بیست ءُ ھپت مولمان
نبشتانک: بابا جی آر بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
مرچی من ءُ منی کستریں گھار ماوش لوگ ءِ دیم ءَ نشتگ اِت ایں ءُ مولم سک ساچان اَت ءُ ماھو سک تکانسر اَت چے ءَ کہ اے روچ مارا گلامی ءِ یاتاں پِرینگ ءَ اَت چے ءَ کہ رمس بیست ءُ ھپت مولمان اَت ءُ من ءَ منی گھار وڑ وڑیں جست ءَ اَت ءُ جُست ماں جُست ءِ تہ ءَ من ءَ جُست ئِے کت” لالا نوکیں ھالے بازار ءَ شنگ اِنت تو سرپد ئے؟
من ھیران بوت آں ءُ پسو دات”اناں منی گھار من سرپد نہ آں چونیں ھالے”؟
گھارُک ءَ پسو دات” ھبر چَہ تو چیر نہ اِنت من مردمانی دپ ءَ اِشکتگ مروچیگیں روچ سیاھیں روچ ءِ بستار ءَ زانگ بیت”.
من پد ءَ جُست کت” منی گُڈّل روچ تنیگ ءَ سیاہ بیت”؟
ماوش ءَ کندگے جت ءُ پسو ئِے دات” تو لالا وَ وت ءَ انچو ناسرپد مہ کن، ھو لالا ما گلام ایں ءُ بیست ءُ ھپت مولمان ءُ نوزدہ سد ءُ چِل ءُ ھشت ءَ ما گلام کنگ بیتگ ایں پمیشکا اے روچ ءَ سیاھیں روچ گْوش اَنت”.
من گْوشت”ھو منی گڈل ما سک لگتمال کنگ بوتگ ایں ءُ مئے واستا ھر روچ سیاھیں روچ اَنت”.
ماوش ءَ پد ءَ جُستے ایر کت”لالا من سیاھیں گُد گْور ءَ بہ کناں ءُ وتی پیشانی ءَ سیاھیں پُچے بہ بند آں”؟؟
من پسو دات” منی گڈل پہ ساھیں گُد ءُ سیاھیں پچے ءِ پیشانی ءَ بندگ ءَ بلوچ ڈیھ آجو نہ بیت بلکیں پچ ءَ بگیر تو بازار ءِ مردماں گوں تپاکی ءُ ھمراھداری ءِ گپاں بنا کن گڑا مئے سیاھیں روچ ھلاس بنت”۔
ماوش یک برے ملور بوت ءُ پد ءَ جُست ئِے کت” لالا من ءَ اِلم ءُ زانت نیست ءُ من نہ زان آں دیوان ءَ چوں گپ ءُ ھبر بہ کن آں،من چوں راجی کلوہ ءَ گِس پہ گِس سر بہ کن آں”؟
من پسو دات” گڈل ما بنکی شپانک ءُ شْوانگیں مئے سرجمیں راج ءِ تہ ءَ تالیم نیست ءُ تو وھدے دیوان ءَ نندے گڑا چوں شپانکاں سر جناں مہ بو”.
آئی ءَ وتی سریگ شر کت ءُ پد ءَ جُست ئِے کت”لالامن کہ ھبر نہ زان آں چوں وتی راج ءَ راستی ءِ سکین ءَ بہ دیاں”؟؟
من پسو دات” ماوش مئے راج واکی بے تالیم اِنت بلے مئے راج ءِ تہ ءَ اُوپار باز اِنت چے ءَ کہ گلامی ءَ چَہ مستریں چیز نیست ما ھمے اُوپار کتگ گڑا من تو ھر دیم ءَ سر جن آں بہ بہ ایں مئے ھبراں الم گوش دار اَنت ءُ مارا شپانک چو شپانکانی وڑ ءَ
دوست دارگ لوٹ اَنت ءُ دھکان چو دھکاناں سمبالگ لوٹ اَنت”.
ماوش”لالا تو اول ءَ تپاکی ءِ گپ ءَ اِت ئے پرچا گپ یلو کت”؟
من “منی گڈل بلوچ بن ءَ وت تپاکیں راجے بیتگ ءُ گلامی ءَ پد پرشت ءُ پروش ءِ آماچ اِنت وھدے ما پد ءَ چِن ءُ لانچ بہ کن ایں گڑا مئے گلامی ءِ سانکل پد ءَ سِد اَنت ءُ نوکیں زمانگ ءِ درستی آسراتی مارا رس اَنت”.
گوں ھمے گپاں ماوش تھتالانی تہ ءَ گار بوت ءُ ساچانیں مولم ءَ کش ءُ گْور سیاہ ءُ تھار کت اَنت چشیں ھچ ھیال ءَ نہ اَت کہ شپ تھاری ءَ مانپوش اتگ بس جست ماں جست ءِ چک ءَ داتگ اِت ئِے ءُ سرزمین ءِ ھیالاں گوں انچو گار اِنت کہ ھچ سما نیست اَت ئِے کہ چے بہ کن آں، بس جست کنان اَت ءُ اَئے بیست ءُ ھپت بیست ءُ ھپت کناں اَت بس ھمیشی ءَ گوں من دیست منی گھارک ءِ ارس ماں انارکاں لونجان اَنت ءُ بے تاھیری ءَ گوں زمین ءَ دلموش اِنت…!!
شالا پد ءَ دوبر وشھالی ءِ روچ بیایات اَنت ءُ گلامی ءِ زمزیزیل سر گڈ بات اَنت ءُ بلوچ سر زمین میزراں بات، ھمے وھد ءَ ماوش چہ منی کرّ ءَ پاد اتک ءُ وتی دزگھارانی لوگانی نیمگ ءَ رھادگ بوت.
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
