ءِ نواسگ بالاچ ءَ چہ وتی پیرُک ءَ جُست کرت”؟
دو شمبے ءَ وتی دست پہ چیزے ءِ شوھاز دزموش کنان بوت ءُ چہ وتی نواسگ ءَ جُست ئِے کرت” ابا من ءَ ھوش نہ کنت من کجام ڈیھ ءِ نام گِپتگ ءُ کسہ کنگ ءَ بوتگ آں، ابا اے پیرانسری ءَ اینچو ھوش کج اِنت”؟
واجہ من ءَ باز گیر آیگ ءَ نہ اِنت بلے تو گْوشگ ءَ اِت ئے کہ یک سالے وبایے ءَ سرجمیں گیدی کپتگ اَت ،بلے درستیں زانوگر ءُ پولکار وبا ءِ ھلاسی جھد کنگ ءَ اِت اَنت بلے دگہ یک ڈیھے بوتگ کہ آ وبا ءِ ھلاس کنگ وتی جاہ ءَ وتی ڈاکٹر ئِے جتگ ءُ بندیگ کرتگ اَنت، واجہ نوں ترا ھوش کنت ھمے ڈیھ کجام بوتگ”؟
ھو ھو ابا نوں ھوش کنت، اے ڈیھ ءِ اے وڑیں کسہ باز اَنت یکے نہ اِنت کہ ھوش بہ بیت، ایشی درستیں کسہ مئے چمانی دیم ءَ چو اکس ءِ وڑ ءَ روچ ء مروچی نکش اَنت، منی بالاچ جان آ ڈیھ ءِ نام بے سرستان اَت بلے کسہ چو وڑ ءَ اِنت، اے کسہ ءَ اندازگ شست سال بیت بزاں شست سال پیش، یک وبایے سرجمیں گیدی ءَ کپتگ اَت کہ آ وبا چہ نھارستان ءَ بندات بوتگ اَت ءُ سے ماہ ءِ تہ ءَ سرجمیں گیدی ئِے انگر کرت، گڑا ھمے وبا مئے ڈیھ ءَ ھم اھت ءُ سر بوت، دنیا ءِ مزن مزنیں ڈیھانی کواس ءُ زانتکار ایشی ءِ گر ءُ چیل ءَ شپ ءُ روچ کنگ ءَ اِت اَنت بلے مئے ڈیھ ءَ یک دیمے مھلوک جَنَگ ءُ برگ بوگ ءَ اَت ءُ دومی دیم ءَ ھمے شومیں وبا ءَ گِپتگ اَت، مئے کرّ ءَ انچو مال ءُ مڈی نیست اَت کہ مردم ھمے وبا ءِ دیم ءَ بوشت اَنت پرچاکہ آ وھد ءَ مارا نان پہ ورگ ءَ نیست اَت، ھما کہ زردار اِت اَنت گڑا آواں مئے بزگیں مھلوک ءِ شرپ ءُ ازتانی پادمالی کنگ ءَ تگ ءُ تاچ کنگ ءَ اِت اَنت ، کسے ءَ نیزگار ءُ جنوزامے ءَ را آڈالیں سابونے دات ھم اکسے کَش ئِے اِت ءُ چاگردی رسانکدار ءَ شنگ ئِے کرت یا نیم سیرے آرت ءُ شکر ئِے دات گڑا اکس ئِے شنگ کرت، پرچاکہ نیزگاری اَت ، زھگ چہ گُژن ءَ مرگ ءَ اِت اَنت گڑا مردم لاچار اِت اَنت کہ اکس ءِ کَشگ ءَ موکل بہ دے اَنت، منی بابُل ایشاں مئے ھما ماس ءُ گھارانی اکس شنگ کرت اَنت کہ آواناں درامداں نہ دیست اِت اَنت بلے لاچاری ءَ آوانی شرپ ءُ ازت پہ نیم سِیرے شکر ءَ نیلام کرتگ اَت.
یک دیمے ھزگاریں مردماں ھمے پایدگ چِست کرت ءُ مھلوک زر دیان اِش کرت ءُ وتی تن اِش پروشان کرت اَنت، باریں دگہ ایشاں چے چے نہ کرت”.
واجہ گڑا سرکار ءَ شمے کمک نہ کرتگ اَت کہ ھزگاریں مردماں اے وڑیں بے لجی کرت”؟
منی بالاچ جان آ وھدی ئیں سرکار اے سرکار ءِ وڑیں مھروان ءُ راجدوستے نہ بوتگ کہ راج ءِ درد ءَ بہ مار اِیت، اگاں درد ماروکے بوتیں گڑا مئے ازت یک آڈالیں سابونے ءُ نیم سیرے آرت ءُ شکر ءَ لگتمال نہ بوتگ اَت، ابا بالاچ آ سرکار ءِ کمک ءَ سوچ آئی ءَ ھمے وبا ءِ توجیل کنوکیں ڈاکٹر لَٹ ءُ کٹ کرت اَنت کہ شما پرچا الاج ءِ واستا کمک لوٹ اِت، بِلّ اِت شما بہ مر اِت بلے کمک مہ لوٹ اِت گڑا ڈاکٹر لاچار بوت اَنت ءُ زھرشانی اِش کرت گڑا سرکار ءَ ڈاکٹر گِپت اَنت ءُ بندیگ کرت اَنت”.
واجہ گڑا پد ءَ اے وبا چوں ھلاس بوت”؟
بالاچ جان چوناھا گیدی ءَ وبا باز اھتگ ءُ شتگ بلے اے وبا ءَ گیدی سک تکانسر کرتگ اَت ،سرجمیں دنیا ءِ ڈیھاں شپ ءُ روچ جھد کرت داں سالے ءَ پد ھمے وبا چہ گیدی ءَ کَش اِت ءُ چَگل اِش دات، بلے سے لک مردم بیران بوت ءُ دہ لک مردم ھمے وبا ءِ آماچ بوت”.
واجہ گڑا شمے سرکار ءَ اے سرجمیں سال ءَ نیم سیرے شکر ءُ آرت دات ءُ اکس کش اِت یا دگہ چیزے کرت ئِے”؟
منی بچ بالاچ جان مئے سرکار ءَ پہ ما ھچ نہ کرت، پرچاکہ پیسر ءَ ھم مئے ڈیھ ءَ ھمے وڑیں وبا کپتگ انچوش کہ گرُمپُک، دل ءُ لاپ، سُھرک ءُ دگہ دگہ نادراھی کہ ما گوں بلوچی درماناں الیج کرتگ اَت گڑا ھمے کورونائیں وبا ھم ما گوں وتی بلوچی درماناں اِلیج کرتگ ءُ لھتیں مردم مرتگ بلے ما سوبمند بوتگ ایں، گْوش اَنت گریب ءِ ھدا، گڑا ما ھم ھمے بلوچی درماناں وت ءَ رکیناں کرت، گُژن وَ چوناھا مئے ھمراہ اَت گڑا ما گوں کاہ ءُ بوچاں وتی وھد تیلانک دات “.
واجہ گڑا شما ھچ زھرشانی ءُ کوکار نہ کرت کہ مارا کمک بہ کن اِت”؟
بالو جان کوکار ءُ زھرشانی ءَ ما وَ وس کرت بلے ھچ پہ ھچ، کسے ءَ کہ کوکار کرت بزاں دومی روچ ءَ تھاریں کوٹیانی باھوٹ……..”.
واجہ گڑا شما سک بزگ بوتگ اِت، نواسگ ءَ گوں ارمانی ءَ گْوست”.
ابا بزگی زند ءِ بھر اَنت کہ کاینت، بلے اے کسہ سک مزن اِنت ءُ سرجمیں کسہ ءَ ترا دگہ روچے کمو کمو گْوشان کن آں ، تو چوش کن من ءَ داں جانشود ءَ بہ بر کہ کمو دزنمازے گر آں کہ نوں ابابت ءِ وھد اِنت”.
بالاچ ءَ وتی پیرک دست ءَ گِپت ءُ جانشود ءَ برت ءُ سر کرت، وت جانشود ءِ دپ ءَ پہ ودار ءَ نشت کہ پیرک کدی چہ جانشود ءَ در کیت؟
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
