زندان ءِ کسہ – آجوکینگی بلوچ

زندان ءِ کسہ

آجوکینگی بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

من واب اِت آں کہ سھب ءِ سر ءَ ماھلہ منی مات ءَ من ءَ پاد کُت ءُ گْوشت ئِے” پادا بُرزی نیمگ ءَ مزنیں تیر ءُ ٹوپانی توار اِنت “.
من ساہ ءِ تُرس ءَ پاد آتک آں ءُ چمانی لتاراں بوت آں ءُ دیم پہ مئے میتگے ءِ مھلوک ءِ نیمگ ءَ در کپت آں ءُ درست مئے لوگانی دیمی نیمگ ءَ مُچ اِت اَنت …………………

چہ پوج ءِ تْرس ءُ بیم ءَ مئے الاکہ ءِ دراھیں مھلوک پہ کُنڈے ،پوج ءِ دل ءَ چُشیں رھمے نیست اَت کہ کسانیں گْونڈلاں مہ بارت، من گوں ھمے تْرس ءَ وتی بازار ءِ مردماں ھوار بوتاں ،چیزے مردم پہ کوہ ءَ ،چیزے پہ کوچگ ءُ من گوں وتی ناکو ءِ ھمراھی ءَ دیم پہ کوہ ءِ نیمگ ءَ بلے تیر ءُ ٹوپانی توار انگت ءَ برجاہ اَت ءُ مئے میتگ ءِ دیمی نیمگ ءَ کسانیں مچکدگے ھست اَت ءُ ما ھمود ءَ شُت ایں.

بیگاہ بوت دومی میتگ ءِ دو مردم اتک ءُ مئے کر ءَ سلام ءُ دروت بوت ءُ منی ناکو ءَ جست کت اے چونیں ٹوپ ءُ بمب انت کہ تنے وھدی توار ءَ اَنت؟

گْوشت اِش بیا کہ سھبی ماھلہ پوج ءِ سے ۳ گاڑی دیم پہ شھر ءِ نیمگ ءَ روگ ءَ بوتگ ءُ سرمچاراناں ھال ءَ گپتگ ءُ تنے وھدی انگت ءَ دوئیں نیمگاں جنگ برجاہ اِنت ءُ چہ پوج ءِ مزنیں بُنجل ءِ نیمگ ءَ گاڑی پیداک بوتگ انت ، سرمچاراں گپتگ ءُ پوج اش سک بزگ کتگ ءُ مزنیں گاڑی ءِ سوج اِنت چہ شھر ءِ نیمگ ءَ دیم پہ ھمے جنگ جاہ ءَ بلے تنے وھدی مھلوک ءِ گُشگ اِنت سر نہ انت ءُ ھمے دراھیں میتگ ءِ لوگ ءُ کُڈک گاڑی ءُ سیکل اش سوتکگ ءُ ھنچوش گوش اَنت اے میتگ ءَ پوج ءَ ناں کہ مردم اشتگ ءُ ناں کہ گاڑی ءُ موٹل ناں لوگے اشتگ درست سُوتکگ ءُ شریں سامان گوں وت بُرتگ اَنت…………………
سیمی روچ بوت مئے ورگی سامان ھلاس بوت اَنت ءُ منی ناکو ءَ توار کُت کہ تو ءُ ملا بہ رو اِت ءُ میتگ ءَ ورگی سامان بہ زور اِت چو وَ مارا گژنے کُش ایت شماکستر اِت………………..

من ءُ ملا اتک ایں الاکہ ءَ دراھیں دکّان بند اَنت ءُ ما لوگ ءَ شُت ایں ءُ من مات ءَ را گوشت اماں ھرچی ورگ تیار اِنت بہ دے ناکو شان سک گژنگ اَنت ، آرت ءُ شکر تیار بہ کن من تنا وھد ءَ جانے شُود آں .

من دنیگا جان شُود ءِ تہ ءَ اِت آں کہ منی مکّھیں مات ءَ توار جت کہ زوت کن پوج اِنت ءُ من پشک گْور ءَ کُت چار آں دراھیں میتگ اے دیم ءُ آ دیم پوج اِنت ءُ ھچ راہ نیست، من درتک آں دیم پہ پُشتی نیمگ ءَ پوجی ءَ توار دات من نہ اوشتات آں، تیراں منی سر ءَ گْوارگ بندات کُت ءُ من اوشتات آں من ءَ گپت اش ءُ مئے میتگ ءِ وانگجاہ ءِ دیم ءَ بُرت اِش، داں چار آں ملّا اوں ھمد ءَ اِنت ءُسر ئِے ترکّ اِتگ ھون رچگ ءَ اَنت.
منی دست ءُ چم اِش بست اَنت ءُ من ءَ گاڑی ءِ پُشت ءَ دور اِش دات ءُ رھادگ بوت اَنت، دیر نہ بوت تیرانی توار بندات بوت اَنت ءُ پوجیانی واہ ءُ زار بوت تیر یکشلا برجاہ اَت من ھمد ءَ گاڑی ءِ پُشت ءَ کپتگ اِت آں داں دیر ءَ ٹوپ ءُ بمبانی توار بند نہ بوت بس واہ ءُ زار ءَ دگہ من ھچ اش نہ کُت.
وھدے ٹوپانی توار بند بوت من ھمے اِش کُت بس ،ڈاکٹر،ڈاکٹر کنگ ءَ اِت انت ءُ گریوگ ءُ نالگانی توار اَت.
تاں دیر ءَ اتک ءُ جاھے ءَ سربوت ایں ءُ من ءَ دور اِش دات کسانیں کمرھے توک ءَ ءُ اے دراھیں شپ گْوست پہ تُن ءُ بے وابی بلے ھچ کس منی گور ءَ نیاتک ءُ ھچ کس منی جست نہ کت،من ھمے جیڑ اِت من ءَ پرچا آرتگ اِش من وَ بے گُناھے آں، اے دراھیں روچ چہ تن گْوست ءُ منی لِلّک درایگ ءَ اَت من ھچ نہ گند آں کسے بئیت شپ بوت داں یکے اتک ءُ منی کِر ءَ کسانیں پلیٹے آپیں ڈال ءُ نانی ٹُکرے گون ات ئابے ءُ من گْوشت آپے بیار گوں من سک تنیگ آں. گْوشت ئِے آپ نیست بس نان ءَ بہ ور.!!

دومی روچ بوت سُھب ءِ سر ءَ یک کوپے چاہ ءُ ٹکریں نان آرت ءُ من ءَ دات اِش من وارت اَنت بلے منی تُن ءِ جاہ ءِ نہ گپت اش. اے دراھیں روچ گوں کوپیں چاہ گْوست ءُ شپ بوت، پد ءَ ھما مردک گوں وتی آپیں ڈال ءُ ٹُکّریں نان ءَ کمو آپ ئِے گون ات. من گْوشت منی چماں پچ کن
گْوشت ئِے چم پچ نہ بنت ھنچوش نان ءَ بہ ور لُنکھے پلیٹ ءِ تھا لُنکھے زمین ءِ ھاکانی سر ءَ منی دل ھچ نیتک نان ءِ ورگ!
من کمو ءُ نان وارت.
ھمے نان والا سپاھی ءَ گْوشت ناناں بہ ور سک بزگ بہ ئے مر ئے
گْوشتوں من وارت نہ کن آں ھمے نان والا سپاھی ءَ جست کت، ترا چے ءَ آرتگ اِش تو چے کتگ زاناں ؟
من گْوشت من ھچ نہ کتگ من وت نہ زان آں من ءَ چے ءَ اد ءَ آرتگ اِش.!
دو سپاھی اتک ءُ من ءَ بانزُلاں گپت ءُ بُرت اِش کمرہ ءِ توک ءَ منی چم اِش پچ کُت اَنت، اے کمرہ چہ ھون ءَ گھ اِتگ ات ءُ وڑ وڑیں سزا دیگ ءِ سامان ھمے کمرہ ءَ منی چماں کپت انت، من گیشتر تْرس ءُ بیمّ ءِ آماچ بوت آں ءُ من ءَ کرسی ءِ سر ءَ نندارینت اِش ءُ بلاھیں پھلوانیں مزن مودیں مردکے اتک ءُ منی دیم پہ دیم ءِ کرسی ءِ سر ءَ نشت .
گْوشت ئِے ھاں {بڈوا کا بچہ} من ھچ نہ گْوشت
اپیسر: نام ؟
من : بالاچ
پت ءِ نام ؟
من : ھاجی ابابگر
کُج ءَ نشتگ ئے ؟
من : پروم ءَ
تو چوش سرپد ئے ترا چے ءَ اد ءَ آرتگ اِش ؟
من: اناں
تو کُجام گَل ءِ مردمے ئے ؟
من: ھچ گَل ءِ مردمے نہ آں ءُ من بے گُناھے آں ،من ھچ ءَ سر پد نہ آں من ءَ جت ئِے شھماتے ءُ من ءَ زاہ ءُ بد ءَ لگّ اِت .
گَل والایاں چہ کے ءَ زان ئے ؟
من: کس ءَ نہ زان آں من گَل ءِ مردمے نہ آں، من وانگ ءَ آں.
تو گلزار ءَ زان ئے کج ءَ دیستگ تئیگ ءُ گلزار ءِ چونیں سنگتی ھست ؟
من : جی ھو گلزار ءَ زان آں سک دیر اِنت من دیستگ من ءَ ھچ سنگتی نیست.
ماسٹر ءَ زان ئے چونیں مردمے؟
من : ھو زانان ئِے وانگجاہ ءَ منی ٹیچر بوتگ من ءَ وانینتگ ئِے.
چے وانینتگ ئِے بی ایس او بلوچستان ءِ درس ئِے داتگ؟
من : اناں کتاب ئِے وانینتگ .
کریمہ چنکس رند ءَ شُمئے لوگ ءَ اتکگ ءُ کئی کر ءَ اتکگ ؟
من : کریمہ من نہ دیستگ مئے لوگ ءَ ھچ نیاتکگ.
ڈاکٹر منّان ءَ ترا وانگجاہ ءَ چونیں پروگرام داتگ چے بہ کن ؟
من : ڈاکٹر منّان ءَ من ءَ ھچ پروگرام نداتگ مُچّی( جلسہ) ءَ چے ءَ شُتگ ئے ءُترا کے ءَ گْوشتگ مُچّی ءَ بیا ، تو گْوش ئے من ءَ ھچ نزیکی نیست گوں گَل ءُ پارٹیاں؟
من: من ءَ کس ءَ نہ گْوشتگ مُچّی ءَ بیا دراھیں مھلوک شُتگ من ھم شُتگ آں.

بس ھنچیں بے سر ءُ پادیں جُست ءُ پد ءَ من ءَ ٹَنگ اِت اِش ءُ پاد بُرز ءَ سر جھل ءَ ھمے سپاھیاں من ءَ اے دیم ءُ آدیم کُت دانکہ من وتی جان ءَ بے جان بوت آں ، من کہ ھوش کت پد ءَ اشانی لٹ ءُ چِتّر بندات بوت اَنت ءُ پد ءَ بے ھوش بوت آں ءُ من سھب ءِ سر ءَ ھوش ءَ آتک آں من تمبوے تہ ءَ کپتگ آں ءُ روچ ءِ سر ءَ، شلوار ءُ پشک گْور ءَ نیست پہ زورے وتی گُد گْور ءَ کت اَنت ءُ اے دراھیں روچ ءَ بس ھمد ءَ ھاکانی تہ ءَ…….
شپ بوت پد ءَ ھما سپاھی گوں وتی نان ءُ ورگاں، من
گْوشت من نان نہ ور آں، گْوشت ئِے نان بور چٹ ھلاس بہ ئے ءُ من نہ زان آں تو چے کُتگ یا نہ کُتگ بلے ترا ھر وڑ ءَ لٹ اِش دات نہ منّ ئے اگاں تو من ات بزاں تو وت ءَ وت کوشارینت، اے زالم اَنت اے مسلمان نہ اَنت، گْوشت ئِے من رو آں پہ تو چیزےکار آں تو نان بہ ور شپی ترا سک لٹ دے اَنت، اے زالم اَنت ،اشانی کِر ءَ انسانیت نیست.

منی دل ءَ نان نیاتک بلے لھتیں لُنکہ وارت یک لنکھے گوں زمین ءِ ھاکاں یکے پلیٹ ءِ تہ ءَ پد ءَ ھما سپاھی اتک ءُ من ءَ گْوشت ئِے ،نان ءَ بہ ور کمزور بہ ئے مر ئے!!،

ھمے سپاھی ءَ من ءَ تریاکے دات گْوشت ئِے ایشی ءَ بہ ور شپی ترا سک جن اَنت ایشی ءَ ور ئے تئی جان واب بیت ترا لٹ نہ تورین اَنت. من گشت من نہ ور آں من ھجبر نشہ نہ کتگ من نہ ور آں.
گْوشت ئِے، منی سر ءَ بروسہ بہ کن، تو منی چک ئے من تئی کسانیں اُمر ءَ گند آں من ءَ بزگ بیت اے زالم اَنت.

ترا اگاں پمّن کارے بوت من ءَ چوناھا بابو توار کن اَنت، تو بابو توار مہ کن بس بہ گْوش ” یا اللہ ” من وت سرپد باں کہ تو من ءَ توار ءَ ئے من وت کایاں،،
تو ایشی ءَ بہ ور ھدا ھیر کنت من گڑا ھمے تریاک وارت منی جان واب ترّاں بوت من ھیال ءُ جیڑگ ءَ اِت آں بس منی دل ڈڈ بیت.

پد ءَ ھما لٹ جنوکیں سپاھی اتک اَنت ءُ من ءَ پاد اِش کت، منی پاد ءِ زمزیل اِش پچ کت ءُ چہ کمرہ ءَ در اِش کت ءُ جان شود ءِ جاہ ءَ برت اِش ءُ گْوشت اِش جان ءَ شود نوکیں گداں گْور ءَ کن آوازے بہ دے ما وت کا ایں ترا شپی یلہ دے ایں. من گل ءَ بال بوت آں.
گڑا بابو ءَ نان والا ءَ من ءَ رد داتگ بوت کنت ھمایاں راہ داتگ بابو راز ءِ کشگ ءَ
من ءَ شپی یلہ دے اَنت من گل ءَ بال بوت آں،
من گد گْور ءَ کت اَنت ءُ چم بست اَنت آوازے دات. اتک اَنت من ءَ دست ءَ گپت ءُ کمرہ ءَ بُرت اِش
ءُ منی چم اِش پچ کت اَنت تیل ءُ کریم دات اِش ، گْوشت اِش وت ءَ شوک بہ کن من گْوشت بس برابر آں، گْوشت اِش ساھب ءِ آڈر اِنت.
آپیسر: اتک ءُ من ءَ جست ئِے کت چون ئے بالاچ چون اِنت تئی تبیئت دگہ تنگی تگلیپی نہ بوتگ ؟
من ھیران بوت آں شپی آپیسر پہ من مھروان بوتگ گڑا من ءَ یلہ کن اَنت من وتی ھیالانی تہ ءَ گار بوت آں.
آپیسر ءَ بندات کُت واز ءُ تکریر گُشیت بالاچ جان ما شُما کُل مُسلمان ایں، آدم ءِ چُک ایں، مسلمان مسلمان ءِ برات اِنت ءُ ما شما پاکیں ھُدا ءِ بندہ ایں، ھزرت مھمّد ءِ اُمتی ایں، ھدا ءِ پاکیں نبی ءَ اے پاکیں مُلک کہ پاکستان گْوشگ بیت اے مُلک پاکیں نبی ءَ وتی واب ءَ دیستگ کہ آؤکیں وھد ءَ مُلکے دنیا ءِ دیم ءَ کیت آ مُلک ءِ نام پاکستان بیت، کُلیں مُسلمانانی مرکز بیت ،کُجام مردمے اگاں اے پاکیں مُلک ءِ دژمنی ءَ بہ کنت بزاں ھُدا ءُ پاکیں نبی ءِ دژمنی ءَ کنگ اِنت، تو کُجام سرمچار ءَ زان ئے مارا بہ گوش ، کئی راز ءُ ھبراں سرپد ئے بہ گوش اِش، ترا ھُدا جنّت ءَ بارت اے سرمچار نہ اَنت، اے مُلک دژمن اَنت ھرچی کہ تو زان ئے بہ گْوش ءُ ترا شپی یلہ کن ایں ،ھاں بہ گْوش تو ھرچی اشکُتگ چے زان ئے ،اے نماز نہ کن اَنت، اے ھندوانی گُشگ ءِ پد ءَ اسرئیل ءِ مردم اَنت اشاناں دری دُنیا زر دیگ ءَ اِنت ءُ اشانی پُشت ءَ تو اد ءَ بزگ ئے.
من گْوشت من ھچ ءَ سر پد نہ آں ءُ من نہ زاناں اگاں ھرچی بہ زاناں ترا گْوشاں بلے من ھچ نہ زاناں……

شراب ءِ دوگلاس آرت ئے ءُ یکے وتی دیم ءَ دومی منی دیم ءَ .

من گْوشت من نہ ور آں. گْوشت ئِے چوں نہ ور ئے من نہ وارت
منی دیم ءِ گلاس ءِ شراب ئِے وارت پاد اتک من ءَ بگل ءَ کت ئِے
من ھیران بوتاں اے چوں ؟ من دکّھے دات پد ءَ دَورے کت منی سر ءَ من وت ءَ چیلّینت چہ آپیسر ءَ بلے ھچ پُشت ءَ نہ کنز اِت
آواز ئِے دات سپاھیاں سپاھی اتک اَنت جی ساھب!!
من گْوشت تو ھنوں من ءَ گُشت ما شُما مُسلمان ایں تئی مُسلمانی کُجا شُت؟
گْوشت ئِے بدیم ءَ بہ چار مئے مسلمانی ءَ کہ تو چون بئیت …….؟

ساھب ءَ ھمے گْوشت ( اُتار دو کپڑے) منی گد اِش در کت اَنت ءُ منی بے ازت کنگ ءَ من گوں کوکار ءُ زاریاں.
آپیسر ءَ وتی گد کشّ اِت اَنت

من کہ ھوش ءَ آتک آں پد ءَ ھما کمرہ ءَ جاندر کپتگ آں اے تیوگیں روچ ءَ من سد ءُ ساری نہ بوت آں.

ھون ءُ ھون ریچ اِت آں درد ءِ پشت ءَ درد بس ھمد ءَ کپتگ اِت آں ءُ من وھدِے چم پـــچ کت اَنت ھما سپاھی بابو منی گداں گْور ءَ دیگ ءَ اِنت ءُ ارس ئِے رچگ ءَ اَنت.

شپ کہ بوت پد ءَ منی ھما ھال برے آپیسرے بئیت برے سپاھی یے لٹانی رد ھم برجاہ ات اَنت ءُ بے سر ءُ بے بُنیں جست وڑ وڑیں ٹارچر روچ پہ روچ منی سزا گیشتر بوان بوت اَنت ،شپ کہ بوت من بزاں اشانی جنینانی بدل بس ھیوانی کارپداں گوں من ءَ پیش کا اَنت.
لٹ وتی جاہ ءَ برجاہ اَنت برے کرنٹ برے یک سزایے کجام سزا ءِ نام ءَ بہ گر آں ؟؟!!!

چار 4 ماہ ءَ پد من ءَ دگہ جاھے برت اِش ءُ من وڑ وڑیں جیلی دیست شپ ءَ من ءَ گوں یک جیلی یے ءَ ھور اِش کت دراھیں جیلیانی جاگہ بدل بوان، یکے دومی ءَ گپ ءُ ھبر ھـــچ وڑ ءَ نیست ، پہ ھلوت کائی اگاں گپے ملاکاتے یکے دومی ءِ بوت گڑا لانک بُوج ءِ نیمون ءَ ھر کس یکے دومی ءِ ھبر ھمش اَنت اگاں کجام جیلی یے پیسر ءَ درتک منی کلوہ ایش اَنت.

اد ءَ وڑ وڑیں مدت ءِ جیلی یک روچی ءَ بہ گر داں پنچ سالی جیلی.

منی ماہ پہ سالاں پورا بوت اَنت، بلے ھیوانی دندا ھم شپ ءَ گوں من گون اِت اَنت ءُ من یکے نہ آں سک باز جیلی ھمے ھیوانی کارانی آماچ اَت ءُ من بس ھمے ودار ءَ اِت آں کہکج ءَ ناں کج ءَ من وت ءَ را بہ کش آں ءُبوتکشی بہ کن آں بلے ھچ ءَ دست نہ رس اِت ،بابو انگت ءَ روت ءُ کیت گوں وتی دلبڈیاں من روچ پہ روچ مزبوت بوان بوت آں ءُ جیل ءِ تہ ءَ آ چیز کہ من لوٹ اِتگ من ءَ نہ رس اِت بزاں مَرگ آ دگہ دراھیں چیز من ءَ رسگ ءَ اِت اَنت بزاں سزا دژمان چے ءِ نام ءَ بہ گر آں، بس برے ھمے بہ گْوش تئی ماس آرتگ بند اِنت ، گھار آرتگ اَنت، برات کشتگ ءُ پت ءَ را کشتگ لاش نہ داتگ بس گوں ھمے ندارگاں من وتی روچ ءُ شپ گوازینتگ اَنت.

من ءَ چہ اے جاہ ءَ کشّ اِت اِش ءُ بلاھیں مدتے گْوست من ءَ سوار اش کت گاڑی ءَ تاں 20 دمان ءِ پاسلہ ءَ من ءَ آرت اِش بلاھیں کمرھے ءِ تہ ءَ دگہ ھچ بس یک ءَ ھلوتکائی کس کس ءَ نہ زانت ءُ چیزے گنوک اَت ءُ چیزے بے ھوش ءُ ریٹا ،بازینے کوکار بہ کن ءُ دژمان بہ دے ءُ من گوں ھمے ندارگانی تہ ءَ راوان اِت آں.

سپاھی یے اتک ءُ گْوشت،بالاچ کے اِنت من پاد اتک آں، من ءَ زرت ئِے ءُ دیم پہ کمرھے ءَ منی دست ءُ چم اِش پــچ کت اَنت چہ آپیسر ءَ دور نندارینت اِش ءُ پد ءَ جستانی لڑ برجاہ بوت، دروگ مہ بند سیدا بہ گْوش من ترا یلہ دے آں، تئی کُشگ ءِ آڈر ڈاریکٹ ! بلے گوں من سیدا بہ ئے من ترا یلہ دے آں.

من گْوشت من ھرچیز ءَ سرپد آں من گْوش آں پد ءَ ھما کسہ ھما جست ،من گْوشت من شمئے دست ءَ بوتگ آں منی ھبر ھما اَنت من کس ءَ نہ زان آں.

من ءَ گْوشت ئِے تو سے 3 سال ءَ سیدا نہ بوتگ ئے مرگ ءَ ابید ترا ھــچ راہ نیست ،سیدا بہ مَنّ .
من گْوشت من سرپد نہ آں من ءَ جت ئِے شھماتے من ءَ ٹنگ اِت اِش پد ءَ لٹانی ھور منی جان ءِ سر ءَ منی زبان ءَ بس اللہ اللہ دگہ ھـــچ ………………..

چہ اے جاہ ءَ من ءَ چیزے روچ ءَ رند کش اِت اِش ءُ
سوار اش کُت گاڑی ءَ گْوشت اِش تو نہ مَنّ ئے ،بس تئی لاش ءَ دور دے ایں .من دل ءَ ھمے گُوشت ھما اِنت ھمے چیز لوٹ اِتگ ءُ من ءَ نہ رس اِتگ بس مرچی کبول ئِے کن آں، نیم ادار ءِ سپر ءَ شت اَنت ءُ اوشتات اَنت ءُ من ءَ ایر اش کت ءُ گْوشت اِش “تئی گُڈّی لوٹ چے انت”؟
من گْوشت ھچ لوٹ نیست ءُ اگاں شما من ءَ دو رکات نماز ءِ موہ دئے ات، بس منی لوٹ ھمیش اِنت دگہ ھچ.
ترا ھمد ءَ کُش ایں تئی لاش ءَ ھمد ءَ دور دے ایں ترا رستر ور اَنت ھنگت ءَ سیدا بہ مَنّ.

من گْوشت ” من ھچ نہ زان آں چے بہ منّ آں”. درستاں وتی تپنگ تیر کت اَنت بہ گْوش وتی لوٹ ءَ
منی سر ءَ لھتیں تیر اش گوازینت گڑا گُڈّی لوٹ ءَ بہ گْوش من گْوشت ھچ بس ھما اِنت.

ما رو ایں گار بہ ایں نوں وتی چماں پـــچ کن اگاں تئی یک رازے درتک گڑا بزاں پد ءَ……..

من وتی چــم پـــچ کت اَنت داں من ھچ میم نہ کت تھاری اَت ءُ نہ زانگ ءَ ات آں ،کجام جاہ اِنت من پاد آتک نہ کت ءُ دیر ءَ نشت آں دگہ ھچ نیست اَت، بس مچکدگے بلاھیں نہ زان آں کجام جاہ اِنت دور ءَ کروسانی بانگ ءِ توار ات، من گڑا پہ زور پاد آتک آں ءُ دیم پہ کروسانی توار ءِ نیمگ ءَ الم آبادی یے مردم بیت .

من شت آں نزیک ءَ کُچکاں وکّگ بندات بوت ءُ من انگت ءَ رواں بوت آں لھتیں لوگاں ھمے لوگانی نزیک ءَ لھتیں زالبولانی توار اَت…………

من توار دات اَنت، اوشتات اَنت بزاں سھور(آروس) ءَ بوتگ اَنت من آوازے دات من گْوشت اماں بوشت اِش، من ءَ بر اِت گوں زالبول اوشتات انت ءُ من ءَ گْوشت اِش تو چونینے ئے ؟
من گْوشت من گار آں من ءَ پوج ءَ انوں یلہ داتگ ھمے زالبول اتک اَنت ءُ منی کر ءَ من ءَ دست ءَ گپت اِش دیم پہ وتی لوگءَ………………..

زالبولاں جست کت تئی نام کے اِنت ؟
من گْوشت نام بالاچ
کئی چک ئے؟
ھاجی ابابگر ءِ
کج ءَ نشتگ ئے؟
پروم ءَ
تئی مات ءِ نام کے اِنت؟
ھانی
تو ھانی چک ئے ھما سال ءَ ترا پوج ءَ برتگ کہ کماش جان مھمد ءِ چک پوج ءَ جتگ گوں یار مھمد ءِ نماسگاں پوج ءَ کُشت اَنت.

ھاں ھما اِنت من ءَ پوج ءَ بُرتگ

آ وھد ءَ سے 3 سال ءَ گیش اِنت.

دلگوش:اے راستیں زندان ءِ کسھے ءُ ھمے واستا اے گْونڈل ءِ نام زاھر نہ کُتگ پرچاکہ تنے وھدی ھمے گونڈل ھست ءُ ھیات اِنت۔