بلوچی ءُ رھشون وانگجاہ
نبشتہ : جورکّان بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
وانگ ءُ زانگ المی اِنت، پد ءَ ناکہ وتی جند ءِ ماتیں زبان ءِ،.ھمک انسانے دری زبان ءُ در کومانی بارہ ءَ وانگ ءِ جھد ءَ ھم کنت، چاھے دری کومانی لبزانک ءُ سیاسی پِڑ بہ بیت یا دگہ تَک ءُ پھناتے ءِ ،آ الم آئی ءِ بارہ ءَ وان اِیت ءُ سرپد بوگ لوٹ اِیت کہ آ چِہ پیم ءَ وتی اے پِڑاں کامیات ءُ دیم ءَ شتگ اَنت داں مارا ھمے داب ءَ روگی اِنت ، بلے چہ در کوم ءُ دری زبانانی زانگ ءَ ساری مردم اول وتی جند ءِ زانگ ءِ جھد ءَ بہ کنت پرچاکہ اول وت ءَ بزان وتی زبان ءَ بزان رند ءَ دگر ءِ زانگ مشکلیں کارے نہ اِنت ، انچُشکہ مرچاں مئے وانگجاھاں یک جھدے بندات اِنت کہ وتی جند ءِ ماتیں زبان بزان بلوچی وانینگ ءُ دربرائینگ بوگ ءَ اِنت ، باز جوانیں جھدے کہ مئے راج ءِ باندات وتی زبان ءَ چہ وتی بنداتی وانگ ءَ دربرگ ءِ جھد ءَ کنگ ءَ اَنت بلے ۔۔۔۔۔
ھمے مئے وانینوک کہ ھست اَنت اشانی زھنی گلامی ءِ لھتیں زنگ مئے ھمے نودربراں دگہ تَکے گش ئے بَران اِنت کہ آئی جند ءِ وتی راجی دود ربیدگ ءُ دگہ چیزاں گِرّان کنان بر اَنت، برے مزھب ءَ گون دُچار گیج اَنت، برے گوں دری کوماں وت ءَ مان گیشین اَنت ، نہ زاناں اے مئے بد بھتی اِنت یا پاکستان ءِ وانگجاھانی اسر انت کہ مئے سر ءَ ایر اَنت یا ما زانت ء وت وت ءَ مان گیشینگ ءَ ایں یا پہ نزانتی ءَ روان ایں ؟
چوش کہ نودربرانی یک وانگی یے منی دیم ءَ کپت کہ اشی نام اَت ،،،رھشون میگزین بلیدہ ،، مزن سر کماش(سرپرست اعلئ) سر شاہ پیسل بلوچ ۔۔۔۔۔ اِجب اِنت کہ بلوچی تاکبند بئیت میگزین گْوشگ بہ بیت پد ءَ سرپرست اعلی ،، اے درس ھما واجھے “مطالعہ” پاک۔۔۔۔۔۔۔ ءِ داتگیں سوگات اَنت کہ مئے گردن ءَ لوپ اَنت ،اے تاکبند چہ رھشون پبلک وانگجاہ بلیدہ کیچ نیمگ ءَ شنگ بیتگ ءُ وانگجاہ ءِ مستر(پرسنپل) واجہ شاہ پیسل ساب ءِ اے تاکبند سے بھر اَت، بلوچی ، اردو ءُ انگریزی ، مشکل نہ اِنت اے دوئیں دَری زبان ھوار اَنت پمیشکا میگزین اِنت بیت ھم کنت ھیر ۔۔۔۔
بَلے ۔۔۔ اے تاکبند ءِ تہ ءَ گیش ءَ چہ گیش نودربرانی شَیر ءُ سوت ءُ نبشتانک ءُ دگہ تھرانی وڑ وڑیں مواد ھوار اِت اَنت ، برھال نہ زاناں اے ماھتاکے ، سے ماھی تاکے یا سالتاکے من نہ زانگ ءَ آں ۔۔
بُن گپ ءَ دیم ءَ بَر ایں کہ من وھدے اے تاکبند ءِ وانگ بندات کُت من اے ۔۔سرپرست ءُ میگزین ۔۔ بلاھیں جیڑھے نہ سمج اِت ءُ دیم ءَ روان بوت آں ، واناں واناں ، داں منی سر ءَ کپت یک گونڈوے ءَ شَیرے داتگ اَت کہ آ کادر داد کازی شَیر اَت کہ اے نزم گون کادر داد ءِ جند ءِ توار ءَ ھمک وٹساپ ءَ شنگ بیتگ ءُ انی ھم پیس بُک ءَ شنگ انت ءُ ایر اِنت ، نام انت ئِے،، جاگہ مئے بلوچستان اِنت ،،
اد ءَ تاکبند تہ ءَ شائر ءِ نام جند ءِ مان نہ اِنت ءُ بس پولکار نام ءَ نبشتہ اِنت کہ ،، حفصہ خالق ،، انت 31 تاک دیم ءَ اِنت ۔ برھال چُشیں جیڑھے نہ اِنت بلے شائر ءِ ھک جنگ مہ بیت کہ شَیر شائر ءِ چُک اَنت ءُ چُک سک دوست بیت پت ءَ ماتاں ،،
اے من یل دات ءُ دیم ءَ واناں داں چم کپت اَنت یک گونڈوے ءِ نبشتانکُک ءَ کہ سرھال ءِ تہ ،،، بلوچی دوچ ،،، تاک دیم 11 ءُ نبشتکار نائیلہ موسی اَت ، نبشتانک چُش اَت ۔۔۔
بلوچی دوچ
بلوچی دوچ انچیں کوھنیں دود ءُ ربیدگے کہ آ پیگمبرانی وھد ءَ بندات کنگ بوتگ ،انچو گْوش اَنت کہ مئے واجہ “ھزرت مھمد صلی اللہ علیہ وسلم ءِ جِنک ھزرت پاتمہ” ءَ وتی دست مبارکیں گون بلوچی دوچ بندات کُتگ ، آئی ءَ اول سر ءَ کانٹُک دوتکگ ، ھمے وڑ ءَ مرچی ئیں دور ءَ زالبول ھم دوچ اَنت ءُ زالبول گوش اَنت کہ کانٹُک ءِ دوچگ سک سواب اِنت ۔۔۔۔۔۔۔۔ نبشتانک دیم ءَ روان اِنت ۔
اڑے چہ کلام ءَ بُترس اِت، بلوچی دوچ ءُ ھزرت فپاتمہ ؟
اے نوں راستیں گپّ اَنت شما نبسیگ ءَ اِت اِش یا گونڈوانی زھن ھراب کنگ ءَ اِت؟ “ھزرت پاتمہ” اربے مئے بلوچانی گیشتریں بھرے ماں ارب مُلکان اِنت، روچ ء مرچی ءَ یکے ءَ اے نہ دیستگ یا اِش نہ کتگ ءُ نونتگ کہ اربانی زالبولانی بلوچی دوچ دوتکگ ءُ گْور ءَ کتگ یا گْوار ءَ اِنتباِش ۔
زھنی گلامی اِنت کہ وتی دود ءُ ربیدگی چیزاں ببّر ءُ درکومانی گردن ءَ لَڈ یا مزھبی رنگے بہ دئے داں مئے وتی مئے مہ بیت ءُ پد ءَ سواب نام دیگ اِجب اِنت ، چے ءَ مپت ءَ چوشیں جیڑہ دیم ءَ کار اِت یا گونڈواں چوشیں چیز وانین اِت داں ھمے زھنی گلامی آھانی گردن ءَ بہ کپ اِیت ءُ داں ھست اَنت اے جیڑھاں گوں دُچار بہ بنت ، چو نہ اِنت منی واجہ ۔۔۔۔
ھر کوم وتی دود ءُ ربیدگانی پاسداری ءَ وت کنت، وتی زبان ءِ شرکینی ءَ چہ وت ءَ شرتر سرپد کنت، مئے وانگجاھاں مئے گونڈواں ھمے سرپد کنگ ءُ وانینگ بیت کہ مئے دود مئے ربیدگ چہ دری راجاں اتکگ اَنت ، پہ زور ببر ءُ مزھب ءَ سر بکن ، چوش مہ کن اِت کہ آوکیں پدریچ شمارا پھل نہ کنت، آوکیں پدریچ شمئے ھمے ردیانی وجہ ءَ کہ شما وتی ربیدگ پروشتگ اَنت شمئے کبراں پہ لٹ جن اَنت ، وانینگ چوش نہ اِنت ، وتی زبان ءَ بوانین ءُ سرپد کن، وتی دود ءُ ربیدگانی بارہ ءَ بوانین، بلے وتیگاں چہ دری کوماں میار پرچاکہ مئے وتی اَنت ،اے دود ءُ ربیدگ ، رسم ءُ رواج ، اے زمین ءُ زبان مارا پھازگی اَنت ،، برھال نوں اگاں کسے بلوچی تاکبندے یہ نوردربرانی واستا وانگی جوڑ کرت ءُ آئی تہ ءَ چوشیں وتگڑیں نبشتانک کہ یک راجے ءِ دودانی پادمالی کنگ بوت آ وتی باندات ءِ جوابدہ وت انت، الم آئی ءِ آوکیں پدریچ پھل نہ کنت اِش۔۔۔
بلوچی میزران بات
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔