بندیں کوٹی ءِ جِنک
(چِل ءُ ھپتُمی بھر)
اکیل مراد
دی بلوچستان پوسٹ
روانکی ! اے ھروھد ءَ ھما روانکی اِنت کہ اے ھروھد ءَ دریا ءَ اولی روانکی اَت زمین ءَ چہ گِستا بیگ ھروھد ءَ رنج ءُ گمی ءَ بیتگ بلے آئی ءَ مردین سپر کنگ ءَ ھِچبر نہ داشتگ اَنت، یھود، پلسپھی ءُ نیل بوئیں زِر ءَ سپر کنگ ءِ واستا بس سپر جنوک مساپر بیتگ اَنت ءُ آئی ءَ جنین ھم نہ داشتگ اَنت ءُ آیاں سپر جَنگ ءَ بِل اِیت جنین وت کہ سپر کنگ ءِ اِش نہ لوٹ اِتگ آ کہ بندری جاگہ ءِ پھریزگ ءِ واستا جَلّ اِتگ اَنت نسل ءِ “زمین ءُ مڈیانی ءُ واتر بوگ ءِ سوَب ءَ، مروچیگیں زمانگ ءِ وھد ءَ کہ آ کرنی ءِ آپی جھازانی روانی سک سُست بیتگ اَنت ءُ گیش ترسناک بیتگ اَنت، دراج کَشیں سپر ءِ روانی ءَ ابرم ءِ نیمگ ءَ سرجمی اِش کُتگ
مھلوک زمین ءُ دریا ءِ سر ءَ اے سُستیں رواجی، اے دیری، گوات ءِ ھُشکیں مولم، جھاز دریا ءِ تہ ءَ بڈگ کہ ھَنچش بیتگ اَنت روچ درنئیت ءُ مرگ وت ءَ پیسر ءَ رسین اِیت
آ آپی جھاز کہ آئی ءِ تہ ءَ کسانُکیں سھر رنگیں جنک پیسر ءَ شناس بیتگ اَنت آ دنیا ءِ گڈی ڈاک جھازاں گوں ھوار بیتگ راستی ایش اِنت کہ ایشی ءِ ورنائی ءَ اولی بالی جھاز ءِ کمپنی بیتگ اَنت کہ چرایاں ھمیشانی زور ءَ بنی آدم چہ دریائی سپر کنگ ءَ زبھر کُتگ
من انگت ءَ ھمک روچ چولون ءَ رواں آ ھما وڑ ءَ کَنت بازیں وھداں ھما گوست ءِ وڑ ءَ کنت آ گوں مٹانی آپاں منی جان ءَ شود اِیت ءُ من ءَ چِست کنت ءُ بِنڈانی سر ءَ بارت، آ منی گور ءَ کیت آ ھم وپس اِیت گوں بلے آئی ءِ تہ ءَ ھِچ وڑیں تاکت نیست اِنت ھچ زور نیست
وھدیکہ منی روگ ءِ رمس ایر کنگ بیت چُشکہ انگت ءَ باز وھد پَشکپتگ اَت آ گوں منی بدن ءَ ھِچ وڑ ءَ کنگ ءِ بودِشت ءَ نہ اَت اے درست اچانگی ءَ بیتگ اَنت آئی ءِ نازانتی ءَ چَہ آئی ءِ بدن ایشی ءِ بدن ءِ واستا ھِچ وڑیں واھِشتانی واستا نئیت چُشکہ نی چہ اد ءَ روگی اَت
دگا بازی کنگ ءَ اَت آ گوش اِیت کہ من نی گوں تو مھر کُت نہ کن آں منی ھیال اَت کہ من کُت کُتگ اَت بلے من گْوشت نہ کن آں آ گْوش اِیت من مُرتگ آں آئی ءِ چھرگ ءَ یک دل کَش ءُ پَشلی ءِ بچکند بنا بیت آ گْوش اِیت نی اے ھِچبر واتر نہ بیت من آئی ءَ جُست کن آں آئی ءَ ھمے لوٹ اِتگ آ کَندان کندان ءَ گْوش اِیت من نہ زان آں اے دْروشم ءَ سما بیت ھَو
آئی ءِ درد ءِ سان سرجمیں وڑے ءَ سرجم اَت آئی ءَ اے درد ءِ بارو ءَ گپ نہ جَت آئی ءَ ایشی ءِ بارو ءَ ھِچ گپ نہ کَش اِت برے برے آئی ءِ چھرگ مجینگ بیت آ وتی چماں بند کنت آ وتی دنتاناں نِجگین اِیت بلے آئی ءَ اے اکسانی بارو ءَ ھِچبر گپ نہ جَتگ کہ آئی ءِ بندیں چمانی پُشت ءَ آئی ءَ گِندگ ءَ اتکگ اَنت ھمے وڑ ءَ سما بیتگ اَت آئی ءَ گوں اے درد ءَ مھر اِنت کہ آئی ءَ گوں ایشی ءَ ھما کساس ءَ مِھر بیتگ من ءَ چَہ گیش بیت کنت کہ مرگ ءَ داں بندوک بیتگ اَنت مھر
نی آئی ءَ ایشی ءَ من ءَ چَہ گیش دوست داشتگ برے برے آئی ءَ گْوشتگ کہ آئی ءَ من ءَ چَٹگ لوٹ اِتگ پرچاکہ آئی ءَ زانتگ کہ من ءَ ایشی ءِ باز واھِشت ھست اِنت ءُ آئی ءَ من ءَ ھما وھد ءِ چارگ لوٹ اِتگ کہ لِزت سر ءَ چکار بیتگ اَنت آئی ءَ ھمے وڑ ءَ کُرتگ آئی ءَ ھمے وھد ءَ منی نیمگ ءَ چار اِتگ ءُ من ءَ وتی جِنکو گْوشتگ ءُ گوانک جَتگ ما تپاوت کُتگ کہ ما یک ءِ دومی ءِ گِند ءُ دُچاری ءَ بند کن ایں بلے اے بیتگی نہ بیتگ اے نہ بیتگی بیتگ ھمک بیگاہ ءَ لیسے ءِ دیم ءَ سیاھیں گاڑی تہ ءَ نِشتگ ءُ چار اِتگ ئِے شرمساری ءَ چَہ سر ئِے یک نیمگے ءَ کتگ
وھدیکہ روگ ءِ وھد نزیک ءَ آتکگ اَت گڑا جھاز ءَ ترند ترند ءَ سَے ترندیں ھارین جَت جی چریشانی توار ءَ سرجمیں شھر جکس اِیت ءُ منزل جاہ ءِ سر بر ءَ آسمان سیاہ ءُ تھار بیت پد ءَ ٹگ جھاز ءِ گور ءَ سر بیت ءُ آئی ءَ دریائی جھلانک ءَ کشان کُت بُرت
وھدیکہ اے بیت گڑا ٹگاں وتی زنجیریں لنگر پَچ کُت اَنت ءُ واتر منزل جاھے نیمگ ءَ شت اَنت ایشی ءَ پد جھاز ءَ یک رندے پد ءَ سلامتی گْوشت ءُ پد ءَ ترندین ءُ گمیگیں رنگے ءَ واہ ءُ زاری بنا کُت چریشی ءَ چَہ ڈن ءَ لھتے ءَ گریوگ بندات کُت بس سپر کنوک ایوک ءَ نانکہ جتا بوگ ءَ اِت اَنت بلکیں آ ھم جتا بیگ ءَ اِت اَنت کہ چارگ ءَ اتکگ اِت اَنت کس اود ءَ وتسری ءَ نیاتکگ اَت کہ آیانی مجگ ءِ تہ ءَ یاتگیری ءِ واستا چُشیں جوانیں مرد نیست اَت جھاز ءَ پد ءَ سبک سبک ءَ وتی توانمندی ءَ چَہ دریا ءَ روگ بندات کُت
کِسہ روان اِنت سپر ماں پرانسی جِنک ءَ ـ ـ ـ
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
