یاتانی دریگ
گُل
هسابجار
دی بلوچستان پوسٹ
” گُل ؟ ”
” جی هو گُل ! رزاک گل کہ سنگتاں کماش ءِ نام ءَ توار کتگ.
منی ءُ کماش ءِ مهکمیں پجاروکی منی هلک ءَ بوتگ اَت ، وت ءُ واجہ ایسُپ بی این ایم ءِ یک دوراھے ءَ اتکگ اِت اَنت، داں دو روچ ءَ همود ءَ تر اِت اَنت، هنکین ءُ بنزھانی دوره اش کُت، پدا من همِکہ کیچ ءَ شتاں تاں الّم گوں کماش ءَ گند ءُ نند بوتگ ات ، نُگلیں ھسا زپر ءِ دُکاں کلندرانی ٹکانہ اَت ، ما مدام همود ءَ نشتگ اِت ایں، یکے گوں دومیگ ءَ هال ءُ اهوال کتگ اَت –
چو پُل ءَ نازرک ءُ کوش ءَ لهمیں گالوارنی واهند اے روچ ءَ چو اشکر ءَ روک اَت ءُ آئی ءِ زبان انگر گوارگ ءَ اَت ، من اے رنگ ءَ کماش ءَ را بھ جزباتی بوَگ ءَ نہ دیستگ اَت –
شهید پِدا اھمد چاراه ءَ بانک گوں چیزے زالبول ءَ زهرشانی ءَ اَت ءُ ما چیزے سنگت آهانی چار ءُ گزار ءَ همود ءَ ساڑی اِت اِیں ، ھر موٹر سیکلی بیا بوشت ءُ نداره بچار پُشت ءَ ماندهے ءُ برو، دگ ءِ کش ءُ گوراں وسریں رشے کَش اِتگ ات ، مُچی ءِ تہ ءَ بدازمی ودی بوَگ ءَ اَت ، مردمانی اے ھر کتاں گوں گُڈیگ ءَ بانک هم زهر گپت ءُ آئی ءَ گوں همے نداره چاروکیں موٹر سیکلی ئیں لشکر ءَ زهرنکی گْوشت ” ما چہ آزمان ءَ ایرتکگ اِیں دگہ مهلوکے نہ اِیں کہ شما چو هبکھی مارا چارگ ءَ اِت ءُ گُڑتگ اِت، موٹر سیکلاں چہ ایر ءَ اِت ءُ بیا اِت همے مُچی ءِ بهر جوڑ بہ بہ اِت، ما شمے مات ءُ گهار اِیں پہ شما جهد ءَ ایں.
کماش ءُ اے دگہ سنگتاں زالولانی مُچی ءَ چہ نداره چاروکیں موٹر سیکلی پھک کُت اَنت –
مُچی کہ آسر بوت داں ھر کس پہ وت ءَ شُت ، ما هم چیزے سنگت گوں کماش ءِ همراھی ءَ کلندارنی ٹکانہ ءَ شُت اِیں، آود ءَ کماش ءَ مروچیگیں مُچی ءِ همے مردمانی رویھانی سر ءَ چمشانک دیان ءَ گْوشت ” هنوز دھلی درور هست دان ءَ وهدی ءَ اے راج ءِ تہ ءَ ما آگهی ودی کُت مہ کن اِیں ءُ اے آگهی ءَ راج ءِ وتی جند ءِ جزبہ هوار مہ بیت ، مئے چاگرد ءِ تہ ءَ پہ زالبولاں اے وڑیں جنجال بھ هلاس نہ بنت ، مارا انگت پہ آگھی ءَ باز کار کنگی انت.
همے گپانی تہ ءَ پلستین ءِ جُنز ءِ درورے دات ئےِ –
” دُژمن یک بامردے ءِ رند ءَ بیت تاں آ وتی رکهینگ ءَ گسے ءَ پُتریت ءُ آ گس ءِ پیرزال همے بامرد ءَ گوں وتی جنین زهگ ءَ بانے ءَ کنت دُژمن هم آ بامرد ءِ پد ءُ سوج ءَ همے گس ءَ روت تہ پٹ ءُ هنڈ ءِ تہ ءَ همے بان ءِ درگت ءَ پولیت تاں آ گُشیت منی زامات ءُ زهگ اَنت ءُ وپتگ اَنت، دُژمن چاریت داں بچک ءُ جنک یکجاہ وپتگ اَنت ءُ آ پهلی لوٹ انت ءُ واتر بنت ” –
کماش همے کدیں جزبھے ءِ واب ءَ پہ وتی اے وپتگیں راج ءَ گندگ ءَ ات –
دگہ یک رندے هم کماش گوں سنگتے ءَ اتکگ اَت باز دیراں رند آئی ءِ دیدار منی نسیب ءَ بوتگ کہ من ءَ باز وهد گوستگ اَت کہ من نہ کیچ دیستگ ات ءُ نہ پہ مستیں کلندراں نُگل ءِ آ ٹکانہ منتگ ات –
منی بد نسیبی ات کہ گُڈی رند ءَ وهدے کماش منی هلک ءَ کیت من آود ءَ نہ باں ءُ آ هم نداریت ءُ روت، اے همے رند انت کہ بلوچ راجی جنز ءِ چم ءُ چراگ واجہ استاد واحد کمبر چہ چیریں زندان ءَ در کیت آئی ءِ زیارت ءَ روت واتری ءَ منی هلک ءَ مانتریت، بلے ارمان کہ من ساڑی نبان ءُ آ هم آود ءُ نہ جلیت ءُ روت ءُ پد ءَ نہ آ منی هلک ءَ اتک ءُ نہ منی گوں آئی ءَ نند ءُ نیاد بوت۔
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
