بندیں کوٹی ءِ جِنک
(چِل ءُ سَیمی بھر)
اکیل مراد
دی بلوچستان پوسٹ
دراھیں بیگاھاں آ بے تواری ءَ نند ایت، سیاھیں گاڑی کہ آئی ءَ واتر بورڈنگ اسکول ءَ بارت آ وتی سر ءَ آئی ءِ کوپگ ءِ سر ءَ ایر کَنت آ ایشی ءَ وتی دستانی گوما زور ایت آ گْوش اِیت کہ شریں گپ ایش اِنت کہ زوت پرانسی آپی جھاز سر بیت ءُ اِد ءَ چَہ آئی ءَ بارت ءُ آیاں چَہ یکے دومی ءَ جتا کَنت راہ ءِ سپر ءِ وھد ءَ آ بے توار بیت برے برے آ ڈرائیور ءَ چَہ کور ءِ لمب ءَ ترینگ ءَ گْوش اِیت آ واب کَپ اِیت دمبردگی آئی ءِ پاداں دمبرتگ آ ایشی ءَ چُک ایت ءُ پَچگڑین اِیت
وابی ءِ دروشم ءَ رژنائی سبز رنگ اِنت اگربتیانی وشبو ھروھد ءَ بیگاہ کہ بیت اگربتی بُن دیگ بنت ساہ کَشیں گرم اِنت دراھیں دریگ پَچ اَنت ءُ گوات ءِ یک سوراکی یے ھم نیست
من وتی چَمپلاں کَشاں تانکہ برمش مہ کن اَنت بلے من ءَ باوری اِنت کہ من زان آں نگھبانیں “استانی ” پاد نئیت
پرچاکہ نِی آ گپ ءِ اجازت اِنت شپ ءَ ھرچ وھد ءَ کہ من بہ لوٹ آں اتک کن آں من زوت “ا” ل ” جاھے چارگ ءَ رواں ھروھد ءَ یک کسانُکیں تیلانکے ءِ ھمراھی ءَ ھروھد ءَ ھما ترس ءَ چَہ بورڈنگ اسکول ءَ چَہ تتکگی بیتگ آ جاڑیگ اِنت آ جُھلیں وابانی ملاراں گون اِنت “ا ” ل “یک سرکشیں ندارگے ءِ واب ءَ اِنت کہ من ءَ یات اِنت گراڑگ ءَ اِنت، آئی ءِ برھنگیں دست ءَ آزادی ءَ چَہ آئی ءِ سر ءِ سر ءَ ایر اِنت آئی ءِ بدن آ دگہ جِنکانی زیبائی ءِ ھمراھی ءَ تچک نہ اِنت آئی ءِ ھَٹ پُچ اَنت آئی ءِ چھرگ گِندگ ءَ آیگ ءَ نہ اِنت آئی ءِ سرجاہ یک کش اِنت من جیڑاں کہ آئی ءَ منی ودار کُرتگ ءُ پد ءَ چریشی ءَ چَہ بے اُمیتی ءِ زھر ءَ آئی ءَ را واب ءَ گِپتگ آئی ءَ الم گِریتگ ءُ پد ءَ پراموشی ءِ تہ ءَ گار بیتگ من لوٹ اِت کہ آئی ءَ پاد بہ کن آں ءُ پد ءَ ما یکے دومی ءَ یک ھنچیں اندازے ءَ گَپ جَتگ کہ دومی ءِ گپ لُنٹانی سر ءَ نزیک بیتگ اَنت من چولون ءِ مرد ءِ گوما نِی گَپ نہ کن آں گوں آ منی گا گپ نہ جَنت منی واستا “ا “ل “ءِ جستانی ایش کُنگ اژدری اَنت اشاں چَہ ھما مردماں بے دروریں مسالانی دلگوشی ھست اِنت ھرچ گپے ءَ کہ سرپد نہ بیت آئی ءَ را گوشگ بیت بلے من آئی ءَ پاد کُت نہ کن آں یک رندے ءَ اے وڑ ءَ پاد کنگ بہ بیت شپ ءِ نسپ ءَ “ا “ل ” پد ءَ دوبر وپت نہ کَنت، آ پاد کیت، آ ڈن ءَ روگ لوٹ اِیت آ اے وڑ کَنت کہ پدانکاں ایر کپان بیت آ ترگ جاھاں روت مزن مزنیں گوازیانی پَٹاں تچان اِنت آ من ءَ گوانک جنان اِنت آ ھمے وڑ ءَ بے کساس وش اِنت آئی ءِ بگیری ءَ ھِچ وڑیں لبز کَشگ نہ بیت ءُ وھدیکہ آ ترگ ءُ گردگ ءَ بند کنگ بیت گڑا دُرست زان اَنت کہ اے ھما لوٹ اِیت من گپ ءَ تَر ءُ ماتَر کن آں ءُ پد ءَ من آئی ءَ پاد نہ کن آں
کِسہ روان اِنت سپر ماں پرانسی جِنک ءَ ـ ـ ـ
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
