شال
نبشتہ : میار دشتی
دی بلوچستان پوسٹ
شال، اَرس، هون، گم ءُ اَندوه، دردناکیں توار، ماسومیں چهره،
میار میار او میار…! تو چی گْوشگ ءَ ئے؟ تو گوں کَے ءَ گپّ ءَ ئے؟ منی سر پِربیگ ءَ نہ اِنت منا سرپد کن تو چی گْوشگ لوٹ ئے؟ تو بِهہ اِے وڑیں هبر نہ کُتگ، مرچی باریں ترا چون اِنت تو دگہ دگہ وڑیں لبز وتی زُبان ءَ چہ کَشّگ ءَ ئے۔
هَو تو راست گْوش ئے من بِهہ اے وڑیں هبر نہ کُتگ، بَلے ترا من دگہ یک نوکیں هالے دے آں، پور ءَ منا اَنچوش سما بیگ انت کہ من مرچی اِے پراه ءُ شاهگانیں دُنیا ئے تہا اتکگ آں چیا کہ منا همے شُبین بیگ اِنت پورا یکّے منا هبر سِکّارینگ ءَ انت سهت ءُ دمان همے لبزاں منی گٌوش ءَ بیان کنگ انت، بس همے یکّیں توار شال، اَرس، هون، گم، درد،
پهل کن! تو منا جُست کُت، من ترا دگہ دُنیائی ءَ بُرت چکرّینت بیا نی من وتی هیال ءَ گوں ترا کن آں…………..!
تو جُست کُت کہ تو چی گْوشگ ءَ ئے؟ بَلے بیا نی من ترا سرپد کن آں ، من گْوشت کہ شال، هما شال کہ دَه سال پیش کس ءَ اِے وڑ نہ زانتگ اَت مرچی شال اَنچوش آشنا اِنت کہ منی وڑیں یک نہ زانتکارے هم شال ءِ پیمیں لبزے وتی زبان ءَ چہ در کنگ اِنت۔
من کہ مرچی دنیا ئے تہا وتی چم پچ کُت اَنت منی گٌوش بس همے اِشکُنگ ءَ اَنت شال، شال، شال بس شال نی من همے مارگ ءَ آں کہ شال دردناکیں توارانی نام اِنت، شال ارسانی نام اِنت، شال دردے۔
میار شال دردے ؟ تو منا پریشان کُت!
هَو شال دردے، هما درد کہ سرجمیں دُنیا ءَ آشنا اِنت، هما درد کہ گوں اَرساں دنزکپتگیں اکساں پلگاران اِنت همے درد ءِ نام شال اِنت، شال هما نام اِنت کہ اِے نام ءِ دامُن ءَ اَرس، گم، درد، دردناکیں توار، مهر، اِے سرجمیں لبز همے نام ءِ دامُن ءَ بندوک اَنت چو مهرگ ءَ کماتگ اَنت تو سرپد بیتّ ئے؟ اگاں انگتہ تئی سر پِربیگ ءَ نہ اِنت؟؟ اگاں تو سرپد نہ بیتّ ئے گڑا تو گوں شال ءَ نزّیکی بہ کن، چیا کہ من یک نہ زانتکاریں ءُ ناسرپدیں گْونڈوی آں۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
