بے زبانیں ھوا -اِمُل بلوچ

174

بے زبانیں ھوا

نبشتہ:اِمُل بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ 

من ء ُ کادربکش مزن شھدربرجاہ( یونیورسٹی) ءِ وھد ءَ سنگت بوتگ اِیں، کادر بکش انوں نادرہ ءِ کارگس ءَ کارءَ لگ اتگ،آئی ڈیوٹی مئے ھند ءَ اِنت ءُ من ءَ ھر وھد ءَ گوش ایت کہ ترا اگاں وھد رسیت بیا منی کارگس ءَ چکرے بہ جن دیوانے کن اِیں ء ُ ترا ھم گنداں، من اوں من مدام ھمے جھد کتگ کہ روان چکرے جناں، بلے وھد ءَ موہ نہ داتگ ءُ جند ءِ دست گٹی سک باز بوتگ اَنت، روگ نہ بوتگ، آدینگ(جمعہ) ءِ روچ ءَ من پارگ اِت آں، من گْوشت مروچی مردم روت کادر بکش ءِ کارگس ءِ چکرے جنت۔ من کادربکش ھال کت کہ مروچی من کایاں تئی گور ءَ چکرے جن آں ،کادربکش من ءَ گْوشت کہ مروچی آدینگ اِنت ءُ زالبولانی روچ اِنت، سک رش اِنت ،بلے تو بیا منی ء ُ تئی دیوان بیت۔

نادرہ ءِ کارگس مئے لوگ ءَ کساس نیم ساھتے ءِ راہ بیت، من پرپٹ زرت دیم پہ کادربکش ءِ کارگس ءَ راھادگ بوتاں ،من وھدے کارگس ءَ سر بوتاں سک رش اَت، من کادربکش پون کت کہ من اتکگ ءُ سر بوتگاں گڑا آئی ءِ چپراسی در اتک من ءَ زرت ءُ کادربکش ءِ کارگس ءَ ئِے برت.من سر بوتاں دْروت ءُ دْراھباتی ءَ پد من نشتاں ءُ کادربکش ءَ گْوشت” مروچی زالبولانی روچ اِنت ءُ سک رش اِنت، تو بہ نند وھدے اے پارگ بنت گڑا منی کوٹی ء رو اِیں ءُ شریں دیوانے کن اِیں، پرچاکہ دیر اِنت کہ من ترا نہ دیستگ، نوں تو دست ءَ کپتگ ئے۔

ھمک زالبولے ءِ کہ باری بوت چپراسی یک یک ءَ توار جنان کتگ اَنت ء ُآ کادربکش ءِ کر ءَ پیداک اِت اَنت ءُ وتی نام، پت ءِ نام ،جاہ ءَ ڈسگ ءَ ات اَنت،ٹیبل ءِ سر ءَ ایریں وانگی من زرت بے کاری ءَ وانگ بندات کت، یک ء ُ دو زالبول ءَ پد دگہ زالبولے اتک منی چم ایشی ءَ کپت اَنت، لاگریں جنکے اَت ءُ لنٹ ئِے ھشک اِت اَنت دیم ءَ دگہ زردی یے ءَ مانپوش اتگ اَت، من مار ات کہ زالبول سک گمیگ اِنت،بلے پرچا؟
آئی ءَ را گونڈوے ھم کش ءَ بڈّ ءَ اَت۔

کادربکش ءَ وھدے جست کت تئی نام کَے انت؟
آئی پسہ دات” بی بی ھوا۔
تئی اُمر؟ کادر بکش ءَ پد ءَ جست کت۔

کادربکش گوں کاگداں گلائش اَت ءُ من وتی دپ داشت کت نہ کت من گشت” بی بی ھوا اے گونڈو تئیگ انت؟
آئی ءَ گوشت” ھو منی زھگ انت،گوں ایشی ءِ اے گپ ءَ منی دپ پچ بوت، تو چے گْوشت اے تئی چک اِنت ، تو انگت وت چکے ئے ، تئی وانگ ءِ وھد اِنت، تو مات ء ُ چکے،شریں تو چنچو وانتگ؟
گوں اے جست ءَ آئی چم ارسیگ بوت اَنت ءُ پسہ ئِے دات ” من شش تبک ونتگ ءُ پد ءَ منی آروس بوتگ ءُ آروس ءَ پد من وتی وانگ یل دات۔
تئی چک ءَ چنچو سال اِنت، من پد ءَ جست کت۔
دو ء ُ نیم سال اِنت ئِے،آئی ءَ پسہ دات۔

چی!تئی آروس سینزدہ یا چار دہ سال ءِ اُمر ءَ بوتگ؟ من گوں ھیرانی ءَ جست کت.

گوں منی اے گپاں، کوٹی ھاموشی ءِ آماچ بوت، آئی ءَ من ءَ ھچ پسو نہ دات، بلے آئی چم گیشتر ارسیگ بوت اَنت، نوں آئی ءِ ارس چہ چماں دراتکگ اِت انت ء ُ پٹ پٹ ءَ زمین ءِ سر ءَ کپگ ءَ اِت اَنت ءُ کادربکش گوں ھیرانیں نگاھاں من ءَ چارگ ءَ اَت ءُ بی بی ھوا بے تواری ءَ کادربکش ءِ دیم ءِ کرسی ءِ سر ءَ نشتگ اَت ءُ من یک برے پد ءَ وتی دپ داشت کت نہ کت ءُ آئی ءَ را جست کت” ترا دگہ جستے بہ کن آں ءُ تو دل ءَ نہ کن ئے؟

جی جست بہ کن، آئی ءَ گْوشت۔

منی ھیال ءَ تو انوں لاپ پر ئے اگاں من رد مہ باں؟ من وتی جست کت۔

آئی ءَ ھچ نہ گوشت ءُ بے توار بوت، بس سر ئِے چنڈینت، من سرپد بوتاں کہ من رد نہ بوتگاں راستی منی گپ بوت،من گْوشت “شما اے چیزاں چوں اوپار کن اِت ءُ شمے اے بے تواری ءَ شمارا برتگ کبر ءِ نزیک ءَ سر کتگ، شما دانکہ وتی بے تواری ءَ نہ پروش اِت، کس شمے ھکاں شمارا نہ گپت ء ُ نہ دنت، راستی ھمیش اِنت، شمارا وتی بے تواری پروشگ لوٹیت،پہ مردینانی گندلانی گرم کنگ ءِ ھاتر ءَ شما چی ءَ لیبوک جوڑ بوتگ اِت ؟ من ءَ ھبر دپ ءَ اَت کہ کادربکش ءَ گلاسے آپ منی دیم ءَ ایر کت ء ُ بی بی ھوا ئِے گْوشت” برو آ دیم ءِ کوٹی ءَ تئی اکس ءَ گپت ء ُ وتی ٹوکن ءَ ھما اود ءَ بزور۔

ھوا وتی جاہ ءَ پاد اتک بس تھنا ھمے گپ ئِے جت” لالا تئی سرجمیں ھبر راست اَنت،بلے من بے زبانیں جنکے آں، منی دست ھچ ءَ نہ رس اِیت۔۔

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔