زَرگُل ءِ زند
سینزدمی بَھر
نبشتہ کار: سخی ساوڑ بلوچ
منی ماس براھیم ءِ گِس ءَ سک بزگ بیت ءُ من وتی ناکو ءِ گِس ءَ ھم ازابانی دیمپان باں، براھیم منی ماس ءَ را داں زرناز ءِ دیدارے ءَ اوں نیار اِیت ءُ آ منی ماس ءَ را ناکہ وتی پِس ءُ براسانی گِس ءَ روگ ءُ دیدارے ءَ موکل دنت ءُ نہ مئے کِرّ ءَ آیاگ ءِ موکل ئِے رس اِیت.
منی ماس براھیم ءَ گُش اِیت منی گناہ چے اِنت، من ءَ پرچا تو موکل نہ دے ئے کہ من وتی پِس ءُ براسانی چارگ ءَ برو آں من ءَ نوں پنچ ماہ اِنت کہ من ادارکے وتی مردمانی دیدارے اوں نہ کرتگ.
براھیم پسّہ دنت، من زاناں تو پہ وتی پِس ءُ براساں یا پہ وتی زھگ ءِ واست ءَ تلوسگ ءَ نہ ئے ترا گوں وتی یار ءَ نند ءُ نیاد کنگی اِنت، ترا ھچ پہ گِس والایاں مَرگ نہ اِنت توبہ چہ زالبول مَکر ءُ پریباں ، تو چے گُشتگ براھیم ءَ ترا نہ زانت من تئی ھر یک ایبے ءَ سرپد اوں من تئی جان ءِ ھر یک رگے ءِ سرپدی ھست کہ تو چونیں بیگیرتی کرتگ، اگاں چِد ءُ پد ھمے روگ ءِ نام گِپت گُڑا تئی کامپولاں من تُش تُش کناں، ھمد ءَ مِنند گرک بو.
منی ماس بس وتی ارساں ڈیل دنت ءُ ھچ نہ گش اِیت، اللہ ءِ دربار ءَ مدام وتی دستاں بُرز ءَ کنت ءُ دُوا لوٹ اِیت یا اللہ تئی شگر اِنت چے کہ ترا پہ من ءَ دوست اِنت.
وھد گْوزان بیت، اے اَئید ءُ آ اَئید منی ماس وتی پِس ءُ براسانی دیدارے گِند اِیت بَلے نہ من وتی ماس ءِ دیدارے دیست ءُ نہ آئی ءَ منی ،من وتی ماس ءَ را بے ھیال کرتگ اَت ءُ نہ من گوں وتی ماس ءَ دوچار بوتگ اَت آں ءُ نہ من زانتگ اَت کہ من ءَ دگہ ھم ماسے ھست کہ منی دیدارے ءَ پہ تلوسگ ءَ اِنت، منی ماس ءُ پس درست مراد بی بی ءُ ناکو نزر مھمد اِت اَنت.
وھدے من نُھ سال ءِ اُمر ءَ اِت آں گُڑا یکروچے من گوں میتگ ءِ مردماں ڈگارانی نیمگ ءَ پہ دار ءِ چِنگ ءَ دیم دیگ بوتاں، من چار اِت ماس زُمجان ءَ یک زالبولے گون اِنت ءُ منی نیمگ ءَ پیداک اِنت وھدے آ منی کِرّ ءَ سر بوت اَنت گُڑا ھما زالبول ءَ من ءَ ھمباز کرت ءُ سک گِریت ئِے من ھم گوں دل ءِ سیر ءَ وتی ارس رتک آں، ماسی زمجان ءَ گشت اے تئی ماس اِنت گُڑا من سرپد بوتاں کہ منی ماس ھمیش اِنت کہ چہ من ءَ جتا کنگ بوتگ، ما داں دیر ءَ یکے دومی ءَ را ھمباز کرت ءُ وتی دل ءِ لُرداناں شانت.
ماتی تو زاناں کجا بوتگ ئے منی کِرّ ءَ نیاتگ ئے من ءَ بیترا ھچ وش نہ بیت من سک بزگ اوں منی زند دوزہ ءِ آس ءِ تہ ءَ گْوزگ ءَ اِنت، کدی تو من ءَ وتی ھمبازانی تہ ءَ جاہ دے ئے، کدی من ءَ چہ اے ازاباں رکین ئے؟
منی زرگُل جان من وتی گِس ءَ بوتگ اوں منی ساہ ھمے گپ ءَ گوں ماس زرگل ھاموش بوت گُڑا من وتی چم بُرز کرت آں داں ماس زَرگُل ءِ ارس چہ انارکاں جُھل ءَ شیپ گِران اِت اَنت ءُ مھروان ھم چہ وتی گُشان ءَ وتی ارسانی پھک کنگ ءَ اَت بَلے ھچ گُشگ ءَ نہ اَت ءُ بے توار ءَ پاد اتک وتی گُشان ءِ یک لُمبے ءَ وتی ارس ئِے پھک کرت اَنت ءُ دومی لُمب ءَ ماس زرگُل ءِ ارسانی پھک کنگ ءَ بندات بوت ھمے وھد ءَ مھروان ءَ زَرگل ھمباز کرت ءُ گروگ ءَ لگ اِت.
روان اِنت
دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔
