گل سمان رند – آجو کینگی بلوچ

گل سمان رند

نبشتہ کار: آجو کینگی بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

یک مردے ھست اَت کہ آئی ءَ چک نبوت وھد گوازان بوت بلے چک نبوت گڑا آھر ءَ ھمے بزگیں مرد ءَ وتی زال ءَ گشت کہ منی تئی سیر ءَ 15 سال سرجم اِنت کہ من ءَ ترا پرچا چک نہ بیت، گڑا زال ءَ مرد ءَ گشت چکے دیوک ھدا اِنت الم روچے مارا چکّے دنت ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
مرد ءَ وتی زال زرت ءُ برے اے ڈاکٹر ءُ برے آ ڈاکٹر بلے ھچ آھر ءَ مرد مجبور بوت کہ ھدا ءِ کُران ءَ زور مان، گڑا ملا ءُ آلمانی کر ءَ رو ایں دوا ءُ ھاجاتے کن ایں بلکیں ھُدا من ءَ چکے بِد اَنت، مرد ءَ پہ وتی گریبی ءَ برے یک جاھے ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔مرد ءُ زال ءَ وتی روچ ءِ نان ءِ کم کت ءُ شپ ءَ وارت شپ ءِ نان ءِ کم کت روچ ءَ پرچکے مرد ءِ بزگی ءُ نیزگاری زال ءَ دیستگ اَت ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

چیزے وھد گوست ھُدا ءَ مرد ءَ جنیں چکیں جنکے دات ، گڑا مرد ءُ زال گل ءَ بال بوت اَنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ مرد زال ءَ آپ ءِ دست جنگ ءَ نیلیت کہ چُک ءِ مات نزور بیت ۔۔۔۔۔۔۔۔۔مات کہ نزور بیت گڑا الم چُک نزور بیت مرد ءُ زال ھوری ءَ نشت اَنت وتی چک ءِ نام گُل سمان ایر کت مرد ءُ زال ءِ زندگی ءِ مستریں ٹیکی ھمے جنک اَت ،مرد ءَ ھمے عھد کت کہ من وتی چک ءَ وانیناں کہ چک وتی نیک ءُ بد ءَ بزانت ءُ وتی بازار ءِ روکیں کندیل بہ بیت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

وھد گوزان بوت گل سمان ءِ اُمر اتک ءُ دہ سال ءَ گیش بوت ءُ وتی بازار ءِ دراھیں جنکاں چے رنگ ءُ دانگ ءَ شرتر اَت ،اے راستے گریبی چکے اَت بلے دراھیں جنکاں چہ شرتر اَت ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

بازار ءِ مستر ءِ چک ءَ را گُل سمان دوست بوت کہ من گرن ئِے بزاں من سور ئِے کناں ،چک ءَ وتی پت ءَ گشت کہ من ءَ گُل سمان دوست بیت تو منی ھبر ءَ الم بر گل سمان پت ءِ کرّ ءَ گڑا بازار ءِ کماش اتک ءُ گل سمان ءِ پت ءِ لوگ ءَ کہ منی بچ پہ تئی چک ءَ سانگ ءَ دلمانگ اِنت.
مرد ءَ وتی زال جست کت کہ بیاکہ بازار ءِ کماش اتکگ وتی چک ءِ گواجار آؤرتگ پہ گل سمان کہ منی چک ءَ بزور اِت گڑا تو چے گش ئے؟

زال ءِ دپ ءَ ھمے ھبر درکیت کہ گل سمان تنے وھدی تپلے ءُ پانزدہ سال ئِے نہ بیت، بِلّے کہ وان اِیت ءُ چم ءُ دل ئِے پچ بنت ۔
گڑا مرد ءَ بازار ءِ کماش گُشت کہ منی چک ھنی سوری نہ اِنت کسان اِنت ءُ وانگ اِنت من انوں وتی چک ءَ دات نکناں ، وھدے کہ میتگ ءِ کماش ءَ اے ھمے ھبر ءِ اشکت گڑا ءَ بازار ءِ کماش ءِ دل ءَ بلاھیں لرزگے کپت کہ من ءَ پرچا دھکانیں مرد ءَ جواب کتگ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔؟

گل سمان وتی وانگ ءَ ءُ مات پت گل ءَ بال اَنت کہ چک وانگ ایت ءُ مزن بیت ءُ ڈاکٹرے چیزے جوڑ بیت، مات ءُ پت وڑ وڑیں واب وتی لاڑکیں جنک ءَ پہ گندگ ءَ اِت اَنت.
شش ماہ نگوز اِیت کہ بازار ءِ کماش دراھیں بازار ءَ آ ھمے ھبر ءَ شِنگین اِیت کہ بیا اِت دھکان ءِ چک سیاہ کار بیتگ، گڑا دراھیں بازار ءَ ھمے ھبر تالان بیت .
بازار ءِ مکاریں کماش ھمے ھبر ءَ کنت کہ دھکان ءِ چک ءَ مئے نامداریں میتگ بدنام کتگ، گڑا ما وتی مستریں کوم ءِ سرکماش ءِ کرّ ءَ اے ارزی ءَ سرکن ایں باریں چے پیسلھے کنت؟
ھمے ھبر ءَ براں کوم ءِ سرکماش ءِ کرّ ءَ سر کنگ بیت، گڑا بازار ءِ دراھیں مردماں لوٹائین ایت کہ دھکان ءِ چک سیاھکار بیتگ.

کوم ءِ سرکماش گوں وتی مھلوک ءَ دیوان ءَ نند اِیت ءُ جنک ءِ پت بزگ ھم ساڑی بیت کہ بلکین ءَ سرکماش ھمے بھتام ءَ منی جنک ءِ سر ءَ ھلاس کنت، گوں ھمے امید ءَ کماشیں دھکان دیوان ءَ نند اِیت کہ منی گل سمان جان ءِ سر ءَ بھتام ھلاس کنگ بیت۔
گل سمان سرپد نہ بیت کہ اے بلاھیں دیوان پہ منی سر ءَ نشتگ آ بزگ گوں وتی لیب ءُ گوازی ءُ اسکول ءَ آرا ھچ چشیں ھیال ءِ نیست گڑا بازار ءِ سرکماش گوں وتی جاھلیں مردماں ھمے پیسلہ کنت کہ میتگ ءِ کماش ءِ گپ راست اَنت ءُ گل سمان سنگ ءُ سار کنگ بہ بیت کہ میتگ ءِ نام ئِے بدنام کتگ ءُ سیاھکار بیتگ ، بَلے یکے ءِ دپ ءَ کلام بجنت ءُ ھشک بہ بات کہ گوھاکے در بہ کنت کہ اے ھبر ءَ بکن کہ اے چک کسان اِنت اے چوں سیاھکار بیتگ ءُ گوں کے ءَ بیتگ دانکہ ھما بچک ھم لوٹاھینگ بہ بیت ءُ مردم بزان اَنت کہ ھما بچک کے اِنت؟

بازار ءَ چار جاھلیں مردم ءَ ھمے زمہ واری دیگ بیت کہ برو اِت جنک ءَ بیار اِت، گڑا اے چاریں دھکان ءِ لوگ ءَ رو اَنت داں جنک لوگ ءَ نہ بیت ءُ چہ جنک ءِ مات ءَ جست کن اَنت کہ جنک کجا اِنت؟

جنک ءِ مات گش ایت کہ اسکول ءَ وانگ ءَ شتگ مات ءِ دل ءَ بزگ ءِ چشیں ھیال نہ بیت کہ منی چک ءَ چے کن اَنت ءُ پرچا لوٹگ ءَ اَنت.سرکماش ءَ گشتگ گپ ءُ ھال ئِے کنت گڑا مات گش ایت من کاھاں گڑا ھمے چاریں مردمانی تہ ءَ یکے گش ایت تو میا چک ءَ سرکماش یک ءُ دو ھبر ءُ ھال جست کنت ۔۔۔۔۔۔۔۔۔

گل سمان اسکول ءَ بیت ءُ مردم چہ اسکول ءَ جنک ءَ زور اَنت، گاڑی ءَ سوار ئِے کن اَنت ءُ سرکماش ءِ وادار جاہ بزاں جرگہ ءَ سر ئِے کن اَنت بلے جنک ءَ چشیں ھیال نہ بیت کہ منی زند ءِ گڈی ساھت اِنت ۔۔۔۔ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔

جنک ءَ براں دراھیں دیوان ءِ دیم ءَ ھچ جست ءُ پرس ءِ نکن اَنت پرچاکہ بھتام بازار ءِ کماش ءَ جتگ کہ آئی چک ءِ نزرتگ گڑا جنک ءَ کار اَنت دیوان ءِ دیمی نیمگ ءَ دراھیں مردم ودار بنت ڈاکٹر، ملا، آلم دراہ ودار بنت کہ اے تپل سیاھکار بیتگ مرچی اے جنک ءَ سیاھکاری ءِ سزا دیگ بیت کہ ساپ ءُ پلگاریں مردماں کہ وت دراھیں بازار ءِ مردم گیرت ءِ آپ ءَ شُشتگ اَنت ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
پت ءِ چمانی ارس چہ انارکاں شیپگران بنت بس ھچ نہ گش اِیت ءُ وتی چک ءَ روک روک ءَ چارگ ءَ بیت اَت۔
گڑا بازار ءِ جاھلیں سرکماش ھمے گشیت بس سنگسار بکن اِت ئِے گوں اولی سنگ ءِ لگگ ءَ گل سمان ءِ واہ زار بندات بنت کہ من کجام گناہ کتگ۔۔۔۔۔۔۔ منی میار چی اِنت۔۔۔۔۔۔۔۔۔ من ءَ مکش اِت من تپلے آں ۔۔۔۔۔۔۔۔۔من ھچ نزاناں کہ سیاہ کاری چی یے ؟ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ من بزگ آں من گوں کے ءَ سیاہ کاری کتگ، شُما چی ءَ منی سر ءَ زلم کنگ ءَ اِت؟

یک زالمے ءِ دل ءَ ھم رھم نہ بیت کہ وتی سنگ ءِ جنگ ءَ کم بکنت، بس من ھمے گشاں جاھلانی بازار ءَ کجام انساپ ءَ لوٹ ئے؟ ۔۔۔۔۔۔۔۔گل سمان دراھیں بدن چہ ھون ءَ میچل بیت کوکار ءُ جاک ئِے ارش ءَ رو اَنت ءُ پد ءَ بے تواری یے مانشان اِیت.

زبان حال سے چیخ چیخ کر کہ رہی ہے۔
کہ میرے چار اگل تجھے کیا خبر۔
میرے جسم جان میں ازیتوں کہ۔
ہزار موسم ہیں جاگریں ۔
میں حنا پائے خزاں رہی۔
جو کریم لمحے تھے مرگئے۔
میرے سارے رنگ اُتر گئے۔
اب موسموں کے نوید سے۔
کوئی پھول دل کھلے گا نہیں۔
مجھے انصاف ملے گا نہیں۔
میری حسرتیں ہیں لہو لہو۔
میرے خواب روتے ہیں۔