آزمانک
بَلُک سازین
نبشتہ کار سیپ بلوچ
بَلُک سَازین آ مِیتگ ءِ یک مھروانیں مھمان دوستیں زالے اَت۔ سَکیں بلائیں راج دوستے اَت آ مدام پہ راه ءِ سَارباناں دور ءُ دریں مردم کہ اتکگ انت۔۔۔۔
بَلُک سازین ءِ لوگ راه ءِ سر ءَ اِنت ۔ وهدے کہ مھمانے اتکگ بَلُک سازین ءَ آئی ءِ شام ءُ سُبارگ هر وهد ءَ جوڑ کتگ اَت اَنت،
کہ رپتگیں ساربان دُورسریں درآمدےِ جلیت وتی روچ ءَ شپ کنت پد ءَ واتر بیت،
یک رندے من گْوں سنگتے ءَ رپت آں دیم ءَ سپرے ءَ سر کپت یک مِیتگے ما سک تُنیگ اِت ایں ما کمو دیم ءَ اتک ایں مِیتگے زاھر بوت گڑا راه ءِ سر ءَ لھتیں لوگ اَت انت من وتی سنگت ءَ گْوں اتکاں همے لوگ ءَ،
ما کہ لوگ ءِ دپ ءَ سر بوت ایں پیریں بَلُکے دراتک چہ لوگ ءَ مئے کر ءَ اتک ءُ گْوشت ئِے چُکاں من زان آں شما چہ دور پیداک اِت دمبرتگ برو اِت لوگ ءِ در پچ اِنت مَن پہ شما آپ کارآن ،
وهدے کِہ من لوگ ءَ تہ ءَ پُترتاں لوگ ئ
ءِ نِدارگ دگہ دُرشمے ءَ اَت هر وڑیں وَرگ اِیر اَت اَنت لھتیں اکس جتگ اَت کَسانیں چکی لوگ ءِ ندارگ ءَ گْوں چمّ ڈُک اِت انت منی
ھمے دمانہ کہ بَلُک اتک مارا آپ دات ئِے جست ئےِ هم نہ کت کہ شما چہ کج ءَ پیداک اِت ءُ کئی چُک ءُ مردمان انت مارا نان وَرگ دات ئِے ما نان وارت ءُ وتی گَرم سرد کت ءُ دراتک ایں دیم پہ وتی موٹرسینکلے نِیمگ ءً روْگ ءَ اَت اَیں بَلُک ءُ انچو اَتک ،
بَلُک ءَ همے گْوشت کہ منی نام سازین اِنت کجام وهد ءَ اگاں اے کشک ءَ سر کپت الم بیا اِت منی لوگ ءَ
من گشت جی شر مات اگاں اے راہ ءَ منی سر کپت الم کایاں تئی لوگ ءَ ،
گڑا مَن رپت آں دیم پہ وتی راها وتی منزل ءَ شت آں
چوناها مَن هروهد همے راہ گْوستگ آں اے بَلک ءِ لوگ هَم دِیستگ بلے نزانتگ کہ بلک سَازین انچوکیں مهروانیں زالے اَنچوش وهد روان اَت کمو زوراک ءِ هاکمی ءِ زور اَت کرنے ءَ رند پد ءَ منی سر همے راہ ءَ کپت،
دل ءَ گْوشت کہ برو بَلُک ءِ هال ءَ بہ گر من اتک آں لوگ انچو ویران اَت بَلک پرشتگیں کاپرے ءِ چیر ءَ وپتگ اَت هَمے مَن نزیک ءَ رَس ات آں بَلک ءَ سر چست کُت دراھینت ابا لوگ ءِ دیم سینکل ءَ وتی مہ اوشتارین ئے ۔۔۔ مَن هیراں بوت آںکہ بَلک سازین ءَ چی اِنت مَرچی من اتک ءَ کاپر ءِ نزیک ءَ سینکل اوشتارینت اتک آں بلک ءِ کر ءَ بَلُک انچو رَنج اِتگ اَت
مَن جُست کت ماتی چِے بوتگ ترا تئی لوگ ویران اَنت تئی جند چو رَنج اِتگ
بَلک سَازین ءَ پسو دات کہ منی لوگ ءِ یکیں کندیل وهدے زوراک ءَ برتگ کشتگ پد ءَ ویرانگے ءَ دورداتگ منی چکانی پت کماشیں نزان آں کج ءَ انت انچو هال اِنت کہ بیگواه اِنت من ایوک ءَ گْوں همے ویرانگ ءَ نشتگ آں گریواں رنج اِتگ آں بَلک ءَ من ءَ بُرت وتی هما لوگ ءَ کہ ساری ءِ ندارگ ءَ مَنی چم نہ ڈک اِت انت
انوں مَن چمشانک دات لوگ ءِ تہ ءَ نا کہ شَریں ورگی وردن هَست اَت نا کہ هما اکس ءُ نپاد اِیر اَت اَنت.
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
