آزمانک
بے بروسھیں شھر
نبشتہ کار: ن کلمتی
دی بلوچستان پوسٹ
ھیال ءِ گیرمُرتگیں پُل گوں گوات شیکوءَ بال گران اِت اَنت…
زِری وشکَشیں گوات تیز کشگ ءَ ات، بے تاھیریں دلاں تاھیر بکشگ ءَ ات، مِید گوں دریا ءِ چَولاں بے ھاٹیگ ات اَنت، بشی جمبراں ھم چیزے روچ اَت کہ وتی ساھَگ یلہ داتگ ات اَنت،روچ ھم تاب ورگ ءَ ات ءُ چو تپتگیں تندورءَ سوچگ ءَ ات …
دور ءَ اوشتاتگیں زھگے ءِ ارس جیگ بنداں شیپ گران اِت اَنت ،زاھرءَ اے زھگ گوں دنیاءَ ھچ ھیال دار نہ ات،گوں سِستگیں چمپلاں ءُ چَپُڑ داتگیں پُچّاں بس کش ءُ گور ءِ مردماناں روک روک چارگ ءَ ات …
من نزّیک ءَ اتک ءُ اوشتاں ءُ چہ ھمے زھگ ءَ جُست کُت”
ھاں کسان اُمریں ورنا تو پرچا چو ابیتک ئے ءُ پہ کَے وتی الماسیں ارساں گوارگ ءَ ئے …؟
گوں منی جُستءِ کنگ ءَ پورا تھاری یے ءَ آئی ءِ اندر مانپوش اِت ءُ گوں تُرسوکیں گالوارے ءَ پسہ ئِے دات” بس من انچوش اوشتاتگ آں ءُ منی چم ھراب اَنت، پمیشکا ارس دارگ نہ بنت ….!
انا تئی اندر ءَ چیزے ھست کہ تو چیر دَیگ ءَ ئے …!؟
گُشت ئِے ” انا من نوں رواں کہ منی اندر ءَ چیری ھچ پشت نکپتگ …!
پد ءَ من چہ آئی ءَ جُست کُت” تئی نام کَے اِنت …؟
گشت ئِے ” منی نام شیر مھمد اِنت.
من یکبرے پد ءَ جست کت” تئی پت ءِ نام کَے اِنت ..؟
گوں ھمے جُست ءَ آئی ءِ زھیرناکیں گالوارے ءُ گوں لنٹانی لرزگ ءَ گشت ئِے ” منی پت ءِ نام ماسٹر جان مُھمدانت …
گوں ارسیگیں چماں من ءَ چار اِت ئِے ءُ چہ من ءَ جست ئِے کت” واجہ تو زاناں کَے ئے کہ من ءَ جُست کنگ ءَ ئے ءُ پیسر ءَ ترا من اِد ءَ کدی نہ دیستگ؟
من گشت” من مساپرے آں ءُ اے شھر ءَ نوکی اتکگ آں ءُ منی نام دیدگ اِنت ،بلے من ءَ مردم دیدو ءِ نام ءَ گوانک جن اَنت …
من ءَ گونڈو ءَ پد ءَ جست کت” تو کُج ئے جاہ مِندے ئے ؟
من بلوچستان گومازی ءِ گَرانی نندوکے آں، من پسہ دات …
گشت ئِے ” زاناں تو گوادری مردمے نہ ئے …!؟
من گشت” گوادر منی بلوچستان ءِ بھشتیں شھراں چہ یکے بَلے من وت گوادرے نندوکے نہ آں…
گونڈو گیش منی نزیک بوت گُڑا من چہ گونڈو ءَ جست گپت تئی پِت چون اِنت کجا اِنت؟
گونڈو یکبرے بے توار بوت ءُ پد ءَ کسہ کنگ ءَ لگ اِت” اے شھر ءِ مردمانی سر ءَ من ءَ باز بروسہ نہ کنت منی پت اے شھر ءِ بلوچی زبان ءِ یک مزنیں باسکے اَت، آئی ءَ ابید چہ وانگجاہ ءَ لوگ ءَ ھم کسان اُمریں زھگ ءُ مزنیں مردم بلوچی زبان وانگ ءُ زانگ سوج داتگ، بَلے دو سال پیش نزاناں گوں کُجام گناہ ءَ منی پت ءَ را لھتیں سِلاہ بندیں پوجیاں شپ ءِ پاس ءَ لوگ ءَ چہ آوار جتگ ءُ بیگواہ کتگ تاں روچ ء مروچی گار ءُ بیگواہ اِنت ءُ من گوں وتی مات ءَ ءُ گوں وتی کسانیں ھانُل ءَ پہ بزگی زند گوازینگ ءَ اِیں ،چہ پِت ءِ آوار جنگ ءَ رند من ھم وانگجاہ ءَ در کنگ بوتاں، نزاناں گوں کُجام مَکر ءُ ھِیلھاں….؟
کار ءُ روزگار ءِ ھاتر ءَ اے شھر ءِ مردم نزاناں چہ کئی تُرس ءَ من ءَ گوں وت نبر اَنت، مات گوں سوچن ءُ بلوچی دوچ ءَ مارا لاپ دیگ ءَ اِنتءُ مئے زند گوزگ ءَ اِنت، بلے نوں مات ءِ ھم چَمانی جاور ھال سک ھراب اَنت.
زیگیں روچ ءَ مزنیں ائید بیتگ ھرکس ءَ کُربانی کُشتگ ءُ گوشت وارتگ بَلے ما پہ ھُدا ءِ ونڈے ءَ چم داشتگ، بلے نزاناں پد ءَ گوں کجام گناہ ما چہ ھُدا ءِ ونڈ ءَ ھم زبھر بوتگ اِیں.
اے شھر ءَ دینی راہ ءُ راھبند ھم چہ زالم ءِ زلم ءَ ءُ زورگیریں ھاکُمانی ترس ءَ بھا بوتگ…
مرچیگیں روچ سیاہ روچے، اد ءَ ۱۴ اگست اِنت ،منی چمانی دیم ءَ اے شھر ءِ مردم پہ تُرس یا پہ متلب گوں دژمن ءِ بیرکاں اوشتاتگ اَنت، من ءَ گُمان بیت، اے شھر ءِ مردمانی دست پہ منی پت ءِ آوار جنگ ءَ ھَوار اِنت ،پرچا اے شھر ءِ مردم مرچاں گوں بلوچی پگر ءَ درآمد بوتگ اَنت ءُ گوں دژمن ءَ ھوار اَنت ءُ منی پِت ءِ وڑیں بامردیں مردانی ھونانی چُونسگ ءَ تیار اَنت ءُ من ءَ پمیشکا اے شھر ءِ مردم دوست نہ بنت ءُ بروسہ نیست …!
اد ءَ آلِم ءُ مُلا منی پت ءِ جُست ءُ پُرس ءَ نہ انت، نزاناں کئی دامُن ءَ بگراں داں منی پت آجو بہ بیت؟
بس گوں ھمے کولنجاں ننداں ارس گوار آں، بلکین ءَ اے شھر ءِ مردمانی پگر ءُ ھیال بدل بہ بیت ءُ یکبرے پد ءَ من تھاریں زند رژن ءَ بہ بیت ….
منی ھار گِپتگیں ارساں ھم ھار کتگ، نزاناں پرچا ناتُپاکی ءَ چہ مارا بیڑ برتگ …..؟
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
