دژمن ءِ دیم ءَ لگور نبوت
نبشتہ کار : کوہ سر پرومی
دی بلوچستان پوسٹ
آئی ءَ سال ءُ شش ماہ بوتگ ات کہ میتگ ءَ نہ شُتگ ات ءُ لوگ ءِ مردم ئِے ھم ندیستگ اِت اَنت، آ پہ زمین ءَ شیدا اَت لوگ ءُ مردماں چہ بے سما اَت آئی ءَ گوں زمین ءَ مِھر ات پہ وتن گنوک اَت نزاناں کہ کوہ ئِے وش بوتگ ات یا بلوچ راج ءِ بزگی ءُ درتگ پُچی ءِ مارِتگ اَت ئِے کہ مُدام تُپنگ ءِ بند چہ کوپگ ءَ جھل نبوتگ ات۔۔۔۔۔۔۔۔۔
یک بیگاھے ءَ ما اوتاگ ءِ دیمی نیمگ ءَ نشتگ اِت ایں ءُ سیاھیں چاھے مئے دیم ءَ اَت گُڑا آ چہ گاٹ ءَ اتک ءُ منی چپیں نیمگ ءَ نِشت ءُ من ءَ تِکہ ئِے دات من آئی ءِ سر وتی زان ءِ سر ءَ ایر کُت ءُ وتی دست زُرت ءُ آئی ءِ سر ءِ کیچینگ ءَ لگیتاں۔۔۔۔۔۔۔۔
دیوان ات گپ ءُ تران اَت سنگت ٹھک دیگ ءَ اِت اَنت ءُ من چار اِت آئی اَرس چمانی تہ ءَ گُلگُل اِت اَنت گُش ئے کہ آئی ءِ دیم ءَ دگہ رنگے آرتگ اَت ءُ دومی نیمگ ءَ چَہ شیھک ءَ گُشت کامریڈ ھیر اِنت تو مرچی وانگ وانگ ئے ءُ ھچ گُشگ ءَ نہ ئے؟
بلاھیں گینسارتے کَشّگ ءَ پد آئی پسو دات کہ تبیت کمو ناساز اِنت.
شیھک ءَ پد ءَ دراھینت کہ باندا الاکہ ءَ روگ ءَ ایں، بائد اِنت تو مرچی شات بہ بہ ئے ترا سالے ءُ شش ماہ سرجم بوتگ کہ میتگ ءُ میتگ ءِ مردم ندیستگ اَنت.
آئی ءَ گوں ھُشکیں نُک ءَ گُشت کہ من ءَ چہ میتگ ءَ کوہ دوستر بیت منی میتگ ھمے کوہ اِنت ءُ دل نہ گُشیت کہ سنگتاں یل بکن ءُ برو بلے پارٹی ءِ وتی کار ءُ اسول اَنت ءُ من ءَ سر ءُ چماں۔۔۔۔۔۔۔۔بلے
من زوت واتر باں کاھاں شُمے پلانی دیوان ءَ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔
روچ وتی گُڈّی ساھت ءَ سر بوتگ ات روچ زمین ءِ دلبند ءَ ایر رؤگ ءَ ات یک ابیتکی یے منی جان ءَ ات ءُ من ھمے جیڑ اِت کہ آ باندا روت منی دل نہ وشّی کاریت من کہ آ اولی رند ءَ دیستگ ات من ءَ باز دوست بوتگ ات، من ءَ باز مھر ئِے داتگ، اے اوتاگ ءَ مدام من ءَ آئی ءَ کندیتگ ءُ مُدام وتی وشی ئِے زُرتگ ءُ منی سر ءَ ھیرات کُرتگ اَنت آ ھم گوں ھمے ھیالاں مانگیش اِیتگ اَت کہ منی روگ ءَ رند کے وتی وشیاں منی سنگت ءِ سر ءَ ھیرات کنت ءُ اِشی گوما کے ٹھک دنت ءُ کندین ایت؟
گوں ھمے ھیالاں چیر ءُ سَر اِتاں کہ سنگتاں توار کُرتگ بیا اِت شام تیار اِنت گڑا آئی ءَ وتی سر چہ منی زان ءِ سر ءَ چِست کُرت ءُ من ءَ روک روک ءَ چارگ ءَ لگ اِت ءُ ٹھکے دات ءُ من ءَ بگل ءَ ئِے کُرت.
من وتی پریشانی ءُ نہ وشی چہ آئی ءَ چیر داتاں
ما شُت ایں شام کُرت ءُ سنگتاں واب ءِ تیاری کُرت گاٹ پہ وتی گاٹجاہ ءَ ھرکس سنگت پہ وتی جاہ ءُ کڈّکاں من ءُ منی مھروانیں پل مُدام یکیں نپاد ءِ سر ءَ وپتگ ایں ءُ آئی ءَ نپاد تالان کُرت ءُ وتی جاٹا سر ءِ چیر ءَ دات ءُ تُپنگ چپیں نیمگءَ ایر ئِے کُرت ءُ ما دوئیں تچک بوت ایں، بلے اے شپ ءَ نہ من شریں ورگے وارتگ ات ءُ نہ کہ من ءَ واب آیگ ءَ ات من گوں استاراں وتی تنھائی ءِ کسہ کنگ اِتاں کہ آئی ءَ من ءَ بگل ءَ کُرت ءُ وتی دست ئِے منی سر ءِ سر ءَ ایر کُرت ءُ گُشت ئِے”من زاناں کہ تو ابیتک بئے نہ وشی کن ئے منی روگ ءَ چہ پد تو اے کوھانی تہ ءَ ٹھک ھم نہ دئے آئی ءِ نُک ھنچو ھُشک اَت گُش ئے کہ چار روچ اِنت آئی ءِ نُک ءَ یک ترمپے آپ نہ دیستگ.
آئی ءَ من ءَ چوں کسانیں تپلے ءِ وڑ ءَ سھڑینگ ءِ جُھد کُرت من وتی چم پہ زور مُچ کُرت اَنت کہ آ واب بکپیت ءُ باندا سپر ءَ روت اِنت . یک ھاموشی ءُ بے تواری یے بوت گُش ئے کہ اے کوہ ھم واب کپتگ اَنت من چارِت کہ آئی گردن چہ سرجاہ ءِ سر ءَ لیٹ اِتگ اَت ءُ بُن ءَ کپتگ اَت ءُ آ واب اَت،اے دُراھیں شپ ءَ منی چماں بے وابی ءِ کپتگ ات من ھمے جیڑگ ءَ اِتاں کہ آ زوت واتر کنت یا اِناں
گوں ھمے ھیال ءُ سُک سُکّاں منی چم نز بوتاں ءُ واب کپتاں ،سھب ءِ سر ءَ مھلا آ پاد آتکگ اَت ءُ سیاھیں چاھے جوڑ کُرتگ اِت ئِے ءُ شپ ءِ سرتگیں نان ئِے گرم کُرتگ اِت اَنت ءُ منی سرون ءَ اوشتاتگ اَت ءُ وتی چم ئِے من ءَ سک داتگ اِت اَنت ءُ روک روک ءَ چارگ ءَ اَت، نزاناں من آئی ءَ دل بوگ ءَ نہ اِت آں کہ من ءَ چہ واب ءَ پاد بکنت یا کہ من واب ءِ تہ ءَ آئی ءَ دوست بوگ ءَ اِت آں، بلے من آگھاں وت ھچ گشگ ءَ نھاں بس ھمے جیڑگ ءَ اِت آں کہ منی مھروان بہ روت گڑا من گوں کے ءَ بکنداں وتی دل ءِ ھالاں گوں کجام سنگت ءَ درشان بکناں منی درداں کجام سگیت ،منی پوتاریاں کجام سنگت گوشداریت ءُ منی کندگاں کے کندینیت۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔؟
آئی ءَ شاکارگے جَت ءُ من وتی چم پچ کُرتاں کہ آ منی سرون ءَ اوشتاتگ ءُ وانگ اِنت انگلش کتاب ءِ مدام ھمے کتاب من دیستگ آئی جاٹا ءِ پشتی نیمگ ءَ بیتگ The World War ھر وھد ءَ گڑا آئی ءَ وھد رس اِتگ گڑا ھمے کتاب آئی چمانی ٹیکی بیتگ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔من پاد اَتکاں چہ نپاد ءِ سر ءَ نپاد پتات ءُ جاٹا ءُ تُپنگ بڈ ءَ کُرتاں نپاد ھما پیشی ئیں جاگہ ءَ ایر کُت ءُ من جُست کُرت ھاں تو چاہ وارتگ ءُ کتاب دیم ءَ گتگ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
آئی کندگے جت ءُ گُشت کہ بے تئی ءَ من کدی چاہ وارتگ؟
مُدام کہ چہ واب ءَ پیسر اگاں من پاد اتکگاں گُڑا من تئی ودار کُرتگ اگاں تو پاد اتکگ ئے تو منی ودار کُرتگ بلے مرچی من ودار نکناں کہ من الاکہ روگ ءَ آں کہ من پہ تو ودار نکناں تئی داتگیں مھراں من کدی بے ھیال نباں۔
من چُپ بوتاں منی کر ءَ پسو نیست ات
ما دوئیں شُتاں یکجاہ نشتاں ءُ نان وتی کُٹ ءَ ایر کُرت اَنت ءُ آئی ءَ چہ چاھدانی ءَ پیالگے چاہ مان کُرت ءُ چاہ ءِ گُلمب ءِ ورگ ءَ چہ پیسر آئی ءَ من ءَ جُست کُرت کہ تو کدین ءَ رؤگ ءَ ئے الاکہ؟
ترا زھیر نکنت پہ لوگ ءَ پہ لوگے مردماں۔۔۔۔۔۔۔۔ تو من ءَ چہ پیسر اے اوتاگ ءَ بوتگ ئے۔
من ھیراں بوتاں کہ چے بُگشاں ءُ آ سرپد نہ اَت کہ من وتی لوگ وتی مردم وتی سیاد پہ آجوئی ءِ جُھد ءَ یلا داتگاں منی چم چہ اَرس ءَ پُر بوت اَنت ءُ من گُشت آئی ءَ من ھال بدیاں آ گیشتر نہ وشی کنت بوت کنت وتی رؤگ ءَ ھم مھتل بکنت ءُ من ھاموش بوتاں ءُ چاہ ءِ گُلمبے وارت ءُ پدا آئی ءَ ھمے جُست کُرت کہ تو؟
آئی ءِ گپ دپ ءَ ات من پیسر ءَ گُشت کہ تو برو بیا من پد ءَ رواں گوں تو ھور بگیر تو من نرواں ھنو ھمداھاں تا تو بیائے گڑا من چہ سنگتاں موکل گراں ءُ من تو رواں۔
مئے دیوان گرم ات کہ سنگتے ءَ توار کُرت بیا رو ایں کہ پد ءَ روچ گرم بیت ءُ سپر ھم دراج اِنت،سُھریں ڈیلکس کروس سنگت ءَ اسٹارٹ کُرت ءُ دُراھیں سنگت موکل کُرت اَنت ءُ آئی ءَ من ءَ بگل ءَ کُرت ءُ وتی دست ئِے منی بڈ ءِ سر ءَ زور دات اَنت ءُ منی کوپگانی سر ءَ آئی ءِ ارسانی ترمپُک کپت اَنت کہ سیکل ءِ ھارن ءَ توار کُرت ءُ آئی ءَ گوں ارسیگیں چماں من ءَ موکل کُرت ءُ گُشت ئِے کہ” من واتر باں گڑا پدا ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
منی دل ءَ نہ لوٹ اِت کہ سیکل ءِ نیمگ ءَ بچاراں
وھدے کہ سیکل ئِے پُشت ءَ نشت وتی دیم ءِ منی نیمگ ءَ کُرت ءُ چارگ ءَ لگ اِت من ھم وتی چم سک داتاں سیکل راہ کپت بلے آئی ءِ دیم منی نیمگ ءَ ات سیکل داں منی چماں اندر بوت ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
یکروچے من نشتگ اِیتاں نان پچگ اِتاں کہ سنگتاں توار کت کہ بیا اِت بی بی سی ءِ وھد اِنت گڑا دراھیں سنگت شتاں دیوان جاہ ءَ من نان ھلاس کت من بھادر ءَ گشت بھادر جان ناناں چست کن تو برو دیوان جاہ ءَ من کاھاں ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
من اتک ءُ دیوانجاہ ءَ بی بی سی گشگ اَت کہ پنجگور ءِ الاکہ فوج ءِ کاروان سر ءَ اُرش کتگ ءُ بمب تراکے ھوں کتگ ءُ بلوچ شدت پسنداں پاک پوج ءِ پنچ جوان مرتگ ءُ چار ٹپیگ بیتگ، ھمے کاروائی ءِ میان ءَ یک شدت پسندے کشتگ، بی بی سی ءِ وھد ھلاس بوت گڑا کماش ءَ ریڈیو بند کت ءُ گشت ئِے” سنگتاں گڈی گاٹ کئی بوتگ”؟
گاٹ کمانڈر ءَ وتی کاپی پچ کت ءُ گشت ئِے کہ چاوش ءِ گاٹ بیتگ.
سنگتاں چاوش توار کت گشت کہ بیا کماش توار اِنت.
گشت ئِے چاگل ءَ آپ مان کناں کایاں ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
چاوش اتک ءُ دیوانجاہ ءَ گوں نرمیں گالوارے ءَ گشت ئِے جی کماش !
کماش ءَ دیم گوں چاوش کت ءُ گشت” چاوش جان سنگتاں ھال نکتگ واکی ٹاکی ءِ سر ءَ الاکہ مرچی” ؟
جی کماش کمبر جان ءَ ھال کتگ بلے بدیں ھالے داتگ ئِے کہ زی سنگتاں پوج جتگ ءُ بلے دوشی مھروان ءِ لوگ پوج ءَ انگر کتگ ءُ جنگ داتگ سنگتاں دراھیں سنگت درکپتگ اَنت، مھروان سنگت کشتگ اَنت، بَلے وت جنگ ئِے داشتگ تاں گڈی ءَ بلے وت ءَ پوج ءِ دست ءَ ئِے نداتگ.
کماش ءَ گُشت کہ سنگت بھتاور اَنت ، لوگ ءَ پرچا شتگ اَنت.
آ ھم وتی سلاھاں دور ندنت ءُ باجو نبیت گوں دُشمن ءَ جنگ کنت ءُ آھری تیر ءَ وتی سر ءِ نپت ءَ جنت ءُ شھید بیت،بلےآئی ءَ من ءَ گُشتگ ات کہ منی روگ ءَ رند تو ٹھک ندئے، ابیتک بئے نہ وشی کن ئے۔۔۔۔۔۔۔۔بلے مھروان جان تو راست گُشت۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
