سیاسی تَب ، پِگری شون اِدارھاں مُہکم کنت
حنیف بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
مروچی ئیں دانشورانی مستریں جیڑہ اِش اِنت کہ آ ھمُک مردماں گوں دیم پہ دیم بُوئگ لوٹ اَنت ، چیءَ کہ آ بیستُمی کرن ءِ نہ اَنت۔ بلے دردناکیں ھبر اِش اِنت کہ مئے گیشتریں دانشور انگت وت اُوں باز پُشتءَ کپتگ اَنت۔ پدا باز پُشت ءَ کپتگیں ءُ وھدیگیں زمانگ ءِ نبشتکار اَنت۔ آ مُدام مردُماں بیستُمی کرن ءِ لیکہ ءَ گوْشگ لوٹ اَنت۔ چو کہ سینزدہمی کرن ءِ ھسابءَ باز پِگری بیچارگی ءِ آماچ اَنت۔ اے ھمے مردُم اَنت کہ اِشاں سُقراط ءَ پہ تچک ءُ راستیں گپءِ گْوشگءَ زَہر وارینت۔
مردُماناں اے کرنءِ بابتءَ گْوشگءَ پیش ھمے کرنءَ آرگ لوٹ اَنت ، پمیشکہ اشانی پگری بیچارگی دُور کنگی اِنت۔ اشانی پگری دروشم ءِ گیش ءُ گیوار کنگ ھژدری اِنت۔
اشاناں اے گْوشگ المّی اِنت کہ چون ءُ چِہ پیم جیڑگی اِنت۔ یک سرھالےءِ سرا مارا چون ءُ چتور یک نیمگ بُوَئگی اِنت۔ وتی گپ چون ایر کنگی اِنت۔ ایراد ءُ شرگِداری چیءَ گْوش اَنت۔راستبدیں (منطقی) منّانک چے یے ؟
شور دَیَگ ءُ آئی ءِ واست ءَ دلیل دَیگءِ تہر ءُ لوٹ چے بنت؟ گپ ءُ گال ءِ تہ ءَ دومی ءِ داتگیں شور ءُ سَلاہ ءِ شرپ ، شرگداری ءُ ایراد گرگ ءِ بابت ءَ زانگ۔
ءُ مارا اے الم سرپد بُوئگی اِنت کہ وتی سرا گْوستگیں جاورھال ءُ دلتنگی ءِ لیکہ پہ زاہ ءُ بد کنگ ایر کنگی نہ اَنت ، بلکیں ھمک گپ گوں پہ زوریں منّانکءَ ایر کنگ ءُ منّگ نہ بیت۔ چیا کہ ھر چیزءَ یک رھبندے ھست اِنت آئیءَ کس پہ شِگان ءُ شاپگ ، گوں بدیں لبزانی کارمرز کنگ ءَ وتی جزبات ءِ پشت مردی ءَ کت نہ کنت یا گیدی ءِ ھچ رھبند اے ھبر ئِے موکل ءَ نہ دنت۔
مُردِنی ئیں وھدے کہ تو گندئے کہ نہ تو وتی لیکہ ءِ دیمپانی ءَ کت کن ئے ءُ نئیکہ دومی ءِ لیکہ ءَ رد کت کن ئے ءُ نئیکہ پہ گپ ءُ گال تو وت ءَ تچکیں لیکہےءِ ھمگام کُت کن ئے۔ گُڑا اے درگت ءَ ھر ھما کسءَ اے زانگ لوٹ اِیت کہ آ وتی شون ءَ ھما ھمگرنچیں جاہ ءُ اِدارہ ءِ سنگتانی دیم ءَ ایر بہ کنت۔
بلے ھمک ایراد گیری ،نگد ءُ گپءِ ھاترا مُہکمیں دلیل ءُ منّانک ھم لوٹ اِیت، چیا کہ تئی ایر کرتگیں ءُ داتگیں شون ءِ سر ءَ اگاں دِگہ کسے گپ بہ کنت تہ ترا وتی گپءِ باوستءَ مہکمیں منانک گون بہ بیت ءُ ترا آ مردم ءِ زاتءِ سرا ھچ رنگءَ گپ کنگی نہ اِنت۔ بوت کنت کہ تئی شون داتگیں گپءِ ھدّ تاں ھمائیءِ گپاں چِہ آسر بوت اَنت۔ تو وتی گپ ءُ دلیل ، لیکہاں ھچبر پہ زور منارینت کت نہ کن ئے بس وتی گپ ءَ ایر کن ئے۔ اگاں کسے گوں تئی گپاں تپاک نہ کنت اے اُوں چُشیں مزنیں جیڑہے نئے نئیکہ تو اے بابت ءَ دلگیر بِہ بَئے یا کہ جزباتی بہ بئے۔
اشی ءَ چہ گیش مارا سرپد بُوئگی اِنت مئے پگر ءُ ھیال یک نیمگ بہ بیت۔ مارا گپ ءُ تْران ءِ وھد ءَ وتی پگری لیکہ ایماندار کنگی اِنت۔ وھدے کہ تئی پگر ءَ وتی زاتی جزبات ، گمان ٹِک ءُ دمگی جیڑھاں گیش لیکہے ءِ نیمگءِ مارشتاں گوں ھمگرنچ بِہ بَئے گُڑا گْواچنی، راست گُشی ءِ سر ءَ ھمک وڑیں جیڑہ گیش ءُ گیوار بوت کن اَنت۔
ھمے وڑ ءَ وانندھیں جہان ءَ وھدے کہ تو دلیل ءُ منّانکانی پُشدر ءَ وتی گپاں ایر کن ئے تہ وتی داتگیں منّانکاں گوں وتی مول ءُ مراد ءَ سوب مند بَئے ، بلے گپ ءُ رپ ءِ وھد ءَ ترا تہنا وتی لیکہ ثابت کنگی نہ اِنت ، بلکیں منانکاں گوں تچکیں راھے شوھازگی اِنت۔ بوت کنت تئی داتگیں منّانک رد کنگ بوت ، اے شرمندگی ءِ گپّے نہ اِنت کہ تو الم وتی گپ ءَ گپ بہ کن ئے۔
پہ درور اگاں گپ ءُ رپ اے بہ بیت کہ یکّے گْوش اِیت دو ءُ دو چار بنت۔تو بِہ گْوش ئے چو نہ اِنت دو ءُ دو بیست ءُ دو بنت۔
بلکیں ترا گوں وتی زانت ءَ ایماندار بُوئگی اِنت ءُ تئی پگر ھمے بہ بیت کہ مُدام گوں گْواچن پسندیءَ گپ ءُ تْران بہ بیت ءُ ترا ھرھال ءَ یک نیمگ بُوئگی اِنت ءُ چارگی اِنت کہ کئے تچک اِنت۔ منّانکاں چہ اے ھبر پدّر بوت کہ دو ءُ دو چار بنت تہ من ءَ اے گپ منّگی اِنت یا ھمے گْوشگی اِنت کہ من انگت جیڑاں پدا شمارا پسّو دے آں۔
اے وڑیں بے پگریں بیچارگاناں اے گپ اُوں زانگ لوٹ اِیت کہ تاں تو کسے ءِ شون ءُ داتگیں سَلاہ ، کسے ءِ لیکہ ءِ بابت ءَ شری ءَ سرپد نئے ءُ آئی ءِ ایرکتگیں گپ ءُ دلیلانی بابت ءَ نزان ئے تہ مُپتءَ نہ منّگ ءِ سَوَب چی اِنت ؟ بلکیں راستی ھمیش اِنت کہ زانگ ءِ جُہد ءَ بکن۔ پہ درور اگاں یک کسے ءِ بابت ءَ ترا کسے ءَ گُشت کہ پِلاں مردُم ءَ چو گُشتگ یا کہ تو وت اِش کت کہ انچیں گپّے کُتگ اِش کہ آ گوں تئی ھیال ءُ لیکہ ءَ گوں ھمدپی نہ کنت یا ترا دوست نہ بوت گُڑا یکدم ترا پسّو دیگی نہ اِنت۔بلکیں آ گپءِ اسل پُشدر ءَ ترا روگ ءُ چارگی اِنت ، باز پٹ ءُ پول کنگ ءَ چہ رند نوں تو آئیءَ وتی پسّو ءَ گوں سیاسی تب ءُ زانت ءَ آئی ءَ بِہ گُش سرپد بکن کہ اے گپ ءِ پُژدر ءَ بُنکّی اَڑ ءُ جنجال ، جیڑہ چی اِنت۔
پمّا ھمک گپ ءُ سرھالانی سر ءَ المّی نہ اِنت وتی گپ ءَ ایر بکن اِیں ، بلکیں بازیں وھداں اے وڑیں گوچلی تاوان دے اَنت۔
اگاں ما چیزّے ءِ بابت ءَ نزانیں یا کہ سرپد نہ اِیں گُڑا ھنچو بِہ گْوش اِیں کہ پہل کن اِت من اے بابتءَ سرپد نہ آں۔ چیا کہ اے وڑ گْوشگ شرمندگی یے گْوشگ نہ بیت۔
مارا اے اُوں سرپد بُوئگی اِنت کہ ھما وھد ءَ تاں تو کسے ءِ گپ ءَ رَد یا تِپاک کُت نہ کن ئے تاں تئی کِرّا مُہکمیں منّانک نیست۔ بِزاں رَد کنگ ءِ واست ءَ تئی کِرا مہکمیں منّانک بہ بیت ءُ تپاک کنگ ءَ اُوں ھمے وڑ ۔تو کسے ءِ چونیں گپے بیت انچو پہ دیم ایمن بوت کت نہ کن ئے۔
ترا اے اُوں زانگ لوٹ اِیت کہ اگاں تئی ایرکتگیں ءُ شون داتگیں گپ ءِ سرا ٹوھیں کسے تئی ھما لیکہ ءِ سرا گپ بہ کنت یا نبشتہ بِہ کنت۔ تو لوٹ ئے کہ آئیءِ ھبر تئی دوستی ءُ نا دوستی ءِ سرا پگر ءُ جیڑگانی سر ءَ یا کہ تو وتی دلءِ گپءَ چہ آئی ءِ زُبان ءَ اِش کنگ بہ لوٹ ئے۔ تہ تچکیں ھبر اِش اِنت کہ اے وڑ کدی بوت نہ کنت۔ اگاں چو بہ بیت گُڑا بِزاں کہ زانوگر وتی زانت ءَ پادانی چیرءَ لپاشان اِنت۔
مارا سرپد بُوئگی اِنت کہ اگاں کسے ءَ تئی ایر کُتگیں گپ یا لیکہ دوست نہ بوت، ترا شگان ءُ توازہ گَردی ءِ سر ءَ پسّوئے دات تہ تو چو آئی ءَ مکن ، بلکیں تو وتی سیاسی تب ءِ ھیالءَ بِہ دار ۔ چو نہ اِنت کہ تو چو ھمائیءِ رنگ ءَ بکن ئے یا ھمے بِہ گْوش ئے کہ بندات آئی ءَ کُتگ ءُ من ءَ دِگہ راہ نہ بوتگ پمیشکہ من اُوں ھمائی زُبان ءَ آئی ءَ پسّو داتگ۔ سیاسی تبءِ مہکمی ھمیش اِنت کہ تو گُڑا برداشت ءِ پلّوا بے توار بہ بو۔ چونائیءَ اے انچائیں گپ اَنت اشاں زیات دراج کش کنگ ءَ تئی سیاسی تب ناتوان گندگ بیت۔
اگاں اے زمانگ ءَ زندگیناں گْوستگیں زمانگ ءِ پگری بیچارگی دور نہ کُت تہ کِسّہ ھما وڑ ءَ مان اِیت۔ پدا اشیءِ تہءَ دگہ چُشیں دگری یے نہ بیت کہ کئی ھُدا راستیں ھدا ئے اَت ءُ دومی ءِ کش ءَ نشتگیں ھدا سنگے اَت۔ پدا مکر ءِ جامگ ءَ راستی ءُ موسیٰ ءِ جامگ ءَ فرعون کاینت۔ پدا ھُدا ءُ شیتان ءِ میان ءَ دگری ءِ گیشینگ مُشکل بیت۔راست دروگ ءِ دامُن ءَ گرھنگ بیت ، پدا نہ اگل مند مہکم بنت نہ زانوگر ، بے زانتی ءِ ھمپانیں شپ راج ءِ سرا سیاھیں جمبر ءَ تاں اَبد ساھیل بیت
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
