درملک ءَ منا شاعرے کُت ءُ شاعری ءَ منا لٹ وارینت
ظہورفضل
دی بلوچستان پوسٹ
مُلک ءَ من چٹ یل ءَ چَر تاں ، نہ روزگارے نہ دگہ کار ءِ بس یک ھُنرے منا گون اَت کہ آ درزی گِری اَت بزان گُد دوچی من زانت ، ھمے کہ من سک لات بیتاں گڈا شُتاں سلیم ی درزی دوکان ءَ ماھے ماھے کار کُت پہ وتا چیزے زَر کمائینت ءُ پدا نشت ءُ وارتاں ، سرجمیں شپ ءَ نشتگ تاں ءُ روچ ءِ وپسگ منی عادت ءَ ، تعلیم اتکگ ءَ میٹرک ءَ ، ھما ناوانندھی برابر اَت بلہ ھمے گنج اَت کہ اردو وانگ زانت ءُ بلوچی ہم من گاجیلی کُتہ ، پت ءَ چارے چُک ملک ءَ کپتہ کُچکی پاد پروشیت چوّک اِنت ہچ نکنت چو مہ بیت کہ شیشہ ءُ کریشتالے سرے بکپیت ءِ بھتریں اشی ءَ چید ءَ چہ بِکشاں ، بزان نکنے کہ پت ءِ سنگتے ھست امارات ءَ اھی ہم درزی دُکان ءَ ھمودا پچ کتہ دیریں ھمشی ءَ منی پت ءَ پمن ویزائے گشتگ ءُ منی پاسپوٹ نَکل ہم روان داتگاں کہ منی چُک دَرزی گِیری زانت بےبرے ہمودا وتی دوکانے کار بگر ، اھی ہم گشتہ شر
گڈا یک سھب ءِ من واباں داں منی مات ءَ منا پاد کت کہ پاد ءَ بابُل کمبہ تو سیی ءِ تئ ویزا اتکہ دبئی ءِ ، من گُڈئتہ گون ھیرانگی وتی مات چار اِت ءُ گُشت کہ منی ویزا پدا دبئی ءِ ؟ تھت سرا پاد اتکہ ءُ چماں لگشاں بوتہ شتہ لوگ برانڈہا چم شودگ ءَ لئگتہ ،ھمدا منی گہار نشتہ وتی گُد دوچگ ءَ اَت من چہ گہار ءَ جست کت کہ منی ویزا کئے کَشئتگ ؟ پرچاکہ من ہچ ءَ سہی نئیت اں ، گڈا منی گہار ءَ درسیں گپ پت ءِ منا ھال داتاں ، من بی گَل بیتاں کہ شرتریں مردم روت درمُلک ءَ ادا ہچ نیست ،
او منی ٹکٹ ہم پت ءَ گپتگ ءَ گڈا من تیاری کرت ، یک شمبئے روچ ءَ منی جہاز بوت ءُ من دراتکہ دیم پہ دبئی ءَ ،
اودا کہ من ائیرپوٹ ءَ سر بیت اں پت ءِ سنگت بزان دُکان واجہ پدا منی ارباب اَت اتکگ ءَ منی دیما ، من دروت سلام کُت ارباب گاڑی ءَ سوار بوتاں شتیں دیم پہ ارباب لوگ ءَ ، ما کہ اودا سر بیتیں ارباب لوگ ءَ ، منا مہمان خانہ ءِ نندارینت ءُ وت شت لوگ ءَ ، من نشتگ تاں کہ دگہ دو منی عمرے بچک اتک گومن سلام ءُ دُوراہ ءِ کت اے ھم بزان ارباب ءِ درزی دُکان ءِ کاری اَنت گون ، ما وارگ وا ارباب منا گشت اے تئ ہم کار انت تو برو گوں ھمشاں گوما وتی کمریہ پدا سہب ءَ من کایان دُکان ءَ ، ما دراتکیں شتیں دیم پہ وتی کمرہ نیمگا ، راہا سیل کناں اے ماڑیانی بُرزی ازمان دومی تبک ءَ گشئے سر تاں ، دنیاے موٹل و گاڑی چہ کفن پوش ءَ بزان عرب ءَ پُر تاں ، ما سر کہ بوتیں داں ہمے یکیں کمریہ ما چار مردمیں ، یک تھت ءِ منی اَت ، من اے بیگاہ ءَ رسٹ کت ءُ اے پاٹی شتہ دوکان ءَ
گڈا دومی سہب ءَ من وتی ہمکارانی ہمراھی دیم پہ دوکان ءَ بزان من وتی کار گرئگ ءَ شتاں گون ، دو سئے روچ منی بتاکہ متاکہ یانی اڈ کنگ ءَ گوست ، نوں روچ ءَ مئے کار ءُ شپ ءَ کمرہ بیا ءُ بکپ یہ گُداں شود یہ ورگے باری اتک ورگ اڈ کنت ھمے روٹین بوت ، پدا جمعہ ءَ چھٹی ، روٹین ھمے جوڈ بوت زندگی ءِ ، برے برے مگرب ءَ چھٹی کہ کت اتکیں کمریہ نشت ءُ پتائی کن یہ شراب بیئرے ور گون ہمے سنگتاں ۔۔۔
یک مگرب ءِ من اتکہ وتی کمریہ داں مئے کمرہ ءَ بلوچی گشندھے مرچی اتکہ ھمدیں کش ءَ بجائے ایر اِنت ، من بلوچی سلام دروت ءِ کت ءُ نشتاں ، کمو وھد گوست سنگتاں بیئر اورتگ مُرگ پچئگ شروع کُت ، سوت جنوکائی بندات بوت ، اے شپ گوست گڈا دومی روچ ءَ من جست کہ اے گشندہ مئے سنگتانی تہا کئ سنگت اَت ءُ مہمان اَت ، سنگتاں گُشت کہ ھلیل ءِ سنگت بوتگ ، پدا ھلیل ءَ بلوچی سوت اِش کنئگ ءِ بلاھیں ھُب ءُ واھگے ھستہ کہ مدام کمریہ اشی ٹیپ ءَ بلوچی سوت چالو اَت ءُ دُکان ءَ مدام موبائل ءِ ویروک ءِ گوش ءَ تاں ، منا ہم بلوچی سوت اش کنگ ءِ باز شوق اَت ، گڈا امارات ءَ ھمے کہ گشندھے اتک الم ءَ ھلیل دعوتے دات ءُ یک شپ ءِ دیوان ءِ کت ،
اے گشندہ پاٹی منی ھم واقف ءُ سنگت بوان بوتہ ، یک رندے یک گشندھے ءَ منا چہ کسانیں تلب ءِ کُت من وتی وس واک ءَ شتاں مارکیٹ ءَ اھی تلب پورا کت گڈا ھمے گشندہ ءَ منا گُشت کہ تو بلوچی شعر نبشتہ کنے ؟ اگاں شاعری کنے یار منا شعرے بدئے من گوشان تئ شعر ءَ ،
من پسّو دات کہ منا بس بلوچی ءِ اِش کنئگ ءِ سک باز ھُب واھگ اِنت بلہ من نبشتہ کُت نکنی ، گڈا ھمے گشندہا منا گُشت کہ مشکل نئے ڈے من شعرے یکے کرا لکارین ءَ تئ نامے جناں ہچ فکر مکن ، من بی زانت کہ اشی پمن انچو چیا ھُب واھگ بوگائیں من ڈارک سمجھے ، من ائی پسو دات ءُ گشت کہ شر پُل منی دلسرد بیت ،
من ھمے ھبر ھلیل کرا جت ، ھلیل منا گو اے پتو اینچو ھودوناک نئے اشی ءَ تو مارکیٹ ءَ بُرتگ ھما سامان گپتہ داتہ پمیشا اشی ترا چو گشتگ ، اے دبئی انت ادا تو زر ءُ سامان اے گشندہان بدئے اے ترا دمان ءَ شاعرے جوڈ کن اَنت ، دگہ چیزے نبی بلہ تو مشہور بئے تئ نام بیت بس اشاں دعوت بدئے سامان بگر بدے گڈا تو بچار وتی نام ءَ ۔۔
من ھم گَل بیتاں کہ اے شریں کارے پہ پنچ ھزار ءَ بیت ۔۔۔ من گڈا انچو کناں بیتہ ھمےکہ گشندھے اتک من دعوت ءِ دات پدا بُرت مارکیٹ ءَ سینٹ ءُ سابون ءِ زورت دات ، اشاں منی نامہ شعر نبشتہ کنائینت جناں کُت ،
منی نام ہمک نوار ءَ گونا من نام کپتہ ، منا بازار ءَ باز مردم ءَ دیست منی توسیپ کت ، مھفلانی تہا منی نام گِرگ بوت ہرکس ءَ گومن دست مِلارینت ، من دل ءَ گَل ءَ بال تاں کہ ہمک گشندہے البم ءَ منی سوت ءِ الم مان ، من ءَ مہلوک ءَ فیس بُک ءَ میسج کت ، منی اکساں پنچ سد ھفت سد کمنٹس اَتک ، چنچو مردما منی وٹس اپ لوٹ اِت ، من گروپاں ھوار تاں از شاعر ، ھمے وڈا منی تنکاہ نیم ھمے گشندھانی لاپ ءَ اَت ، برے عاشقی سوت برے درملکی برے انکلابی ،
بازیں مدّتے ءَ پد من اتکہ چھٹی ءَ مُلک ءَ ، منا ھمک کَس ءَ دیست گُلائش کُت کہ من شاعرے اں پدا دبئی والائے اں ، منی بگل گوات تاں ۔ ملک ءَ ہم ہمک دو روچ سرا گون گشندہاں پکنک ءُ پاٹی اَت ۔۔
یک روچے من بیگاہ ءَ دراتکہ وتی سئیکل ءَ سوار بوتاں شتہ ھوٹلانی دیما چاھے وارت پدا شتہ جمیل ی دُکان دیم ءَ کرسی سرا نشتہ تاں منا جمیل جُست کُت ۔۔۔ انی ہمے زوتاں کئ نوکیں نوار پیداکیں ؟
من پسو دات کہ دو نوکیں نوار پیدا فلان فلان گشندہانی
جمیل پدا چمن جُست کت کہ ،۔ گڈا تئ شعرے اے نواراں مان ؟
من پسو دات ،،، ہو ڈے بس تئ دعا ببی من مارکیٹ ءَ انچو جاگھ کتہ داں منی شعر نواراں مان مہ بیت نواراں کس گوش نداریت منی لوٹوک سک باز اَنت ،،
ھمے گپاں گون من چارے یک سیاھیں کُرولہ گاڑی ءِ اسپیڈ ءَ اتک اوشتات سئے مردم ءَ توپنگ منا سَک دات ءَ منی چم ءُ دست بستہ گاڑی ءَ کت ، من نزانت کئے اَنت ءُ چونین ءَ ، من کوکار کت کہ شما کئے چے لوٹے بلہ اشاں ہچ نگشت ءُ منا جت توپنگی کونداک ءُ جت لگّت شر داں من تُست ءَ ،،،
من کہ بُود کرتگ ءَ اے انچیں جاگھے اَت کہ من نزانت شگرب اِنت یہ مگرب پدا ہمدا لھتیں لگئت مئگت ءِ منا جت ءِ ۔۔۔
ہمدا یکے ءَ منا گشت کہ
تئ نام وکیل چھوٹا اِنت
من پسو دات ، جی سر
پدا دگرے ءَ جُست کُرت کہ ،، یہ انکلابی گانا آپ نے لکھا ھے ، ہمے
سوتے پِر کُت
من گُشت کہ اے شعر منی نام ءَ اِنت بس بلہ من شاعری جند نزانا مات کسمیں ، من بس سوت گوشداشتگ گڈا من سنگتے گشئگ ءَ چہ ھمے گشندہاں بس زر داتہ اشاں منی نام ءَ سوت لئکارینتگ ءُ جتگ ، ھمے کہ کیسٹ اتکگاں من بس دیستہ کہ اے سوت منی نام ءَ اِنت ،،
اے گپاں گون منی دو سے مردم ءِ کندئگ من اِش کتہ ،،
اشاں منا سئے روچ ءَ داشت ءُ چارمی روچ ءَ لوگانی کرا یل دات ، ھمے گُشت کہ مرچیگ ءَ پد تئ نام ءَ یک شعرے مگندیں ما ، گندے تئ نام ءَ شعر اتک گڈا تو زانے کہ ما ترا چون کنیں ،، من گشت ۔۔ شر
چھٹی منی ہلاس بوتہ اتکہ دبئی ءَ من ،، یکے روچے گشندھے منا فون کت کہ من نوکیں نوار تیاری کنگاون پمن چیزوکے روان دے تئ شعرے گون ،
من پسو دات.. منا بیزارے منی سرا بکپ دگہ براں منا فون ہم نکنے
گشت ءِ ۔۔۔۔ پرچا ؟
من پسّو دات کہ
اے درمُلک ءَ منا شاعرے کُت ءُ شاعری ءَ منا لَٹ وارینت ، نوں گومن نبی چو بلے کہ من گریبی ءِ کناں ۔۔۔۔
گڈا ھما منا کہ من یک گشندہے وتی نزیک ءَ نیلاں
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
