بندیں کوٹی ءِ جِنک (چِل ءُ چارُمی بھر) – اکیل مراد

173

بندیں کوٹی ءِ جِنک
(چِل ءُ چارُمی بھر)

اکیل مراد

دی بلوچستان پوسٹ

مکس کُش ءِ چیر ءَ گرمیں گوات درآیگ ءَ اَت وھدیکہ مکس کُش ءَ بند کن اَنت گڑا اے گرمی ءِ زور اوپار نہ کنگ ءِ سمائی ءَ کنگ ءَ اِنت بلے من سرپد باں اے ھمے واستا ھمے وڑ اِنت کہ من ڈن ءَ چَہ اتکگاں کور ءِ لمب ءَ کہ اود ءَ شپ ءِ وھد ءَ ھر وھد ءَ لرزگی بیت اِنت من ءَ آئی ءِ ھیل اِنت من گیشتر نہ سُراں من اے زور ءِ روگ ءِ ودار ءَ کن آں آ گوز اِیت وتی زندگی ءِ اے دمبرتگی ءَ چَہ من ءَ ھِچ بر واب ءَ وتی ارجان ءَ نہ جتگ

من چولون ءِ مرد ءِ بارو ءَ جیڑاں کہ آ وتی ڈرائیور ءِ ھمراھی ءَ لاسورس ءِ نیمگ ءَ یک “نائٹ کلبے ” ءَ اِنت آ بے تواری ءِ سر ءَ شراب ورگ ءَ اِنت وھدیکہ آ دوئیں ایوک اَنت برنجانی جوڑ بیتگیں شراب ورگ ءَ اَنت یا پد ءَ واتر بیتگ اَنت روگ ءَ اَنت آ کوٹی ءِ رژنائی ءَ واب کپتگ

انگت ءَ کجام ھم گپ ءِ گوشگ ءَ ابید آ بیگاہ ءَ چولون ءِ مرد ءِ بارو ءَ من جیڑگاں اوپار کُت نہ کن آں، من “ا “ل ” نازُل “ءِ بارو ءَ جیڑگانی ھم اوپار کُت نہ کن آں ھمے وڑ ءَ سما بیت کہ ایشی ءِ زندگی ءِ تہ ءَ وشی اَنت کہ اے وشی آئی ءَ ڈن ءَ رس اَنت ھمے وڑ ءَ سما بیت کہ منی گون ءَ آیاں گوں ھِچ وڑیں پجاروکی نیست

مات ءِ گْوشگ اِنت کہ اے جِنک ھِچ بر ھِچ چیز ءَ چَہ وش بیت نہ کنت منی ھیال اِنت کہ منی زندگی ءَ منی سر ءَ وتی سر ءَ چارگ بنا کُتگ منی ھیال اِنت کہ من انیگ ءَ چَہ وت ءَ چَہ وت گْوشت کن آں کہ من ءَ مرگ ءِ امبازگ ءِ واھِشت اِنت

اے لبز ءَ نِی وتی زندگی ءَ چَہ گِستا کُت نہ کن آں منی ھیال اِنت کہ من ءَ تھنائی ءِ یک واھِشتے ھست اِنت من ءَ اے سما بیت کہ وھدیکہ من وتی کسانی یل داتگ، شکاری ءِ کُٹم یل کُتگ من ھِچ ایوک نہ بیتگ آں من نسک نبشتگ کن آں ھمیش اَنت کہ من ءَ انیگیں جاوراں چَہ درگوز کنگ ءَ پیش دار اَنت اے دراج ءُ دور کَشیں کہ آئی ءِ نکشانی چیر ءَ منی زندگی تالان اِنت

من ءَ اے یات نہ اِنت کہ سائیگون ءَ چَہ اتکگیں تار ءِ لبز کتگ اَنت اے گوشگ بیتگ اَت کہ منی کستریں برات بیران بیتگ یا گوشگ بیتگ اَت کہ ھدا ءِ نیمگ ءَ واتر روگ ءَ گوشگ بیتگ من ءَ اے وڑ ءَ یات آیگ سما بیت کہ نبشتگ بیتگ ھدا ءِ نیمگ ءَ واتر لوٹگ بیتگ اے راستی پدر بیتگ اے آ نئیت کہ آئی ءَ تار دیم داتگ اَت کہ کستریں برات بیران بیتگ پیسر ءَ اے گپ باوری نہ بیت ءُ پد ءَ اچانگ ءَ ھرنیمگ ءَ چَہ جھان ءِ دوھمی کُنڈاں درد چِست بنت آئی ءَ من ءَ زور دات آئی ءَ من ءَ چِست کُت ءُ بُرت من ءَ ھِچ چیز ءِ زانوگری نہ بیت درد ءَ ابید منی جان ٹکر ٹکر اَت اے کجام وڑیں درد اَنت کہ کہ امبازگ ءَ اَنت من زانگ ءَ نہ اِت آں چتوریں درد اَنت ھمے وڑ مہ لھتے ماہ یک چُکے بوّگ ءِ درد کہ لاپ ءُ سرین ءَ دردیگ کن اَنت کہ چُک ءَ لاپ ءَ لگوش ئے اے کہ واتر پیداک اَت اے نوکیں دردے اَت، منی ھیالاں آ یک نوکیں دردے اَت کہ منی پیداک بیتگیں چُک کہ مر ایت ھمے وڑیں دردے ءَ من ءَ امبازیگ کُرتگ اَت چرائی ءَ کہ منی ھِچ بر پجاروکی نہ بیتگ اَت ءُ آ وھد ءَ من وت ءَ وت پاھو دیگ نہ لوٹ اِتگ کہ اَنی من وت ءَ کُشگ لوٹ آں

کِسہ روان اِنت سپر ماں پرانسی جِنک ءَ ـ ـ ـ


دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔