نِمدی یے پہ دَْرمُلکی سَنگتاں – سَیپ بلوچ

نِمدی یے پہ دَْرمُلکی سَنگتاں

نِبشتہ کار: سَیپ بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

دروت ءُ دراہ بات اِت

اُمیت اِنت شما وش ءُ جوڑ اِت ءُ من شمے وشی چہ ھداوند ءِ کریم ءَ لوٹوک آں.

‌یرُوچ مرچی روچ ءَ مَن گْوں گْوانکو ءَ دِلگْوش اَت آں کہ پیسبک ءَ پوسٹرے زاهر بوت هَارانی گشندهے ءِ پوسٹرے سنگتے ءَ پوسٹ کتگ اَت، پوسٹر ءِ سر ءَ مزنیں اکسے لگ اتگ اَت،
هَمے سَنگت ءِ هم اکس لگ اِتگ اَت گَوں نبشتہ ات “سلیکشن “هَمے سنگت ءِ لمبر هم اکس ءِ چیر ءَ داتگ اَت بلے گپ ایش اِنت کہ هَمے سنگت ءِ لوگ ءَ دوسال ساری مَنی سر کپت کہ ھمے سنگت ءِ کَسانیں گْوهارے نادراه اَت روچ تاپ ءَ وپتگ اَت ءُ مات ئِے تگرد گوپگ ءَ اَت کمبلے ءِ تہ ءَ یکے جکگ ءَ اَت گڑا من چہ مات ءَ جست کت” ماتی هَمے کے انت کہ کمبل ءِ تہ ءَ جکگ ءَ اِنت، ھیر اِنت ئِے”؟
مات ءَ لھمیں گالوارے ءَ پسہ دات” اے منی چکانی پت اِنت کہ دُو روچ بیت کہ کوه ءَ پیش ءَ شُتگ هما اِنت نادراه اِنت ءُ ما پیش پات تگرد کنگ ءَ ایں دانکہ ما چک ءِ پاسپورٹ ءَ بہ کش ایں، سِیادے مِنت کن ایں ویزایے کش اِیت دَرملک ءَ روت مئے کوپگ کمو سُبگ بہ بیت”.

من همے هبر اشکت چمانی ارس دراتک اَنت همے لوگ ءِ چاگرد دیست پہ بزگی ءَ، بلے مئے بلوچستان ءَ بازیں جاهاں کسان کسانیں میتگ هَست اَنت مردم هنچو بزگ ءُ لاچار اَنت کہ پیش پات کن انت کِراهَی گُد دُوچ اَنت بَانکیں گُْوهار ،مات چکاں پاسپورٹ ویز ءَ کن انت درملک ءَ روان کن اَنت ءُ چک وھدے درملک ءَ کاینت کار ءَ پہ هزار ءَ هشت سد ءَ اول کار کن انت، وتی بزگی ءُ لاچاری ءَ بلے ماهے دُو ماه نَہ گْوز ایت، بچک بازی شَراب بِیر جنک بازی پد ءَ اِیشانی دندا ءُ کار بیت بلے پشت ءَ نزان اَنت کہ مات ءَ کَوش پاد ءَ هست یا نیست گْوهاراں سریگ سر ءَ هست یا نیست وتی پشت پد ءِ لاچاری ءَ هچ گندگ ءَ نہ انت کہ بَزگیں مات پت وتی دستاں تراول کن انت، زمستانیں شپ ننداں داں روچ کن انت پہ بچاں کہ بچ رود اِیت مزن بیت پہ ما پیری ءِ هسا بیت۔

بچ درملک ءَ روت وَارت شراب دگراں زر دنت کہ گانا ءُ سوت جوڑ کن پہ من کہ من پیلانی ءِ اِشک ءَ گنوک آں۔
اڑے وتی بزگی وتی پد مَنتگی وَتی لاچاری ءَ کمو مَردم دیم ءَ بیار اِت اے درست کسانیں واب بنت دیم ءَ کاینت.
من هما سنگتے گپ ءَ ات آں گڑا من پوسٹر ءَ چہ لمبر پکس کت پونے جت سلام ءُ دْروت واجہ بلے دپ ئِے جے ایم ءُ گٹکا ءَ پرت اَت هنچیں الیک ئِے کت من وتی سلام دیگ ءَ پشل بَوت آں.
مَن ءَ گوشت ئِے “تو کے”؟
من گشت” من شمئے میتگ ءِ دهکان ءِ چک آں بلے تو وتی هال ءَ بہ کن مرچاں تو امید انت دیمروی کتگ من تئی اکسے دیستگ جاهے “؟
گوشت ئِے” منی اکس هَرجاه ءَ گندگ ءَ کیت، پرچا کہ من مرچاں گانا سوت جوڑ کنگ ءَ آں ده هزار کلدار ءَ دیاں هارانی گشنداهاں سیلکشن زور آں”.
من گشت هو هاں ؟
گوش ایت هو،
پد ءَ گْوشت ئِے” تو زاناں سوت دیگ لوٹ ئے من تئی هم واستا جوڑ کنائین آں مردم هست”؟
من گشت” انا واجہ من کُجا سوت کجا
بلے تو هما بلوچ آباد میتگ ءِ شپانک ءِ چُک نہ ئے کہ تئی گْوهار گْوسَتگیں ماه ءَ شومک ءِ نادراھی ءَ بے الاجی ءَ کُشتگ”؟
گْوشت ئِے هو،
من گشت” من اِشکُتگ کہ تئی بَانُکیں گْوهار ءِ نْادراهْی ءَ ڈاکٹر ءَ هشداد هزار لوٹ اِتگ گِندئے”؟
گْوشت ئِے “هو مئے کر ءَ زر نہ بوتگ پمیشکا ما الاج کت نہ کتگ”.
من پد جُست کت ” تو گُشندھاناں چنچو سوت داتگ” ؟
گْوشت ئِے” دوازده سوت من داتگ”.
مَن جست کت” یک سوتے ءِ جنگ ءَ چنت ھزار گپتگ اِش” ؟
گْوشت ئِے ده هَزار،
من اپسوز کت ءُ گُشت” یار تئی کر ءَ پہ سوت دیگ ءَ زر هَست اَت ءُ تئی دوازدهیں سوتانی زراں اگاں جم بہ کتیں یک لک بیست هزار بیتگ اِت اَنت ءُ همے زر تو پہ وتی بانکیں گْوهار ءِ واستا هرچ بہ کُتیں مرچی آ زندگ هست اَت”.
اپسوز کہ مئے کوم کدی هوش کنت
کدی وتی پدمنتگی ءَ مار ایت ؟
بلے اے سنگت نہ بلکیں بازیں جَاهاں مَن دیستگ کہ لوگ ءَ نان پہ ورگ ءَ نیست چک درملک ءَ انت وراں شراب هِچ سما ءَ نہ اَنت.
سنگتاں ما ءُ شما درملک ءَ روان کنگ بوتگ اِیں پہ وتی بزگی ءُ لاچاری ءِ واستا کہ پشت پد کمو آسودگ بہ بنت، پت ءِ گوپگ کمک آسودگ بہ بیت ،نہ کہ اے واستا کہ درملک ءَ اتک ایں لوگ مات پت کوم ءَ ،گلزمین ءِ وتی گلامیں راج ءَ بیهال بہ بہ ایں، پہ سوت جوڑ کنگ بے سریں آشکی ءَ هچ نہ رس اِیت ، وتی انگت کوم ءَ ملک ءَ بزگیں مات گْوهاراں گْوں هم گرنچ بھ نہ بہ اِیں، وتی زندگی ءِ چاریں روچاں پہ وشنام بُہ گوازین اِیں وتی گریبی ءَ وتی لاچاری وتی پدمنتگی ءَ بے ھیال مہ بِہ ایں.
منتوار

اگہ اچمن ردی یے بیتگ پهلی لوٹ آں چمشانکے الم بِہ دے اِت ئِے بوان ات ئِے گیش چہ گیش شنگ کن اِت ئِے ، شمے منتوار باں.