سالونکیں دودا جان – سول بلوچ

سالونکیں دودا جان

نبشتہ کار: سول بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

انچیں سنگت دیم ءَ کیت کہ مردم گش ایت ھر وھد ءَ چہ آئی ءَ دور مہ بو، انچو کہ سنگت دودا جان اِنت، منی اولی گند ءُ نند گوں دودا جان ءَ 2017 ءَ بوتگ، کمو روچ ءَ پد آ زوت چہ منی کرّ ءَ درکپت ءُ دگہ جاھے ءَ شت، گڑا لھتیں روچ ءَ پد من ھم سپرے ءَ شتاں، بلے منی دواد جان ءِ ھال ءُ اھوال ھست اَت ، من مدام گشت” دودا جان کدیں بیت من تو دوبر یکجاہ بہ بہ ایں”.

آئی ءَ گشت” اللہ مالکے الّم دوچار کپ ایں”.
ھمے وڑ ءَ وھد گْوزان بوت ءُ دو دسال ءَ پد بزاں 2019 ءِ گڈسر اَت کہ من دامگے( نیٹورکے) ءَ اتکگ اِت آں گڑا منی ھال ءُ اھوال گوں دودا جان ءَ بوت گڑا ھمے گْوشت ئِے انشاءاللہ ما زوت شمے ھوتاگ ءَ کا ایں، لھتیں روچ ءَ پد دودا جان گوں شھید سلیم ءُ ایدگہ سنگتاں گوں اتک، گڑا من سک گَل بوت آں ءُ منی ءُ آئی ءِ دیدار بوت، مزاک ءُ مسکرا، سپر ءُ کارانی گپ ءُ تران ، رند ءَ من گْوشت” باریں ھال کن نال ءُ گریشگ ءِ نیمگ ءَ ارداہ نیست”؟
شھید ءَ پسو دات” جی ارواہ، مئے اردادہ ھست کہ ھما سنگتانی نیمگ ءَ برو ایں”.

دودا جان ءَ مدام گشت کہ “من ءَ سک دیر بوگ ءَ اِنت ءُ من ءَ وتی میتگ ءُ سنگتاں پہ سک زھیر کنگ ءَ اِنت، سک دیر اِنت کہ وتی ھنکین نہ دیستگ”.

من گشت دودا جان کمو سبر کن تئی کار بنت سنگت تیار بنت ، چو زوت سر مگر کہ زھیر تالان نہ بوتگ اَنت. یک روچے ما نشتگ ات ایں کہ شھید ءَ گْوشت نال ءَ اے نوکیں زرمبش ءَ شھید نیست بلکیں من ءَ نال ءِ اولی شھیدی بہ رس اِیت، دانکہ نال ءِ مردم بزان اَنت کہ یک راجی شھیدے مئے میتگ ءَ کَل اِنت ءُ آوانی زمیر کمو جاہ بہ جنت ءُ میر، سردار ءُ پاکستان ءِ گلامی ءِ ھلاپ ءَ پاد بیا اَنت.
من گشت دودا جان تو اے وڑ مہ گش ترا چو زوت روگی نہ اِنت ءُ دومی گپ تو تنی وھدی سالوک ئے ءُ تئی دستانی ھنّی ھست اَنت، ترا انگت شھید بوگی نہ انت پرچا کہ تئی سور ءَ زوت انت.
گڑا شھید ءَ گشت” من ءَ یاد انت کہ من شھید ریھان جان ءَ گشت کہ تئی سور کدی بیت ءُ نوں سور بہ کن، گڑا شھید ریھان جان ءِ ھمے پسَو دات کہ دودا بس وت ءَ پریشان مہ کن،من سور کن آں تھنا تو ناں ھر کس سھی بیت گڑا لھتیں روچ ءَ داں ریھان جان مئے نیمگ ءَ گندگ نہ بوت، من یک روچے لوگ ءَ شت آں ءُ چہ ماس یاسمین ءَ جست کرت، اماں ریھان جان کجا اِنت کہ لھتیں روچ اِنت گندگ نہ بیت؟

اماں یاسمین ھمے گشت ریھان جان سپرے ءَ شتگ پد ءَ کیت گڑا من دل جم بوتگ آں ءُ سھب ءَ نیوزاں اتک کہ ریھان جان ءَ پدائی کرتگ من ھما روچ ءَ زانتگ کہ جنگ ءِ توک ءَ اے چیز چارگ مہ بنت من ھم نہ لوٹاں کہ من ھَیش ءُ نوش بہ کن آں من دگہ مہ چار آں وتی براس واجہ بلوچ ھان ءَ دل ءَ بیار آں،بلوچ ھان پرچا گار بیگواہ انت پہ وتی سر ڈگار ءِ واستا ، من ءَ ھم وتی واھشت کُشگی اَنت ءُ پہ سرڈگار ءَ شھید بوگی اِنت.

یک گپے من ءَ سک یات بیت کہ من ءَ دودا 2019 ،12 11 رمس ءَ ما سپرے ءَ روگ ءَ اِت ایں گڑا شھید ءَ گشت سول جان تو اکس کش کہ پد ءَ زند ءِ سر ءَ بروسہ نیست، من اکس کش اِت سک پریشان بوتاں من کمو سیکل ءِ سر ءَ ھاموش بوتاں گڑا من ءَ دودا جان ءَ جست کرت ھان پُل تو ھاموش بوت ئے ھیر انت؟
من جواب دات کہ من ھمے جیڑگ ءَ آں کہ تو گشت کہ اکس بہ گر زند ءِ سر ءَ بروسہ نیست پمیشکا من جیڑگ ءَ آں چو مہ بیت کہ ترا ھم دژمن منی پُل ساوڑ جان ءِ وڑ ءَ جدا بہ کنت من پمیشکا سک پریشان بوتاں۔

دودا جان جواب دات ناں اللہ ھیر کنت بلکیں چش نہ بوت، من ھم وتی دل تسلہ دات بوت کنت انچو مہ بیت بلے من ءَ سک دل ءَ کپاں ھر وھد ءَ اتک ئے من سک جیڑ اِت من ءَ دودا جان سک دوست اَت پرچا کہ سکیں مھروانیں سنگتے اَت، مدام وتی سنگتانی بزگی، بزگیں راج ءِ تنگی مدام دودا جان ءِ دل ءَ ھست اَت۔ من ءَ دومی گپ ھم سک درد بیت من ءَ گشت ئِے من ھما روچ گل باں کہ من ءَ کسے مستاگ بہ گپیت کہ ترا زھگے بوتگ تئی زھگ بچکے ، منی زندگی ءِ وشیں روچ ھما بیت.
دودا جان تو سک اشتاپ کت ، دودا جان تو نہ گشت کہ من اشتاپ نہ کن آں بلے گند ئے تو اشتاپ کرت ۔
من دودا جان ءِ زندگی ءِ کربانیاں نبشتہ کت نہ کناں، دودا جان ءِ 9 سال ءِ پند ءَ ھر وڑیں تنگی دیستگ ، دودا جان ءِ سر ءَ من ھرچی نبشتہ بہ کن آں کم انت ، منی کر ءَ ھینچو لبز نیست کہ من نبشتہ بہ کن آں، دودا جان سکیں مھروان ءُ انسان دوستیں سنگتے اَت مدام دپ ئِے پر اَت پہ کندگ ءَ،وش ھبریں سنگتے اَت، مدام گل ءِ جیڑہ،سنگتانی مھر دیگ،سنگتانی سمبالگ اے کُل چیزاں وت ءَ پُشت ءَ نہ داشتگ اِت ئِے.

مدام من ءَ دودا جان ءَ گشت سنگت پہ مھر،سنگت پہ جی ءُ جان دارگ بنت پرچا کہ وھد ءُ ھالت ھمے وڑ ءَ انت، سنگت نازرک بنت ،اے وھد ءِ توک ءَ مارا سنگت پہ مھر پہ مھبت دارگ لوٹ انت، اے وھد ءَ مارا سنگت دست نہ کپ ایت اگاں بہ کپ ایت آ ھم شریں وڑے ءَ تربیت کنگ نہ بنت ءُ وھد لگ اِیت، سنگت ءِ دارگ، سنگت سر ءَ یک بروسھے، ھمے سنگت مارا گون اَنت باید انت ھمیشاں ما ھیال بہ کن ایں.
دودا جان ءِ تیر سمبیتگیں لاش بلوچ کوم ءِ دلانی جزباتاں چست کنت، اگاں کسے ھمے لاش ءُ کربانیانی ارزشت ءَ بزانت کہ پرچا شھید کنگ بوتگ، پہ کے ءَ شھید کنگ بوتگ؟

دودا جان ترا اے شگان ءَ کس جت کت نہ کنت کہ پہ لگوری مرتگ ئے ءُ تئی ماس ءُ گھارانی ءُ تئی براسانی سر برز انت کہ تو پہ وتن شھید بوتگ ئے، پہ وتی سرڈگار ءِ واستا شھید بوتگ، وتی آیوکیں پدریچ ءِ واستا شھید بوتگ ئے، تو سردار ءُ میرانی پاد زیارت نہ کتگ اَنت، دودا جان تو نمیران ئے تو ھست ئے داں جھان ھست تو ھست ئے، تو نہ مِروکیں پُلے ئے ،تو ھر وھد ءَ زندگ ئے ءُ ھرکسی دلانی توک ءَ ئے، ھر ساھت تو مئے ھمراہ ئے .
بس دودا جان زند ءَ گون تو وپا نہ کت پرچا کہ ترا پہ راج ءَ انگت بار کار کنگی اَت، ترا یاد بیت تو گشت من گریشگ ءُ نال ءَ سر باں گڑا ترا ھم وتی کرّ ءَ لوٹائین آں، من گشت ھو تو برو سر بو پہ سلامتی من انشاء اللہ کایاں، بلے دودا جان زند ءَ کمو گوں تو ھم وپا کت نہ کت کہ تو وتی وشیں سپر آسر نہ کت،پل تو جاھو، گریشگ ءُ نال یکبرے پد ءَ گوں وتی چماں نہ دیست ءُ ترا پیسر ءَ گُلزمین ءَ وتیگ کت ءُ ترا وتی ھمبازانی باھوٹ کت، بلے من اے گپ ءَ پہ شان گش آں کہ تو نمیران ئے ءُ تو زندگ ئے.