ھلک پُرسیگ اَنت – بوھیرسگار

437

ھلک پُرسیگ اَنت

نبشتہ کار: بوھیرسگار

دی بلوچستان پوسٹ

سبزیں دْرچکانی نمبیں وشبو ءُ تچوکیں آپ ءِ ندارگ کِشت ءُ کشاری مچکدگانی زَبکیں کلُوٹُک امبانی ترْپشیں اَمبُک ۔ سُھب ءِ روچ درائی بِہ بیت یا کہ بیگاہ ءِ روچ زدر میتگ ءِ دُرائیں ورنا کماش زھگ ءُ زالبول سئیل ءَ ساڑی اَنت ۔ گولو ءُ بُلبلانی توار کپوتانی زھیریں نالگ ، شانتلانی بِرتکگیں کوکو باتن ءَ انچش سُرور کن اَنت انسان تاجگ تاجگ بیت ۔

اِد ءَ ھرکس وتی کاراں دست گٹ اِنت. د‌رچک ،دار، زمین، ھاک، ڈل ءُ ڈوک دْرست پُرسیگ اَنت ۔ سبزی اِنت بھار گاہ اِنت ۔ سُھب ءِ رچوکیں نود ،بیگاہ ءِ سارتیں کْوش ، دیگر ءِ وھد ءَ گَلھیں نگنانی وشّیں بُو ،بلے اجب ھلک ءِ دْرائیں شے پُرسیگ اَنت ۔

بس کندگ ءُ ٹھکانی توار گوشاں نہ کپیت ۔ ملوکیں زال مردانی وداریگ اَنت۔ بانُکیں مات ءُ گُھار، زھگ ءُ براتانی وداریگ اَنت ۔ ھروڑیں رو اَنت ءُ کاینت ، جمبر ھْور گْوات ،گرماگ ءِ وشیں ، زمستان ءِ تْرونگلیں سارتی وتی دل ءِ تب ءَ کا ینت ءُ رو اَنت ، کس کَسیگ نہ اِنت ، دْراھیں ندارگ پرسیگ انت ، ماھکانیں شپانی لیب ءُ گْوازی بیگواہ اَنت، زھگ ارسیگ انت ، ھلک ءِ ورنا کوھان اَنت ءُ چیزْکے بیگواہ اِنت ، من شش سال ءَ چہ پد واتر کتگ اتکگاں، کمو ھلک ءَ چہ دُور ،،،،،،،،،،، کمو یک جُمپی یے سر ءَ نشتگاں، وتی ایوکی ءَ گوں ندارگ کنگایاں ، مچکدگ ھما وڑ سبز ءُ براھدار اَنت، ڈگار کشار اَنت ، بھارگاہ اِنت ، بَلے ھلک ملوریانی زمیزیلاں پتاتگ ، کھنانی سارتیں آپاں شینزُک بستگ ، اِے بھشتیں ھلک ءَ را گوں تنداں بستگ ۔

میتگ ءَ چہ کمو گِستا ناکو چاوش ءِ دْوار جاہ انت ، ناکوں آجز اِنت، بزّگ ءِ بچ در پہ در اَنت ، پَس ءُ گوکانی شیر ءُ شیلانچ بےتام اَنت ۔
من گوں وتی ایوکی ءَ الوت کنان آں ، ھست کسے کہ من ءَ جُست بکنت کہ اے سیرآپیں ھلک پرچا پُرسیگ اِنت؟
بس وت ءَ تسلّہ دیان ءُ دیم پہ مِنزل ءَ جنزان آں.

مگرب ءِ وھد اِنت ، میتگ ءِ رمگ وتی وڑ ءَ دیم پہ میتگ ءَروان اِنت ، باروٹی ئیں لشکر ءِ تُرس ءَ میتگ بے چاڑ اِنت ، بھارگاہ اِنت ،بَلے ویران اِنت ، پرچاکہ ماتانی لاڈیں بچ، گُھارانی تاسُپیں برات ، زالانی تمردیں جُود ھمے لشکر ءِ تھاریں کوٹیاں بندیگ اَنت ، دْراھیں مُلک ھمے آس ءَ سُتکگ ۔

مزن پیر مردے است، اکسانی دیم ءَ نشتگ ، راج ءِ بندیدگیں زھگاں پہ جھد ءَ اِنت ، بے زمیریں جھان انگت ھاموشیانی چیدگاں وش واب اِنت، اِد ءَ نَد بےوارس اِنت، کتاب چُورو اَنت ، ندارگ ھیالانی بُن زِھاں جلیں آساں مان داشتگ اَنت، مروچی اگاں ما بِچار اِیں زمانگ ءِ اکس ھمے مزن شھر ءِ نشتگیں پیر مرد ءِ دیم ءَ ٹنگوک اِنت ، پہ گژن نشتگ جھد ءَ اِنت ۔ پیر مرد زِریں اکس آئی ءِ ماھیگ اَنت ، انچش کہ زِر ءِ تہ ابد اوشتاتگ ، پیر مرد ھم وتی لیکہ ءِ سر ءَ اوشتاتگ ، پیر مرد ءِ ایمان اِنت کہ اِے اکس باندات ءِ کندیل بنت، پیر مرد ءِ اوتاگ اِنت۔

اِے ھما ھلک اِنت کہ اِد ءِ دْراھیں بنی آدم آباد ءُ سبز بیتگ اَنت، گَل ءُ شادان بیتگ اَنت ، بلے مروچی اِد ءَ ابیتکیانی گْوات ارواھانی تہ ءَ تالان اِنت ، رولھیں ساھتاں اِد ءَ ھما شھیدیں زھگ نشتگ اَنت کہ مروچی آیانی جِند چِداں چہ رپتگ اَنت ، بلے ھمایانی ساچشت ءُ لیکہ پشت کپتگ اَنت ، ھمے لیکہ ءُ ساچشت ھر زھگ ءَ را وتی باتن ءَ ڈّک داتگ ۔ مارِشتءُ جیڑہ موریکاں گپتگ اَنت ، ھیال تُنّیگ اَنت ، ندارگ کُور دِیم اَنر ، گِس گُنگ اَنت چو کوھے ءِ دْروشُم سِنگ ءِ بُت ءَ بے برْمش اَنت، شاد ءُ شاتکامی مزھب ءُ سِتر ، لّج ءُ ننگ ، یکجاھی ءُ تِپاکی ، کُّل باروٹی ئیں لشکر ءَ گار ءُ بیگواہ کُتگ اَنت.

اِے ھما ھلک اِنت کہ چِد ءُ پیش اِد ءَ یکجاھی ءُ برابری بیتگ ، گل ءُ شادانی بیتگ ، بلے مرچی پُرسیگ ءُ کَربلاہ انت ۔

دی بلوچستان پوسٹ: اے نبشتانک ءِ تہا درشان کُتگیں ھیال ءُ لیکہ نبشتہ کار ئے جِندئیگ اَنت، الّم نہ اِنت کہ دی بلوچستان پوسٹ رسانک نیٹورک ایشانی منّوک بہ بیت یا اگاں اے گل ءِ پالیسیانی درشانی اِنت۔