21 فروری ءَ ماتی زبانانی میان اُستمانی روچ ءَ دُرهیں دنیا ءِ کُنڈ کنڈ ءَ برجم دارگ بیت، مئے جُہد پہ زبان ءَ همے بہ بیت ما وتی وانگجاه ءُ مراگشاں وتی جند ءِ زبان ءَ تران بہ کن ءِ بلے مئے بد بختی اِیش اِنت زبان وت ءَ اَست پجار وت ءَ اَست بلے اَپسوز ءُ بژن ءِ گپ اِنت کارمرز کنگ ءِ جاه ءَ ما وت ءَ اَنچو بے سماء کُتگ گُش ءِ زان ءَ ما بے زبانیں گُنگدام ءِ۔ ما چہ یونیسکو ءَ لوٹ کن ءِ بلوچی ءُ براہوئی زبان ءِ رکینگ ءِ جُہد ءَ بہ کنت پہ بلوچی ءُ براہوئی زبان ءِ درگت ءَ دنیا ءِ ہر کنڈ ءَ نشتگیں زبان زانتاں سرپدی بہ دنت کہ بلوچ یک زندگیں کومے رِد ءَ ھوار بیت، بلوچ ءِ زبان بلوچ ءِ پجار اِنت بلوچی زبان ھزاراں سال کُہن ءُ کدیم اِنت اگاں بہ چار ءِ بلوچی یک وتی جتائیں رنگ ءُ دُروشمے بلوچی زبان ءِ وتی راہ ءُ راھبند است انت۔ هر کجام کوم ءَ وتی زبان پُشت ءَ دور دات پہ آئی هچ پشت نہ کپ اِیت زبان مانیت راج مانیت اگاں ما راجدپتراں پٹ ءُ پُول بہ کن ءِ دژمناں کومانی پروش دیگ ءَ پیسر آئی زبان ءِ هُنڈال بُر اِتگ ءُ چہ بُن ءُ بیہاں گار کُتگ چیا کہ زبان ءَ دیمروئی کُت گڑا المّ کوم دیمروئی نمیگ ءَ جنز اَنت۔
مئے زبان بلوچی ءُ براہوئی اِنت بائدیں ہر ھما شاہ دربرجاہ کہ تنی وہدی بلوچی ءُ براہوئی وانینگ نہ بوئگ اِنت اِے کُل نودبر ادیب دانشور ءُ زبان زانتانی زمہ واری بیت اِے رنگیں کاراں یکجاہ ءُ ھمکوپگ بہ بنت۔
بلّے تُری مئے زبان انگت ءَ مزنیں زبانی(اسٹینڈر)رِد ءَ شمار نہ اِنت۔ بلے ایشی ءِ ھاتر ءَ مارا وت تچ ءُ تاگ ءُ سُر ءُ پُر لوٹ ایت۔ مرچی من پہ پھر گْوش آں کہ منی زبان بلوچی اِنت ، من ھمیشی ءَ نبشتہ کن آں ءُ وتی دراھیں ھیال ءُ لیکھاں ماں کرتاسانی دلبند ءَ نکش کنان باں داں ساہ ءِ ساز روان کنت ءُ زندگی ءِ گاماں گامے پر کن آں۔ من وتی زبان ءَ نبشتہ کن آں ءُ وان آں باں۔ ھمے داب ءَ زندگی کنان باں روان باں۔ انچوش کہ آ دگہ راج “تُرک، ارب، پارس، بنگالی، ھندو، دگہ دگہ وتی زباناں نبشتہ کنان ءُ روان اَنت۔ من پرچا اے کشکاں وتی ماتی زبان ءَ ویل بہ کن آں ءُ دگرے ءِ پادوماں بہ کپ آں۔
زبانانی میان استمانی روچ ھر ھمک زبان ءُ راجدوست ءَ چہ منی نیمگ ءَ گوں دل ءِ جھلانکاں مُراد بات۔
گڈسرا منی کلوہ پہ راج ءَ ھمیش اِنت کہ وتی زبان ءَ بہ وان اِت وتی زبان ءَ نبشتہ بہ کن اِت وتی زبان ءَ بہ پھریز اِت ءُ وتی زبان ءِ مردماں گوش بہ دار اِت۔
نمرانیں مُراد ساهر گُشیت:
نہ علم شُوک نہ کوم ءِ دوستی نہ سُد دنیا ءِ،
چُشیں بے جُوهر ءُ جان دُز ءُ سُستیں نوجوان ءَ سوچ..
