کھبگ – اِمُل بلوچ

کھبگ

نبشتہ: اِمُل بلوچ

دی بلوچستان پوسٹ

روزرد ءِ زیبائی ءَ دگہ جلواھے مان اَت، من وتی میتگ ءَ ڈن وتی بُن پیروکی ڈگار ءِ سر ءَ نشتگ اِتاں ءُ شراب ءِ شیشگ منی دیم ءَ اَت ۔ من یک پیکے جوڑ کت ءُ ورگ ءَ اِتاں، بلے ودار ھم کنگ ءَاِتاں کہ منی ھما سنگت کھبگ ءِ رند ءَ شُتگ آ بئیت گڑا ما اے بوتل ءَ دوئیں ھواری تِنگیں۔ منی اولی پیک ھلاس نہ اَت کہ منا ، منی سنگتے پرپٹ ءِ آواز گوشاں کپت۔ وھدے منی سنگت اتک ءُ سر بوت گوں کھبگ ءَ۔۔۔۔ رسگ ءَ ھوار منی سنگت ءَ گُشت تو وَ پیسر ءَ بندات کتگ ۔من گشت بس اولی پیک اِنت، داں کھبگ ءَ گُشت گڑا جاگہ کجام اِنت۔ منی سنگت ءَ گُشت ھما دیم ئِے کُوٹی اِنت۔ کھبگ ءَ پہ بچکند دِرّائینت ءُ گشت من گڑا رواں شُما دیر مکن اِت کہ منا شپ ءَ دگہ ھم کسٹمر ھست۔ سنگت ءَ گشت بس برو یک ءُ دو پیک گُلاٹ آں کایاں۔ شیشگ دیم ءَ اَت ءُ سیمی پیک ءِ ھلاسی ءَ منی سنگت ءَ گشت گڑا اولی ءَ کے روت ؟ من گلاس زرت ءُ پہ وت ءَ دگہ پیکے ءِ جوڑ کنگ ءَ گلائش بوتاں ءُ من گشت تو برو۔ آئی ءَ چادر چنڈ اِت ءُ کوٹی ءَ پُتِرت دپ ئِے۔۔۔۔۔۔۔

روزرد ءَ رولہ ءِ وتی زیبائی ءِ دگہ جلواھے اَت۔ روچ آستہ آستہ برکت بُوھان اَت ءُ مُرگ بال اِتاں دیم پہ وتی کدو ءَ ، چِرِتانی چر چر ءُ مئے ڈگار ءِ سر ءَ تلاپ ءِ پُگلانی آواز، دور یک ڈگار ءِ سر ءَ مشین ئِے ھم چالو اَت کہ اے سرجمیں چیز گوں رولہ ءِ زیبائی ءَ دل ءَ تاھیر دَیَگ اِتاں۔ اے سرجمیں چیزانی نیام ءَ من چہ کوٹی ءَ ڈن گوں شراب ءِ چارمی پیک ءَ گلائش اتاں ءُ منی سنگت کوٹی ءِ تہ گوں کھبگ ءَ ۔ من وتی چارمی پیک ءَ آستہ آستہ ورگ ءَ اتاں داں چارمی پیک ھلاس نہ اَت کوٹی ءِ کڑی پچ بوت ءُ منی سنگت در اتک۔ آئی ءِ پشت ءَ کھبگ ھم درآتک گوں، منی سنگت ءَ کھبگ ءَ را گشت تلاپ آ پشتی نیمگ ءَ انت۔ کھبگ دیم پہ تلاپ ءَ سنگت اتک ءَ منی دیم ءَ اُوشتات کہ آئی وت ءَ گوں ھیداں شُشتگ اَت۔ آئی وتی ماسی لنکک زُرت ءُ زور پر دات وتی پیشانی ءِ سرے ھید انچو ساپ کنگ اَت کہ ماسٹر اسلم شش ءِ کلاس ءَ پیرڑ ءِ ہلاسی ءَ بورڈ ءَ ساپ کنت ۔

داں ھمے ساھت ءَ کھبگ اُوں پدا اتک کوٹی ءَ پُتِرت ءُ منی سنگت گلائش بوت گوں وتی پیکے جوڑ کنگ ءَ۔ ھمے ساھت ءَ منی سنگت ءَ من ءَ گشت برو نوں تئی باری اِنت کہ زال ءَ دیر بیت ۔ منی دیم ءَ ایریں نیمیں پیک، یک چمے گوں دیمے ایریں پیک ءُ یک چمے کوٹی ءِ پچیں دروازگ ءَ۔۔۔۔۔۔۔۔۔ دست برت پہ گلاس ءَ نیمیں پیک من یک گٹ ءَ وارت ءُ دیم پہ کوٹی ءَ رھادگ بوتاں۔

کوٹی ءِ پُتِرگ ءَ ھوار کوٹی ءِ گرمی ءَ من یکبر ءَ وتی انگیر ءَ زرت۔ من کوٹی ءِدپ ءَ اُوشتاتاں چاراں کوٹی ءِ آ کش ءَ چلّی ئیں نپاد ءِ سر ءَ برہنگیں کھبگ تچک اَت کہ آئی تُنیگیں چم گوں من سک اتاں ءُ من کوٹی ءِ دپ ءَ اوشتاتگ اتاں۔ کھبگ ھمے سرپد بوت بلکیں کوٹی تہار انت، پمیشکا آئی وتی سرون ءَ ایریں پرس ءِ تہا چہ وتی گوشی کش اِت لیٹ روک کت۔ بلے منا کوٹی ءِ گرمی ءَ گیش وتی انگیر ءَ زوران اَت ۔یک نیمگے کوٹی ءِ گرمی ءُ دومی نیمگ ءَ برہنگیں کھبگ کہ منی ھوسّ ءِ گرمی منا گیش آئی نیمگ بران ات۔ یک نیمگے ڈن ءِ سارتین کَوش کہ چہ کوٹی ءِ گرمی ءَ من چڈائگ لوٹگ ءَ ات ۔ ایشانی نیام ءَ منی نزوریں بالاد ءِ یک دستے ڈن ءِ کوش ءَ گپتگ ات کہ منا چہ کوٹی ءِ گرمی ءَ کشگ ءَ ات ءُ یک دستے منی تہا ءِ بنی آدم ءَ گپتگ ات کہ منی ھوسّ ءِ گرمی ءَ کشگ لوٹگ ءَ ات ۔ ھمیشانی نیام ءَ منی نزرویں بالاد گر ءُ چیل ات ءُ کھبگ ءِ تُنیگیں چم کہ ھدا بزانت باریں آھاں چنچو کرن بیت مہر نہ دیستگ ءُ منا سک اتاں۔ یک نیمگے کوش ءُ یک نیمگے منی تھ ءِ مرد ءُ سیمی نیمگ ءَ کھبگ ءِ وداریگیں چم ایشانی نیام ءَ مانگیشتگیں منی نزوریں بالاد ، بازیں چم ءُ چار ءَ پد من وتی دست چہ کوش ءُ وتی تھ ءِ مردم ءَ چہ کش اتاں ءُ دست برتاں کش ءِ کیسگ ءَ کہ یک کیسگ ءِ تہا یک باکسی پوستے گوں لہتیں پرشتگیں ٹال ءَ ، دومی کیسگ ءَ یک ژند ءُ پندین گولڈ لیف ءِ پاکٹ ءِ گوں دو ٹال سگریٹ ءَ۔ من سگریٹ ءُ باکس کش اِتاں ءُ سگریٹ مانداشت داں کھبگ ءَ گشت نیکوٹین ءُ الکوئل تو ھور کن ئے ترا وڑ نیست۔ اے ساھت ءَ کھبگ ءِ سبر ءَ جواب داتگ ات ءُ آ پاد اتک شلوارے پادا کُت دیم پہ وتی پرس ءِ زورگ ءَ، پدا منی تھ ءِ مردم ءَ جہہ جت ءُ منی دست ءِ گپت۔

ھمے ساھت ءَ پدا دومی نیمگ ءَ کوش ءَ منی دست گپتگ ات۔ پدا ایشانی نیام ءَ منی نزوریں بالاد گر ءُ چیل ات ءُ کھبگ ءَ اتک ءُ منی سر ءَ میلانک بوت۔ یک نیمگ کوش دومی نیمگ ءَ منی تھ ءِ مردم نیام ءَ منی نزوریں بالاد داں کھبگ ءَ دات منا تیلانکے ءُ من چہ کوٹی ءَ ڈن کپتاں۔ من کوٹی ءِ دیم ءَ تچک ءُ چم گوں آزمان ءَ سک اتاں کہ چنچو زیبا انت۔ آزمان ءِ دلبند ءَ اے استالانی دنیا چنچو زییا انت ءُ پدا اے وھد ءَ چِرِتانی آواز چونین تاھیر ءِ دل ءَ دنت ۔من ھمیشانی دنیا ءَ گوازی کنگ اتاں داں منی گوشاں پدا کھبگ ءُ منی سنگت ءِ آواز کپت۔ کھبگ گشگ ءَ ات من ترا ھما وھد ءَ گشتگ سے ہزار ،سنگت گشیت دو مردم ءِ سے ہزار یکے ءِ سے نیاں، پانزدہ سد بزور۔ کھبگ ءِ آواز مزن بُوھان ات کہ من سے ہزار ءَ کمتر روپی یے نزرواں۔ کھبگ ءِ مزنیں آواز ، کھبگ ءِ چمانی تہا ھما مہر ءِ تُن ھست اَت ءُ لاچاری ھما تُن ءَ کُشان اَت۔ کھبگ ءِ آواز مزن بُوھان ات ءُ منی سنگت ءِ آواز اُوں مزن بُوھان ات۔ کھبگ گشیت سے ہزار منی سنگت گشیت پانزدہ سد، داں کھبگ ءَ گشت من ترا ھما وھد ءَ گشتگ کلاکے ءِ پیکج سے ہزار نائیٹ پیکج شش ہزار۔ دوئینانی آواز ءَ سرجمیں ڈگار سرا زرتگ ات آ گشیت سے ہزار آ گشیت پانزدہ سد، ھمے نیام ءَ پدا من استالانی زیبائی ءُ چرتانی الہان ءِ تہ گار بوتاں داں منی سنگت ءِ سائیکل ءِ آواز ءَ منا پچ لرزینت۔ چاراں داں منا سنگت کھبگ پشت ءَ کرتگ پدا روگ ءَ اَنت۔ کھبگ ءِ ھما تُنیگیں چم کہ چہ کرن ءَ مہر ءِ تُنیگ اتاں آیاناں لاچاری ءَ وتی امبازاں زُرتگ ات۔ کھبگ اے ساھت ءَ منی سنگت ءِ سائیکل ءِ باھوٹ ات۔۔۔۔۔من دور ماں ھیالانی جھان ءَ بیگْواہ اِت آں کہ نزّارگ مُشکل ات۔۔۔۔۔۔۔۔